پرش به محتوا

فهرست فینال‌های جام یوفا و لیگ اروپا

بررسی‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از فهرست قهرمانان جام یوفا و لیگ اروپا)
فهرست فینال‌های جام یوفا و لیگ اروپا
سال بنیان‌گذاری۱۹۷۱
منطقهیوفا (اروپا)
شمار تیم‌های حاضر۳۲ (مرحله گروهی)
۲ (فینالیست‌ها)
قهرمان کنونیاسپانیا سویا
(هفتمین عنوان)
موفق‌ترین باشگاهاسپانیا سویا
(۷ عنوان)
فینال لیگ اروپا ۲۰۲۳

لیگ اروپا با نام قبلی «جام یوفا»، مسابقات فوتبالی است که توسط یوفا از سال ۱۹۷۱ میلادی بنیان‌گذاری شده‌است.[۱] این رقابت‌ها، دومین مسابقات باشگاهی معتبر در بین باشگاه‌های اروپایی بعد از لیگ قهرمانان اروپا می‌باشد. تیم‌ها بر اساس رقابت‌های داخلی (لیگ) و مسابقات جام حذفی شایستگی حضور در این مسابقات را پیدا می‌کنند. در ۲۵ سال اول این بازی‌ها، فینال به‌صورت رفت و برگشتی انجام می‌شد، اما از سال ۱۹۹۸، بازی پایانی به‌صورت تک‌بازی و در زمین بی‌طرف انجام می‌شود. در نخستین فینال در این قالب، اینتر میلان موفق شد لاتزیو را در ورزشگاه پارک ده پرنس پاریس شکست دهد.[۲] تاتنهام هاتسپر با برتری ۳–۲ مقابل ولورهمپتون در مجموع دو بازی، در سال ۱۹۷۲، نخستین قهرمان این رقابت‌ها شد.[۳] ده فینال با حضور تیم‌های از یک کشور انجام شد؛ ایتالیا (۱۹۹۰، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸)، اسپانیا (۲۰۰۷ و ۲۰۱۲)، انگلستان (۱۹۷۲ و ۲۰۱۹)، آلمان (۱۹۸۰) و پرتغال (۲۰۱۱).

سویا با ۷ عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم این مسابقات می‌باشد.[۴] باشگاه فوتبال رئال مادرید (در فینال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶) و سویا (در فینال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، و ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶) تنها تیم‌هایی هستند که از عنوان قهرمانی خود دفاع کرده‌اند. تیم‌های اسپانیایی با ۱۴ قهرمانی رکورددار این رقابت‌ها هستند.[۱] آخرین قهرمان قبل از تغییر نام از جام یوفا به لیگ اروپا، شاختار دونتسک بود که با برتری ۲–۱ مقابل وردر برمن در فینال ۲۰۰۹ و در وقت‌های اضافه، به این عنوان دست‌یافت. بنفیکا و مارسی بیشترین شکست‌ها را در فینال پذیرفتند، هر یک با سه باخت.

دارندهٔ کنونی عنوان قهرمانی این رقابت‌ها، باشگاه فوتبال سویا است که در فینال لیگ اروپا ۲۰۲۳ توانست آ.اس. رم را در ضربات پنالتی ۴–۱ شکست دهد.

در حالی که اینتر-سیتیز فیرز کاپ قبل از مسابقات جام یوفا شکل گرفته‌بود، اما یوفا آن را به عنوان رقابت‌های معتبر باشگاهی اروپا به رسمیت نمی‌شناسد، بنابراین سوابق آن در فهرست زیر موجود نیست.[۵]

