کیاوش صاحبنسق
کیاوش صاحبنسق | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۱۸ آذر ۱۳۴۷ تهران، ایران |
ساز(ها) | پیانو، سهتار |
سازهای اصلی | |
پیانو | |
تحصیلات | دکترای موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی کارشناسی ارشد تئوری موسیقی و آهنگسازی |
دانشگاه | دانشگاه موسیقی شهر گراتس اتریشمؤسسهٔ موسیقی الکترونیک و آکوستیک گراتس |
استاد(ها) | فرمان بهبودفریدون ناصحیمهران روحانیمحمدرضا درویشیعلیرضا مشایخیمسعود شعاریبهآت فورِر |
شاگرد(ان) | وحید تاجحیدر کاکیمسعود سخاوتدوست |
کیاوش صاحبنسق (زادهٔ ۱۸ آذر ۱۳۴۷) موسیقیدان، آهنگساز، نوازندهٔ پیانو و پژوهشگر موسیقی اهل ایران است.
زندگینامه
[ویرایش]کیاوش صاحبنسق، ۱۸ آذر ۱۳۴۷ در تهران متولد شد.[۱][۲] از ۹ سالگی به فراگیری موسیقی پرداخت و نواختن ساز پیانو را نزد هنرمندانی همچون «آشکن هارطونیان»، «رضایی»، «شهسا»، فرمان بهبود و فریدون ناصحی آموخت. پس از آن، تئوری موسیقی و سلفژ را نزد شریف لطفی فراگرفت. او دورههای هارمونی مقدماتی، هارمونی پیشرفته و کنترپوان را نزد مهران روحانی و محمدرضا درویشی گذراند و به کلاسهای هارمونیِ علیرضا مشایخی راه یافت. صاحبنسق همزمان به فراگیریِ موسیقی ایرانی پرداخت و نزد مسعود شعاری و مدتی کوتاه، نزد حسین علیزاده، با نواختن سهتار و ردیف موسیقی ایران آشنا شد.[۳][۴]
او نخستین تجربههای آهنگسازی خود را با ساخت قطعاتی برای پیانو و همچنین بداههنوازی بر روی این ساز آغاز کرد. پس از آن به عنوان آهنگساز با صدا و سیما به همکاری پرداخت. وی در سال ۱۳۷۱ به اتریش سفر کرد و تحصیلات موسیقی خود را در دانشگاه موسیقی شهر گراتس، در رشتهٔ تئوری موسیقی و آهنگسازی، تحت نظر «بهآت فورِر» دنبال کرد.[۵] کیاوش صاحبنسق همزمان با تحصیل، در زمینهٔ موسیقی کامپیوتر و الکترونیک نیز آثاری را تجربه کرد. او همچنین به تحقیق دربارهٔ ارتباط خطوط استخراج شده از نسبتهای طلایی و ردیف موسیقی ایران پرداخت و مقالههایی را در زمینهٔ موسیقی میکروتونال ترجمه کرد. وی تحقیقاتی را نیز در حیطهٔ ثبت دقیقترِ ردیف موسیقی و موسیقی نواحی ایران و همچنین بررسی امکانِ ایجاد چندصدایی در این موسیقی، انجام داد. صاحبنسق در زمان اقامت خود در اتریش، قطعاتی را در چهارچوب انجمن موسیقی مدرن، در شهر گراتس و کشور اسلوانی به اجرا گذاشت و از آهنگسازان ایرانی برای ارائه و اجرای آثارشان در اتریش دعوت کرد.[۶]
صاحبنسق در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه موسیقی و هنرهای دراماتیک گراتسِ اتریش در رشتهٔ آهنگسازی و تئوری موسیقی فارغالتحصیل شد.[۷] او پس از آن، در سال ۱۳۸۲ برندهٔ بورسیه آهنگسازی شد[۸] و پس از اخذ مدرک دکترا از مؤسسهٔ موسیقی الکترونیک و آکوستیک گراتس، در رشتهٔ موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی،[۷] در سال ۱۳۸۴ به ایران بازگشت.[۹] عنوان رسالهٔ دکترای او «میکروتونالیته در موسیقی ایران و بررسی نظریات مختلف در باب اندازهگیری فواصل در موسیقی ردیف» بود که در دانشگاه موسیقی گراتس انستیتو الکترونیک، انستیتو اتنوموزیکولوژی با همکاری دانشگاه موتزارتیوم سالزبورگ، ارائه شد.[۶]
