پرش به محتوا

هشجین

مختصات: ۳۷°۲۲′۲۰″شمالی ۴۸°۱۹′۱۹″شرقی / ۳۷٫۳۷۲۱۶۹°شمالی ۴۸٫۳۲۱۹۴۸°شرقی / 37.372169; 48.321948
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از هشت چین)
هشجین
هشین
کشور ایران
استاناردبیل
شهرستانخلخال
بخشخورش رستم
سال شهرشدن۱۳۷۳[۱]
مردم
جمعیت۴٬۵۷۸ نفر[۲]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱٬۵۹۲ متر[۳]
اطلاعات شهری
شهردارعلی پیرمون[۵]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۴۵[۴]
وبگاه
هشجین بر ایران واقع شده‌است
هشجین
روی نقشه ایران
۳۷°۲۲′۲۰″شمالی ۴۸°۱۹′۱۹″شرقی / ۳۷٫۳۷۲۱۶۹°شمالی ۴۸٫۳۲۱۹۴۸°شرقی / 37.372169; 48.321948

هشجین از شهرهای استان اردبیل ایران است. شهر هشجین مرکز بخش خورش‌رستم شهرستان خلخال واقع در استان اردبیل در شمال غرب ایران است. مردم شهر هشتجین پایبند برخی سنت های قدیمی هستند این شهر دارای اراضی کشاورزی و باغات متعددی است .

جغرافیا

[ویرایش]

بخش خورش رستم از شمال با خلخال و گیوی از جنوب با استان زنجان از شرق با بخش شاهرود و از غرب با شهرستان میانه همسایه‌است. رود مشهور قزل اوزن در جنوب این بخش جاری است که استان اردبیل را از استان‌های همجوار آذربایجان شرقی و زنجان جدا می‌سازد.

برابر مدارک موجود در سال ۱۳۳۴ شمسی برای اولین بار محلات و معابر هشجین تعداد ۱۴ خیابان و کوچه و محله نامگذاری گردید.[۱]

وجه تسمیه

[ویرایش]

پسوند جین به معنی دندانه‌دار و به شش تا یا شش عدد جین گویند. دوجین یعنی دوازه‌تایی. امگین و گان از اسامی پارتی است و به معنی مکان و جا و سرزمین اطلاق می‌گردد که به مرور به جین و جان تبدیل شده‌است.[۱]

این شهر بیش از ۶۰۰۰ سال قدمت دارد.

این شهر تپه‌ای دارد که زیر آن شهرکی کوچک و بسیار قدیمی است.

تلفظ صحیح نام شهر در زبان ساکنین محل به صورت هشئین بوده و قدیمی‌ترین متنی که در این خصوص وجود دارد مربوط به کتیبه‌های بازمانده از زمان آشور می‌باشد. بر این اساس سارگون پادشاه آشور به هنگام لشکرکشی به سرزمین اورارتو متوجه انبار آذوقه به نام پانزیشن گردیده و برای تصرف آن لشکر خود را به سوی مرزهای جنوبی اورارتو حرکت می‌دهد.[۶][دقیق بیان نشده]

مردم

[ویرایش]

زبان

[ویرایش]

مردم ساکن هشجین به زبان تاتی ، تالشی و ترکی آذربایجانی تکلم میکنند.[۱]

در دانشنامه جهان اسلام از هشجین به عنوان یکی از مناطق تالشی‌زبان نام برده شده‌است.[۷]

مذهب

[ویرایش]

مردم هشجین مسلمان و پیرو مذاهب شیعهٔ دوازده‌امامی و اهل سنت می‌باشند. [۸]

جمعیت

[ویرایش]

جمعیت شهر هشجین در سال ۱۳۸۳، نزدیک به ۶٬۰۰۰ نفر برآورد شده‌است. این شهر از سال ۱۳۲۰ مرکز بخش بوده‌است.

آداب و رسوم

[ویرایش]

زبان، پوشش و باورهای مردم هشجین همانند دیگر مناطق آذربایجان می‌باشد. مناسبت‌های گوناگونی در آن برگزار می‌گردد که به شرح زیر می‌باشد:

  • عید نوروز
  • نورروزنامه خوانی

آئین‌ها وسنت‌های قدیمی هر سرزمین و دیاری یادگاری‌هایی گران‌سنگ از گذشته‌های دور مردم آن سرزمین هستند سنت‌ها ورسمهایی که سینه به سینه از دوردستهای تاریخ به امروز رسیده‌اند نوروز و نوروزنامه‌خوانی یکی از ماندگارترین این سنت‌ها است که مانند هزاران سال پیش همچنان در زندگی ایرانیان بخصوص مردم آذربایجان متبلور است مردم روستاهای شهر هشجین به ویژه روستای نمهیل نیز به رسم سنتی دیرینه همه ساله با فرارسیدن اول اسفند ماه مراسم سنتی نوروز نامه‌خوانی را درکوچه‌های این روستا اجرا می‌کنند در این مراسم بچه‌های روستا در شب‌های اول ماه نوروز به درب منازل رفته و با خواندن نوورزنامه‌خوانی و شادباش فرارسیدن ماه نوروز از صاحب خانه هدیه می‌گیرند.


اماکن دیدنی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «پیشینه تاریخی شهر». پایگاه اطلاع‌رسانی شهرداری هشجین. ۲۰۱۴-۰۸-۱۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳.
  2. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۰» (اکسل). درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  3. «پایگاه جستجوی نامهای جغرافیایی». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۹.
  4. «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  5. «دربارهٔ شهردار». وب سایت اطلاع‌رسانی شهر هشجین. ۲۰۱۴-۰۷-۱۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳.
  6. «وب‌سایت اطلاع‌رسانی شهر هشجین». وب‌سایت اطلاع‌رسانی شهر هشجین. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۴.
  7. «تالش (یا طالش)». Encyclopaedia Islamica Foundation. بنیاد دائرةالمعارف اسلامی. ۲۰۰۱-۰۱-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۰۳-۰۳.
  8. https://web.archive.org/web/20131014001300/http://iqna.ir/ardebil/news_detail.php?ProdID=545484

پیوند به بیرون

[ویرایش]