نیروی هوایی جمهوری کره
| Republic of Korea Air Force 대한민국 공군 | |
|---|---|
 Republic of Korea Air Force logo | |
| بنیان‌گذاری | ۱ اکتبر ۱۹۴۹ |
| کشور |  South Korea |
| رسته | قدیری |
| گونه | نیروی هوایی |
| نقش | جنگ هوایی |
| اندازه | 65,000 (2018)[۱] 700 aircraft |
| بخشی از | نیروهای مسلح جمهوری کره |
| پادگان/ستاد | گیریونگ، کره جنوبی |
| نام(های) مستعار | "ROK Air Force", "ROKAF", "South Korean air force" |
| پشتیبان | قدیری |
| رژه | "Air Force Anthem" (Korean: 공군가; Hanja: 空軍歌; Gonggunga, literally "air force song")[۲][۳] |
| راهپیمایی(ها) | Haneuli and Purumae |
| نبردها | جنگ کره جنگ ویتنام جنگ خلیج فارس جنگ با تروریسم جنگ روسیه و اوکراین |
| فرماندهان | |
| Commander-in-Chief | رئیس‌جمهور کره جنوبی مون جه-این |
| Minister of National Defense | Jeong Kyeong-doo |
| Air Force Chief of Staff | ارتشبد Lee Wang-keun |
| نشان | |
| Flag |  |
| Roundel |  |
| Low-visibility roundel |  |
| ناوگان هوایی | |
| شکاری | لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲
نورثروپ اف-۵ مک‌دانل داگلاس اف-۱۵ ایگل مک‌دانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲ جنرال داینامیکس اف-۱۶ فایتینگ فالکن تی-۵۰ گلدن ایگل |
نیروی هوایی جمهوری کره (کره‌ای: 대한민국 공군) نیروی هوایی کشور کره جنوبی است که زیر نظر وزارت دفاع ملی کره جنوبی اداره می‌شود.
تاریخ
[ویرایش]دهه ۱۹۴۰
[ویرایش]اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم، انجمن ساخت هواپیمای کره جنوبی در ۱۰ اوت ۱۹۴۶ تأسیس شد تا اهمیت قدرت هوایی را ترویج دهد. با وجود وضعیت کم‌اهمیت نیروهای مسلح کره در آن زمان، اولین واحد هوایی در ۵ مه ۱۹۴۸ تحت هدایت دانگ وی-بو، پیشگام وزارت دفاع ملی کره جنوبی، تشکیل شد. در ۱۳ سپتامبر ۱۹۴۹، ایالات متحده ۱۰ هواپیمای شناسایی پایپر جی-۳ کاب به واحد هوایی کره جنوبی اهدا کرد. یک آکادمی نیروی هوایی در ژانویه ۱۹۴۹ تأسیس شد و نیروی هوایی جمهوری کره به‌طور رسمی در اکتبر ۱۹۴۹ تأسیس شد.
دهه ۱۹۵۰
[ویرایش]دهه ۱۹۵۰ برای نیروی هوایی جمهوری کره دوره‌ای بحرانی بود زیرا این نیرو به‌طور گسترده‌ای در طول جنگ کره تخریب شد. در آغاز جنگ، نیروی هوایی جمهوری کره متشکل از ۱٬۸۰۰ نفر بود اما تنها با ۲۰ هواپیمای آموزشی و هواپیمای ارتباطی، از جمله ۱۰ فروند نورث آمریکن تی-۶ تکسان که از کانادا خریداری شده بود، تجهیز شده بود. نیروی هوایی کره شمالی تعداد قابل توجهی یاک-۹ و لا-۷ جنگنده از شوروی خریداری کرده بود که از نظر اندازه و قدرت نیروی هوایی جمهوری کره را تحت‌الشعاع قرار می‌داد. با این حال، در طول جنگ، نیروی هوایی جمهوری کره تعداد ۱۱۰ هواپیما دریافت کرد که شامل ۷۹ بمب‌افکن جنگنده، سه اسکادران جنگنده و یک گروه جنگنده بود. اولین هواپیمای جنگی دریافتی، نورث امریکن پی-۵۱ ماستنگ آمریکایی بود، همراه با تعدادی خلبان مربی نیروی هوایی ایالات متحده تحت فرماندهی سرهنگ دین هس. نیروی هوایی جمهوری کره در عملیات بمباران شرکت کرد و پروازهای مستقل انجام داد. پس از جنگ، ستاد فرماندهی نیروی هوایی جمهوری کره به دابانگ‌دونگ، سئول منتقل شد. دانشگاه نیروی هوایی نیز در سال ۱۹۵۶ تأسیس شد.
