زبان پرتغالی
| زبان پرتغالی | |
|---|---|
| português, língua portuguesa | |
| قومیت | پرتغالی‌زبانان |
شمار گویشوران | زبان اول: ۲۵۰ میلیون؛ (بدون تاریخ)[۱] ۲۰ میلیون زبان دوم. کلی: ۲۷۰ میلیون |
هندو-اروپایی
| |
گونه‌های نخستین | لاتین باستان
|
| خط لاتین (الفبای پرتغالی) بریل پرتغالی | |
| زبان اشاره پرتغالی، زبان اشاره برزیلی و غیره | |
| وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در |  پرتغال برزیل آنگولا کیپ ورد تیمور شرقی گینه استوایی[۲] گینه بیسائو موزامبیک سائوتومه و پرنسیپ ماکائوسازمانهای بین‌المللی پرشمار |
زبان اقلیت شناخته‌شده در | |
| تنظیم‌شده توسط | پرتغال: آکادمی علوم لیسبون (بخش آکادمی حروف لیسبون) برزیل: آکادمی حروف برزیل |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۱–۶۳۹ | pt |
| ایزو ۲–۶۳۹ | por |
| ایزو ۳–۶۳۹ | por |
| گلاتولوگ | port1283[۶] |
| زبان‌شناسی | 51-AAA-a |
 زبان بومی
زبان رسمی و اداری
زبان فرهنگی یا دوم | |
پرتغالی (به پرتغالی: português) یا زبان پرتغالی (به پرتغالی: língua portuguesa) یک زبان طبیعی از شاخه زبان رومی است که از شبه‌جزیره ایبری اروپا ریشه گرفته‌است. این زبان تنها زبان رسمی کشورهای پرتغال، برزیل، آنگولا، موزامبیک، گینه بیسائو، سائوتومه و پرنسیپ و کیپ ورد[۷] و یکی از زبان‌های رسمی کشور تیمور شرقی، گینه استوایی و ماکائو است. از یک فرد یا ملت پرتغالی‌زبان به‌عنوان «پرتغالی‌زبان» یا «لوسوفون» (lusófono) یاد می‌شود. حضور فرهنگ پرتغال و زبان‌های کریول بر پایه آن نیز به عنوان نتیجه گسترش امپراتوری پرتغال در زمان استعمار، در سراسر جهان یافت می‌شوند.[۸] پرتغالی زبانی از شاخه ایبرو-رومی است که از چندین گویش لاتین عامیانه در پادشاهی قرون وسطایی گالیسیا و کنت‌نشین پرتغال تکامل یافته و دارای واژگان و واج‌شناسی قابل توجهی از سلتی است.[۹][۱۰]
پرتغالی با داشتن تقریباً ۲۱۵ تا ۲۲۰ میلیون گویشوَرِ بومی و ۵۰ میلیون نفر گویشور زبان دوم، در کل تقریباً توسط ۲۷۰ میلیون نفر صحبت می‌شود. این زبان از نظر شمار گویشوران بومی به‌عنوان سومین زبان اروپایی و در کل ششمین زبان جهان به‌شمار می‌رود.[۱۱] پرتغالی متداول‌ترین زبان در آمریکای جنوبی[۱۲][۱۳] و تمام نیمکره جنوبی،[۱۴] دومین زبان پر گویشور در آمریکای لاتین پس از اسپانیایی و یکی از ۱۰ زبان پرکاربرد در آفریقا است.[۱۵] و همچنین این زبان در اتحادیه اروپا، بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی، سازمان کشورهای آمریکایی، جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا، اتحادیه آفریقا و جامعه کشورهای پرتغالی‌زبان (یک سازمان بین‌المللی متشکل از همه ملت‌های پرتغالی‌زبان جهان) رسمی است. یک پژوهش جامع دانشگاهی در سال ۱۹۹۷، پرتغالی، به‌ویژه گونه برزیلی آن را به عنوان یکی از ۱۰ زبان تأثیر‌گذار در جهان قرار داد.[۱۶][۱۷]
با اینکه پرتغالی زبان گسترش یافته از پرتغال است اما با توجه به جمعیت کشورهای دیگر پرتغالی‌زبان از جمله برزیل و موزامبیک، بیشتر پرتغالی‌زبان‌ها خارج از کشور پرتغال هستند و فقط ۵٪ از آن‌ها در پرتغال زندگی می‌کنند.
نام
[ویرایش]واژه پرتغال از نام رومی-سلتی شهر پورتوس کاله (Portus Cale) آمده‌است.[۱۸] ویلا نوا د گایا امروزی در دهانه رود دورو در شمال پرتغال در مکان آن قرار دارد. نام شهر از ترکیب واژه لاتین portus به معنای بندر و واژه کاله آمده که ریشه آن ناشناخته است. یک توضیح اصلی این است که کاله نام دیگر مردم کاسترو بود که به نام‌های کالائیسی، گالائیسی یا گالائیسیا نیز شناخته می‌شدند و در شمال غرب ایبری ساکن بودند.[۱۹] نام‌های کاله و کالائیسی ریشه نام‌های گایا در (ویلا نوا د گایا) و گالیسیا هستند.[۲۰][۲۱] برخی از پژوهشگران فرانسوی نیز معتقدند ممکن است پرتغال از Portus Gallus به معنای «بندر گال‌ها یا سلت‌ها» آمده باشد.[۲۲]
لقب‌ها
[ویرایش]میگل د سروانتس نویسنده اسپانیایی زمانی پرتغالی را «زبان شیرین و دلپذیر» می‌خواند و شاعر برزیلی اولاوو بیلاچ نیز آن را به عنوان a última flor do Lácio, inculta e bela («واپسین گل لاتیوم، بی‌تکلف و زیبا») توصیف می‌کرد. به افتخار لوئیس د کاموئش، یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های ادبی پرتغالی و نویسنده شعر حماسی «لوسیادها»، به پرتغالی «زبان کاموئش» نیز گفته می‌شود.
تاریخ
[ویرایش]هنگامی که رومی‌ها در سال ۲۱۶ پیش از میلاد به شبه جزیره ایبری رسیدند، زبان لاتین را که از آن همه زبان‌های رومی ریشه گرفته‌اند، با خود بدانجا آوردند. این زبان توسط سربازان رومی، شهرک‌نشینان و بازرگانان که شهرهایشان را بیشتر در نزدیکی شهرهای تمدن‌های پیشین سلتی (مدت‌ها پیش از ورود رومیان تأسیس شده بود) ساخته بودند، گسترش یافت. به همین دلیل، این زبان یک زیرلایه از فرهنگ‌های اروپای اطلسی خرسنگی[۲۳] و سلتی[۲۴] را در خود داراست.[۲۵]
میان سال‌های ۴۰۹ و ۷۱۱ میلادی، با فروپاشی امپراتوری روم در اروپای غربی، شبه‌جزیره ایبری توسط ژرمن‌ها در دوره مهاجرت‌ها فتح شد. اشغالگران ژرمن‌زبان، که عمدتاً سوئبی،[۲۶][۲۷] ویزیگوت و بوری[۲۸] بودند، به سرعت فرهنگ رومی پسین و گویش‌های لاتین عامیانه شبه‌جزیره را پذیرفتند و طی ۳۰۰ سال آینده کاملاً در جمعیت محلی ادغام شدند. به همین دلیل در فرهنگ واژگان پرتغالی واژگان ژرمنی بسیاری نیز یافت می‌شوند. پس از حمله موروها در سال ۷۱۱، عربی به زبان اداری و رایج در مناطق فتح‌شده تبدیل شد، اما بیشتر جمعیت مسیحی باقی‌مانده همچنان به زبانی رومی معروف به مستعربی سخن می‌گفتند که تا سه قرن بیشتر در اسپانیا باقی ماند. پرتغالی همانند سایر زبان‌های لاتین نو و اروپایی، شمار قابل توجهی واژه را از یونانی وام گرفته‌است،[۲۹] که عمدتاً شامل اصطلاحات فنی و علمی می‌شوند. این وام‌گیری از طریق لاتین و سپس در دوران قرون وسطی و رنسانس اتفاق افتاده‌است.
