کوچهٔ بی‌نام با نام اولیه مشرف به کوچهٔ بی‌نام فیلمی درامخانوادگی به کارگردانی و نویسندگی هاتف علیمردانی و تهیه‌کنندگی منصور لشگری قوچانی محصول ۱۳۹۳ است که در ۲۳ بهمن ۱۳۹۴ در ایران اکران شد. شعارش: «ماه داره میره پشت ابر… چقدر راز تو دل این دنیاست، کوچهٔ بی نام کجاست…» و جملهٔ کوتاهش «هیچ فکری و هیچ حرفی در دنیا ارزش جنگیدن را ندارد…» بیان شده‌است.[۱]
این فیلم درباره دو خانواده سنتی است که در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنند. پسر جوان قرار است برای کار به خرم‌آباد برود. حاج مهدی عموی او با اصرار برایش بلیت هواپیما می‌گیرد و فردا خبر می‌رسد که هواپیما سقوط کرده است و این آغاز درگیری‌ها و چالش‌های داستان در زندگی این دو خانواده می‌شود...
محمود کلاری دربارهٔ این فیلم گفت: «نکته اساسی که در فیلم وجود دارد این است که فیلم، جنس ایرانی بودن دارد و تضاد میان نسل‌ها را خیلی خوب به تصویر می‌کشد. کوچهٔ بی‌نام به زندگی واقعی و جهان ما شباهت زیادی دارد.»[۱]پانته‌آ بهرام، فیلمنامه‌اش را به «هدیه‌ای آسمانی» همانند کرد که نمی‌توان آن را نپذیرفت.[۱]منصور لشگری قوچانی این فیلم را از کم‌چند فیلم‌هایی دانست که برای پرداختنش، با «با روان‌شناس و جامعه‌شناس مفصلاً به بحث و گفتگو پرداختیم و سعی کردیم با دیدی بی‌طرفانه جامعه را نشان دهیم. رویکردمان نمایش یک معضل در یک خانواده جنوب شهری است اما قصه فراتر از خانواده، جامعه را به تصویر کشیده است.».[۱]
