۸٬۱-نفتیریدین
ظاهر
(تغییرمسیر از ۸٬۱-نفتيريدين)
۸٬۱-نفتیریدین | |
---|---|
18-Naphthyridine[۱] | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | ۲۵۴-۶۰-۴ |
پابکم | ۱۳۶۰۶۹ |
کماسپایدر | ۱۱۹۸۴۶ |
UNII | 043R04VL4M |
شمارهٔ ئیسی | 675-799-8 |
ChEBI | CHEBI:36628 |
ChEMBL | CHEMBL۲۶۱۷۵۸ |
109347 | |
27124 | |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C8H6N۲ |
جرم مولی | ۱۳۰٫۱۵ g mol−1 |
شکل ظاهری | جامد زرد رنگ |
چگالی | 1.359 g/cm3 |
دمای ذوب | ۹۸–۹۹ درجه سلسیوس (۲۰۸–۲۱۰ درجه فارنهایت؛ ۳۷۱–۳۷۲ کلوین) |
خطرات | |
GHS pictograms | |
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | Warning |
GHS hazard statements | H315, H319, H335 |
GHS precautionary statements | P261, P264, P271, P280, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405 |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
Infobox references | |
|
۸٬۱-نفتیریدین(به انگلیسی: 1,8-Naphthyridine) یک ترکیب آلی با فرمول C۸H۶N۲ است. این ترکیب یکی از شش ایزومر نفتریتیدین، زیرمجموعه دیآزانفتالنها با دو اتم نیتروژن در حلقههای جداگانه است که به خوبی مورد مطالعه قرار گرفتهاست.[۲][۳] انوکساسین، نالیدیکسیک اسید، و ترووافلوکساسین مشتقات ۸٬۱-نفتیریدین با خواص ضد باکتریایی مربوط به فلوروکینولونها میباشند.[۴]
شیمی کوئوردیناسیون
[ویرایش]با پهلوگیری مراکز نیتروژن، ۸٬۱-نفتیریدین به عنوان یک لیگاند دودندانه در کمپلکسهای شیمیایی عمل میکند.[۵][۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ آیوپاک (2014). Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013. انجمن سلطنتی شیمی. p. 212. doi:10.1039/9781849733069. ISBN 978-0-85404-182-4.
- ↑ Litvinov, Victor P.; Roman, Sergey V.; Dyachenko, Vladimir D. (2000). "Naphthyridines. Structure, Physicochemical Properties and General Methods of Synthesis". Russian Chemical Reviews. 69 (3): 201–220. Bibcode:2000RuCRv..69..201L. doi:10.1070/RC2000v069n03ABEH000553.
- ↑ Dapporto, P.; Ghilardi, C. A.; Mealli, C.; Orlandini, A.; Pacinotti, S. (1984). "Low-Temperature (163 K) Structure of 1,8-Naphthyridine, C8H6N2". Acta Crystallographica Section C Crystal Structure Communications. 40 (5): 891–894. doi:10.1107/S0108270184006144.
- ↑ V. P. Litvinov (2006). "Advances in the Chemistry of Naphthyridines". Advances in Heterocyclic Chemistry. 91: 189–300. doi:10.1016/S0065-2725(06)91004-6. ISBN 9780120207916.
- ↑ Hua, Shao-An; Liu, Isiah Po-Chun; Hasanov, Hasan; Huang, Gin-Chen; Ismayilov, Rayyat Huseyn; Chiu, Chien-Lan; Yeh, Chen-Yu; Lee, Gene-Hsiang; Peng, Shie-Ming (2010). "Probing the electronic communication of linear heptanickel and nonanickel string complexes by utilizing two redox-active [Ni2(napy)4]3+ moieties". Dalton Transactions. 39 (16): 3890–6. doi:10.1039/b923125k. PMID 20372713.
- ↑ Bera, Jitendra K.; Sadhukhan, Nabanita; Majumdar, Moumita (2009). "1,8-Naphthyridine Revisited: Applications in Dimetal Chemistry". European Journal of Inorganic Chemistry. 2009 (27): 4023–4038. doi:10.1002/ejic.200900312.