طلائیه
طلائیه | |
---|---|
پاسگاه مرزی | |
کشور | ایران |
استان | خوزستان |
شهرستان | هویزه |
بخش | نیسان |
دهستان | بنیصالح |
طَلائیه[۵] منطقهای مرزی و بیابانی خشک در غرب استان خوزستان است، که در محدوده شهرستان هویزه قرار گرفته است.[۶][۷] این منطقه پیشتر هور[۸][۹] با پوشش گیاهی نیزار بود[۱۰] و با ساخت سد کرخه و نیز در پی پیامدهای جنگ، کاملاً خشک شدهاست.[۱۱] بخشهایی از طلائیه در هنگام طغیان هورالهویزه به زیر آب میرود و باتلاقی میشود.[۳] میدان نفتی مجنون؛ یکی از بزرگترین میدانهای نفتی عراق، در سال ۱۹۷۵ در نزدیکی خط مرزی کشف شد. بخشی از مخزن این میدان نفتی[۱۲] در جنوبشرقی هور در خاک ایران قرار دارد.[۱۳]
جنگ
[ویرایش]پیش از آغاز جنگ ایران و عراق در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۵۹ بر پایهٔ گزارش گروهان ژاندارمری هوزگان، نیروهای عراقی روبروی پاسگاه طلائیه قدیم با ۱۰۰ عراده تانک و روبروی پاسگاه طلائیه جدید با سنگرسازی و انتقال نیروها، برای حمله آماده میشدند.[۱۴] طلائیه از روزهای آغازین جنگ تا عقبنشینی عراق در عملیات بیتالمقدس در دست نیروهای عراقی بود.[۱۵]
مرز
[ویرایش]خطوط مرزی یا دال طلائیه دو خط مستقیم با زاویهٔ ۹۰ درجه هستند.[۳] برپایهٔ عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر خط مستقیم افقی (از پیچ کوشک تا طلائیه) از میل مرزی ۱۲ به سمت غرب تا میل مرزی ۱۴–آ[۱۶] و خط مستقیم عمودی از میل مرزی ۱۴–آ به سمت شمال تا میل مرزی ۱۴–ب ادامهدارد.[۹] جادهٔ قدیم هویزه نشوه از این مرز میگذشت.[۱۲]
دژ بارلِو
[ویرایش]عراق در راستای مرز کوشک طلائیه سیمخاردار کشیده و زمین را مینگذاری کردهبود و کانال آبی به عرض ۴ و عمق ۴ متر ساختهبود، که درون آن هم سیمخاردار و مینگذاری شدهبود. در پشت این کانال خاکریزها یا دژهایی سهگوش در دو ردیف ساختهشده بود.[۱۲]
حملات شیمیایی
[ویرایش]عراق بارها این منطقه را بمباران شیمیایی[۱۷][۱۸] کردهاست. از این جمله حملات: در پدافند عراق علیه عملیات خیبر از ۶ اسفند ۱۳۶۲ تا ۱۶ فروردین ۱۳۶۳ با گازهایی چون خردل، تابون و فسژن طلائیه بمباران و سمپاشی شد، همچنین نیزارهای منطقه با بمبهای آتشزا و فسفری به آتش کشیده[۱۹] و تا پایان جنگ از سوی عراق آب از کانال سوئیب[۳] بسوی طلائیه سرازیر شد.[۲۰]
آخرین حملات شیمیایی عراق در این منطقه، در تاریخ ۴ تیر ۱۳۶۷ برای ستاندن جزیره مجنون از دست نیروهای ایرانی بود.[۲۱][۲۲]
پس از آتشبس
[ویرایش]چهار روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت از سوی ایران، در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۶۷ عراق این منطقه را دوباره اشغال کرد.[۲۳] در نامهای خطاب به شورای امنیت به تاریخ ۸ دی ۱۳۶۷ دکتر علیاکبر ولایتی، از ادامهٔ اشغال خاک ایران و استخراج نفت از نفتشهر، سمیده و طلائیه شکایت کرد.[۲۴]
یادمان طلائیه
[ویرایش]با یافت شمار زیادی از پیکرهای جانباختگان جنگ در ۸ کیلومتری غرب پاسگاه طلائیهٔ قدیم، حسینیهٔ حضرت ابوالفضل در آنجا برای یادمان و بزرگداشتشان ساختهشد.[۱۵] هیئت وزیران این منطقه را در سال ۱۳۸۷ بهعنوان منطقهٔ نمونهٔ گردشگری تصویب کرد.[۲۵]
پیوند به بیرون
[ویرایش]- عکسهای ماهوارهای ناسا از منطقه:
- ۳ آذر ۱۳۸۹: ISS025-E-17562
- ۴ فروردین ۱۳۹۰: ISS027-E-7941
- ۲۱ شهریور ۱۳۹۲: ISS037-E-1158
منابع
[ویرایش]- ↑ «Ţalā'īyeh: Iran». National Geospatial-Intelligence Agency. دریافتشده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۷.