فهرست فینال‌ها

[ویرایش]
راهنما
dagger برنده در وقت اضافه مشخص‌شد.
* برنده در ضربات پنالتی مشخص‌شد.
§ برنده با گل طلایی مشخص‌شد.
  • فینال‌های رفت و برگشتی به ترتیب تاریخ بازی مرتب شده‌است.
  • یادداشت «UCL» در کنار نام یک تیم یعنی آن تیم در ابتدا در لیگ قهرمانان اروپا آن فصل حضور داشته‌است (از فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ قالب برگزاری این رقابت‌ها تغییر کرده‌است).
فینال‌های جام یوفا و لیگ اروپا
فینال کشور قهرمان نتیجه نایب قهرمان کشور محل برگزاری تماشاگران
فینال‌های رفت و برگشتی
۱۹۷۲  انگلستان تاتنهام ۲–۱ ولورهمپتون  انگلستان ورزشگاه مالینیو، ولورهمپتون، انگلستان ۴۵٬۰۰۰
۱–۱ ورزشگاه وایت هارت لین، لندن، انگلستان ۵۴٬۰۰۰
۱۹۷۳  انگلستان لیورپول ۳–۰ بروسیا مونشن‌گلادباخ  آلمان غربی ورزشگاه آنفیلد، لیورپول، انگلستان ۴۱٬۱۶۹
۰–۲ بوکلبرگ اشتادیون، مونشن‌گلادباخ، آلمان غربی ۳۵٬۰۰۰
۱۹۷۴  هلند فاینورد ۲–۲ تاتنهام هاتسپر  انگلستان ورزشگاه وایت هارت لین، لندن، انگلستان ۴۶٬۲۸۱
۲–۰ ورزشگاه دکویپ، روتردام، هلند ۵۹٬۰۰۰
۱۹۷۵  آلمان غربی بروسیا مونشن‌گلادباخ ۰–۰ توئنته  هلند ورزشگاه راین‌اشتادیون، دوسلدورف، آلمان غربی ۴۲٬۰۰۰
۵–۱ دیکمان اشتادیون، انسخده، هلند ۲۱٬۰۰۰
۱۹۷۶  انگلستان لیورپول ۳–۲ کلوب بروژ  بلژیک ورزشگاه آنفیلد، لیورپول، انگلستان ۵۶٬۰۰۰
۱–۱ ورزشگاه یان برایدل، بروخه، بلژیک ۳۲٬۰۰۰
۱۹۷۷  ایتالیا یوونتوس ۱–۰ اتلتیک بیلبائو  اسپانیا ورزشگاه المپیک تورین، تورین، ایتالیا ۷۵٬۰۰۰
۱–۲ ورزشگاه سن مامس، بیلبائو، اسپانیا ۴۳٬۰۰۰
۱۹۷۸  هلند پی‌اس‌وی آیندهوون ۰–۰ باستیا  فرانسه ورزشگاه آرماند سزاری، باستیا، فرانسه ۱۵٬۰۰۰
۳–۰ ورزشگاه فیلیپس، آیندهوون، هلند ۲۷٬۰۰۰
۱۹۷۹  آلمان غربی بروسیا مونشن‌گلادباخ ۱–۱ ستاره سرخ بلگراد یوگسلاوی ورزشگاه ستاره سرخ، بلگراد، یوگسلاوی سابق ۸۷٬۰۰۰
۱–۰ ورزشگاه راین‌اشتادیون، دوسلدورف، آلمان غربی ۴۵٬۰۰۰
