ماری‌جوانا در آلاباما

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بخشی از مجموعه مقاله‌های مرتبط با
ماری‌جوآنا
Cannabis
شیمی
مصرف
موارد اقتصادی
اثرات ماری‌جوانا
اشکال
قانون
تفکیک جغرافیایی
انواع
  • جنس
  • گونه‌ها
موضوعات مرتبط

ماری‌جوانا در آلاباما برای استفاده تفریحی غیرقانونی است. در اختیار داشتن ماری‌جوانا ممنوع است و بار اول مجازات آن تا یک سال حبس، جریمه نقدی تا سقف ۶۰۰۰ دلار و شش ماه تعلیق اجباری گواهینامه رانندگی است. تکرار خطا و در اختیار داشتن ماری‌جوانا به قصد فروش جرم است.[۱]

استفاده پزشکی در سال ۲۰۲۱ با تصویب لایحه‌ای از سوی قانونگذار و امضای آن توسط فرماندار کی آیوی، قانونی شد. لوایح قبلی تصویب شده در سال ۲۰۱۴ (قانون کارلی) و ۲۰۱۶ (قانون لنی) فقط استفاده از روغن CBD را برای درمان اختلالات تشنج مجاز می‌دانست.

تاریخچه[ویرایش]

ممنوعیت (۱۹۳۱)[ویرایش]

ماری‌جوانا در سال ۱۹۳۱ در آلاباما ممنوع شد.

قانون کارلی برای آزمایش‌های سی‌بی‌دی (۲۰۱۴)[ویرایش]

در آوریل ۲۰۱۴، فرماندار رابرت بنتلی قانون کارلی (به انگلیسی: Carly's Law) را امضا کرد که به دانشگاه آلاباما در بیرمنگام اجازه می‌دهد روغن CBD غیر سایکو اکتیو را برای مطالعه بالینی به کودکان مبتلا به تشنج ناتوان‌کننده ارائه دهد.[۲] این قانون یک دفاع مثبت (Affirmative Defense) برای افراد یا مراقبان آن‌ها برای در اختیار داشتن داشتن روغن CBD تا ۳٪ تی‌اچ‌سی ارائه کرد.[۳]

قانون لنی برای افزایش کمک هزینه سی‌بی‌دی (۲۰۱۶)[ویرایش]

قانون لنی (به انگلیسی: Leni's Law) با امضای فرماندار بنتلی در ۴ مهٔ ۲۰۱۶ به اجرا درآمد.[۴] این قانون امکان دفاع مثبتی را که طبق قانون کارلی مجاز بود، گسترش داد تا هر فردی را که دارای یک بیماری ناتوان کننده یا شرایطی است که شامل تشنج است را شامل شود.[۳] مانند قانون کارلی، محتوای تی‌اچ‌سی مجاز به حداکثر ۳٪ بود.[۳]

تلاش‌های ناموفق برای قانونی کردن ماری‌جوانای پزشکی[ویرایش]

در سال ۲۰۱۲، کوون براون، یک نمایندهٔ جمهوری‌خواه از ناحیه ۴۰ مجلس ایالتی،[۵][۶] مدلی قانونی را به عنوان «قانون حقوق بیماران ماری‌جوانای پزشکی آلاباما» معرفی کرد که «استفاده پزشکی از ماری جوانا را فقط برای برخی از بیماران واجد شرایط مجاز می‌داند؛ که توسط پزشک تشخیص داده شده است که دارای یک بیماری جدی هستند.»[۷] ۲۴ وضعیت پزشکی جدی یا هر «علائم پزشکی مزمن یا مداوم» دیگری در این قانون برشمرده شده که «به طور قابل توجهی توانایی فرد را برای انجام یک یا چند فعالیت اصلی زندگی همانطور که در قانون آمریکایی‌های دارای معلولیت در سال ۱۹۹۰ تعریف شده است، محدود می‌کند. (قانون عمومی ۱۰۱–۳۳۶)» که «در صورت عدم کاهش، ممکن است آسیب جدی به ایمنی یا سلامت جسمی یا روانی بیمار وارد کند.»[۷][۸] این لایحه از بحث در کمیسیون فراتر نرفت. سه سال بعد، با تغییرات جزئی در سنای ایالت با عنوان SB326 و توسط سناتور ایالتی بابی سینگلتون، مجدداً ارائه شد.[۹][۱۰]

