علمی تخیلی لیبرترین
علمی تخیلی لیبرترین (به انگلیسی: Libertarian science fiction) زیرژانری از داستان‌های علمی-تخیلی است که بر سیاست و نظم اجتماعی فلسفه‌های لیبرترینیسم راست[۱] و با تأکید بر فردگرایی و مالکیت خصوصی ابزارهای تولید، و حکومت‌محوری‌ستیزی تمرکز دارد.[۲]
به عنوان یک مقوله، ادبیات تخیلی لیبرترین غیرمعمول است زیرا اکثریت قریب به اتفاق نویسندگان آن خود را نویسندگان علمی تخیلی معرفی می‌کنند.
نمونه‌ها[ویرایش]
- پول اندرسون، بی‌آتش‌بس با پادشاهان (۱۹۶۳)
- رابرت هاینلاین، ماه خاتونی خشن است (۱۹۶۶)note
- آیرا لوین، این روزگار محشر (۱۹۷۰)
- لری نیون و جری پورنل، چکش لوسیفر (۱۹۷۷)
- آین رند، اطلس شانه بالا انداخت (۱۹۵۷)
- اریک فرانک راسل، ...و سپس هیچ، انفجار بزرگ (۱۹۶۲)[۳][۴]
- نیل استیونسن، رمز ارز (۱۹۹۹)
- جک ونس، امفیریو (۱۹۶۹)
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Rothbard, Murray (1 March 1971). "The Left and Right Within Libertarianism". WIN: Peace and Freedom Through Nonviolent Action. 7 (4): 6–10. Retrieved 14 January 2020.
- ↑ Raymond, Eric. "A Political History of SF". Retrieved 2007-12-04.
- ↑ "... And Then There Were None".
- ↑ "... And Then There Were None (audiobook)".
| طرح کلی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| زیرگونه‌ها | |||||||
| فرهنگ |
| ||||||
| رسانه‌ها |
| ||||||
| Themes | |||||||
| موضوع‌های مرتبط | |||||||