۱۹۸۰  آلمان غربی آینتراخت فرانکفورت ۲–۳ بروسیا مونشن‌گلادباخ  آلمان غربی بوکلبرگ اشتادیون، مونشن‌گلادباخ، آلمان غربی ۲۵٬۰۰۰
۱–۰ ورزشگاه کومرتسبانک آرنا، فرانکفورت، آلمان غربی ۵۹٬۰۰۰
۱۹۸۱  انگلستان ایپسویچ تاون ۳–۰ آزد آلکمار  هلند ورزشگاه پورتمن رود، ایپسویچ، انگلستان ۲۷٬۵۳۲
۲–۴ ورزشگاه المپیک آمستردام، آمستردام، هلند ۲۸٬۵۰۰
۱۹۸۲  سوئد گوتبورگ ۱–۰ هامبورگ  آلمان غربی ورزشگاه اولوی، گوتبورگ، سوئد ۴۲٬۵۴۸
۳–۰ ورزشگاه فولکسپارک، هامبورگ، آلمان غربی ۶۰٬۰۰۰
۱۹۸۳  بلژیک اندرلشت ۱–۰ بنفیکا  پرتغال ورزشگاه کینگ بودوئن، بروکسل، بلژیک ۵۵٬۰۰۰
۱–۱ ورزشگاه دا لوز، لیسبون، پرتغال ۸۰٬۰۰۰
۱۹۸۴  انگلستان تاتنهام ۱–۱ اندرلشت  بلژیک ورزشگاه لوتو پارک، بروکسل، بلژیک ۴۰٬۰۰۰
۱–۱*[الف] ورزشگاه وایت هارت لین، لندن، انگلستان ۴۶٬۲۰۵
۱۹۸۵  اسپانیا رئال مادرید ۳–۰ ویدتون  مجارستان شوشتو اشتادیون، سکش‌فهروار، مجارستان ۳۰٬۰۰۰
۰–۱ ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید، اسپانیا ۹۰٬۰۰۰
۱۹۸۶  اسپانیا رئال مادرید ۵–۱ کلن  آلمان غربی ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مادرید، اسپانیا ۸۵٬۰۰۰
۰–۲ ورزشگاه المپیک برلین، برلین، آلمان غربی ۱۵٬۰۰۰
۱۹۸۷  سوئد گوتبورگ ۱–۰ داندی یونایتد  اسکاتلند ورزشگاه اولوی، گوتبورگ، سوئد ۵۰٬۰۲۳
۱–۱ ورزشگاه تانادیس پارک، داندی، اسکاتلند ۲۰٬۹۱۱
۱۹۸۸  آلمان غربی بایر ۰۴ لورکوزن ۰–۳ اسپانیول  اسپانیا ورزشگاه سریا، بارسلون، اسپانیا ۴۲٬۰۰۰
۳–۰*[ب] ورزشگاه بای‌آرنا، لورکوزن، آلمان غربی ۲۲٬۰۰۰
۱۹۸۹  ایتالیا ناپولی ۲–۱ اشتوتگارت  آلمان غربی ورزشگاه سن پائولو، ناپل، ایتالیا ۸۳٬۰۰۰
۳–۳ ورزشگاه مرسدس بنز آرنا، اشتوتگارت، آلمان غربی ۶۷٬۰۰۰
۱۹۹۰  ایتالیا یوونتوس ۳–۱ فیورنتینا  ایتالیا ورزشگاه المپیک تورین، تورین، ایتالیا ۴۵٬۰۰۰
۰–۰ ورزشگاه پارتنیو، آولینو، ایتالیا ۳۲٬۰۰۰
۱۹۹۱  ایتالیا اینتر میلان ۲–۰ آ.اس. رم  ایتالیا ورزشگاه سن سیرو، میلان، ایتالیا ۶۸٬۸۸۷
