پرش به محتوا

مهندسی الگوریتم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مهندسی الگوریتم طراحی الگوریتم کاربردی است که کاربردهای طراحی الگوریتم نظری را در جهان واقعی دنبال می‌کند. به دنبال طراحی، تحلیل، کاربرد، اشکال‌زدایی و ارزیابی تجربی برنامه‌های رایانه‌ای برای حل مسایل الگوریتمی است. این رشته روش‌ها و ابزارهایی برای توسعه و مهندسی کدهای الگوریتمی کارا فراهم می‌آورد و هدف آن جمع‌آوری و تقویت راهکارهای نظری سنتی برای طراحی و تحلیل الگوریتم‌ها و ساختار داده‌ها است.
الگوریتم‌ها قالبهای ساختمانی اصلی برنامه کاربردی کامپیوتر می‌باشند. با این حال، پیشرفت در سخت‌افزار کامپیوتر، غیرواقعی و غیرآرمانی‌ترشدن مدلهای کامپیوتری سنتی و تقاضای روزافزون راه‌حلهای مؤثر برای مشکلات دنیای واقعی، فاصله بین تئوری‌های کلاسیک الگوریتم و الگوریتم‌ها در عمل را افزایش داده است. نظم و انضباط در حال پدیدارشدن از مهندسی الگوریتم در نظر دارد این فاصله را پر کند. تئوری اجزاء مهندسی الگوریتم با استفاده از برنامه‌های واقعی و به وسیلهٔ آزمایشهای مفید و با تأکید برابر بر روی همه جنبه‌های ناشی از چرخه فرایند حل مسئله از مدل‌سازی واقعی، طراحی، تجزیه و تحلیل، پیاده‌سازی قوی و کارآمد تا آزمایش‌های دقیق، مورد بررسی قرار می‌دهد

منابع[ویرایش]