طبقه متوسط
طبقهٔ متوسط،[۱] یک طبقه اجتماعی است و شامل افراد بسیاری در مشاغل مختلف میشود که از نظر ارزشهای فرهنگی بیشتر مشابه طبقه بالا و از نظر درآمد بیشتر مشابه طبقه کارگر هستند. بر اساس برخی تقسیمبندیها اگر طبقه بالا دربرگیرنده ۱۰ درصد ثروتمند جامعه و طبقه پایین نیز دربرگیرنده ۵۰ درصد فقیر جامعه باشد؛ طبقه متوسط در بردارنده ۴۰ درصد میانی (دهکهای ۶ تا ۹) جامعه از نظر برخورداری از ثروت میباشد. بر اساس نظریات متعددی از جمله نظریه پارادوکس منافع، طبقه متوسط رویکردی محافظه کارانه در قبال سیاستهای بازتوزیعی دارد.[۲]
انواعِ طبقهٔ متوسط
[ویرایش]طبقه متوسط قدیم
[ویرایش]شامل صاحبان سرمایههای کوچک، مالکان فروشگاههای محلی و کشاورزان کوچک میشود. شمار افراد این دسته در طول قرن گذشته بهطور پیوسته کاهش یافتهاست، اما هنوز نسبتی از کل جمعیت شاغل را تشکیل میدهد.
طبقهٔ متوسطِ روبهبالا
[ویرایش]از کسانی که دارای مشاغل مدیریت حرفهای هستند تشکیل گردیدهاست. این دسته شامل شمار بسیاری از افراد و خانوادههاست. بیشتر آنها شکلی از آموزش عالی را تجربه کردهاند و نسبت افرادی که دارای نظرات آزادمنشانه دربارهٔ موضوعات اجتماعی و سیاسی هستند؛ در بین آنها، به ویژه در میان گروههای حرفهای و تخصصی بالاست.
طبقهٔ متوسطِ روبهپایین
[ویرایش]گروهی است که شامل افرادی چون کارکنان دفتری، نمایندگان فروش، معلمان و پرستاران میشود. اعضای طبقه متوسط پایین، معمولاً نگرشهای اجتماعی و سیاسی متفاوتی با کارگران دارند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «طبقهٔ متوسط» [جامعهشناسی] همارزِ «middle class»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ طبقهٔ متوسط)
- ↑ حرمتی زاد (۱۳۹۹) نظریه پارادوکس منافع؛ الگوی رفتاری محافظه کارانه در طبقه متوسط، جامعه شناسان جوان.
- فرامرز رفیع پور (۱۳۷۷)، آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمهای بر جامعهشناسی کاربردی، تهران: انتشارات کاوه
- آنتونی گیدنز (۱۳۷۶)، جامعهشناسی، ترجمهٔ منوچهر صبوری، تهران: نشر نی، ص. ۲۳۸