حالت دایمی
در نظریه سامانهها، یک سامانه با حالت دایمی خواصی دارد که در طی زمان تغییر نمیکند. این بدان معناست که مشتق جزئی آن در طول زمان صفر است:[۱]
کاربردها[ویرایش]
فیزیولوژی[ویرایش]
ویژگیای از یک سامانه است که محیط داخلی خود را تنظیم میکند و تمایل به حفظ وضعیت ثابت و پایدار دارد، از جمله حفظ ویژگیهایی مانند دما یا پیاچ است. این حفظ پایداری میتواند در یک سیستم باز یا بسته باشد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- نظریه کنترل
- سیستم پویا
- رشد اقتصادی
- همایستایی
- شبیهسازی
- تابع حالت
- نظریه حالت پایدار
- نظریه سامانهها
- تعادل ترمودینامیکی
منابع[ویرایش]
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Steady state». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۹ اوت ۲۰۱۴.