اپرون
در ژنتیک، اپرون واحد عملکرد دیانای ژنومی است که شامل مجموعهای از ژنهای تحت کنترل یک سیگنال برانگیزنده یا پروموتر است.[۱][۲] از هر یک اپرون یک آرانای پیامرسان ( mRNA) رونویسی میشود. البته اپرون علاوه بر یوکاریوتها، در پروکاریوتها و ویروسها نیز وجود دارد.
ساختار اپرون[ویرایش]
یک اپرون از چهار بخش اصلی تشکیل شده است:
1. برانگیزنده یا پروموتر
2. تنظیمکنننده
3. اپراتور
4. ژنهای ساختاری
بسیاری اوقات در انتهای یک اپرون یک بخش انتهایی (ترمیناتور) نیز وجود دارد.
اپرون لک[ویرایش]
اپرون لک یکی از معروفترین اپرونها است. اپرون لک اپرون مورد نیاز برای انتقال و سوختوساز لاکتوز در اشریشیا کلی (E.coli) و برخی دیگر از باکتریهای رودهای است. اپرون لک سه ژن ساختاری lacZ ، lacY و lacA دارد. این سه ژن آنزیمهای بتا گالاکتوزیداز ، لاکتوز پرمئاز و گالاکتوزید O-استیل ترانسفراز را کد میکنند. این سه آنزیم برای متابولیسم لاکتوز در باکتری ضروریند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Sadava, David; et al. (2009). Life: The Science of Biology (9th ed.). Macmillan. p. 349. ISBN 978-1-4292-1962-4.
{{cite book}}
: Explicit use of et al. in:|author=
(help) - ↑ JACOB F, PERRIN D, SANCHEZ C, MONOD J (February 1960). "[Operon: a group of genes with the expression coordinated by an operator]". C. R. Hebd. Seances Acad. Sci. (به فرانسوی). 250: 1727–9. PMID 14406329.