پرش به محتوا

فسخ قرارداد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قرارداد ممکن است بدون دخالت اراده و به صورت قهری منحل و منفسخ شود. سبب انحلال گاه حکم قانون و گاه تراضی دو طرف قرارداد است.[۱]

  1. انفساخ عقد لازم به حکم قانون: تلف موضوع تملیک در عقود معاوضی.[۲]
  2. اسباب انفساخ عقد جایز: مرگ و حجر یکی از دو طرف[۳]
  3. انفساخ عقد به سبب تراضی دو طرف قرارداد (تعلیق در انحلال عقد):

شرط فاسخ

[ویرایش]

شرط انفساخ احتمالی عقد در آینده را شرط فاسخ گویند.[۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. قاسم‌زاده، مرتضی، حقوق مدنی، مختصر قراردادها و تعهدات، ص ۲۴۰
  2. مواد ۳۸۷،۴۸۳،۴۸۱،۵۲۷،۵۴۵،۶۴۹ قانون مدنی
  3. ماده ۹۵۴ قانون مدنی
  4. قاسم‌زاده، مرتضی، حقوق مدنی، مختصر قراردادها و تعهدات، ص 242