منطقه حفاظت‌شده گاندو
| منطقه حفاظت شده گاندو | |
|---|---|
 | |
| مکان | دشتیاری، سیستان و بلوچستان، ایران |
| مساحت | ۴۵۶ هزار هکتار |
منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ گاندو در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع است. این منطقه ۴۵۶ هزار هکتار وسعت دارد که بیشتر مساحت آن در بخش باهوکلات شهرستان دشتیاری و بخشی در شهرستان راسک واقع شده‌است. مرز جنوبی این منطقه را ساحل دریای عمان و مرز شرقی را مرز پاکستان تشکیل می‌دهد. این منطقه تنها نقطه ایران است که گاندو تنها تمساح بومی ایران در آن زندگی می‌کند.
این منطقه از سال ۱۳۴۹ با نام منطقه حفاظت شده باهوکلات مورد حفاظت قرار گرفت و از سال ۱۳۶۱ آن را به نام مهم‌ترین جانور بومی آن یعنی «گاندو» نامگذاری کردند. گاندوها در رودخانه باهوکلات، ۲ رودخانه کاجو و سرباز که به باهوکلات می‌ریزند و دریاچه سد پیشین زندگی می‌کنند. تعدادی از آن‌ها هم در برکه‌های متعدد منطقه از جمله برکه‌های فیروزآباد، کلانی، شیرگواز، دلگان، درگس ،هوت کت، آزادی، پلنگی، جنگل، پیر سهراب، باهوکلات و کهیر بز روزگار می‌گذرانند.
به جز گاندو حیوانات متعدد دیگری هم در این منطقه زندگی می‌کنند از جمله سیاهگوش، جبیر، سنجاب بلوچی، خدنگ، بزمجه بنگال، شغال، روباه، و پرندگانی چون مرغ سقای پا خاکستری، عقاب شاهی، کاکایی، انواع شاهین، هوبره، دراج، انواع کبوتر و قمری. مرز جنوبی منطقه یعنی ساحل دریای عمان هم یکی از محل‌های اصلی تخمگذاری لاک‌پشت سبز دریایی است.
منابع
[ویرایش]- محلی برای آرامش «گاندو»ها محسن کاظم‌پور، روزنامه جام جم، ۲۸ تیر ۱۳۹۰
| مرکز |    | |
|---|---|---|
| شهرستان‌ها | ||
| شهرها |
| |
| جاذبه‌های گردشگری |
| |