پرش به محتوا

فرهنگ سینتاشتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فرهنگ سینتاشتا
فرهنگ سینتاشتا پتروکا
حداکثر میزان تقریبی فرهنگ آندرنوو، با فرهنگ سازنده سینتاشتا-پتروکا (قرمز), محل پیدا شدن اولین پره-چرخ دار گردونه (بنفش), و مجاور و همپوشان آفاناسیو، فرهنگ گورالواری، و فرهنگ تمدن آمودریا (سبز).
دورانعصر برنز
تاریخ‌ها۲۰۵۰–۱۷۵۰ قبل از میلاد
محوطه شاخصسینتاشتا
شهرهای مهمسینتاشتا
آرکائیم
Petrovka
ویژگی‌هاExtensive copper and bronze metallurgy
Fortified settlements
Elaborate weapon burials
Earliest known chariots
پس ازCorded Ware culture
Poltavka culture
فرهنگ آباشه‌وو
پیش ازفرهنگ آندرونوو

فرهنگ سینتاشتا (انگلیسی: Sintashta culture) یا فرهنگ سینتاشتا پتروکا یا فرهنگ سینتاشتا آرکائیم ؛ فرهنگ باستان‌شناسی عصر برنز میانی در استپ اوراسیای شمالی در مرزهای شرق اروپا و آسیای مرکزی است که مربوط به دوره ۲۲۰۰–۱۸۰۰ قبل از میلاد بوده‌است. این فرهنگ به طور گسترده ای به عنوان خاستگاه زبان های ایرانی و هندی (همچنین به نام زبان های هندی-ایرانی) در نظر گرفته می شود، که گویندگان آنها در ابتدا خود را آریا می نامیدند. قدیمی‌ترین ارابه‌های شناخته‌شده در مقبره های سینتاشتا پیدا شده‌اند، و این فرهنگ به عنوان یک نامزد قوی برای منشأ این فناوری در نظر گرفته می‌شود که در سراسر جهان قدیم گسترش یافت و نقش مهمی در جنگ‌های جهان باستان داشت. سکونتگاه های سینتاشتا نیز به دلیل شدت استخراج مس و فلزکاری برنز در آن قابل توجه است که برای یک فرهنگ استپی غیرمعمول است.از جمله ویژگی های اصلی فرهنگ سینتاشتا، سطوح بالای نظامی گری و سکونتگاه های مستحکم گسترده است که 23 مورد از آنها شناخته شده است.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Sintashta culture". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-12-25.

پیوند به بیرون

[ویرایش]