۰–۱ ورزشگاه المپیک رم، رم، ایتالیا ۷۰٬۹۰۱
۱۹۹۲  هلند آژاکس آمستردام ۲–۲ تورینو  ایتالیا ورزشگاه دل آلپی، تورین، ایتالیا ۶۵٬۳۷۷
۰–۰ ورزشگاه المپیک آمستردام، آمستردام، هلند ۴۲٬۰۰۰
۱۹۹۳  ایتالیا یوونتوس ۳–۱ بروسیا دورتموند  آلمان ورزشگاه وستفالن، دورتموند، آلمان ۳۷٬۰۰۰
۳–۰ ورزشگاه دل آلپی، تورین، ایتالیا ۶۲٬۷۸۱
۱۹۹۴  ایتالیا اینتر میلان ۱–۰ ردبول زالتسبورگ  اتریش ورزشگاه ارنست هاپل، وین، اتریش ۴۷٬۵۰۰
۱–۰ ورزشگاه سن سیرو، میلان، ایتالیا ۸۰٬۳۲۶
۱۹۹۵  ایتالیا پارما ۱–۰ یوونتوس  ایتالیا ورزشگاه انیو تاردینی، پارما، ایتالیا ۲۲٬۰۶۲
۱–۱ ورزشگاه سن سیرو، میلان، ایتالیا ۸۰٬۷۵۴
۱۹۹۶  آلمان بایرن مونیخ ۲–۰ بوردو  فرانسه ورزشگاه المپیک مونیخ، مونیخ، آلمان ۶۲٬۰۰۰
۳–۱ ورزشگاه شابان-دلمس، بوردو، فرانسه ۳۶٬۰۰۰
۱۹۹۷  آلمان شالکه ۰۴ ۱–۰ اینتر میلان  ایتالیا ورزشگاه پارک‌اشتادیون، گلزنکیرشن، آلمان ۵۶٬۰۰۰
۰–۱*[پ] ورزشگاه سن سیرو، میلان، ایتالیا ۸۳٬۰۰۰
تک‌بازی (در زمین بی‌طرف)
۱۹۹۸  ایتالیا اینتر میلان ۳–۰ لاتزیو  ایتالیا ورزشگاه پارک ده پرنس، پاریس، فرانسه ۴۴٬۴۱۲
۱۹۹۹  ایتالیا پارما ۳–۰ المپیک مارسی  فرانسه ورزشگاه لوژنیکی، مسکو، روسیه ۶۲٬۰۰۰
۲۰۰۰  ترکیه گالاتاسرای (UCL) ۰–۰*[ت] آرسنال (UCL)  انگلستان ورزشگاه پارکن، کپنهاگ، دانمارک ۳۸٬۹۱۹
۲۰۰۱  انگلستان لیورپول ۵–۴§[ث] دپورتیوو آلاوس  اسپانیا ورزشگاه وستفالن، دورتموند، آلمان ۴۸٬۰۵۰
۲۰۰۲  هلند فاینورد (UCL) ۳–۲ بروسیا دورتموند (UCL)  آلمان ورزشگاه دکویپ، روتردام، هلند ۴۵٬۶۱۱
۲۰۰۳  پرتغال پورتو ۳–۲dagger[ج] سلتیک (UCL)  اسکاتلند ورزشگاه المپیک سویا، سویا، اسپانیا ۵۲٬۹۷۲
۲۰۰۴  اسپانیا والنسیا ۲–۰ المپیک مارسی (UCL)  فرانسه ورزشگاه اولوی، گوتبورگ، سوئد ۳۹٬۰۰۰
۲۰۰۵  روسیه زسکا مسکو (UCL) ۳–۱ اسپورتینگ پرتغال  پرتغال ورزشگاه ژوزه آلوالاد، لیسبون، پرتغال ۴۷٬۰۸۵
۲۰۰۶  اسپانیا سویا ۴–۰ میدلزبرو  انگلستان ورزشگاه فیلیپس، آیندهوون، هلند ۳۳٬۱۰۰
