آرامگاه پیرعلمدار
آرامگاه پیرعلمدار | |
---|---|
نام | آرامگاه پیرعلمدار |
کشور | ایران |
استان | استان سمنان |
شهرستان | دامغان ۳۶°۱۰′۳٫۶۶″ شمالی ۵۴°۲۱′۱۰٫۰۶″ شرقی / ۳۶٫۱۶۷۶۸۳۳°شمالی ۵۴٫۳۵۲۷۹۴۴°شرقی |
اطلاعات اثر | |
کاربری | آرامگاه |
اطلاعات ثبتی | |
شمارهٔ ثبت | ۷۹ |
تاریخ ثبت ملی | ۱۵ دی ۱۳۱۰ |
اطلاعات بازدید | |
امکان بازدید | دارد (بوسیلۀ هماهنگی با مسئول مسجد تاریخانه) |
آرامگاه پیرعلمدار مربوط به سدهٔ ۵ ه.ق است و در دامغان، خیابان ایستگاه راهآهن واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۷۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱] این برج آرامگاهی از مجموعه مقبرههای مازندران و گیلان است که دوران زیاری بنا شدهاند.[۲]
این برج در شرق شهر دامغان در محلّهٔ خوریا نزدیک مسجد جامع و مدرسه حاج فتح علیبیگ (حوزه علمیه دامغان) واقع شدهاست.
این مقبره در سال ۴۱۷ هجری قمری به صورت برج مدور آجری با گنبد مخروطی پیازی شکل ساخته شد. ارتفاع این بنا ۱۳ متر، قطر داخلی آن ۵/۴ متر و شهرت آن به دلیل کتیبهای زیبا با خط کوفی مشبک است. این ساختمان به سبک بنای چهل دختران ولی نه به ظرافت و زیبایی آن ساخته شدهاست. ساختمان مذکور مقبره محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیار، ممدوح منوچهری دامغانی است. گنبد مذکور سابقاً ایوانی داشت که امروزه اثری از آن باقی نماندهاست.
نگارخانه
[ویرایش]-
آرامگاه پیر علمدار و مناره مسجد جامع دامغان در یک قاب
-
برج آرامگاه که شباهت زیادی به بنای آرامگاه چهل دختران دامغان دارد
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «سازمان میراث فرهنگی و صنایعدستی و گردشگری». سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران. دریافتشده در ۲۰۱۱-۰۵-۱۹.
- ↑ Michailidis, Melanie (2009). "Empty Graves: The Tomb Towers of Northern Iran". In Gacek, Tomasz; Pstrusińska, Jadwiga (eds.). Proceedings of the Ninth Conference of the European Society for Central Asian Studies. Cambridge Scholars Publishing. p. 249-250. ISBN 978-1443815024.