کیاوش صاحبنسق پس از بازگشت به ایران، فعالیتهای موسیقی خود را ادامه داد و در همین سال به عنوان دبیر جشنوارهٔ موسیقی «آهنگسازان معاصر ایران»[۱۰] در بنیاد آفرینشهای هنری نیاوران به فعالیت پرداخت.[۸] او در سال ۱۳۹۱، ارکستر مجلسی «نوفه» را پایهگذاری کرد[۱۱] و در همان سال نخستین کنسرت این گروه را در تالار رودکی تهران، رهبری کرد.[۱۲]
وی ضمن تدریس در دانشگاه و هنرستان موسیقی، آهنگسازی فیلم را نیز تجربه کرد و آثار موسیقی خود را به انتشار رساند. صاحبنسق در سال ۱۳۹۹ به عضویت شورای ارکستر سمفونیک تهران منصوب شد.[۱۳] وحید تاج[۱۴]، حیدر کاکی[۱۵] و مسعود سخاوتدوست[۱۶] از جمله شاگردان کیاوش صاحبنسق بودهاند.
فعالیتهای هنری
[ویرایش]از جمله فعالیتهای هنری کیاوش صاحبنسق میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پایهگذاری «انجمن نوای ایران» در اتریش با هدف معرفی موسیقی ایران،[۱۷] پایهگذاری انجمن و ارکستر «رود زمان» به همراه «ادو میچیچ» و «کلمنس فروشتوک» به منظور اجرای قطعات موسیقی مدرن،[۱۸] برگزاری کنسرت «نوای ایران» در سال ۲۰۰۲ برای کوارتت زهی آثار آهنگسازان ایران،[۱۹] حضور در فستیوال بینالمللی موسیقی مدرن اتریش (Musik Protokoll) در سال ۲۰۰۰ با قطعهٔ «لحظهٔ منجمد شده»،[۱۷] حضور در فستیوال بینالمللی موسیقی مدرن اتریش (Hoergaenge) در سال ۲۰۰۲ با قطعهٔ «Memento»،[۲۰] عضویت در شورای نویسندگان مجلهٔ فرهنگ و آهنگ،[۲۱] عضویت در هیئت داوران آهنگسازی جشنواره موسیقی فجر،[۲۲][۲۳] عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ موسیقی صبا،[۲۴] عضویت در شورای آهنگسازان فستیوال «موسیقی فردا»[۲۵]، عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ «نوشتارها و وب سایتهای موسیقی در اینترنت»[۲۶]، عضویت در شورای ارکستر سمفونیک تهران،[۲۷] عضویت در شورای مرکزی نظارت بر آموزشگاههای آزاد موسیقی،[۲۸] دبیر هنری و اجرایی ساماندهی کتابخانهٔ بنیاد رودکی[۲۹]، تأسیس مدرسهٔ موسیقی رنگآهنگ،[۳۰] تدریس در هنرستان موسیقی دختران تهران،[۳۱] تدریس در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران،[۳۲] تدریس در دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران،[۳۳] تدریس در دانشگاه سوره[۳۱]
آثار هنری
[ویرایش]از جمله آثار موسیقی کیاوش صاحبنسق میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
آلبوم موسیقی
[ویرایش]- لحظهها، قطعاتی برای پیانو، نشر هرمس، ۱۳۸۳[۳۴]
- لالایی زیر آوار، موسیقی برای ارکستر و کامپیوتر، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳]
- … و اینجا در سکوت، بداهه نوازیهای پیانو، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳۵]
- زرمان، سه قطعه برای ارکستر و سه قطعه برای سولو، مجموعهٔ ۲ سیدی، نشر آوای باربد، ۱۳۸۸[۳۶][۳۷]
- ورن، قطعاتی برای ارکستر آکوستیک و الکترو آکوستیک، باصدای احمد شاملو، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۱[۳۸][۳۹]
