استان ششم
استان ششم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان ششم تعیین گردید. طبق ماده ۳ مصوب ۱۳۱۶/۸/۶ هر استان تحت اداره یک نفر استاندار قرار داشته که در محدوده مقررات این قانون به فرمانداران حوزه ماموریت خود دستور و تعلیمات می داده و با وزارت داخله(وزارت کشور) رابطه مستقیم داشته و طبق تبصره ۱ همان ماده استانداران دارای مرکز ثابت نبوده و در کلیه امور شهرستان‌های تابعه بازرسی کرده و مسئول حسن جریان امور آن‌ها بوده‌اند. این نکته که استاندار مرکز ثابتی نداشته، نکته جالبی است. شاید مقصود قانون‌گذار آن بوده که استاندار دائما در سطح استان در حرکت باشد و نیز یک شهر خاص تحت عنوان این که مرکز استان است بیش از سایر شهرها رشد نکند[۱]. استان ششم شامل شهرستان‌های خرم‌آباد، گلپایگان، اهواز و خرمشهر می‌بود. شهر اهواز مرکز این استان[۲][۳][۴] و خوزستان بخش اصلی این استان بود.
مناطق زیر از این استان جدا شده‌اند:
- استان پانزدهم (لرستان): تأسیس ۱۳۴۰ خورشیدی
- شهرستان گلپایگان: الحاق به استان دهم ۱۳۴۸ خورشیدی
منطقه زیر به این استان الحاق شده‌است:
- شهرستان بهبهان: جدا شده از استان هفتم در ۱۳۴۲ خورشیدی [۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ نوحه خوان، حامد. «معیار های تقسیمات کشوری در دوره پهلوی». پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. دریافت‌شده در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰.
- ↑ مصاحب، غلامحسین. «تقسیمات کشور ایران». دایرةالمعارف فارسی. ج. اول. امیرکبیر.
- ↑ «استان ششم»، دایرةالمعارف فارسی، غلامحسین مصاحب
- ↑ «اهواز». لغت نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۱-۲۳.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
استان‌های ایران مصوب در سال ۱۳۱۶ | ||
|---|---|---|
| استان‌ها |  | |
| جستارهای وابسته | ||