پرش به محتوا

خانه باب

مختصات: ۲۹°۳۶′۴۴″شمالی ۵۲°۳۲′۲۷″شرقی / ۲۹٫۶۱۲۲۵°شمالی ۵۲٫۵۴۰۸۳°شرقی / 29.61225; 52.54083
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد


خانهٔ باب همچنین معروف به خانهٔ سید باب، خانه‌ای بود که سید علی‌محمد باب، بنیان‌گذار آیین بابی در شیراز در آن زندگی می‌کرد و نخستین‌بار در آن خانه دعوت خود را آشکار کرد.[۱] این خانه که مهم‌ترین زیارت‌گاه بهائیان در ایران بود،[۲][۳][۴][۵] در ۱۰ شهریور ۱۳۵۸[۶] و در جریان حوادث پس از انقلاب ۱۳۵۷ تخریب شد.[۷][۸]

تخریب

[ویرایش]
محل خانهٔ باب. پس از تخریب خانه در محل آن مسجد شیعیان (مسجد بیت‌المهدی) ساخته شده‌است.[۹] عکس از سال ۲۰۰۸ م.

بهاءالله در کتاب اقدس، خانهٔ سید باب را مکانی برای زیارت پیروان دین بهائی تعیین کرده بود.[۳][۱۰] پس از تعمیراتی که به دستور عبدالبهاء در سال ۱۹۰۳ انجام شد این بنا مرکز اصلی زیارت بهائیان شد،[۱۱] اما طی سال‌های بعد چندین بار مورد حملهٔ متعصبین شیعه قرار گرفت و تخریب شد.[۱۱] در سال ۱۹۴۲ این خانه طی یک آتش‌سوزی عمدی آسیب دید. بیش از یک دهه بعد در سال ۱۹۵۵ در بحبوحهٔ یک سلسله فعالیت‌های ضدبهائی که به تحریک محمدتقی فلسفی در سراسر ایران شروع شده بود، این بنا به‌شدت آسیب دید و در نهایت در سپتامبر ۱۹۷۹ پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، توسط مسلمانان انقلابی[۳] با خاک یکسان شد.[۱۱]

واکنش جامعهٔ بهائیان

[ویرایش]

در پی تخریب خانهٔ سید باب، محفل ملی بهائیان ایران در نامه‌ای به‌تاریخ ۹ مهر ۱۳۵۸ با عنوان «جان و دل، نه آب و گل» از سیر وقایع تخریب خانه و پیامدهای آن برای بهائیان سخن گفت.[۸]

اعضای محفل ملی که چند نامهٔ اعتراضی منتشر کرده بودند، در سال ۱۳۵۹ ربوده شدند و هیچ‌گاه اثری از آنان پیدا نشد.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. پرپنچی, مهدی (۲۱ مه ۲۰۰۷). ""دین ایرانی" در کوه کَرمَل". بی‌بی‌سی فارسی. Archived from the original on 16 July 2019. Retrieved 4 February 2020.
  2. Kamrava, M.; Dorraj, M. (2008). Iran Today: An Encyclopedia of Life in the Islamic Republic. Greenwood Press. p. 192. ISBN 978-0-313-34163-2.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Smith, Peter (2008). An introduction to the Baha'i faith. Cambridge University Press. p. 192. ISBN 978-0-521-86251-6. OCLC 181072578.
  4. "BAHAISM viii. Bahai Shrines". Encyclopaedia Iranica. Archived from the original on 17 November 2019. Retrieved 4 February 2020.
  5. Foltz, R. (2013). Religions of Iran: From Prehistory to the Present. A Oneworld book. Oneworld Publications. p. 240. ISBN 978-1-78074-309-7. Retrieved 2020-02-04.
  6. دیانتی ممنوع - آزار و تعقیب بهاییان در ایران. شرکت کتاب. 2009. p. ۸۳. ISBN 978-1-59584-193-3.
  7. نوری, رضا (14 January 2020). "جنازه‌های بی‌تشییع؛ از احمد کسروی و بیژن جزنی تا مریم فیروز و هاله سحابی". BBC. Archived from the original on 17 January 2020. Retrieved 4 February 2020.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ کمالی, مهرک (2019-06-14). "بهائیان و تشدید سرکوب‌ها پس از انقلاب". بی‌بی‌سی فارسی. Archived from the original on 20 August 2019. Retrieved 2020-02-04.
  9. "Baha'i News -- House of the Bab, Shiraz, Iran". bahai-library.com. Retrieved 9 February 2020.
  10. Taherzadeh, Adib (1987). The Revelation of Bahá'u'lláh: Adrianople, 1863–68. Oxford, UK: G. Ronald. pp. 236–269. ISBN 978-0-85398-071-1. Archived from the original on 28 January 2020. Retrieved 30 January 2020.
  11. ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ Smith, Peter (2000). "Shiraz the House of the Bab". A concise encyclopedia of the Bahá'í Faith. Oxford: Oneworld Publications. p. 314. ISBN 1-85168-184-1. Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved 28 January 2020.