دهه ۱۹۶۰
[ویرایش]برای مقابله با تهدید احتمالی تهاجم کره شمالی، نیروی هوایی جمهوری کره بهبودهای چشمگیری در قابلیت‌های خود داشت. این نیرو هواپیماهای آموزشی نورث امریکن تی-۲۸، جنگنده‌های رهگیر شبانه و تهاجمی نورث آمریکن اف-۸۶دی سابر، جنگنده‌های نورثروپ اف-۵ و بمب‌افکن‌های جنگنده مک‌دانل داگلاس اف-۴دی فانتوم را خریداری کرد. در سال ۱۹۶۱، فرماندهی عملیات نیروی هوایی به‌منظور تأمین تسهیلات مؤثر فرماندهی و کنترل تأسیس شد. فرماندهی لجستیک نیروی هوایی نیز در سال ۱۹۶۶ تشکیل شد و باندهای اضطراری برای استفاده در زمان جنگ احداث گردید. واحد اونما در سال ۱۹۶۶ به‌منظور عملیات کرتیس کماندو، هواپیماهای ترابری که برای پشتیبانی از واحدهای ارتش جمهوری کره و نیروی دریایی جمهوری کره در ویتنام جنوبی در طول جنگ ویتنام به کار گرفته می‌شد، تأسیس شد.[۴]
دهه ۱۹۷۰
[ویرایش]نیروی هوایی جمهوری کره با تهدیدات امنیتی بیشتری مواجه بود، زیرا کره شمالی در دهه ۱۹۷۰ به‌طور فزاینده‌ای خصمانه شد. دولت کره جنوبی هزینه‌های خود را برای نیروی هوایی جمهوری کره افزایش داد که منجر به خرید جنگنده‌های نورثروپ اف-۵ئی تایگر II در اوت ۱۹۷۴ و بمب‌افکن‌های جنگنده اف-۴ئی شد. همچنین هواپیماهای پشتیبانی، نظیر فیرچایلد سی-۱۲۳ پروویدر و گرومن اس-۲ ترک‌کر، خریداری شدند. تأکید ویژه‌ای بر برنامه آموزش پروازی صورت گرفت؛ هواپیماهای آموزشی جدید مانند سسنا تی-۴۱ مسکالرو و سسنا تی-۳۷ خریداری شدند و در سال ۱۹۷۳ فرماندهی آموزش و تعلیم نیروی هوایی تأسیس شد تا کیفیت آموزش پرسنل ارتقا یابد.
دهه ۱۹۸۰
[ویرایش]نیروی هوایی جمهوری کره بر گسترش کیفی هواپیماها تمرکز کرد تا بتواند به قدرت نیروی هوایی کره شمالی پاسخ دهد. در سال ۱۹۸۲، نسخه‌های کره‌ای اف-۵ئی با نام جئونگ‌هو برای اولین بار تولید شدند. این نیرو همچنین اطلاعات بسیاری دربارهٔ نیروی هوایی کره شمالی جمع‌آوری کرد، زمانی که کاپیتان لی وونگ-پیونگ، یک خلبان کره شمالی، به کره جنوبی پناهنده شد. مرکز اطلاعات عملیات نبرد کره‌ای به زودی تشکیل شد و سیستم دفاع هوایی به‌طور خودکار برای کسب برتری هوایی در برابر کره شمالی به‌روز شد. زمانی که المپیک سئول ۱۹۸۸ در کره جنوبی برگزار شد، نیروی هوایی جمهوری کره با نظارت بر کل سیستم امنیتی، نقش مهمی در موفقیت این رویداد داشت. این نیرو همچنین ستاد فرماندهی خود و فرماندهی آموزش و تعلیم نیروی هوایی را به مکان‌های دیگری منتقل کرد. در سال ۱۹۸۹، ۴۰ فروند جنرال داینامیک اف-۱۶ فایتینگ فالکون به خدمت گرفته شدند.
دهه ۱۹۹۰
[ویرایش]کره جنوبی از نیروهای ائتلاف در طول جنگ خلیج فارس حمایت کرد و واحد بیما را برای شرکت در جنگ تشکیل داد. نیروی هوایی جمهوری کره همچنین در سال ۱۹۹۳ از حمل‌ونقل هوایی برای عملیات‌های حافظ صلح در سومالی استفاده کرد. مشارکت فزاینده در عملیات‌های بین‌المللی موقعیت جهانی نیروی هوایی جمهوری کره را نشان داد. بیش از ۱۸۰ فروند اف-۱۶ فایتینگ فالکن جنگنده از نوع اف-۱۶ بلوک ۵۲ به‌عنوان بخشی از برنامه پل صلح دوم و سوم در سال ۱۹۹۴ وارد خدمت شدند. در سال ۱۹۹۷، برای اولین بار در تاریخ هوانوردی کره، زنان در دانشگاه نیروی هوایی کره پذیرفته شدند.
