خط قرمز (اصطلاح)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خط قرمز

خط قرمز (انگلیسی: Red line) اصطلاحی است که تا حد زیادی با مباحث بازدارندگی آمیخته و به کار گرفته می‌شود. از این اصطلاح برای تعریف آستانه تحمل یا حد و مرز یک اقدام استفاده می‌شود.[۱]

ریشه[ویرایش]

در تاریخ معاصر اولین‌بار این اصطلاح در توافق‌نامه خط قرمز ۳۱ ژوئیه ۱۹۲۸ بین شرکا و سهام‌داران شرکت نفت ترکیه TPC مشاهده شده است. از دهه ۱۹۷۰ تا امروز اصطلاح «خط قرمز» در روابط بین‌الملل به معنای «هشدار جدی» به دشمن یا بازیگر مقابل به کار می‌رود که نادیده‌گرفتن آن و نقض آن از سوی بازیگر مقابل، پیامدها و هزینه‌هایی به دنبال خواهد داشت.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «خط قرمز چیست؟». روزنامه شرق. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۱۹ فوریه ۲۰۱۷.[پیوند مرده]