پرتغالی از زبانی قرون وسطایی که امروزه توسط زبان‌شناسان به گالیسی-پرتغالی، پرتغالی باستان یا گالیسی باستان نامیده می‌شود، تکامل یافت. این زبان، زبان پادشاهی قرون وسطایی گالیسیا و کنت‌نشین پرتغال بوده‌است.[۳۰]
در اسناد اداری لاتین سده ۹ واژگان و عبارات گالیسی-پرتغالی برای نخستین بار ثبت می‌شوند. این دوره به عنوان نیاپرتغالی شناخته می‌شود و از سده نهم تا سده دوازدهم و استقلال کنت‌نشین پرتغال از پادشاهی لئون، که تا آن زمان بر گالیسیا سلطنت کرده بود، ادامه داشت.
در نخستین بخش دوره گالیسی-پرتغالی (از قرن ۱۲ تا ۱۴)، این زبان به‌طور فزاینده‌ای در اسناد و سایر گونه‌های نوشتاری استفاده می‌شد. این زبان، همانند اکسیتان و شعر تروبادورها در فرانسه، برای مدتی زبان شعر غنایی در هیسپانیای مسیحی بود. حروف lh و nh اکسیتان که در نوشتار کلاسیک آن استفاده می‌شد، توسط نویسندگان پرتغالی، احتمالاً جرالد براگایی،[۳۱] راهبی مویساکی، که در سال ۱۰۴۷ اسقف براگا در پرتغال شد، بدین زبان وارد شد و با استفاده از هنجارهای نوشتاری کلاسیک اکسیتان در مدرنیزه کردن پرتغالی نقش اصلی را داشت.[۳۲] پرتغال در سال ۱۱۳۹، در زمان پادشاهی آفونسوی یکم به پادشاهی مستقلی تبدیل شد. در سال ۱۲۹۰، پادشاه دینیش از پرتغال نخستین دانشگاه پرتغال را در لیسبون ایجاد کرد (Estudos Gerais، که بعداً به کویمبرا نقل مکان کرد) و فرمانی صادر کرد که پرتغالی «زبان مشترک» نامیده شود و به‌طور رسمی مورد استفاده قرار گیرد.
در دوره دوم پرتغالی باستان، در قرن ۱۵ و ۱۶، با اکتشافات پرتغالی‌ها، این زبان به بسیاری از مناطق آفریقا، آسیا و قاره آمریکا منتقل شد. در اواسط قرن شانزدهم، پرتغالی به زبان میانجی در آسیا و آفریقا تبدیل شده بود که نه تنها برای اداره مپستعمره‌ها و تجارت بلکه برای برقراری ارتباط میان مقامات محلی و اروپایی‌ها از هر ملیت دیگری نیز استفاده می‌شد.
ازدواج میان پرتغالی‌ها و مردم محلی و ارتباط آن با تلاش‌های مبلغین مذهبی کاتولیک رومی به گسترش این زبان کمک کرد و منجر به شکل‌گیری زبان‌های کریول مانند کریستانگ (از واژه cristão، «مسیحی») در بسیاری از مناطق آسیا شد. کریستانگ تا قرن نوزدهم در مناطقی از آسیا رواج داشت. برخی از جوامع مسیحی پرتغالی‌زبان در هند، سری‌لانکا، مالزی و اندونزی حتی پس از جدا شدن از پرتغال زبان خود را حفظ کردند.
پایان دوره پرتغالی باستان با انتشار Cancioneiro Geral از گارسیا د رزنده در سال ۱۵۱۶ انجام شد. پرتغالی نوین، که از قرن ۱۶ تا به امروز ادامه دارد، به دلیل رنسانس با افزایش وام‌واژگان لاتین کلاسیک و یونانی کلاسیک همراه است که زبان را بیش از پیش غنی کردند. بیشتر پرتغالی‌های باسواد نیز به لاتین تسلط داشتند و بدین ترتیب به راحتی واژگان لاتین را در نوشتار و سرانجام گفتار پرتغالی وارد می‌کردند.[۳۳]
در مارس ۲۰۰۶، موزه زبان پرتغالی در سائو پائولوی برزیل، بزرگ‌ترین شهر پرتغالی‌زبان جهان، تأسیس شد.[۳۴] این موزه نخستین نمونه از این نوع در جهان است. در سال ۲۰۱۵ موزه به‌طور نسبی در آتش‌سوزی تخریب شد[۳۵] اما در سال ۲۰۲۰ بازسازی و بازگشایی شد.
پراکندگی جغرافیایی
[ویرایش]
پرتغالی زبان مادری اکثریت قریب به اتفاق مردم پرتغال،[۳۶] برزیل[۳۷] و سائو تومه و پرنسیپ (۹۵٪) است.[۳۸] تقریباً ۸۵٪ از جمعیت شهری آنگولا به پرتغالی مسلط و احتمالاً ۷۵٪ از آن‌ها گویشور بومی این زبان هستند.[۳۹] این نرخ در حومه شهرها کمتر است.[۴۰] بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۷، بیش از ۵۰٪ جمعیت موزامبیک گویشور بومی زبان پرتغالی هستند و ۷۰٪ بدان مسلط هستند.[۴۱] پرتغالی همچنین زبان مادری ۳۰٪ از جمعیت گینه بیسائو است و گونه‌ای کریول بر پایه آن نیز در همه کشور قابل درک است.[۴۲] هیچ اطلاعاتی برای کیپ ورد در دسترس نیست، اما تقریباً همه جمعیت دوزبانه هستند و آن‌هایی که تک‌زبانه هستند نیز به زبان کریول کیپ وردی سخن می‌گویند که بر پایه پرتغالی است. پرتغالی در قانون اساسی آفریقای جنوبی به عنوان یکی از زبان‌های رایج در جوامع کشور ذکر شده‌است و هیئت زبان کشور باید برای ارتقای آن بکوشند و احترام به آن را تضمین کنند.[۴۳]
جوامع مهاجر پرتغالی‌زبان بزرگی نیز در بسیاری از کشورها از جمله[۴۴] برمودا،[۴۵] کانادا (۴۰۰٬۲۷۵ نفر در سرشماری سال ۲۰۰۶)،[۴۶] فرانسه (۹۰۰٬۰۰۰ نفر)،[۴۷] ژاپن (۴۰۰٬۰۰۰ نفر)،[۴۸] جرسی،[۴۹] نامیبیا (حدود ۴–۵٪ از مردم، عمدتاً پناهندگان آنگولایی در شمال کشور)،[۵۰] پاراگوئه (۱۰/۷٪ یا ۶۳۶٬۰۰۰ نفر)،[۵۱] ماکائو (۰٫۶٪ یا ۱۲۰۰۰ نفر)،[۵۲] سوئیس (۱۹۶۰۰۰ تبعه در سال ۲۰۰۸)،[۵۳] ونزوئلا (۵۵۴٬۰۰۰)[۵۴] و ایالات متحده (۰٫۳۵٪ از جمعیت یا ۱٬۲۲۸٬۱۲۶ گویشور طبق نظرسنجی سال ۲۰۰۷) حضور دارند.