دهه ۲۰۰۰
[ویرایش]آخرین جنگنده‌های قدیمی ۶۰ فروندی اف-۵ای/بی کره جنوبی در اوت ۲۰۰۷ بازنشسته شدند و به‌جای آن‌ها اف-۱۵کی و اف/اِی-۵۰ وارد خدمت شدند. در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۹، بروس لمکین، معاون وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، اظهار کرد که قابلیت‌های محدود اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی (ISR) نیروی هوایی جمهوری کره خطر بی‌ثباتی در شبه‌جزیره کره را افزایش داده و پیشنهاد خرید سیستم‌های آمریکایی همچون اف-۳۵ لایتنینگ را برای پر کردن این شکاف مطرح کرد.[۵]
دهه ۲۰۱۰
[ویرایش]نیروی هوایی جمهوری کره همچنین علاقه‌مندی خود را برای خرید آرکیو-۴ گلوبال هاوک پهپاد هدایت‌شونده از راه دور (RPV) و چندین کیت تبدیل مهمات هدایت‌شونده مستقیم مشترک به‌منظور ارتقای بیشتر قابلیت‌های اطلاعاتی و تهاجمی خود ابراز کرد. در سال ۲۰۱۴، شرکت نورث‌راپ گرومن قراردادی برای تأمین چهار فروند آرکیو-۴ گلوبال هاوک برای کره جنوبی امضا کرد.[۶] نیروی هوایی جمهوری کره همچنین ۴۰ فروند اف-۳۵ و بیش از ۲۰ فروند دیگر از این جنگنده را خریداری کرد.
دهه ۲۰۲۰
[ویرایش]در سال ۲۰۲۱، مرکز عملیات فضایی در ستاد نیروی هوایی جمهوری کره تأسیس شد.[۷]
در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳، نیروی هوایی جمهوری کره اولین تمرین سه‌جانبه خود را با نیروی هوایی ایالات متحده و ژاپن در نزدیکی شبه‌جزیره کره برگزار کرد.
در ۷ ژوئن ۲۰۲۴، اف-۴ئی فانتوم که در گردان جنگنده ۱۰ مستقر در سوون به‌کار گرفته شده بودند، پس از ۵۵ سال خدمت بازنشسته شدند.[۸]
تجهیزات کنونی
[ویرایش]
_RoK_(3097668829).jpg)
_(remix).jpg)
منابع
[ویرایش]- ↑ "2018 Defence White Paper" (PDF). December 2018. Archived from the original (PDF) on 8 August 2019. Retrieved 27 January 2019.
- ↑ "공군가" (به کره‌ای). Retrieved September 2, 2016.
- ↑ KY Karaoke (금영노래방 공식 유튜브 채널) (12 December 2014). "[KY 금영노래방] 군가 - 공군가 (KY Karaoke No.KY4574)" – via YouTube.
- ↑ Larsen, Stanley; Collins, Lawton (1985). Allied Participation in Vietnam. Department of the Army. p. 131. ISBN 978-1-4102-2501-6.
This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
- ↑ "Korea Urged to Secure Intelligence, Surveillance and Reconnaissance Systems". 20 اکتبر 2009. Archived from the original on 23 October 2009. Retrieved 20 October 2009.
- ↑ Hoyle, Craig (17 دسامبر 2014). "Seoul finalises $657 million Global Hawk purchase". flightglobal.com. Archived from the original on 16 October 2015. Retrieved 5 October 2015.
- ↑ "South Korean Air Force Inaugurates Space Operations Center". aviationweek.com. Aviation Week. Retrieved 2 December 2021.
- ↑ "Phantom retires after protecting Korea's sky for 55 years". 동아일보 (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-08.
- ↑ ۹٫۰۰ ۹٫۰۱ ۹٫۰۲ ۹٫۰۳ ۹٫۰۴ ۹٫۰۵ ۹٫۰۶ ۹٫۰۷ ۹٫۰۸ ۹٫۰۹ ۹٫۱۰ ۹٫۱۱ ۹٫۱۲ ۹٫۱۳ ۹٫۱۴ ۹٫۱۵ ۹٫۱۶ ۹٫۱۷ ۹٫۱۸ ۹٫۱۹ ۹٫۲۰ ۹٫۲۱ ۹٫۲۲ "World Air Forces 2018". Flightglobal Insight. 2018. Retrieved 18 May 2018.
- ↑ "ROK Air Force". globalsecurity.org. Retrieved 18 September 2015.
- ↑ "WAF 2004 pg. 86". Flightglobal Insight. 2004. Retrieved 4 October 2015.
- ↑ "Sikorsky Delivers Three S-92 Helicopters to Korean Air Force". aero-news.net. Retrieved 4 October 2015.
- ↑ "Seoul finalises $657 million Global Hawk purchase". flightglobal.com. Retrieved 5 October 2015.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Republic of Korea Air Force». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
