پرش به محتوا

تابع مصرف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تصویری یک تابع مصرف، که در آن مصرف مستقل است (تحت تأثیر نرخ‌های بهره، انتظارات مصرف‌کننده و غیره)، b میل نهایی مصرف و Yd درآمد قابل تصرف است.

در اقتصاد، تابع مصرف بیانگر ارتباط بین مصرف و درآمد قابل تصرف است.[۱][۲]تعریف این مفهوم در اقتصاد کلان را به جان مینارد کینز در سال ۱۹۳۶ نسبت می‌دهند که از آن برای توسعه ضریب فزاینده مالی استفاده کرده‌است.[۳]

جزئیات

[ویرایش]

ساده‌ترین شکل از تابع مصرف، تابع مصرف خطی است که به‌طور مرتب در مدل‌های کینزی استفاده می‌شود:[۴]

که a مصرف مستقل، از درآمد قابل تصرف مستقل است. در واقع برابر با مقدار مصرف است در حالی که درآمدی وجود ندارد. جمله b*Yd مصرف القا شده‌است که به سطح درآمد اقتصاد بستگی دارد. پارامتر b را میل نهایی به مصرف می‌نامند که یعنی با افزایش درآمد قابل تصرف، مصرف نیز افزایش می‌یابد. به لحاظ هندسی، b برابر شیب تابع مصرف است. یکی از فروض کلیدی در اقتصاد کینزی این است که b یک عدد مثبت و کوچک‌تر از یک است.[۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت

[ویرایش]
  1. Algebraically, this means where is a function that maps levels of disposable income —income after government intervention, such as taxes or transfer payments—into levels of consumption .
  2. Lindauer, John (1976). Macroeconomics (Third ed.). New York: John Wiley & Sons. pp. 40–43. ISBN 0-471-53572-9.
  3. Hall, Robert E.; Taylor, John B. (1986). "Consumption and Income". Macroeconomics: Theory, Performance, and Policy. New York: W. W. Norton. pp. 63–67. ISBN 0-393-95398-X.
  4. Colander, David (1986). Macroeconomics: Theory and Policy. Glenview: Scott, Foresman and Co. pp. 94–97. ISBN 0-673-16648-1.
  5. Keynes, John M. (1936). The General Theory of Employment, Interest and Money. New York: Harcourt Brace Jovanovich. p. 96. The fundamental psychological law … is that men [and women] are disposed, as a rule and on average, to increase their consumption as their income increases, but not as much as the increase in their income.

مشارک‌کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی. «Consumption function». بازبینی شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۹.

برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]