در برخی از مناطق هند پرتغال پیشین، یعنی گوا[۵۵] و دامان و دیو،[۵۶] هنوز هم حدود ۱۰٬۰۰۰ نفر به این زبان صحبت می‌کنند. در سال ۲۰۱۴، حدود ۱٬۵۰۰ دانش‌آموز در گوآ در حال یادگیری زبان پرتغالی بودند.[۵۷]
وضعیت رسمی
[ویرایش]
جامعه کشورهای پرتغالی‌زبان[۷] (به پرتغالی Comunidade dos Países de Língua Portuguesa، با نام اختصاری CPLP) شامل هشت کشور مستقل است که پرتغالی را به عنوان زبان رسمی پذیرفته‌اند: آنگولا، برزیل، کیپ ورد، تیمور شرقی، گینه استوایی، گینه بیسائو، موزامبیک، پرتغال و سائوتومه و پرنسیپ.
گینه استوایی در ژوئن ۲۰۱۰ درخواست رسمی برای عضویت کامل در CPLP را ارائه داد، وضعیتی که فقط به کشورهایی با زبان رسمی پرتغالی داده می‌شود.[۵۸] در سال ۲۰۱۱، پرتغالی سومین زبان رسمی آن پس از اسپانیایی و فرانسوی شد[۵۹] و بدین ترتیب در ژوئیه ۲۰۱۴، این کشور به عنوان عضوی از CPLP پذیرفته شد.[۶۰]
پرتغالی همچنین یکی از زبان‌های رسمی منطقه ویژه اداری ماکائو در جمهوری خلق چین (در کنار چینی) و چندین سازمان بین‌المللی، از جمله بازار مشترک کشورهای آمریکای جنوبی،[۶۱] سازمان کشورهای ایبروآمریکایی،[۶۲] اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی،[۶۳] سازمان کشورهای آمریکایی،[۶۴] اتحادیه آفریقا،[۶۵] جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا، جامعه توسعه آفریقای جنوبی و اتحادیه اروپا است.[۶۶]
کشورهای پرتغالی‌زبان
[ویرایش]بر اساس برآورد اطلاعات‌نامه جهان در سال ۲۰۱۸، جمعیت کشورهای پرتغالی‌زبان به شرح زیر است:
| کشور | موقعیت | جمعیت (ژوئیه ۲۰۱۷)[۶۷] |
زبان بومی بیشینه |
وضعیت |
|---|---|---|---|---|
| برزیل |
آمریکای جنوبی | ۲۰۷٬۳۵۳٬۳۹۱ |  |
زبان مادری اکثریت جمعیت |
| آنگولا |
جنوب آفریقا | ۲۹٬۳۱۰٬۲۷۳ | |
زبان مادری اقلیت قابل توجهی از جمعیت؛ زبان دوم اکثریت جمعیت |
| موزامبیک |
جنوب آفریقا | ۲۶٬۵۷۳٬۷۰۶ | |
زبان مادری اقلیت قابل توجهی از جمعیت |
| پرتغال |
شبه‌جزیره ایبری، جنوب غرب اروپا | ۱۰٬۸۳۹٬۵۱۴ | |
زبان مادری اکثریت جمعیت |
| گینه بیسائو |
غرب آفریقا | ۱٬۷۹۲٬۳۳۸ | |
زبان مادری اقلیت قابل توجهی از جمعیت |
| تیمور شرقی |
آسیا/اقیانوسیه | ۱٬۲۹۱٬۳۵۸ |  |
زبان مادری اقلیت کوچکی از جمعیت |
| گینه استوایی |
مرکز آفریقا | ۷۷۸٬۳۵۸ | |
زبان مادری اقلیت قابل توجهی از جمعیت |
| ماکائو |
جنوب شرق چین | ۶۰۱٬۹۶۹ | |
زبان مادری اقلیت کوچکی از جمعیت |
| دماغه سبز |
اقیانوس اطلس مرکزی، غرب آفریقا | ۵۶۰٬۸۹۹ | |
زبان دوم اکثریت جمعیت |
| سائوتومه و پرنسیپ |
خلیج گینه، مرکز آفریقا | ۲۰۱٬۰۲۵ | |
زبان مادری اکثریت جمعیت |
| کل | حدود ۲۸۰ میلیون | جامعه کشورهای پرتغالی‌زبان | ||
جمعیت کل منطقه پرتغالی‌زبان در ژوئیه ۲۰۱۷ حدود ۲۷۹ میلیون نفر برآورد شد. این تعداد جوامع دور از وطن پرتغالی‌زبان را شامل نمی‌شود، که تقریباً ۱۰ میلیون نفر تخمین زده شده‌اند (از جمله ۴٫۵ میلیون پرتغالی، ۳ میلیون برزیلی و نیم میلیون کیپ وردی در کنار سایرین)؛ هرچند به دست آوردن شمار دقیق رسمی پرتغالی‌زبان‌های دور از وطن دشوار است زیرا بخش بزرگی از آن‌ها در کشورهای خارج از قلمرو پرتغالی‌زبان زاده شده‌اند یا فرزند مهاجران هستند و ممکن است فقط مقدار اندکی به زبان تسلط داشته باشند.
به عنوان یک زبان خارجی
[ویرایش]پرتغالی یک درس اجباری در برنامه درسی مدارس اروگوئه است.[۶۸] سایر کشورهایی که پرتغالی معمولاً در مدارس آن‌ها آموزش داده می‌شود یا درس اختیاری است عبارتند از ونزوئلا،[۶۹] زامبیا،[۷۰] جمهوری کنگو،[۷۱] سنگال، نامیبیا،[۵۰] اسواتینی، آفریقای جنوبی، ساحل عاج[۷۲] و موریس.[۷۳] در سال ۲۰۱۷، پروژه‌ای برای معرفی پرتغالی به عنوان یک درس آموزشی در مدارس زیمبابوه آغاز شد.[۷۴][۷۵] همچنین، طبق گفته وزیر امور خارجه پرتغال، این زبان تا سال ۲۰۲۰ بخشی از برنامه درسی مدارس ۳۲ کشور خواهد بود.[۷۶] در کشورهای ذکر شده زیر، پرتغالی توسط اقلیتی به دلیل گذشته استعماری پرتغال یا به عنوان زبان میانجی در مناطق مرزی و چندزبانه، مانند مرز بین برزیل و اروگوئه و همچنین آنگولا و نامیبیا رایج است. در سری‌لانکا، به دلیل استعمار پرتغالی‌ها، هنوز جامعه‌ای متشکل از هزاران کریول‌زبان پرتغالی وجود دارد.
