نظام تیکویی
(تغییرمسیر از نظام براهه ای)
نظام تیکویی (انگلیسی: Tychonic system) مدلی از منظومه شمسی است که تیکو براهه آن را در قرن شانزدهم ارائه کرد. تیکو براهه (۱۵۴۶–۱۶۰۱ م.) با تکیه بر مشاهدات ۳۵ ساله‌اش از حرکت مریخ،[الف] در ۱۵۸۸ نظامی از جهان هستی ارائه کرد تا «مزیت‌های فیزیکی مدل بطلمیوسی را با مزیت‌های ریاضیاتی مدل کوپرنیکی» ترکیب کند. در نظام براهه‌ای زمین در مرکز جهان قرار دارد و ماه و خورشید در دایره‌هایی به دور آن می‌گردند، ولی مدار دیگر سیارات (عطارد، زهره، مریخ، مشتری، و زحل) دایره‌هایی است به دور خورشید.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ علت اینکه تیکو مریخ را برای مشاهده انتخاب کرد این است که سنتاً حرکت بازگشتی آن نسبت به بقیهٔ «افلاک» طولانی‌تر و مدار آن کمتر مشابه دایرهٔ کامل بوده‌است. عمدهٔ تلاش بطلمیوس در ارائهٔ دوایر تدویر متعدد در واقع توجیه حرکت مریخ بوده‌است.[۱]
- ↑ Koestler 2017:315
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tychonic system». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹.
