آندرس فو راسموسن
آندرس فو راسموسن | |
---|---|
نخستوزیر دانمارک | |
دوره مسئولیت ۲۷ نوامبر ۲۰۰۱ – ۵ آوریل ۲۰۰۹ | |
پادشاه | مارگریت دوم دانمارک |
پس از | پل نیروپ راسموسن |
پیش از | لارس لوکه راسموسن |
دبیرکل ناتو | |
دوره مسئولیت ۱ اوت ۲۰۰۹ – ۱ اکتبر ۲۰۱۴ | |
پس از | یاپ دی هوپ شفر |
پیش از | ینس استولتنبرگ |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۵۳ (۷۱ سال) گینروپ، |
ملیت | دانمارکی |
حزب سیاسی | رهبر «حزب لیبرال» |
همسر(ان) | Anne-Mette Rasmussen |
فرزندان | سه فرزند |
محل تحصیل | دانشگاه آرهوس |
پیشه | ، سیاستمدار |
آندرس فو راسموسن (به دانمارکی: Anders Fogh Rasmussen) (زاده ۲۶ ژانویه ۱۹۵۳) سیاستمدار دانمارکی است که از نوامبر سال ۲۰۰۱ میلادی تا ۵ آوریل ۲۰۰۹ نخستوزیر دانمارک بود او پس از نخستوزیری و در آوریل ۲۰۰۹ به دبیر کلی ناتو برگزیده شد. او رهبری «حزب لیبرال»[۱] و ریاست ائتلاف راست میانه با مشارکت حزب لیبرال و «حزب محافظهکار مردم» دانمارک را بر عهده داشت.[۲] سیاستهای دولت او عمدتاً بر محدودیت بر مهاجرت افراد غیر اروپایی[۱] و نرخ مالیات ثابت[۳] استوار بود.
دبیر کل ناتو
[ویرایش]پس از اعلام نامزدی راسموسن برای تصدی دبیر کلی ناتو، ترکیه به علت سخنان راسموسن در زمان جنجال کاریکاتورهای محمد در یولاندز پستن و دادن مجوز به یک شبکه تلویزیونی گروه کرد پ.ک. ک در دانمارک به مخالفت با او پرداخت ولی پس از مذاکرات عبدالله گل رئیسجمهور ترکیه با باراک اوباما، در نهایت ترکیه با دبیر کلی او موافقت کرد. عبدالله گل پس از این اتفاق هرگونه اختلاف در ترکیه بر سر دبیر کلی راسموسن را رد کرد. چند ساعت پس از موافقت عبدالله گل با دبیر کلی راسموسن، اردوغان به انتقاد از راسموسن پرداخت درحالیکه عبدالله گل راسموسن را از موفقترین نخستوزیران اروپا خواند و بیان کرد که نیازی به برجسته کردن موضوعات مذهبی نیست.[۴] برخی رسانههای ترکیه مدعی شدند که ترکیه چند شرط برای دبیر کلی راسموسن قرار داده است که یکی از این شروط عذرخواهی راسموسن دراجلاس تمدنها در استانبول ترکیه بود.[۵] راسموسن در آن اجلاس ضرورت احترام به مذاهب را یادآور شد و اعلام کرد که هرگز خود تصویر مذهبی از جمله تصویر محمد پیامبر اسلام را رسم نخواهد کرد.[۶] ولی اعلام کرد که عذرخواهی نخواهد کرد.[۷]
او در اکتبر سال ۲۰۱۴ جای خود را به ینس استولتنبرگ سیاستمدار نروژی داد.[۸] [۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Profile: Denmark's new prime minister وبگاه بیبیسی انگلیسی
- ↑ "Fogh Ahead for Denmark", Spiegel (به انگلیسی) Retrieved on 2009-04-07.
- ↑ "Profile: Anders Fogh Rasmussen", Financial Times (به انگلیسی) Retrieved on 2009-04-07.
- ↑ "Gül denies inner rift over Rasmussen's NATO candidacy", Todays Zaman (به انگلیسی), archived from the original on 2 April 2009, retrieved 10 April 2009 Retrieved on 2009-04-10.
- ↑ (فارسی) «چکیدهای از مطبوعات امروز ترکیه» مقدار
|پیوند=
را بررسی کنید (کمک)، رادیو ترکیه[پیوند مرده] بازیابیشده در ۱۰ آوریل ۲۰۰۹. - ↑ "Incoming NATO chief: Confront religious prejudice", Associated Press (به انگلیسی) Retrieved on 2009-04-10.
- ↑ "Fogh Rasmussen reaches out, but doesn't apologise", The Copenhagen Post (به انگلیسی), archived from the original on 8 April 2009, retrieved 10 April 2009 Retrieved on 2009-04-10.
- ↑ وبگاه خبری عصر ایران - توافق بر سر دبیرکل جدید ناتو - تاریخ بازدید ۰۸ فروردین ۱۳۹۳.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آندرس فوگ راسموسن
- افراد در جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۱)
- افراد زنده
- افراد گروه مشاوره بوستون
- اقتصاددانان اهل دانمارک
- دانشآموختگان دانشگاه آرهوس
- دبیرانکل ناتو
- دریافتکنندگان نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- زادگان ۱۹۵۳ (میلادی)
- سیاستمداران سده ۲۰ (میلادی) اهل دانمارک
- سیاستمداران سده ۲۱ (میلادی) اهل دانمارک
- صلیبهای بزرگ درجه ۱ نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- لوتریانهای اهل دانمارک
- نخستوزیران دانمارک
- نشان ستاره قطبی
- نمایندگان فلکتین