| کشور | موقعیت | جمعیت[۷۷] (ژوئیه ۲۰۱۷) |
آموزش اجباری | وضعیت |
|---|---|---|---|---|
 اروگوئه |
آمریکای جنوبی | ۳٬۴۴۴٬۰۰۶ | |
اقلیت قابل توجه به عنوان زبان مادری |
 آرژانتین |
آمریکای جنوبی | ۴۳٬۸۴۷٬۴۳۰ | |
اقلیت به عنوان زبان دوم |
 پاراگوئه |
آمریکای جنوبی | ۷٬۰۵۲٬۹۸۴ | |
اقلیت قابل توجه به عنوان زبان مادری |
 ونزوئلا |
آمریکای جنوبی | ۳۱٬۵۶۸٬۱۷۹ | |
اقلیت به عنوان زبان دوم |
 آفریقای جنوبی |
جنوب آفریقا | ۵۷٬۷۲۵٬۶۰۰ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان مادری |
 نامیبیا |
جنوب آفریقا | ۲٬۶۰۶٬۹۷۱ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان مادری |
 جمهوری کنگو |
جنوب آفریقا | ۵٬۱۲۵٬۸۲۱ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان دوم |
 زامبیا |
جنوب آفریقا | ۱۶٬۵۹۱٬۳۹۰ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان دوم |
 سنگال |
غرب آفریقا | ۱۵٬۴۱۱٬۶۱۴ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان دوم |
 اسواتینی |
جنوب آفریقا | ۱٬۳۴۳٬۰۹۸ | |
اقلیت کوچک به عنوان زبان دوم |
آینده
[ویرایش]
بر اساس تخمین‌های یونسکو، پرتغالی دارای بیشترین سرعت رشد در میان زبان‌های اروپایی پس از انگلیسی است و طبق داده‌های روزنامه پرتغال نیوز از یونسکو، این زبان دارای بیشترین توانایی در تبدیل شدن به عنوان یک زبان بین‌المللی در جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی است.[۷۸] پرتغالی یک زبان جهانی است که به‌طور رسمی در پنج قاره صحبت می‌شود و میلیون‌ها نفر در سراسر جهان نیز آن را به عنوان زبان دوم صحبت می‌کنند.
از سال ۱۹۹۱، زمانی که برزیل با سایر کشورهای آمریکای جنوبی، برای نمونه آرژانتین، اروگوئه و پاراگوئه، وارد جامعه اقتصادی مرکوسول شد، پرتغالی یا در مدارس این کشورهای آمریکای جنوبی به عنوان درسی اجباری یا اختیاری آموزش داده می‌شود.
اگرچه در اوایل قرن بیست و یکم پس از بازگشت ماکائو به چین و کاهش مهاجرت برزیلی‌ها به ژاپن، استفاده از پرتغالی در آسیا رو به زوال بود، این زبان به دلیل افزایش روابط دیپلماتیک و تجاری با کشورهای پرتغالی‌زبان در جهان (برزیل، آنگولا، موزامبیک و غیره) در حال تبدیل شدن به زبان کاربردی در آنجا است.[۷۹][۸۰]
دسته‌بندی
[ویرایش]
پرتغالی به شاخه ایبریایی غربی از زبان‌های رومی تعلق دارد و با اعضای زیر از این گروه ارتباط ویژه‌ای دارد:
- گالیسی و فالا که نزدیک‌ترین خویشاوندان آن هستند.
- میراندی، لئونی، آستوری، اکسترمادورایی و کانتابری (زبان‌های آستوری-لئونی). میراندی تنها زبان منطقه‌ای به رسمیت شناخته شده در پرتغال است.
- اسپانیایی و کالو (زبان کولی‌ها در پرتغال)
پرتغالی و سایر زبان‌های رومی (همچون فرانسوی و ایتالیایی) برای یکدیگر نسبتاً قابل درک هستند و از لحاظ واژگان و دستور زبان شباهت‌های بسیاری دارند. پرتغالی‌زبانان معمولاً پیش از دستیابی به درک قوی در آن زبان‌ها، و بالعکس، نیاز به مقداری آموزش دارند. با این حال، پرتغالی و گالیسی به‌طور کامل برای هم قابل فهم و اسپانیایی نیز به‌طور قابل توجهی با پرتغالی دارای فهم متقابل است، به ویژه برای گویشوران پرتغالی. در واقع، گویشوران باسواد پرتغالی و اسپانیایی می‌توانند معمولاً هر نوع گفتگویی را با هم به زبان مادری خود داشته باشند و واقعاً یکدیگر را درک کنند. با وجود اینکه پرتغالی موجودی واجی بیشتری نسبت به اسپانیایی دارد، به دلیل رابطه ژنتیکی و تاریخ مشترک، تماس تاریخی بین گویشوران و تأثیر متقابل، ویژگی‌های مشترک منطقه‌ای و همچنین شباهت واژگانی، ساختاری و دستوری (۸۹٪) این دو زبان برای یکدیگر نسبتاً قابل درکند.[۸۱]
تأثیر بر زبان‌های دیگر
[ویرایش]
پرتغالی وام‌واژه‌های فراوانی را به بسیاری از زبان‌ها، از جمله اندونزیایی، مالایالم، تامیلی، سینهالی، مالایی، بنگالی، انگلیسی، هندی، سواحیلی، آفریکانس، کونکانی، مراتی، پنجابی، تتومی، شنگانی، ژاپنی، اسرانان و گویش بندری فارسی، وارد کرده‌است.
از آنجا که تجار پرتغالی احتمالاً نخستین کسانی بودند که پرتقال را در اروپا معرفی کردند، در چندین زبان نوین هندواروپایی این میوه به نام آن‌ها نامگذاری شده‌است. برخی از نمونه‌ها portokall آلبانیایی، portokal و prtokal بوسنیایی ، портокал (portokal) بلغاری، πορτοκάλι (portokáli) یونانی، portokal مقدونی، پرتقال فارسی، و portocală رومانیایی.[۸۲] در زبان‌های دیگر، همانند البرتقال عربی، ფორთოხალი (p'ort'oxali) گرجی، portakal ترکی و birtukan امهری نیز نام پرتقال ریشه در پرتغال دارد. همچنین، در گویش‌های ایتالیایی جنوبی (برای نمونه ناپولی)، پرتقال portogallo یا purtuallo، به معنای «پرتغالی» است، در حالی که در ایتالیایی معیار پرتقال arancia نام دارد.
واج‌شناسی
[ویرایش]واج‌شناسی پرتغالی مانند زبان‌های فرانسوی (به ویژه گویش کبکی)، زبان‌های گالی-ایتالی، اکسیتان، کاتالان و فرانکو-پروونسال است و در این زمینه با واج‌شناسی اسپانیایی که مشابه گویش‌های ساردنیایی و ایتالیایی جنوبی است، متفاوت است. برخی واج‌شناسی پرتغالی را ترکیبی از اسپانیایی، گالی-رومی (برای نمونه فرانسوی) و زبان‌های شمال ایتالیا (به ویژه جنوایی)، اما با زیرلایه سلتی عمیق‌تر، توصیف می‌کنند.[۸۳][۲۴]
در پرتغالی حداکثر ۹ واکه دهانی، ۲ نیمه‌واکه و ۲۱ همخوان وجود دارد. گرچه برخی از گونه‌ها واج‌های کمتری دارند. پنج واکه خیشومی نیز در این زبان وجود دارند که برخی از زبان‌شناسان آن‌ها را واج‌گونه واکه‌های دهانی می‌دانند.
