نیروهای مسلح سوریه
| نیروهای مسلح عربی سوریه | |
|---|---|
| القوات المسلحة العربية السورية | |
.svg) | |
 | |
| شعار | وطن، شرف، إخلاص |
| بنیان‌گذاری | ۱۹۴۶ |
| برچیده شده | ۸ دسامبر ۲۰۲۴ |
| شاخه‌ها | نیروی زمینی سوریه نیروی دریایی سوریه نیروی هوایی سوریه نیروی پدافند هوایی سوریه نیروهای دفاع ملی سوریه[۱] |
| ستاد | دمشق |
| رهبری | |
| فرمانده کل قوا | بدون متصدی[۲] |
| وزیر دفاع | بدون متصدی |
| رئیس ستاد کل | بدون متصدی |
| نیروی انسانی | |
| سن سربازی | ۱۸ |
| خدمت سربازی | بله |
| نیروی فعال | منحل شد |
| نیروی ذخیره | منحل شد |
| دخل و خرج | |
| بودجه | ۱٫۸ میلیارد دلار (۲۰۱۹) |
| صنعت | |
| تأمین کنندگان داخلی | Syrian Scientific Studies and Research Center (CERS)[۳][۴] Établissement Industriel de la Défense (EID)[۵][۶] Syrian Defense Laboratories (SDL)[۷] |
| تأمین کنندگان خارجی |  ارمنستان[۸]  بلاروس[۸] بلغارستان[۹]  چین[۸]  ایران[۱۰][۸]  کره شمالی[۸][۱۱]  عراق[۸]  روسیه[۸]  ونزوئلا[۸]  کوبا[۸] لائوس[۸] پاکستان[۸] |
نیروهای مسلح سوریه (عربی: القوات المسلحة السوریة) از چهار واحد نیروهای زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی و نیروی پدافند هوایی تشکیل می‌شود.
نیروهای مسلح سوریه نقش مهمی در تاریخ این کشور و تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه داشته‌اند. از سال ۱۹۴۸ تاکنون پنج کودتا را دو بار در سال ۱۹۴۹ و همچنین در سال‌های ۱۹۵۴، ۱۹۶۳، ۱۹۶۶ و در نهایت ۱۹۷۰ را ترتیب داده‌اند. آن‌ها چهار بار در سال‌های ۱۹۴۸، جنگ شش روزه ۱۹۶۷، جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ و جنگ داخلی لبنان ۱۹۸۲ با اسرائیل و یک بار در سپتامبر سیاه ۱۹۷۰ با اردن جنگیده‌اند. در جریان عملیات آزادسازی کویت در سال ۱۹۹۰ و ۹۱ هم با ارسال یک لشکر زرهی به خاک عربستان در جنگ با عراق شرکت کرد که البته حضور ناچیزی در جریان جنگ داشت. نیروهای مسلح سوریه بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۵ در لبنان و در جریان جنگ داخلی این کشور با گروه‌های مختلف لبنانی، فلسطینی و ارتش اسرائیل درگیری داشتند. آن‌ها در جریان سرکوب شورش اسلامگرایان سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۲ نیز شرکت داشتند و از سال ۲۰۱۱ نیز درگیر سرکوب اعتراضات و سپس جنگ داخلی با نیروهای مخالف و جداشدگان از نیروهای مسلح موسوم به ارتش آزاد سوریه شده‌اند.
در این کشور نظام سربازگیری اجباری برای مردان بالای ۱۸ سال اجرا می‌شود و زنان هرچند خدمت اجباری ندارند اما می‌توانند وارد نیروهای مسلح این کشور شوند. سن بازنشستگی بعد از ۱۵ سال خدمت و ۴۰ سال سن یا ۲۰ سال خدمت و ۴۵ سال سن است. حدود ۵٫۹٪ تولید ناخالص داخلی سوریه به مخارج نظامی اختصاص دارد که از این نظر در رتبه دهم دنیا قرار می‌گیرد.[۱۲]
پس از فروپاشی شوروی که مهم‌ترین پشتوانه نیروهای مسلح سوریه برای آموزش و دریافت تجهیزات مورد نیاز بود قابلیت این ارتش برای دریافت تجهیزات مدرن نظامی کاهش یافت. با این وجود این نیروها همچنان یکی از بزرگ‌ترین و تواناترین نیروهای مسلح منطقه هستند. شرکت این کشور در جنگ خلیج فارس علیه عراق موجب شد تا کمک‌های مالی قابل توجهی را از کشورهای عربی خلیج فارس دریافت کند که بخش قابل توجهی از آن‌ها در هزینه‌های نظامی مصرف شد. سوریه علاوه بر توجه به نیروهای متعارف نظامی به دنبال بهبود سلاح‌های کشتار جمعی خود هم بوده‌است.
