قالی یتیمان ارمنی
قالی یتیمان ارمنی (ارمنی: Հայ որբերի գորգ های وُربری گُرگ) همچنین مشهور به قالی یتیمان غزیر[۱] یک فرش ارمنی است که توسط دختران یتیم پناهجویی که از نسلکشی ارمنیها در سال ۱۹۱۵ میلادی، جان سالم بهدر برده بودند، در روستای غزیر، لبنان بافته شد. این قالی به نشانه قدردانی از سوی بنیاد کمکرسانی خاور نزدیک در سال ۱۹۲۵ میلادی، به جان کالوین کولیج، سیامین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا اهدا شد.[۲]
مشخصات قالی
[ویرایش]چهارصد دختر نوجوان ارمنی، به تشویق یاکوپ کونتسلر، در نوبتهای شبانهروزی اقدام به بافت قالیای کردند که قرار بود پس از اتمام به مردم آمریکا تقدیم شود. چهارصد دختر یتیم ارمنی طی ۱۸ ماه کار مستمر ۴٬۴۰۴٬۲۶۶ بار گره بر تارهای قالی زدند[۳][۴][۵] تا نقشهایی از گل و گیاه و حیوانات خیالی باغ عدن را بر پود آن بیآفرینند.[۶][۷].
مالکیت
[ویرایش]قالی یتیمان ارمنی در مالکیت کاخ سفید قرار دارد.[۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ غزیر نام روستای کوهستانی در لبنان و محل بافت فرش است.
- ↑ لیانا آقاجانیان (۳ اردیبهشت ۱۳۹۴). «حکایت فرشهایی که یتیمان ارمنی بافتند». بی بی سی فارسی.
- ↑ Gazzar, Brenda (23 October 2014). "Local Armenians Proud 'Orphan Rug' will be displayed at White House Visitor Center". Los Angeles Daily News.
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑ Doyle, Michael (18 November 2014). "Armenian Orphan Rug, symbol of tragic past, is briefly on view". McClatchy Washington Bureau.
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑
Simon, Richard (30 April 2014). "Armenian Orphan Rug, steeped in controversy, may go on display". Los Angeles Times.
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑ Kennicott, Philip (21 October 2013). "Armenian Orphan Rug Remains in White House Storage, As Unseen As Genocide is Neglected". The Washington Post.
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑ Vartabedian, Tom (21 July 2010). "Armenian Orphan Rug Lives up to Its Name". Armenian Weekly.
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑ "Armenian orphan rug remains in White House storage, as unseen as genocide is neglected". The Washington Post.
منابع
[ویرایش]- آراکلیانس، رافی (زمستان ۱۳۹۲). «قالی یتیمان ارمنی». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال هفدهم (۶۶).