واکه‌ها
[ویرایش]در زیر نمودارهای واکه‌های پرتغالی لیسبون (پرتغال) و سائو پائولو (برزیل) آمده‌است:
-
پرتغالی لیسبون -
پرتغالی سائو پائولو
همخوان‌ها
[ویرایش]| لبی | دندانی/ لثوی |
پشتی | |||
|---|---|---|---|---|---|
| صاف | لبی‌شده | ||||
| خیشومی | m | n | ɲ | ||
| انسدادی | بی‌واک | p | t | k | kʷ |
| واک‌دار | b | d | ɡ | ɡʷ | |
| سایشی | بی‌واک | f | s | ʃ | |
| واک‌دار | v | z | ʒ | ||
| ناسوده | نیم‌واکه | j | w | ||
| کناری | l | ʎ | |||
| ر-گونه | لرزشی/سایشی | ʁ | |||
| زنشی | ɾ | ||||
گویش‌ها
[ویرایش]گویش‌های پرتغالی به‌طور کلی به چهار گروه پرتغالی (اروپایی)، برزیلی، آفریقایی و آسیایی تقسیم می‌شوند. برخی از ویژگی‌ها و صداهای موجود در بسیاری از گویش‌های برزیلی مختص آمریکای جنوبی است و در اروپا یافت نمی‌شود. همین امر در گویش‌های سائوتومه‌ای، موزامبیکی، گینه بیسائویی، آنگولایی و کیپ وردی نیز رخ می‌دهد و آن‌ها دارای ویژگی‌هایی منحصر به آفریقا هستند. برخی پژوهشگران تفاوت میان پرتغالی و برزیلی را در حد تفاوت انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی دانسته‌اند. دلیل عمده این تفاوت‌ها به پیش‌زمینه غیراروپایی شمار زیادی از گویشوران این زبان بازمی‌گردد که واژه‌ها و اصطلاحات بومی خود را به زبان جدید نیز وارد کرده‌اند. تفاوت این دو گویش در نگارش، تلفظ، آواشناسی و حتی در دستور دیده می‌شود.
پرتغالی معیار یا Estremenho زبان معیار پرتغالی است که خود دارای دو گونه متمایز پرتغالی و برزیلی است. در این میان پرتغالی پرتغال دارای دو نوع تلفظ لیسبونی و کویمبرایی و پرتغالی برزیل دارای دو نوع ریو دو ژانیرویی و سائو پائولویی است و گویش این چهار شهر تاثیرگذارترین گویش‌های پرتغالی هستند. در مستعمره‌های پیشین پرتغال در آفریقا، پرتغالی معیار اروپایی ترجیح داده می‌شود.
| گویش | نمونه صوتی | رایج در | ||
|---|---|---|---|---|
| پرتغال | ||||
| Açoriano | نمونه | آزور | ||
| Alentejano | نمونه | آلنتجو | ||
| Algarvio | نمونه | الگاروه | ||
| Alto-Minhoto | نمونه | شمال شهر براگا | ||
| Baixo-Beirão; Alto-Alentejano |
نمونه | میانه پرتغال مرکزی | ||
| Beirão | نمونه | پرتغال مرکزی | ||
| Estremenho | نمونه | کویمبرا | ||
| Lisboeta | لیسبون | |||
| Madeirense | نمونه | جزیره مادیرا | ||
| Nortenho | نمونه | براگا و پورتو | ||
| Transmontano | نمونه | ترنسمونتانا | ||
| برزیلی | ||||
| Caipira | سرزمین داخلی برزیل، شامل بیشتر ایالات سائو پائولو، پارانا، ماتوگروسو جنوبی، گوییاس و جنوب میناز ژرایس | |||
| Capixaba | ایالت اسپیریتو سانتو | |||
| Fluminense | نمونه | ایالت ریو دو ژانیرو | ||
| Baiano | باهیا و سرژیپه | |||
| Gaúcho | ریو گرانده جنوبی و اوروگوئه | |||
| Mineiro | ایالت میناس گرایس | |||
| Nordestino | نمونه | ایالات شمال شرقی | ||
| Nortista | حوضه آمازون | |||
| Paulistano | میان کلانشهر سائو پائولو از غرب تا مرز ایالت ریو دو ژانیرو در شرق | |||
| Sertanejo | ایالت‌های گوییاس، ماتو گروسو و ماتوگروسو جنوبی | |||
| Sulista | ایالت سانتا کاتارینا جنوب مرکز ایالت پارانا | |||
| آفریقایی | ||||
| Luandense (Angolano) | نمونه | آنگولا – لواندا (پایتخت) | ||
| Benguelense | نمونه | آنگولا – استان بنگوئلا | ||
| Sulista | نمونه | آنگولا – جنوب کشور | ||
| Caboverdiano | نمونه | کیپ ورد | ||
| Guineense | نمونه | گینه بیسائو | ||
| Moçambicano | نمونه | موزامبیک | ||
| Santomense | نمونه | سائوتومه و پرنسیپ | ||
| آسیایی | ||||
| Timorense | نمونه | تیمور شرقی | ||
| Macaense | نمونه | ماکائو، چین | ||
چند نمونه از واژگان متفاوت در پرتغالی پرتغال، برزیل و آنگولا در زیر آورده شده‌است:
| فارسی | پرتغال | برزیل | آنگولا |
|---|---|---|---|
| آناناس | ananás, manchmal abacaxi | abacaxi, manchmal ananás | abacaxi, manchmal ananás |
| برو، دور شو | ir embora (یا bazar در میان جوانان) | ir embora (یا vazar در میان جوانان) | bazar, ir embora |
| اتوبوس | autocarro | ônibus | machimbombo |
| گوشی موبایل | telemóvel | celular | telemóvel |
| زاغه‌نشین | bairro de lata | favela | musseque |
دستور زبان
[ویرایش]فعل یک جنبه قابل توجه در دستور زبان پرتغالی است. از نظر صرفی، پرتغالی نسبت به سایر زبان‌های رومی تصریفهای بیشتری را از لاتین کلاسیک حفظ کرده‌است. پرتغالی و اسپانیایی دستور زبان بسیار مشابهی دارند. پرتغالی همچنین دارای نوآوری‌های دستوری است که در دیگر زبان‌های رومی (به جز گالیسی و فالا) یافت نمی‌شود:
- زمان حال کامل در پرتغالی معنی تکرار می‌دهد که این ویژگی منحصر به گروه گالیسی-پرتغالی است. این زمان یک یا چندین کار را نشان می‌دهد که از گذشته آغاز شده اما انتظار می‌رود در آینده دوباره تکرار شود. برای نمونه، جمله Tenho tentado falar com ela به صورت «من سعی کرده‌ام با او صحبت کنم» ترجمه می‌شود و معنی «من سعی کردم با او صحبت کنم» را نمی‌دهد. از سویی دیگر، ترجمه درست «آیا آخرین اخبار را شنیده‌ای؟» نه به صورت ?Tem ouvido a última notícia بلکه ?Ouviu a última notícia است چرا که هیچ تکراری از آن برداشت نمی‌شود.[۸۸]
- پرتغالی محلی از زمان آینده التزامی استفاده می‌کند، که از ایبریایی غربی قرون وسطی تکامل یافته‌است. این زمان در اسپانیایی و گالیسی امروزی دیگر استفاده نمی‌شود. آینده التزامی در یک جمله‌واره وابسته پدیدار می‌شود که بیانگر وضعیتی است که باید در آینده رخ دهد تا جمله‌واره مستقلش نیز انجام شود. فارسی به‌طور معمول در همین شرایط حال التزامی را به کار می‌برد:
- Se eu for eleito presidente, mudarei a lei.
- اگر من رئیس‌جمهور بشوم، قانون را تغییر خواهم داد.
- Quando fores mais velho, vais entender.
- وقتی بزرگتر شوی، خواهی فهمید.
- مصدر شخصی می‌تواند مطابق با شخص و شمار نهاد، تصریف شود. این اغلب نشان می‌دهد که چه کسی آن کار را انجام می‌دهد. برای نمونه É melhor voltares به معنی «بهتر است که [تو] برگردی» و É melhor voltarmos به معنی «بهتر است که [ما] برگردیم» است. شاید به همین دلیل، جمله‌واره‌های مصدری در پرتغالی بیش از سایر زبان‌های رومی جایگزین جمله‌واره‌های التزامی می‌شوند.