- پیانوی همراه، (دیویدی صوتی و تصویری) بداهه نوازی برای پیانو و آیفون، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۳[۴۰][۴۱]
- چهل رباعی تا خرقان، با شعر و صدای امیر حسین الهیاری، ۱۳۹۶[۴۲]
برخی قطعهها
[ویرایش]- «memento Ia» برای ۱۲ نوازنده، اجرا توسط آنسامبل «Klangforum Wien» اتریش[۱۷]
- «در جدال با خاموشی» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
- «در آستانه» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
- «حصار» برای ساکسوفون و ارکستر، با نوازندگی کلمنس فروشتوک، به رهبری: ادو میچیچ، ۱۳۸۲[۳۵]
- «کوارتت ورن»، اجرا شده توسط «کوارتت باربد» در نیویورک آمریکا، تیر ۱۳۸۳[۳۱]
- «کنسرتو سهتار» با نوازندگی سهتار مسعود شعاری به همراه ارکستر «نیوآنسامبل پاریس»، فرانسه، ۱۳۸۶[۴۴]
- «دًژاوو» (آشناپنداری) برای ابواس، با نوازندگی مارکوس دویتر[۴۵]
- «اوهام» برای ۲۰ نوازنده، به رهبری ادو میچیچ[۳۱]
- «ده ۱+۹#»، اجرا شده توسط ارکستر «رود زمان» به رهبری ادو میچیچ[۴۶]
- «کîوî»، با نوازندگی سهتار مسعود شعاری به همراه ارکستر نو آمستردام[۴۷]
- «ندانستگی» یا «آگنوزی» به سفارش انجمن فلوت ایران برای بخش کنکور فلوت[۴۸]
- «زوال عقل» قطعه برای کوارتت مخلوط[۴۹]
- «واریاسیون روی تم آشنا»[۵۰]
- «آبایی» (از آلبوم ابرها)[۵۱]
- «سماع» (از آلبوم ابرها)[۵۲]
- پروژهٔ موسیقایی ادبی «رستم و سهراب با خوانش و تحلیل محمود دولتآبادی، همراه با اجرای «کهن سازگان ایران» (متشکل از ۲۰ ساز کهن ایرانی)[۵۳][۵۴]
موسیقی فیلم، نقاشی متحرک و ویدئو آرت
[ویرایش]- فیلم کوتاه خاطرات عکاس پیر[۵۵]
- آواز قناری (مرگ کلاغ)[۶]
- فضای خارجی (Outer Space) ساختهٔ پتر چرکاسکی[۵۶]
- «آرم تریلر» فستیوال بینالمللی فیلم ۹۹ در وین[۵۶]
- چهره تو در نگاه من، به کارگردانی سیمین کرامتی[۵۷]
- آهنگر خانه بهروز، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۳[۵۷]
- کهنه نو میشود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
- موزهٔ هنرهای معاصر، به کارگردانی بهمن کیارستمی، ۱۳۸۷[۵۷]
- انگشتان پای چپ، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۵[۵۸]
- انارکوچک کویر، (مستند) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۸۶[۵۹]
- کهنه نو میشود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
- زار خاک (فیلم سینمایی مستند)، به کارگردانی رضا توفیقجو، ۱۳۹۳[۶۰]
- این بامداد خسته (مستند زندگی احمد شاملو)، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۹۴[۶۱]
- کهنسازگان، (مستند) به کارگردانی حامد احمدی، ۱۳۹۴[۶۲]
- زنبورک در گام مینور (مستند زندگی حمید نفیسی) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۹۶[۶۳]
- روی خط صفر، به کارگردانی مهرداد غفارزاده، ۱۳۹۸[۶۴]
- آخرین نفسها، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۵]
- اتودهای قرنطینگی، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۶]
مولتی مدیا