در سال ۲۰۱۵، سناتور ایالتی بابی سینگلتون، قانون دسترسی ایمن برای بیماران ماری‌جوانای پزشکی را پیشنهاد کرد، که به بیمارانی که یکی از ۲۵ شرایط شدید را دارا هستند، اجازه می‌داد به ماری‌جوانای پزشکی دسترسی داشته باشند. این لایحه با اتفاق آرا در کمیته قضایی سنا تصویب شد، اما به صحن مجلس سنا نرسید.[۱۱] سناتور جابو واگونر، رئیس کمیته قوانین سنا، از پیشرفت بیشتر این لوایح جلوگیری کرد و اظهار داشت: «این قانون بد است… ما در آلاباما به آن نیاز نداریم.» های تایمز این لایحه پیشنهادی را به عنوان «تاثیرگذارترین قانونی که جنوب [ایالات متحده] در رابطه با ایجاد برنامه ایالتی ماری‌جوانای پزشکی دیده است» توصیف کرد.[۱۲]

تلاش برای کاهش مجازات استفادهٔ غیرپزشکی[ویرایش]

در سال ۲۰۱۹، لایحه‌ای توسط بابی سینگلتون برای کاهش مجازات‌های ماری‌جوانا در مجلس سنای ایالت ارائه شد. این لایحه می‌توانست جرم بودن مالکیت ماری‌جوانا برای مصرف شخصی برای بار دوم را از بین ببرد، و در عوض مالکیت دو اونس (۵۷ گرم) یا بیشتر ماری‌جوانا را به عنوان مالکیت نوع اول تعریف می‌کرد. همچنین مالکیت نوع اول جرم شناخته نمی‌شد مگر این که شخص برای بار سوم محکوم شود. همچنین مالکیت درجه دوم از جنحه به تخلف کاهش می‌یافت.[۱۳]

همچنین در سال ۲۰۱۹، لایحه‌ای توسط پاتریشیا تاد برای کاهش مجازات مالکیت در کمیته قضایی مجلس نمایندگان آمریکا به تصویب رسید. در لایحهٔ او مالکیت ۱ اونس (۲۸ گرم) یا کمتر فقط به عنوان تخلف قابل مجازات است. یک لایحه تقریباً مشابه توسط دیک بروبیکر در کمیته قضایی سنا با رای ۶–۴ به تصویب رسید و به صحن سنا منتقل شد.[۱۴]

استفاده پزشکی قانونی شد (۲۰۲۱)[ویرایش]

در ۱۷ مه ۲۰۲۱، فرماندار کی آیوی لایحه ۴۶ سنا، قانون ترحم در سالن «آتو» دارن وسلی را امضا کرد.[۱۵][۱۶] این لایحه استفاده از ماری‌جوانا را با توصیه پزشک برای درمان تقریباً ۱۵ بیماری واجد شرایط ذکر شده در لایحه مجاز می‌داند.[۱۷] بیماران تنها در صورتی می‌توانند از ماری‌جوانا استفاده کنند که پزشک تأیید کند که داروهای سنتی نتوانسته‌اند وضعیت بیمار را بهبود بخشند.[۱۸] فروش مواد خام گیاهی و محصولات غذایی مانند کلوچه یا آب نبات ماری‌جوانا مجاز نیست.[۱۷] مالیات ۹ درصدی بر فروش ناخالص محصولات ماری‌جوانای پزشکی در نظر گرفته شد.[۱۷]

لایحه ۴۶ در ۲۴ فوریه ۲۰۲۱ با رای ۲۱ به ۸ به تصویب سنای ایالت رسید،[۱۹] سپس در ۶ مه ۲۰۲۱ با رای ۶۸ به ۳۴،[۲۰] با وجود اطاله بررسی ۹ ساعته از سوی نمایندگان جمهوری‌خواه، در مجلس نمایندگان تصویب شد.[۲۱] سپس سنا با ۲۰ رای موافق در برابر ۹ رای مخالف تغییراتی را که توسط مجلس ایجاد شده بود را تصویب کرد.[۲۲] این لایحه توسط تیم ملسون (R-Florence) در سنا و مایک بال (R-Madison) در مجلس حمایت می‌شد.[۱۵]

گونزالس علیه رایچ[ویرایش]

در ۱۳ اکتبر ۲۰۰۴، آلاباما به همراه می‌سی‌سی‌پی و لوئیزیانا در اعتراض به گونزالس در برابر رایچ یک نامه دوستانه (آمیکوس کوریا) ارائه کردند و آلاباما اظهار داشت: «نکته این است که کالیفرنیا به عنوان یک عضو مستقل اتحادیه فدرال حق دارد برای خود تصمیمات سختی را اتخاذ کند که بر شهروندانش تأثیر می‌گذارد».

مقررات حقوقی[ویرایش]

بر اساس قانون آلاباما، مجرمانی که برای اولین بار «استفاده شخصی» می‌کنند، می‌توانند به مالکیت در درجه دوم، § 13A-۱۲–۲۱۴ متهم شوند. این تخلف به عنوان یک جنحه طبقه‌بندی می‌شود و حداکثر مجازات مجاز یک سال زندان (اگرچه می‌توان آن را با دستور مشروط به حالت تعلیق درآورد) و جریمه ۶۰۰۰ دلاری است.