سامانه نوشتاری
[ویرایش]
الفبای پرتغالی بر پایه الفبای لاتین است که در آن از اکسان اگو، هشتک، اکسان گراو، مدک و سدیل برای نشان دادن تشدید، درازای واکه، خیشومی‌شدگی و سایر تغییرات صوتی استفاده می‌شود. دونقطه نیز در گذشته در این دستور خط کاربرد داشت که طی قراردادی در سال ۱۹۹۰ حذف شد. هجی واژگان پرتغالی بسیار واجی است و میان گفتار و نوشتار اختلاف اندکی وجود دارد. الفبای پرتغالی ۲۶ حرف دارد:
| حرف | اروپایی | برزیلی | ارزش‌های واجی | ||
|---|---|---|---|---|---|
| نام | نام (IPA) | نام | نام (IPA) | ||
| Aa | á | /a/ | á | /a/ | /a/, /ɐ/ |
| Bb | bê | /be/ | bê | /be/ | /b/ یا [β] |
| Cc | cê | /se/ | cê | /se/ | /k/; /s/ |
| Dd | dê | /de/ | dê | /de/ | /d/ ~ [dʒ] یا [ð] |
| Ee | é | /ɛ/ | é یا ê | /ɛ/, /e/ | /e/, /ɛ/, /i/ , /ɨ/, /ɐ/, /ɐi/ |
| Ff | efe | /ˈɛfɨ/ | efe | /ˈɛfi/ | /f/ |
| Gg | gê یا guê | /ʒe/, /ɡe/ | gê | /ʒe/ | /ɡ/ یا [ɣ] ; /ʒ/ |
| Hh | agá | /ɐˈɡa/ | agá | /aˈɡa/ | در اصل ساکن، /ʁ/ در وام‌واژه‌ها |
| Ii | i | /i/ | i | /i/ | /i/ |
| Jj | jota | /ˈʒɔtɐ/ | jota | /ˈʒɔtɐ/ | /ʒ/ |
| Kk | capa | /ˈkapɐ/ | cá | /ka/ | /k/ |
| Ll | ele | /ˈɛlɨ/ | ele | /ˈɛli/ | /l/ ~ [ɫ ~ w] |
| Mm | eme | /ˈɛmɨ/ | eme | /ˈemi/ | /m/ |
| Nn | ene | /ˈɛnɨ/ | ene | /ˈeni/ | /n/ |
| Oo | ó | /ɔ/ | ó یا ô | /ɔ/, /o/ | /o/, /ɔ/, /u/ |
| Pp | pê | /pe/ | pê | /pe/ | /p/ |
| quê | /ke/ | quê | /ke/ | /k/ | |
| Rr | erre یا rê | /ˈɛʁɨ/, /ˈʁe/ | erre | /ˈɛʁi/ | /ɾ/, /ʁ/ |
| Ss | esse | /ˈɛsɨ/ | esse | /ˈɛsi/ | /s/, /z/, /ʃ/ ~ [ʒ] |
| Tt | tê | /te/ | tê | /te/ | /t/ ~ [tʃ] یا [θ] |
| Uu | u | /u/ | u | /u/ | /u/ |
| Vv | vê | /ve/ | vê | /ve/ | /v/ |
| Ww | dâblio یا duplo vê | /ˈdɐbliu/, /ˈduplu ˌve/ | dáblio | /ˈdabliu/ | /w/, /v/ |
| Xx | xis | /ʃiʃ/ | xis | /ʃis/ | /ʃ/, /ks/, /z/, /s/, /gz/ |
| Yy | ípsilon یا i grego | /ˈipsɨlɔn/, /ˌi ˈgrɛgu/ | ípsilon | /ˈipsilõ/ | /j/, /i/ |
| Zz | zê | /ze/ | zê | /ze/ | /z/, /s/, /ʃ/ ~ [ʒ] |
نمونه‌ها
[ویرایش]| واژه | پرتغالی |
|---|---|
| سلام | Olá, Oi |
| صبح بخیر | Bom dia |
| خدانگه‌دار | Adeus |
| حالتان چطور است؟ | ?Tudo bem |
| چه خبر؟ | ?Como vai |
| لطفاً | por favor |
| ببخشید | Com licença |
| سپاسگزارم | Obrigado/Obrigada |
| خواهش می‌کنم | De nada |
| متاسفم | Desculpa/Desculpe |
| از آشنایی با شما خوشوقتم | Prazer |
| به زودی می‌بینمت | !Até logo |
| می‌توانید انگلیسی صحبت کنید؟ | ?Você Fala inglês |
| نام من ____ است | ____ Me chamo |
| نام شما چیست؟ | ?Qual é o seu nome |
| بله | Sim |
| نه | não |
| کِی؟ | ?Quando |
| چرا؟ | ?Por quê |
جستارهای وابسته
[ویرایش]- ادبیات پرتغالی
- ادبیات برزیل
- فهرست سرزمین‌هایی که پرتغالی یک زبان رسمی در آنجا است
- جامعه کشورهای پرتغالی‌زبان
- پرتغالی برزیلی
- زبان پرتغالی در آفریقا
- زبان گالیسی-پرتغالی
- پرتغالی در آسیا و اقیانوسیه
- زبان اشاره پرتغالی
- ویکی‌پدیای پرتغالی
- پرتغالی‌زبان
منابع
[ویرایش]- ↑ زبان پرتغالی در اتنولوگ (چاپ بیست و یکم، ۲۰۱۸)
- ↑ "Continúan los actos del Día de la Lengua Portuguesa y la Cultura Lusófona" [Acts continue to mark Portuguese Language and Portuguese Culture Day]. Government of the Republic of Equatorial Guinea. 10 May 2016.
- ↑ Gutiérrez Bottaro, Silvia Etel (2014), "El portugués uruguayo y las marcas de la oralidad en la poesía del escritor uruguayo Agustín R. Bisio" [Uruguayan Portuguese and oral marks in the poetry of Uruguayan writer Agustín R. Bisio] (PDF), abehache (به اسپانیایی), vol. 4, no. 6, archived from the original (PDF) on 12 August 2019, retrieved 18 March 2018
- ↑ "Historia lingüística del Uruguay". www.historiadelaslenguasenuruguay.edu.uy. Archived from the original on 5 April 2019. Retrieved 9 May 2020.
- ↑ Fernández Aguerre, Tabaré; González Bruzzese, Mahira; Rodriguez Ingold, Cecilia (2017), Algunas notas teórico metodológicas sobre la relación entre regiones y aprendizajes en Uruguay [Some theoretical methodological notes on the relationship between regions and learning in Uruguay] (به اسپانیایی), pp. 11–15, hdl:20.500.12008/10776
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Portuguese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ "Estados-membros" [Member States]. Community of Portuguese Language Countries (به پرتغالی). 7 February 2017.
- ↑ (e.g. , Cape Verdean Creole, the most widely spoken of these)
- ↑ "The Origin and Formation of The Portuguese Language". Judeo-Lusitanica. Duke University. Archived from the original on 10 May 2017. Retrieved 15 October 2016.
- ↑ Bittencourt de Oliveira, João. "Breves considerações sobre o legado das línguas célticas". filologia.org.br.
- ↑ "CIA World Factbook". Archived from the original on 5 January 2010. Retrieved 12 June 2015.