- ↑ «Fortification Patterns on the Iraq-Iran Border». NASA Earth Observatory. دریافتشده در ۲۰ مه ۲۰۱۷.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «یادمان طلائیه». مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ Bar Lev Line
- ↑ آدرس آماری: 0623010001004806011. پاسگاه طلائیه جدید، بنی صالح، نیسان، هویزه «خوزستان». درگاه ملی آمار. دریافتشده در ۲۰ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «نقشه دهستانها، سال ۱۳۹۰، خوزستان». درگاه ملی آمار. دریافتشده در ۲۰ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «تصویبنامه درخصوص اصلاحات تقسیمات کشوری در استان خوزستان شهرستان هویزه». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران. دریافتشده در ۲۰ مه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ «NH 38-4 Al Amarah, Iraq; Iran» (PDF). DGIA, Ministry of Defence UK, The University of Texas at Austin. ۲۰۰۱. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ «International Boundary Study No. 164» (PDF). Bureau of Intelligence and Research - US Department of State. ژوئیه ۱۳, ۱۹۷۸. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.
- ↑ دکتر حسین علایی (۱۳۹۱). «نقش ارتش در عملیات خیبر» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «بررسی روند تغییرات ماهانه، تنوع و تراکم و جمعیت پرندگان آب زی تالاب هورالعظیم» (PDF). دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست. ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۲ آوریل ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ مهدی خداوردیخان (۱۳۹۱). «بررسی زمین و وضعیت دشمن در عملیات خیبر» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۷.
- ↑ «Majnoon Field, Iraq». offshore-technology.com. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷.
- ↑ «آمادگی آشکار عراق برای حمله به ایران». مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. ۲۸ شهریور ۱۳۹۵. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «یادمان طلائیه منطقه عملیاتی خیبر و بدر» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. ۱۳۹۴. دریافتشده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ به مختصات ۳۱°۰۰′۰۱″ شمالی ۴۷°۴۰′۵۴″ شرقی / ۳۱٫۰۰۰۲۸°شمالی ۴۷٫۶۸۱۶۷°شرقی
- ↑ «استفاده مکرر عراق از سلاحهای شیمیایی در منطقه بدر و مناطق جفیر و طلائیه». مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ Hutchinson، Robert. Weapons of Mass Destruction. Hachette UK. شابک ۹۷۸۱۷۸۰۲۲۳۷۷۳.
- ↑ محمدباقر نیکخواه (۱۳۹۱). «جنگ شیمیایی دشمن در عملیات خیبر» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۲ مه ۲۰۱۷.
- ↑ امیر چیذری (۱۳۹۳). «بررسی استحکامات و موانع منطقه عملیاتی کربلای ۵» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۳۰ مه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۲ مه ۲۰۱۷.
- ↑ «سقوط مجنون (۴ تیر ۱۳۶۷)». مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. دریافتشده در ۲۱ مه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ احسان خرمدره (۱۳۸۱). «بررسی تحولات نظامی جنگ در سال ۶۷» (PDF). نگین ایران، فصلنامه تخصصی مطالعات دفاع مقدس. دریافتشده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ هاشمی رفسنجانی. «عراق آتشبس قطعنامه را بعد از ۴ روز شکست». hashemirafsanjani.ir. دریافتشده در ۲۲ مه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]
- ↑ Ali Akbar Velayati (January 3 1989). «Letter» (PDF). United Nations Security Council. دریافتشده در ۲۲ مه ۲۰۱۷. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک)[پیوند مرده] - ↑ «تصویبنامه در خصوص تعیین بیست و نه منطقه در استان خوزستان به عنوان مناطق نمونه گردشگری». مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ایران. دریافتشده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]