مالکیت درجه اول، § 13A-۱۲–۲۱۳، برای جرایم غیر «استفاده شخصی» (مثلاً قصد فروش) و محکومیت دوم یا بیشتر برای «استفاده شخصی» است؛ یعنی شخصی که بیش از یک بار مالکیت درجه دوم را انجام داده باشد، به مالکیت نوع اول متهم می‌شود. این اتهام یک جرم کلاس C است که ۱ تا ۱۰ سال حبس (حداقل ۱ سال و ۱ روز اجباری که توسط قاضی قابل تعلیق نیست) و ۱۵۰۰۰ دلار جریمه دارد.[۲۳]

فروش هر مقداری از ماری‌جوانا یک جرم کلاس B است که با مجازات ۲ تا ۲۰ سال (حداقل ۲ سال اجباری) و حداکثر ۳۰۰۰۰ دلار جریمه روبه‌رو می‌شود. فروش به افراد زیر سن قانونی با مجازات ۱۰ سال تا حبس ابد و حداکثر ۶۰۰۰۰ دلار جریمه مواجه می‌شود.[۱]

از آن‌جایی که ایالت آلاباما از معدود ایالت‌هایی است که همچنان قانون یک جوینت بکش، گواهینامه‌ات را از دست بده را اجرا می‌کند، هر گونه محکومیت برای جرم ماری‌جوانا با شش ماه تعلیق اجباری گواهینامه رانندگی مجازات می‌شود.[۲۴][۱]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Alabama Laws and Penalties". NORML. Retrieved September 23, 2020.
  2. ↑ "Gov. Bentley signs Carly's Law to legalize marijuana-derived CBD oil prescriptions | AL.com". Blog.al.com. Retrieved 2015-08-25.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Moseley, Brandon (November 21, 2018). "Possession of cannabidiol is still illegal in Alabama with few exceptions". Alabama Political Reporter. Retrieved September 22, 2020.
  4. ↑ Lyman, Brian (May 4, 2016). "Bentley signs bill expanding access to marijuana derivative CBD". Montgomery Advertiser. Retrieved September 22, 2020.
  5. ↑ "Alabama Legislature". www.legislature.state.al.us.
  6. ↑ "K.L. Brown". Ballotpedia.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "HB66" (PDF). alisondb.legislature.state.al.us. Retrieved 2020-05-12.
  8. ↑ opinion, Reader (December 20, 2011). "YOUR VIEWS: Thankfully, lawmakers lived up to 'handshake'". al.
  9. ↑ "Alabama SB326 | 2015 | Regular Session". LegiScan.
  10. ↑ "SB326" (PDF). alisondb.legislature.state.al.us. Retrieved 2020-05-12.
  11. ↑ "'Devil is in the details,' says advocate for Alabama medical marijuana legalization". AL.com. Retrieved 2015-08-25.
  12. ↑ Adams, Mike (2015-04-27). "Alabama: Legislative Gatekeeper Kills Medical Marijuana Bill, Claims State Doesn't Need It". High Times. Retrieved 2015-08-25.
  13. ↑ "Bill to reduce marijuana penalties in Alabama advances". al. April 17, 2019.
  14. ↑ "Bill reducing penalty for marijuana possession in doubt". al. February 22, 2018.
  15. ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Cason, Mike (May 17, 2021). "Gov. Kay Ivey signs Alabama's medical marijuana bill". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  16. ↑ Duster, Chandelis (May 17, 2021). "Alabama GOP governor signs medical marijuana bill into law". CNN. Retrieved May 18, 2021.
  17. ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Cason, Mike (May 10, 2021). "What's in Alabama's medical marijuana bill?". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  18. ↑ Lyman, Brian (May 17, 2021). "Alabama has just authorized medical marijuana. Here's what to know". Montgomery Advertiser. Archived from the original on May 17, 2021. Retrieved May 18, 2021.
  19. ↑ Cason, Mike (February 24, 2021). "Alabama Senate approves medical marijuana bill". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  20. ↑ Cason, Mike (May 6, 2021). "Alabama House passes medical marijuana bill". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  21. ↑ Cason, Mike (May 4, 2021). "Alabama House takes no vote on medical marijuana after 9-hour debate". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  22. ↑ Cason, Mike (May 6, 2021). "Alabama medical marijuana plan has passed Legislature". al.com. Retrieved May 18, 2021.
  23. ↑ "Marijuana Laws Alabama". Archived from the original on 2015-07-07. Retrieved 2015-08-25.
  24. ↑ Aiken, Joshua (December 12, 2016), Reinstating Common Sense: How driver's license suspensions for drug offenses unrelated to driving are falling out of favor, Prison Policy Initiative, retrieved September 23, 2020
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ماری‌جوانا_در_آلاباما&oldid=39498347»