[ویرایش]- پروژه مولتی مدیا «سعیده»، یک مونولوگ بر اساس بریدهای ۲۱ دقیقهای از مستند سعیده به کارگردانی فرشاد فداییان[۳۱]
- موسیقی غرفه ایران در نمایشگاه جهانی اکسپو ۲۰۰۰ در آلمان[۵۶]
- «لحظهٔ منجمد شده»، مولتی مدیا برای سهتار، ساکسوفون، ترومپت، کنترباس، پرکاشن، الکترونیک و هفت مونیتور، سالن لیست گراتس، ۲۰۰۱[۶۷]
- «پژواک سکوت»، چیدمان صوتی برای ۱۶ ستون، میدان اکسپو هانور، ۱۳۸۹[۵۷]
- «دکه»، چیدمان صوتی با دخالت مخاطب، بداهه نوازان زروان، گالری ایست، مهر ۱۳۹۱[۵۷]
ترجمه
[ویرایش]- تینا و ارکستر، کتاب و سیدی برای آشنایی کودکان و نوجوانان با سازهای ارکستر کلاسیک اروپایی، نشر آوای باربد، ۱۳۹۱[۷]
شعر
[ویرایش]- هیج هیج از کوچه برنمیتابد، نشر نخبگان، ۱۳۹۴[۶۸]
جوایز
[ویرایش]- برندهٔ جایزه موسیقی شهر گراتس برای قطعهٔ «لحظهٔ منجمد شده»، ۲۰۰۱[۱۷]
- برندهٔ بورسیهٔ آهنگسازی اتریش، ۲۰۰۳[۶۹]
- برندهٔ تندیس بهترین موسیقی برای فیلم زنبورک در گام مینور، از دهمین جشن سینمای مستند ایران، ۱۳۹۷[۷۰]
- برندهٔ تندیس بهترین موسیقی برای فیلم آخرین نفسها، از چهاردهمین دورهٔ جشنوارهٔ بینالمللی سینما حقیقت، ۱۳۹۹[۷۱][۷۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ «کیاوش صاحبنسق». موزه موسیقی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق». همشهری آنلاین. ۹ آذر ۱۳۹۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «تحلیلی بر آثار منتشر شده کیاوش صاحب نسق ۱». گفتگوی هارمونیک. ۲ آبان ۱۳۸۵.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق». یوتیوب پیانو باربد.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق». نشر موسیقی هرمس. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ اكتبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۳ اكتبر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=،|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «نشست دوم گذر موسیقی با کیاوش صاحب نسق دکترای آهنگسازی معاصر». گذر موسیقی.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ «کیاوش صاحبنسق با ˝تینا و ارکستر˝ میآید». هنر آنلاین. ۲۲ شهریور ۱۳۹۱.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ «کیاوش صاحبنسق تأثیر موسیقی شرق بر فرهنگ و موسیقی غرب را تحلیل میکند». موسیقی ما. ۹ خرداد ۱۳۹۴.
- ↑ «صاحبنسق تأثیر موسیقی شرق بر غرب را بررسی میکند». هنر آنلاین. ۳ آبان ۱۳۹۳.
- ↑ آروین صداقتکیش. «نگاهی به فستیوال آهنگسازان معاصر ایران (جشنوارهٔ صداهای جدید)». مجلهٔ فرهنگ و آهنگ، خرداد و تیر ۱۳۸۴، شماره ۵، صفحهٔ ۱۴ و ۱۵، به واسطهٔ نورمگز.
- ↑ «کشف استعدادها مهمترین انتظار ما از مسئولان جشنواره فجر است». خبرگزاری پانا. ۱۵ بهمن ۱۳۹۱.
- ↑ «آثار کیاوش صاحبنسق در ایران اجرا میشود». خبرگزاری ایسنا. ۲ بهمن ۱۳۹۱.
- ↑ «شورای ارکستر سمفونیک تهران تشکیل شد». خبرگزاری ایرنا. ۲۲ مهر ۱۳۹۹.
- ↑ «افتخارات پی در پی برای خواننده ای جوان». روزنامه ایران. ۱۷ تیر ۱۳۹۲.
