لب‌خوانی
(تغییرمسیر از لب خوانی)
لب‌خوانی[۱] یا گفتارخوانی[۲] روشی برای درک سخنان با استفاده از تفسیر بصری حرکات لب‌ها، چهره و زبان در زمانیست که صدای طبیعی دسترس نیست. همچنین بر اطلاعاتی که از طریق زمینه، دانش زبان و هر مقدار باقی مانده از شنوایی ادراک می‌شود، تکیه دارد. اگر چه ظاهراً توسط افرادی که ناشنوا هستند یا سطح کمتری از شنوایی را دارند استفاده می‌شود، اما اکثر مردم با شنوایی طبیعی، برخی از اطلاعات شنیداری را از دیدن حرکات لب بدست می‌آورند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ «لب‌خوانی» [شنوایی‌‌شناسی] هم‌ارزِ «lipreading/lip reading»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ لب‌خوانی)
- ↑ «گفتارخوانی» [شنوایی‌‌شناسی] هم‌ارزِ «speechreading/speech reading» مترادفِ: «لب‌خوانی» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (lipreading)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ گفتارخوانی)
- ↑ Woodhouse, L; Hickson, L; Dodd, B (2009). "Review of visual speech perception by hearing and hearing-impaired people: clinical implications". International Journal of Language and Communication Disorders. 44 (3): 253–70. doi:10.1080/13682820802090281. PMID 18821117.