- ↑ Admin, e2f. "What are the 5 official languages of South America?". e2f (به انگلیسی). Archived from the original on 6 October 2020. Retrieved 2020-06-21.
- ↑ Babbel.com; GmbH, Lesson Nine. "How Many People Speak Portuguese, And Where Is It Spoken?". Babbel Magazine (به انگلیسی). Retrieved 2020-06-21.
- ↑ "Potencial Económico da Língua Portuguesa" (PDF). University of Coimbra.
- ↑ "Top 11 Most Spoken Languages in Africa". 2017-10-18.
- ↑ The World's 10 most influential languages, George Werber, 1997, Language Today, retrieved on scribd.com
- ↑ Bernard Comrie, Encarta Encyclopedia (1998); George Weber "Top Languages: The World's 10 Most Influential Languages" in Language Today (Vol. 2, Dec 1997) "Archived copy". Archived from the original on 2011-09-27. Retrieved 2011-09-28.
- ↑ "Portugal – Origin and meaning of the name Portugal by Online Etymology Dictionary". Etymonline.com.
- ↑ Winicius, Marcos. "Documentos danca portuguesa" – via www.academia.edu.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Magarinhos, Luís. "Origem e significado dos nomes de Portugal e da Galiza" – via www.academia.edu.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Emerick, Carolyn; Authors, Various. "Europa Sun Issue 4: April 2018". Carolyn Emerick – via Google Books.
- ↑ "Manuel géographique et statistique de l'Espagne et du Portugal ..." Buisson. 11 April 2018 – via Google Books.
- ↑ Benozzo, F. (2018): "Uma paisagem atlântica pré-histórica. Etnogénese e etno-filologia paleo-mesolítica das tradições galega e portuguesa", in proceedings of Jornadas das Letras Galego-Portugesas 2015–2017. Università de Bologna, DTS and Academia Galega da Língua Portuguesa. pp. 159–170
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Bagno, Marcos (2007), Gramática Histórica do latim ao português brasileiro [Historical Grammar from Latin to Brazilian Portuguese], University of Brasília
- ↑ "In the northwest of the Iberian Peninsula, and more specifically between the west and north Atlantic coasts and an imaginary line running north-south and linking Oviedo and Merida, there is a corpus of Latin inscriptions with particular characteristics of its own. This corpus contains some linguistic features that are clearly Celtic and others that in our opinion are not Celtic. The former we shall group, for the moment, under the label northwestern Hispano-Celtic. The latter are the same features found in well-documented contemporary inscriptions in the region occupied by the Lusitanians, and therefore belonging to the variety known as LUSITANIAN, or more broadly as GALLO-LUSITANIAN. As we have already said, we do not consider this variety to belong to the Celtic language family." Jordán Colera 2007: p.750
- ↑ Comparative Grammar of Latin 34 (PDF), archived from the original (PDF) on 27 September 2007
- ↑ Ethnologic Map of Pre-Roman Iberia (c. 200 BC) بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Arkeotavira.com. Retrieved on 14 November 2011.
- ↑ Domingos Maria da Silva, Os Búrios, Terras de Bouro, Câmara Municipal de Terras de Bouro, 2006. (in Portuguese)
- ↑ Koutantos, Dimitrios. "Palavras que cheiram mar 2: Etimologia de mais de 1000 Palavras Gregas Usadas em Português (Λέξεις που μυρίζουν θάλασσα)" (PDF).
- ↑ https://www.academia.edu/30975383/Vocabulário_Ortográfico_da_Galiza_AGLP_2015_
- ↑ Lay, Stephen (2015). "Sanctity and Social Alienation in Twelfth-Century Braga as Portrayed in the Vita Sancti Geraldi". Portuguese Studies. 31 (2): 153–168. doi:10.5699/portstudies.31.2.0153.
- ↑ Jean-Pierre Juge (2001) Petit précis – Chronologie occitane – Histoire & civilisation, p. 25
- ↑ de Assis, Maria Cristina, História da língua portuguesa (PDF), archived from the original (PDF) on 8 March 2021, retrieved 6 January 2021
- ↑ "Museu da Língua Portuguesa aberto ao público no dia 20" [Portuguese Language Museum open to the public on 20]. Noticiaslusofonas.com (به پرتغالی). 8 March 2006. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ "Brazil: Fire engulfs Portuguese language museum in Sao Paulo, one killed". International Business Times. 22 December 2015.
- ↑ "Special Eurobarometer 243 "Europeans and their Languages"" (PDF). European Commission. 2006. p. 6. Retrieved 11 May 2011.
- ↑ "Portuguese language in Brazil". Countrystudies.us. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ Hagemeijer, Tjerk (2009), "As Línguas de S. Tomé e Príncipe" (PDF), Revista de Crioulos de Base Lexical Portuguesa e Espanhola, 1 (1): 1–27
- ↑ Angola: Language Situation (2005). Keith Brown (ed.). Encyclopedia of Language and Linguistics (2 ed.). Elsevier. ISBN 0-08-044299-4.
- ↑ Medeiros, Adelardo. Portuguese in Africa – Angola
- ↑ A. D. Medeiros, Adelardo. "Portuguese in Africa – Mozambique". Retrieved 12 June 2015.
- ↑ A. D. Medeiros, Adelardo. "Portuguese in Africa – Guinea-Bissau". Retrieved 12 June 2015.
- ↑ "Constitution of the Republic of South Africa 1996, Chapter 1: Founding Provisions". www.gov.za. Retrieved 2019-06-20.
- ↑ 13,100 Portuguese nationals in 2010 according to Population par nationalité on the site of the "Département des Statistiques d'Andorre" بایگانی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
- ↑ "Bermuda". World InfoZone. Retrieved 21 April 2010.
- ↑ "Population by mother tongue, by province and territory (2006 Census)". Statistics Canada. Archived from the original on 13 March 2012.
- ↑ ~500,000 use it as their mother tongue in the 2012 estimate, see Répartition des étrangers par nationalité
- ↑ "Japão: imigrantes brasileiros popularizam língua portuguesa" (به پرتغالی). 2008. Archived from the original on 6 July 2011. Retrieved 13 May 2011.
- ↑ "4.6% according to the 2001 census, see". Cia.gov. Archived from the original on 26 December 2018. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ Carin Pretorius – Developed CEIT Development CC. "The Namibian".
- ↑ "Paraguay Ethnologue".
- ↑ "Languages of Macau". Archived from the original on 7 May 2021. Retrieved 6 January 2021.
- ↑ Fibbi, Rosita (2010). "Les Portugais en Suisse" (PDF). Office fédéral des migrations. Archived from the original (PDF) on 6 July 2011. Retrieved 13 May 2011.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ See "Languages of Venezuela".
- ↑ "Portuguese Language in Goa". Colaco.net. Archived from the original on 29 May 2001. Retrieved 21 April 2010.
- ↑ "The Portuguese Experience: The Case of Goa, Daman and Diu". Rjmacau.com. Archived from the original on 26 August 2009. Retrieved 21 April 2010.
- ↑ "1.500 pessoas estudam português em Goa". Revistamacau.com. 2 June 2014. Retrieved 10 July 2015.
- ↑ Factoria Audiovisual S.R.L. (20 July 2010). "El portugués será el tercer idioma oficial de la República de Guinea Ecuatorial – Página Oficial del Gobierno de la República de Guinea Ecuatorial". Guineaecuatorialpress.com. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ "Equatorial Guinea Adds Portuguese as the Country's Third Official Language". PR Newswire. Retrieved 7 February 2017.
