مبارکآباد (آبعلی)
ظاهر
![]() |
![]() | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (آوریل ۲۰۱۵) |

مبارکآباد یا گتآه (در زبان مازندرانی به معنای آهِ بزرگ) در گذشته یکی از روستاهای دهستان آبعلی بوده است؛ سپس در هنگام تشکیل شهر آبعلی به بخشی از شهر آبعلی تبدیل شده است. منطقه ای کوهستانی واقع در البرز مرکزی با ارتفاع بیش از ۲۵۰۰ متر از سطح دریا با زمستانهای سرد و تابستانهای خنک.[۱]
در شمال محله مبارکآباد در کنار سه چنار کهنسال امامزادهای به نام امامزاده حمزه قرار دارد. این بنا در تاریخ نهم اردیبهشت ۱۳۸۲ به شماره ۸۵۱۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۲][۳][۴][۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ «ایجاد شهر آبعلی». دستور؛ پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور.
- ↑ دماوند نامه، زبان و فرهنگ مازندرانی در کوهپایههای دماوند.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۱ اوت ۲۰۱۴. دریافتشده در ۱۰ آوریل ۲۰۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۵.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۵.