۲۰۰۷  اسپانیا سویا ۲–۲*[چ] اسپانیول  اسپانیا ورزشگاه همپدن پارک، گلاسکو، اسکاتلند ۴۷٬۶۰۲
۲۰۰۸  روسیه زنیت سن پترزبورگ ۲–۰ رنجرز (UCL)  اسکاتلند ورزشگاه شهر منچستر، منچستر، انگلستان ۴۳٬۸۷۸
۲۰۰۹  اوکراین شاختار دونتسک (UCL) ۲–۱dagger[ح] وردر برمن (UCL)  آلمان ورزشگاه شکری سراج‌اوغلو، استانبول، ترکیه ۳۷٬۳۵۷
۲۰۱۰  اسپانیا اتلتیکو مادرید (UCL) ۲–۱dagger[خ] فولام  انگلستان ورزشگاه فولکسپارک، هامبورگ، آلمان ۴۹٬۰۰۰
۲۰۱۱  پرتغال پورتو ۱–۰ براگا (UCL)  پرتغال ورزشگاه آویوا، دوبلین، ایرلند ۴۵٬۳۹۱
۲۰۱۲  اسپانیا اتلتیکو مادرید ۳–۰ اتلتیک بیلبائو  اسپانیا ورزشگاه ملی رومانی، بخارست، رومانی ۵۲٬۳۴۷
۲۰۱۳  انگلستان چلسی (UCL) ۲–۱ بنفیکا (UCL)  پرتغال ورزشگاه یوهان کرایف آرنا، آمستردام، هلند ۴۶٬۱۶۳
۲۰۱۴  اسپانیا سویا ۰–۰*[د] بنفیکا (UCL)  پرتغال ورزشگاه یوونتوس، تورین، ایتالیا ۳۳٬۱۲۰
۲۰۱۵  اسپانیا سویا ۳–۲ دنیپرو (UCL)  اوکراین ورزشگاه ملی ورشو، ورشو، لهستان ۴۵٬۰۰۰
۲۰۱۶  اسپانیا سویا (UCL) ۳–۱ لیورپول  انگلستان ورزشگاه سنت یاکوب پارک، بازل، سوئیس ۳۴٬۴۲۹
۲۰۱۷  انگلستان منچستر یونایتد ۲–۰ آژاکس آمستردام (UCL)  هلند ورزشگاه فرندز آرنا، سولنا، سوئد ۴۶٬۹۶۱
۲۰۱۸  اسپانیا اتلتیکو مادرید (UCL) ۳–۰ المپیک مارسی  فرانسه ورزشگاه پارک المپیک لیون، دسین شارپیو، فرانسه ۵۵٬۷۶۸
۲۰۱۹  انگلستان چلسی ۴–۱ آرسنال  انگلستان ورزشگاه المپیک باکو، باکو، آذربایجان ۵۱٬۳۷۰
۲۰۲۰  اسپانیا سویا ۳–۲ اینتر میلان (UCL)  ایتالیا ورزشگاه راین انرژی، کلن، آلمان ۰[ذ]
۲۰۲۱  اسپانیا ویارئال ۱–۱*[ر] منچستر یونایتد (UCL)  انگلستان ورزشگاه پی‌جی‌ئی آرنا، گدانسک، لهستان ۹٬۴۱۲
۲۰۲۲ آلمان آلمان اینتراخت فرانکفورت ۱–۱*[ز] رنجرز  اسکاتلند ورزشگاه رامون سانچز پیس خوان، سویا، اسپانیا ۳۸٬۸۴۲
۲۰۲۳ اسپانیا اسپانیا سویا (UCL) ۱–۱*[ژ] آ.اس.رم  ایتالیا ورزشگاه پوشکاش، بوداپست، مجارستان ۶۱٬۴۷۶