- ↑ Government of the Republic of Equatorial Guinea. "Equatorial Guinea, member of the Community of Portuguese Language Countries".
- ↑ "Official languages of Mercosul as agreed in the Protocol of Ouro Preto". Actrav.itcilo.org. Archived from the original on 22 July 2011. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ Statutes, Article 1"Official statute of the organization". Oei.es. Retrieved 23 July 2012.
- ↑ Constitutive Treaty of the Union of South American Nations, Article 23 Tratado Constitutivo de la Unión de Naciones Suramericanas (PDF), archived from the original (PDF) on 15 July 2020, retrieved 6 January 2021
- ↑ General Assembly of the OAS, Amendments to the Rules of Procedure of the General Assembly, 5 June 2000
- ↑ Article 11, Protocol on Amendments to the Constitutive Act of the African Union "Protocol on the Amendments to the Constitutive Act of the African Union" (PDF). Archived from the original (PDF) on 8 December 2013. Retrieved 5 February 2016.
- ↑ "Languages in Europe – Official EU Languages". EUROPA web portal. Archived from the original on 2 February 2009. Retrieved 12 October 2009.
- ↑ "The World Factbook -- Field Listing - Population - CIA". Central Intelligence Agency. Archived from the original on 4 October 2018. Retrieved 2015-03-07.
- ↑ "Governo uruguaio torna obrigatório ensino do português" [Uruguayan government makes Portuguese mandatory]. UOL Notícias (به پرتغالی). 5 November 2007. Retrieved 13 July 2010.
- ↑ "Portuguese language will be option in the official Venezuelan teachings" (به پرتغالی). 24 May 2009. Archived from the original on 22 May 2011. Retrieved 13 July 2010.
- ↑ "Zambia will adopt the Portuguese language in their Basic school" (به پرتغالی). 26 May 2009. Archived from the original on 28 May 2009. Retrieved 13 July 2010.
- ↑ "Congo will start to teach Portuguese in schools" (به پرتغالی). 4 June 2010. Archived from the original on 7 August 2010. Retrieved 13 July 2010.
- ↑ "Português entra no currículo escolar da Costa do Marfim no próximo ano letivo" [Portuguese enters the Ivory Coast school curriculum next school year]. www.portugal.gov.pt (به پرتغالی). 23 June 2016.
- ↑ "República da Maurícia". www.cplp.org. Archived from the original on 1 May 2021. Retrieved 6 January 2021.
- ↑ "Português vai ser introduzido no ensino secundário no Zimbabué" [Portuguese to be introduced to secondary education in Zimbabwe]. SAPO 24 (به پرتغالی). 18 January 2017.
- ↑ "Zimbabwe: Português vai ser introduzido no ensino secundário do país" [Zimbabwe: Portuguese to be introduced into the country's secondary education] (به پرتغالی). Angola Press – ANGOP. 19 January 2017.
- ↑ "Português será língua curricular em 32 países no próximo ano letivo" [Portuguese will be curricular language in 32 countries next school year]. SAPO 24 (به پرتغالی). 22 July 2019.
- ↑ "The World Factbook – Field Listing – Population – CIA". Central Intelligence Agency. Archived from the original on 4 October 2018. Retrieved 2015-03-07.
- ↑ "Portuguese language gaining popularity". Anglopress Edicões e Publicidade Lda. 5 May 2007. Archived from the original on 18 March 2012. Retrieved 18 May 2011.
- ↑ Leach, Michael (2007). "talking Portuguese; China and East Timor". Arena Magazine. Archived from the original on 5 November 2011. Retrieved 18 May 2011.
- ↑ Bilrero, António (15 March 2018). "Promising future for Portuguese language in China". Macao Magazine. Archived from the original on 2019-07-02.
- ↑ Jensen, John B. (1989). "On the Mutual Intelligibility of Spanish and Portuguese". Hispania. 72 (4): 848–852. doi:10.2307/343562. JSTOR 343562.
- ↑ "Multilingual Multiscript Plant Name Database: Sorting Citrus Names". University of Melbourne <http://www.search.unimelb.edu.au>. Retrieved 11 December 2012.
- ↑ Handbook of the International Phonetic Association pp. 126–130
- ↑ Cruz-Ferreira (1995:91)
- ↑ Barbosa & Albano (2004:228–229)
- ↑ Carvalho, Joana (2012). "Sobre os Ditongos do Português Europeu" (PDF). ELingUp (به پرتغالی). 4 (1): 20. Archived from the original (PDF) on 29 November 2015.
A conclusão será que nos encontramos em presença de dois segmentos fonológicos /kʷ/ e /ɡʷ/, respetivamente, com uma articulação vocálica. Bisol (2005:122), tal como Freitas (1997), afirma que não estamos em presença de um ataque ramificado. Neste caso, a glide, juntamente com a vogal que a sucede, forma um ditongo no nível pós-lexical. Esta conclusão implica um aumento do número de segmentos no inventário segmental fonológico do português.
- ↑ Bisol (2005:122). Quotation: A proposta é que a sequencia consoante velar + glide posterior seja indicada no léxico como uma unidade monofonemática /kʷ/ e /ɡʷ/. O glide que, nete caso, situa-se no ataque não-ramificado, forma com a vogal seguinte um ditongo crescente em nível pós lexical. Ditongos crescentes somente se formam neste nível. Em resumo, a consoante velar e o glide posterior, quando seguidos de a/o, formam uma só unidade fonológica, ou seja, um segmento consonantal com articulação secundária vocálica, em outros termos, um segmento complexo.
- ↑ Squartini, Mario (1998). Verbal Periphrases in Romance: Aspect, Actionality, and Grammaticalization. Berlin: Mouton de Gruyter. ISBN 978-3-11-016160-1. OCLC 39007172.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| زبان رسمی | |
|---|---|
| زبان‌های محلی | |
| زبان‌های اشاره | |
| کشورهای مستقل | آفریقای جنوبی • آنگولا • اتیوپی • اریتره • الجزایر • اوگاندا • بنین • بوتسوانا • بورکینافاسو • بوروندی • تانزانیا • توگو • تونس • جمهوری آفریقای مرکزی • جمهوری دموکراتیک کنگو • جمهوری کنگو • جیبوتی • چاد • رواندا • زامبیا • زیمبابوه • ساحل عاج • سائوتومه و پرینسیپ • سنگال • سوازیلند • سودان • سومالی • سیرالئون • سیشل • غنا • کامرون • کنیا • کومور • کیپ ورد • گابن • گامبیا • گینه استوایی • گینه بیسائو • گینه • لسوتو • لیبریا • لیبی • ماداگاسکار • مالاوی • مالی • مراکش • مصر • موریتانی • موریس • موزامبیک • نامیبیا • نیجر • نیجریه | .svg) |
|---|---|---|
| ایالت‌ها با رسمیت محدود | ||
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزایر قناری / سبته / ملیلیه / پلاساس د سبرانیا (اسپانیا) • مادیرا (پرتغال) • مایوت / رئونیون (فرانسه) • سنت هلینا / اسنشن / تریستان (انگلستان) • صحرای غربی | |
| کشورهای مستقل |
| .svg) |
|---|---|---|
| واحدهای سیاسی کم‌رسمیت | ||
| متعلقات و دیگر قلمروها | ||
| نهاد مرتبط | ||
| رسمی/ بومی |
| |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| غیررسمی | ||||||||
| اشاره | ||||||||
یادداشت: زبان‌های رسمی بر اساس شمار گویشوران از زیاد به کم مرتب شده‌اند | ||||||||
