نئوپاپ
نئوپاپ یا پاپ جدید (انگلیسی: Neo-pop)، یک جنبش هنری پستمدرن است که در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ اوج گرفت. این جنبش نسخه احیاشده، تکاملیافته و مدرن از ایدههای هنرمندان هنر پاپ دهه ۵۰ است که برخی از ایدههای فروش و جنبههای کیچ آن را به تصویر میکشد. بر خلاف هنر پاپ، نئو پاپ از منابع و تکنیکهای بیشتری الهام میگیرد.[۱]
محتوا
[ویرایش]جلوههای بصری هنر نئوپاپ بسیاری از جنبههای هنر پاپ را حفظ نکردهاست، و ایدههای آن را به دوران مدرن منتقل نکردهاست. نئوپاپ عناصری از هنر پاپ مانند تأکید بر فرهنگ عامه، مصرفگرایی، و رسانههای جمعی و پالت رنگ روشن آن را گرفتهاست. جلوههای بصری عمدتاً ریشه در رنگهای زنده، الگوهای متنوع (مانند نقطههای پولکا، گلها، قلبها، ستارهها، خطوط و غیره) و ترکیبی از تصاویر زندگی روزمره، مانند تبلیغات و فرهنگ پاپ دارند. هنرمندان نئوپاپ اغلب برای ساخت آثار هنری خود از افراد مشهور، کارتونها و علائم تجاری نمادین الهام میگرفتند. نئوپاپ بهعنوان تجدید حیات زیباییشناسی و ایدههای جنبش اواسط قرن بیستم که ویژگیهای هنر پاپ مانند کیچ و علاقه به تجاریگرایی را به تصویر میکشد، تعریف میشود.[۲]
هنرمندان نئوپاپ
[ویرایش]این اصطلاح که در سال ۱۹۹۲ توسط منتقد ژاپنی نوی ساواراگی ابداع شد،[۳] به هنرمندان متأثر از هنر پاپ و تصاویر فرهنگ عامه، مانند جف کونز، رومرو بریتو، دیمین هرست، و همچنین هنرمندانی که در هنر گرافیتی و کارتون کار میکنند، اشاره دارد؛ مانند کیت هرینگ و کنی شارف.[۴][۵]
هنرمند ژاپنی تاکاشی موراکامی اولین هنرمند نئوپاپ ژاپنی شناخته میشود که «یخ را از نظر بازیافت فرهنگ پاپ ژاپنی شکست».[۶] نئوپاپ ژاپنی معروف به سوپرفلت با خردهفرهنگ اوتاکو و علایق وسواسگونه به انیمه، مانگا و دیگر اشکال فرهنگ پاپ مرتبط است. هنرمند کنجی یانوبه نمونهای از این رویکرد به هنر و فندوم است.[۷]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Fred S. Kleiner, Helen Gardner, Christin J. Mamiya, Richard G. Tansey, Gardner's Art Through the Ages, Chapters 19–34, Thomson Wadsworth, 2004, pp. 1068. شابک ۰−۵۳۴−۶۴۰۹۱−۵
- ↑ Contemporary Pop Artists Who Keep the Movement Alive Today — My Modern Met
- ↑ The Kings of Neo Pop
- ↑ Peter Childs, Mike Storry, Encyclopedia of Contemporary British Culture, Taylor & Francis, 1999, p. 413. شابک ۰−۴۱۵−۱۴۷۲۶−۳
- ↑ "Index of /arts". www.glbtqarchive.com. Retrieved 2018-06-03.
- ↑ Smith, Roberta. "From a mushroom cloud, a burst of art reflecting Japan's psyche". The New York Times 8, no. 04 (2005): B28.
- ↑ Munroe, Alexandra. "Introducing Little Boy". In Little Boy: The Arts of Japan's Exploding Subcultures, edited by Takashi Murakami. pp. 241–61. Exh. cat. New York: Japan Society; New Haven: Yale University Press, 2005.