میدان کاشاقان
(تغییرمسیر از میدان نفتی کاشاقان)
| میدان کاشاقان | |
|---|---|
| کشور | قزاقستان |
| مکان | آتیرائو |
| خشکی/دریایی | فراساحلی |
| شریکان | انی (شرکت) (۱۶٫۸۱٪) کزمونای‌گس (۱۶٫۸۱٪) رویال داچ شل (۱۶٫۸۱٪) توتال (۱۶٫۸۱٪) اکسان‌موبیل (۱۶٫۸۱٪) شرکت ملی نفت چین (۸٫۴٪) اینپکس (۷٫۵۶٪) |
| پیشینه میدان | |
| اکتشاف | ۲۰۰۰ |
| آغاز توسعه | ۲۰۰۱ |
| آغاز تولید | ۲۰۱۳ |
| تولید | |
| ذخیره درجای نفت | ۳۸٬۰۰۰ میلیون بشکه (~۵٫۲×۱۰۹ t) |
| نفت قابل برداشت | ۱۳٬۰۰۰ میلیون بشکه (~{{خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۱»|خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۱»|۲}} t) |
میدان کاشاقان (به انگلیسی: Kashagan Field) از میادین نفتی فراساحلی قزاقستان است، که در بخش شمالی حوضه نفتی دریای خزر، در نزدیکی ساحل شهر آتیرائو مستقر می‌باشد.[۱]
میدان نفتی کاشاقان در سال ۲۰۰۰ کشف شد[۲] و در مخزن خود، با میدان تنگیز مشترک می‌باشد.[۳] میزان ذخیره درجای نفت خام این میدان بالغ بر ۳۸ میلیارد بشکه برآورد می‌شود، که در حدود ۱۳ میلیارد بشکه از آن، قابل برداشت است.
میدان کاشاقان متعلق به کنسرسیومی متشکل از شرکت‌های توتال (از فرانسه)، استات اویل (از نروژ)، اکسان‌موبیل (از ایالات متحده آمریکا)، شرکت ملی نفت چین (از چین)، اینپکس (از ژاپن)، رویال داچ شل (از هلند و بریتانیا) و کزمونای‌گس (از قزاقستان) می‌باشد.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ Yenikeyeff, Shamil (November 2008). "Kazakhstan's Gas: Export Markets and Export Routes" (PDF). دانشگاه آکسفورد. Retrieved 17 November 2011.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ "Project: Kashagan". Rigzone. Archived from the original on 30 June 2006. Retrieved 26 April 2006.
- ↑ Johnston, Daniel (2003). International Exploration. Economics, Risk, and Contract Analysis (1 ed.). PennWell Corporation. p. 199. ISBN 0-87814-887-6.
- ↑ "A New Oil Bully in the Caspian?". BusinessWeek. 18 July 2007. Retrieved 18 July 2008.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kashagan Field». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ مارس ۲۰۱۳.