- ↑ «کنسرت دونوازی تنبور و کمانچه با اجرای حیدرکاکی و همایون کاکی». وزارت ارشاد. ۱۹ خرداد ۱۴۰۰. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق بعد از سالها در فستیوال «شبهای جز» روی صحنه میرود». موسیقی ما. ۷ مرداد ۱۳۹۷.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ ۱۷٫۳ «موسیقی را باید از دوران کودکی آموخت». موسیقی ما. ۷ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ پژمان اکبرزاده. «بداهه نوازیهای مینیاتورگونه با پیانو». ویستا.
- ↑ «اجرای قطعهای از کیاوش صاحبنسق در اتریش». روزنامه سرمایه. ۲۶ تیر ۱۳۸۶.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق». گروه موسیقی یار آوا.
- ↑ «سی یکمین شماره مجله تخصصی موسیقی فرهنگ و آهنگ منتشر شد». موسیقی ایرانیان. ۷ مرداد ۱۳۹۴.
- ↑ «آثار آهنگسازی شده جشنواره در دو بخش بررسی میشود». خبرگزاری مهر. ۱۱ بهمن ۱۳۸۹.
- ↑ «اسامی هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر اعلام شد». خبرگزاری مهر. ۲۴ بهمن ۱۳۹۰.
- ↑ «هیات داوران جشنواره موسیقی دانشجویی صبا معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۹ مرداد ۱۳۹۸.
- ↑ «آثار ۱۲ آهنگساز جوان برای فستیوال موسیقی فردا انتخاب شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۱ بهمن ۱۳۹۰.
- ↑ «جزییات جشنواره نوشتارهای موسیقی اعلام شد». خبرگزاری مهر. ۱۰ اسفند ۱۳۹۷.
- ↑ «انتخاب یک شورا برای ارکستر سمفونیک تهران». ایران آنلاین. ۲۳ مهر ۱۳۹۹. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «اعضای شورای نظارت بر آموزشگاههای موسیقی منصوب شدند». خبرگزاری ایلنا. ۲۹ مهر ۱۳۹۸.
- ↑ «تاریخچه ارکسترهای دولتی کتاب میشود». خبرگزاری مهر. ۲ تیر ۱۴۰۰.
- ↑ «تیم اجرایی رنگآهنگ». رنگآهنگ. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۲ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ ۳۱٫۲ ۳۱٫۳ ۳۱٫۴ «کیاوش صاحبنسق و تک آهنگ زیبای "کاروان" از آلبوم لحظهها». موسیقی بی کلام. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «سازهای کلاسیک به دانشکدههای موسیقی برگشتند». خبرگزاری ایسنا. ۵ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ «کیاوش صاحبنسق». مجله گزارش موسیقی، به واسطهٔ مرکز موسیقی فرهنگ و هنر.
- ↑ «آلبوم لحظهها». نشر موسیقی هرمس. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ «بداهه نوازیهای مینیاتورگونه با پیانو». گفتگوی هارمونیک. ۶ فروردین ۱۳۸۳.
- ↑ «نگرانیهای صاحبنسق». روزنامه ایران. ۲۹ دی ۱۳۹۰.
- ↑ «نگاهی به آلبوم زرمان اثر کیاوش صاحبنسق». مجلهٔ فرهنگ و آهنگ شماره ۳۰، به واسطهٔ مگایران.
- ↑ ««ورن» اثر ۱۱ ساله یک آهنگساز رونمایی شد». خبرگزاری ایسنا. ۴ شهریور ۱۳۹۱.
- ↑ «تبلور کلام و صوت در انجماد زمان». محسن ثقفی. ۲۳ بهمن ۱۳۹۱.
- ↑ «پیانوی همراه˝ کیاوش صاحبنسق منتشر شد». هنر آنلاین. ۲۰ اسفند ۱۳۹۳.
- ↑ «خودت رو به اولین پیانو برسون!». خبرگزاری ایسنا. ۱۹ اسفند ۱۳۹۳.
