مسند

مُسنَد (به انگلیسی: Subject complement) در دستور زبان، یکی از نقش‌هایی است که یک واژه یا گروهی از واژگان می‌توانند در جمله داشته باشند. مسند همواره، یا گروه اسمی است یا گروه صفتی یا گروه حرف اضافه‌ای. مسند چیزی‌ست که خبری دربارهٔ مسندٌاِلَیه می‌دهد؛ در پاسخ چگونه؟ و چطوری؟ می‌آید.

در زبان فارسی، ساخت جمله‌ای که مسند در آن به‌کار می‌رود، چنین است: «مسندالیه + مسند + فعل ربطی». مسند بیشتر اوقات همراه افعال اسنادی (بود، است، شد، گشت و گردید) می‌آید. همچنین ممکن است مسند با افعال خاص هم بیاید، مانند فعل‌های «کردن، ساختن، نمودن و گرداندن» و حتی فعل‌هایی مانند «پنداشتن، نامیدن، دانستن، دیدن و دیگر».