نیروهای مسلح در سوریه هم مثل بسیاری از کشورهای جهان سوم فرصتی را برای بهبود جایگاه اقلیت‌های قومی فراهم کرده‌اند. به ویژه علویان سوریه از این فرصت استفاده کردند و و در دهه ۱۹۶۰ به پست‌های تأثیرگذاری در حکومت نظامی کشور رسیدند. در سال ۱۹۶۶ با کودتای ژنرال صلاح الجدید علیه ژنرال امین الحافظ برای اولین بار در دوران جدید یک علوی به ریاست کشور سوریه رسید. جدید خود در سال ۱۹۷۰ به دست یک علوی مذهب دیگر به نام حافظ اسد سرنگون شد. اسد که از سال ۱۹۷۰ تا سال ۲۰۰۰ حکومت کرد پس از آن تنها خویشاوندان و دوستان مورد اعتماد خود را که بیشترشان علوی هستند در پست‌های حساس و نیرومند قرار داده و از آنجا که نیروهای مسلح هم تکیه‌گاه اصلی و هم خطرناک‌ترین تهدید حکومتش بود توجه زیادی به نیازهای نیروهای نظامی کرده و ارتقای استانداردهای زندگی ارتشیان کرد. این نیروها در جنگ داخلی سوریه درگیر جنگ فرسایشی با مخالفین مسلح و القاعده و داعش شدند که لطمات زیاد و جبران‌ناپذیری را به این ارتش واردکرده است.[۱۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ "SYRIA UPDATE: THE FALL OF AL-QUSAYR". Institute for the Study of War. Archived from the original on 2013-06-10. Retrieved Jun 7, 2013.
- ↑ "Bashal al-Assad in uniform with rank of Marshal". thewhatandthewhy.com. Archived from the original on 9 October 2017. Retrieved 24 March 2018.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامisr1وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Gertz, Bill (23 July 1996). "CIA Suspects Chinese Firm of Syria Missile Aid". The Washington Times.[پیوند مرده]
- ↑ "IDENTIFYING MATERIEL MANUFACTURED IN THE DEMOCRATIC PEOPLE'S REPUBLIC OF KOREA (DPRK)". Conflict Armament Research. Retrieved 10 April 2024.
- ↑ "Exploring Iran's Role in Syrian Defence Industry and its Geopolitical Ramifications". Special Eurasia. 8 August 2023. Retrieved 10 May 2024.
- ↑ A Syrian-produced North Korean Type 68 rifle on sale in Yemen. We can notice the Syrian Defense Laboratories logo stamped on it, which we have seen in the past across Syria. (h/t @FighterXwar_ar).
- ↑ ۸٫۰۰ ۸٫۰۱ ۸٫۰۲ ۸٫۰۳ ۸٫۰۴ ۸٫۰۵ ۸٫۰۶ ۸٫۰۷ ۸٫۰۸ ۸٫۰۹ ۸٫۱۰ "Trade Registers". Archived from the original on 29 December 2017. Retrieved 26 May 2019.
- ↑ "War Gains: Bulgarian Arms Add Fuel to Middle East Conflicts". 21 December 2015.
- ↑ "Chinese Air Defense System Spotted in Syria: Russian Media". Islam Times. 1 January 2020.
- ↑ "Analysing the Online Arms Trade in Opposition-controlled Syria: July 2021 update". 2 September 2021.
- ↑ SYRIA بایگانی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine The World Factbook
- ↑ Syria - Overview Global Security