بر پایه باشگاه

[ویرایش]
باشگاه قهرمان نایب قهرمان سال‌های قهرمانی سال‌های نایب قهرمانی
اسپانیا سویا ۷ ۰ ۲۰۰۶، ۲۰۰۷، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶، ۲۰۲۰، ۲۰۲۳
ایتالیا اینتر میلان ۳ ۲ ۱۹۹۱، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸ ۱۹۹۷، ۲۰۲۰
ایتالیا یوونتوس ۳ ۱ ۱۹۷۷، ۱۹۹۰، ۱۹۹۳ ۱۹۹۵
انگلستان لیورپول ۳ ۱ ۱۹۷۳، ۱۹۷۶، ۲۰۰۱ ۲۰۱۶
اسپانیا اتلتیکو مادرید ۳ ۰ ۲۰۱۰، ۲۰۱۲، ۲۰۱۸
آلمان بروسیا مونشن‌گلادباخ ۲ ۲ ۱۹۷۵، ۱۹۷۹ ۱۹۷۳، ۱۹۸۰
انگلستان تاتنهام ۲ ۱ ۱۹۷۲، ۱۹۸۴ ۱۹۷۴
اسپانیا رئال مادرید ۲ ۰ ۱۹۸۵، ۱۹۸۶
سوئد گوتبورگ ۲ ۰ ۱۹۸۲، ۱۹۸۷
ایتالیا پارما ۲ ۰ ۱۹۹۵، ۱۹۹۹
هلند فاینورد ۲ ۰ ۱۹۷۴، ۲۰۰۲
آلمان اینتراخت فرانکفورت ۲ ۰ ۱۹۸۰، ۲۰۲۲
پرتغال پورتو ۲ ۰ ۲۰۰۳، ۲۰۱۱
انگلستان چلسی ۲ ۰ ۲۰۱۳، ۲۰۱۹
بلژیک اندرلشت ۱ ۱ ۱۹۸۳ ۱۹۸۴
هلند آژاکس ۱ ۱ ۱۹۹۲ ۲۰۱۷
انگلستان منچستر یونایتد ۱ ۱ ۲۰۱۷ ۲۰۲۱
هلند پی‌اس‌وی آیندهوون ۱ ۰ ۱۹۷۸
انگلستان ایپسویچ تاون ۱ ۰ ۱۹۸۱
آلمان بایر لورکوزن ۱ ۰ ۱۹۸۸
ایتالیا ناپولی ۱ ۰ ۱۹۸۹
آلمان بایرن مونیخ ۱ ۰ ۱۹۹۶
آلمان شالکه ۰۴ ۱ ۰ ۱۹۹۷
ترکیه گالاتاسرای ۱ ۰ ۲۰۰۰
اسپانیا والنسیا ۱ ۰ ۲۰۰۴
روسیه زسکا مسکو ۱ ۰ ۲۰۰۵
روسیه زنیت سن پترزبورگ ۱ ۰ ۲۰۰۸
اوکراین شاختار دونتسک ۱ ۰ ۲۰۰۹
اسپانیا ویارئال ۱ ۰ ۲۰۲۱
پرتغال بنفیکا ۰ ۳ ۱۹۸۳، ۲۰۱۳، ۲۰۱۴
فرانسه المپیک مارسی ۰ ۳ ۱۹۹۹، ۲۰۰۴، ۲۰۱۸
آلمان بروسیا دورتموند ۰ ۲ ۱۹۹۳، ۲۰۰۲
انگلستان آرسنال ۰ ۲ ۲۰۰۰، ۲۰۱۹
اسپانیا اسپانیول ۰ ۲ ۱۹۸۸، ۲۰۰۷
اسپانیا اتلتیک بیلبائو ۰ ۲ ۱۹۷۷، ۲۰۱۲
ایتالیا آ.اس. رم ۰ ۲ ۱۹۹۱، ۲۰۲۳
اسکاتلند رنجرز ۰ ۲ ۲۰۰۸، ۲۰۲۲
انگلستان ولورهمپتون ۰ ۱ ۱۹۷۲
هلند توئنته ۰ ۱ ۱۹۷۵
بلژیک کلوب بروژ ۰ ۱ ۱۹۷۶
فرانسه باستیا ۰ ۱ ۱۹۷۸
جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی ستاره سرخ بلگراد[س] ۰ ۱ ۱۹۷۹
هلند آلکمار ۰ ۱ ۱۹۸۱
آلمان هامبورگ ۰ ۱ ۱۹۸۲
مجارستان ویدتون ۰ ۱ ۱۹۸۵
آلمان کلن ۰ ۱ ۱۹۸۶
اسکاتلند داندی یونایتد ۰ ۱ ۱۹۸۷
آلمان اشتوتگارت ۰ ۱ ۱۹۸۹
ایتالیا فیورنتینا ۰ ۱ ۱۹۹۰
ایتالیا تورینو ۰ ۱ ۱۹۹۲
اتریش ردبول سالزبورگ[ش] ۰ ۱ ۱۹۹۴
فرانسه بوردو ۰ ۱ ۱۹۹۶
ایتالیا لاتزیو ۰ ۱ ۱۹۹۸
اسپانیا آلاوز ۰ ۱ ۲۰۰۱
اسکاتلند سلتیک ۰ ۱ ۲۰۰۳
پرتغال اسپورتینگ ۰ ۱ ۲۰۰۵
انگلستان میدلزبورو ۰ ۱ ۲۰۰۶
آلمان وردر برمن ۰ ۱ ۲۰۰۹
انگلستان فولهام ۰ ۱ ۲۰۱۰
پرتغال براگا ۰ ۱ ۲۰۱۱
اوکراین دنیپرو[ص] ۰ ۱ ۲۰۱۵