- ↑ «مروری بر آلبوم «چهل رباعی تا خرقان»». گفتگوی هارمونیک. ۱۹ تیر ۱۳۹۷.
- ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ «کیاوش صاحبنسق: «وَرَن» پس از ۱۱ سال منتشر شد». سینما پرس. ۸ خرداد ۱۳۹۱.
- ↑ «سهتار شعاری در فرانسه». خبرگزاری مهر. ۲۸ آبان ۱۳۸۶.
- ↑ آروین صداقتکیش. «سرگشته در تودرتوی زمان». ویستا.
- ↑ «لیبل آلبوم زرمان». ترب.
- ↑ مهدی میرمحمدی (۹ آذر ۱۳۸۸). «به شنیدن یک ایده». روزنامه اعتماد.
- ↑ سیامک انوری (۲۱ دی ۱۳۹۱). «اجرای آثار کیاوش صاحب نسق در تالار رودکی». روزنامه اعتماد.
- ↑ «زوال مغز». آپارات.
- ↑ «واریاسیون روی تم آشنا». ایران صدا.
- ↑ «ابرها ۱». ایران صدا.
- ↑ «ابرها ۲». ایران صدا.
- ↑ «انتشار پروژه ادبی موسیقی دولتآبادی». تابناک فرهنگی. ۵ دی ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «آهنگسازی برای خوانش محمود دولتآبادی از قصه رستم و سهراب». موسیقی ما. ۱۲ تیر ۱۳۹۴.
- ↑ رضا صابونی (۱۶ خرداد ۱۳۹۴). ««کیج گرایی» به نوعی بنبست هنری و زیباییشناسی میرسد» (PDF). روزنامه اعتماد.
- ↑ ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ ۵۶٫۲ «آرزوهای یک آهنگساز برای ۴۷ سالگیاش». خبرگزاری ایسنا. ۱۸ آذر ۱۳۹۴.
- ↑ ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ ۵۷٫۲ ۵۷٫۳ ۵۷٫۴ ۵۷٫۵ ۵۷٫۶ «تجربه (کیاوش صاحبنسق)» (PDF). انسانشناسی و فرهنگ. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «'انگشتهای پای چپ' در آپارات». بیبیسی فارسی. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹.
- ↑ «انار کوچک کویر». انجمن مستند سازان سینمای ایران.
- ↑ «رونمایی از «زار خاک» در جشنواره سینماحقیقت». سوره سینما. ۳ آذر ۱۳۹۳.
- ↑ «این بامداد خسته». بیبیسی فارسی بهواسطهٔ یوتیوب.
- ↑ ««سینماحقیقت» جایزه بهترین آهنگسازی فیلم مستند را اهدا میکند». خبرگزاری مهر. ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
- ↑ مهرداد فراهانی (۱۴ اسفند ۱۳۹۷). «شرحی بر فیلم زنبورک در گام مینور». انسانشناسی و فرهنگ. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ ««روی خط صفر»، محصول مشترک ایران و ژاپن». خبر آنلاین. ۹ بهمن ۱۳۹۸.
- ↑ «آخرین نفسها». سینما حقیقت. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «آرتیست در مواجهه با قرنطینه». روزنامه آفتاب یزد. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ ارسلان عابدیان. «لحظه منجمد شده، تأملی در روند تکامل یک ایده موسیقایی». ماهنامه هنر موسیقی.
- ↑ سما بابایی (۴ اسفند ۱۳۹۴). «کتاب شعرهای کیاوش صاحبنسق پنجشنبه منتشر میشود». موسیقی ما.
- ↑ «صاحبنسق تأثیر موسیقی شرق بر غرب را بررسی میکند». هنر آنلاین. ۳ آبان ۱۳۹۳.
- ↑ «زنبورک در گام مینور». انجمن مستند سازان سینمای ایران.
- ↑ «در اختتامیه جشنواره سینما حقیقت چه گذشت؟». خبرگزاری ایسنا. ۳ دی ۱۳۹۹.
- ↑ «کیاوش صاحب نسق - جایزه بهترین موسیقی». مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. ۴ دی ۱۳۹۹.