بر پایهٔ کشور

[ویرایش]
عملکرد در فینال بر پایه کشور
کشور تعداد قهرمانی تعداد نایب قهرمانی مجموع
 اسپانیا ۱۴ ۵ ۱۹
 انگلستان ۹ ۸ ۱۷
 ایتالیا ۹ ۸ ۱۷
 آلمان[ض] ۷ ۸ ۱۵
 هلند ۴ ۳ ۷
 پرتغال ۲ ۵ ۷
 روسیه ۲ ۰ ۲
 سوئد ۲ ۰ ۲
 بلژیک ۱ ۲ ۳
 اوکراین ۱ ۱ ۲
 ترکیه ۱ ۰ ۱
 فرانسه ۰ ۵ ۵
 اسکاتلند ۰ ۴ ۴
 اتریش ۰ ۱ ۱
 مجارستان ۰ ۱ ۱
یوگسلاوی[ط] ۰ ۱ ۱

جستارهای وابسته

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. تاتنهام در ضربات پنالتی ۴–۳ برنده شد.[۶]
  2. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۳–۰ بود. بایر لورکوزن در ضربات پنالتی ۳–۲ برنده شد.[۷]
  3. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۱ بود. شالکه در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.[۸]
  4. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۰ بود. گالاتاسرای در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.[۹]
  5. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۴–۴ بود. لیورپول در وقت‌های اضافی، گل‌طلایی را به‌ثمررساند.[۱۰]
  6. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۲–۲ بود.[۱۱]
  7. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۲–۲ بود. سویا در ضربات پنالتی ۳–۱ برنده شد.[۱۲]
  8. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۱–۱ بود.[۱۳]
  9. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۱–۱ بود.[۱۴]
  10. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۰ بود. سویا در ضربات پنالتی ۴–۲ برنده شد.[۱۵]
  11. فینال ۲۰۲۰ به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ در اروپا پشت درهای بسته برگزار شد.[۱۶]
  12. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. ویارئال در ضربات پنالتی ۱۱–۱۰ برنده شد.
  13. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. اینتراخت فرانکفورت در ضربات پنالتی ۵–۴ برنده شد.
  14. نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. سویا در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.
  15. به عنوان نماینده یوگسلاوی سابق در سال ۱۹۷۹.
  16. در سال ۱۹۹۴ به نام آستریا سالزبورگ
  17. در سال ۲۰۱۵ با نام دنیپروپتروفسک
  18. شامل حضور باشگاه‌هایی از آلمان غربی است. هیچ تیمی از آلمان شرقی در فینال این مسابقات حاضر نبود.
  19. آخرین حضور تیمی از یوگسلاوی سابق مربوط به باشگاهی از سوسیالیستی صربستان بود.

منابع

[ویرایش]
عمومی
  • "UEFA Cup". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF). 18 May 2007. Retrieved 11 March 2008.
اختصاصی
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "About the UEFA Europa League". UEFA. 13 July 2005. Retrieved 13 May 2020.
  2. "1997/98 season history". UEFA. 31 May 2008. Retrieved 13 May 2020.
  3. "Spurs keep Wolves at bay". UEFA. 2 January 2006. Retrieved 29 June 2008.
  4. "Europa League kings Sevilla beat Roma on penalties to win seventh crown". Reuters (به انگلیسی). 1 June 2023. Retrieved 1 June 2023.
  5. "UEFA Cup: All-time finals". UEFA. 30 June 2005. Archived from the original on 9 March 2008. Retrieved 15 March 2008.
  6. "1983/84: Tottenham keep cool to dispatch Anderlecht". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
  7. "1987/88: Leverkusen overturn 3-0 final deficit". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
  8. "1996/97: Spot-on Schalke hold off Inter". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
  9. "1999/00: Galatasaray the pride of ترکیه". UEFA. 1 June 2000. Retrieved 1 March 2012.
  10. "2000/01: Liverpool triumph after nine-goal thriller". UEFA. 1 June 2001. Retrieved 13 May 2020.
  11. "2002/03: Mourinho's silver lining for Porto". UEFA. 1 June 2003. Retrieved 13 May 2020.
  12. "2006/07: Palop the hero". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
  13. "2008/09: Last UEFA Cup brings Shakhtar first". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
  14. "2009/10: Atlético end wait for European title". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
  15. "2013/14: Spot-on Sevilla shot their meedle". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
  16. "Venues for Round of 16 matches confirmed". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 July 2020. Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 10 July 2020.

پیوند به بیرون

[ویرایش]