عروس‌ربایی
عروس ربایی یا ازدواج ربایشی در کشورهایی مانند، چین، مکزیک، روسیه، جنوب آفریقا، قرقیزستان و بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی اتفاق می‌افتد. این‌گونه ازدواج اجباری در این کشورها به گونه‌ای است که دختر بدون رضایت و به شیوه‌ای کاملاً وحشیانه و جنایتکارانه دزدیده می‌شود و به عقد ازدواج مردی در می‌آید که علاقه‌ای به او ندارد یا حتی او را نمی‌شناسد. این ازدواج‌ها در برخی موارد، به خودکشی عروس می‌انجامد. در یکی از اقوام موجود در قرقیزستان، یک سوم زنان به این روش ازدواج می‌کنند.[۱]
از نظر قانون
[ویرایش]عروس ربایی در اکثر کشورها غیرقانونی بوده و مجازات دارد. طبق قانون قرقیزستان عروس ربایی پیگرد قانونی داشته و حداکثر سه سال حبس به دنبال دارد.[۱]
آفریقا
[ویرایش]در سه کشور آفریقایی، عروس ربایی، نوعی آدم ربایی و متعاقبا تجاوز شمرده می شود.
رواندا
[ویرایش]عروس ربایی در مناطقی از رواندا شایع می باشد.[۲] رباینده اغلب زن را از خانه اش دزدیده و یا اینکه وی را تعقیب کرده و او را می رباید.
مصر
[ویرایش]پرونده هایی از ربوده شدن زنان و دختران مسیحی قبطی در دست می باشد. این زنان و دختران مجبور به تغییر دادن مذهب خود شدند و سپس با مردان مسلمان ازدواج کردند.[۳][۴]
اتیوپی
[ویرایش]عروس ربایی در بسیاری از مناطق اتیوپی شایع می باشد. طبق تحقیقات به عمل آمده در سال 2003 توسط کمیته بین المللی اعمال سنتی در اتیوپی، شیوع این سنت در کشور حدود میانگین 69 درصد تخمین زده شده و بالاترین میزان نیز در اقوام جنوبی با 92 درصد می باشد.[۵][۶]
در کنیا ازدواج های اجباری مشکلی است که دختران هنوز هم با آن روبه رو هستند. قسمت کشورها در ایالات متحده گزارش می کند که گاهی دختران نوجوان و جوان (ده ساله و بیشتر) با افرادی که بیست سال از خودشان بزرگتر هستند ازدواج می کنند.[۷]
آسیای مرکزی
[ویرایش]
در آسیای مرکزی، عروس ربایی در قرقیزستان [۸]، قزاقستان [۹]، ترکمنستان [۹]، و قره قالپاقستان که منطقه ای خود مختار در کشور ازبکستان است، [۱۰] وجود دارد.
در قزاقستان عروس ربایی (alyp qashu) به دو شکل ربودن غیر توافقی و توافقی تقسیم می شود. kelisimsiz alyp qashu به معنی ربودن بدون توافق و kelissimmen alyp qashu به معنی ربودن با توافق می باشد.[۱۱]
ازبکستان
[ویرایش]در قره قالپاقستان که منطقه ای خود مختار در کشور ازبکستان است، حدود یک پنجم تمامی ازدواج ها توسط عروس ربایی انجام شده است.[۱۲]
آذربایجان
[ویرایش]در آذربایجان ازدواج های از طریق ربودن دختر (qız qaçırmaq) یا فرار کردن (qoşulub qaçmaq) هر دو اعمالی شایع می باشند.[67] در سنت های آذری ربودن دختر، یک زن جوان با میل خودش زمانیکه خانواده دختر یا پسر از ازدواج ناراضی هستند رایج است. بدون اشاره کردن به اینکه تجاوز رخ داده یا نه، زن توسط بستگانش ناپاک تلقی می شود و بنابراین مجبور به ازدواج با فرد رباینده می شود.[۱۳]
گرجستان
[ویرایش]در گرجستان، عروس ربایی در جنوب کشور رخ می دهد.[۱۴] اگر چه میزان مشکل شناخته شده نیست، فعالان غیر دولتی تخمین می زنند که سالانه صدها زن ربوده شده و مجبور به ازدواج می شوند.[۱۵]
شرق و جنوب آسیا
[ویرایش]پاکستان
[ویرایش]سالانه حدود یک هزار زن مسیحی و هندو ربوده شده و به اجبار تغییر مذهب داده و با مردان مسلمان به اجبار ازدواج می کنند.[۱۶]
اندونزی
[ویرایش]در سنت های بالی، مردان بالی ای برای ازدواج باید زن را بربایند.[۱۷]
ژاپن
[ویرایش]طبق مطالعات کونیو یاناگیتا، محقق رسوم اجدادی ژاپن، در ژاپن سه شکل برای عروس ربایی وجود داشته.[۱۸] موردی که مرد و همدستانش زن را بدون خبر والدین دختر ربوده. موردی که والدین دختر به دلیل ترس از اعتبار عمومی نمیتوانند به ازدواج رضایت دهند. موردی که زوج به دلایل مشکلات اقتصادی نمی توانند به طور رسمی ازدواج کنند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «عروس ربایی، شیوه ازدواج این کشورها!». دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۱۵.
- ↑ Julius Adekunle, Culture and Customs of Rwanda, Published by Greenwood Publishing Group, 2007, p. 106
- ↑ Abrams, Joseph (April 21, 2010). "House Members Press White House to Confront Egypt on Forced Marriages". foxnews.com. Archived from the original on November 23, 2010. Retrieved November 8, 2010.
- ↑ "Christian minority under pressure in Egypt". BBC News. December 17, 2010. Archived from the original on March 22, 2017. Retrieved January 1, 2011.
- ↑ "UNICEF supports fight to end marriage by abduction in Ethiopia". reliefweb.int. 9 November 2004. Retrieved 29 August 2013.
- ↑ "ETHIOPIA: Surviving forced marriage". IRIN. Retrieved 20 March 2015.
- ↑ United States State Department, Kenya: Country Reports on Human Rights Practices – 2007, 11 March 2008
- ↑ Immigration and Refugee Board of Canada, "Kenya: Information on Kisii marriage customs and whether women are, at times, abducted and coerced into marriage",
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Dixon, Robyn (12 July 2012). "Bride Abductions 'a distortion' of South Africa's Culture". Los Angeles Times.
- ↑ Emley, E. D. (1927). "The Turkana of Kolosia District". Journal of the Royal Anthropological Institute of Great Britain and Ireland. 57: 157–201. doi:10.2307/2843681. JSTOR 2843681.
- ↑ Human Rights Watch, Reconciled to Violence
- ↑ Werner, Cynthia, "Women, marriage, and the nation-state: the rise of nonconsensual bride kidnapping in post-Soviet Kazakhstan بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine", in The Transformation of Central Asia. Pauline Jones Luong, ed. Ithaca, New York: Cornell University Press, 2004, pp. 59–89
- ↑ United Nations Population Fund, "Bride Kidnapping Fact Sheet"
- ↑ "Uzbekistan: No love lost in Karakalpak bride thefts" بایگانی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine,
- ↑ See Kleinbach, Russ; Salimjanova, Lilly (2007). "Kyz ala kachuu and adat: Non-consensual bride kidnapping and tradition in Kyrgyzstan". Central Asian Survey. 26 (2): 217–233. doi:10.1080/02634930701517466; Handrahan, Lori (2004). "Hunting for Women". International Feminist Journal of Politics. 6 (2): 207–233. doi:10.1080/1461674042000211308.
- ↑ See Handrahan, p. 208 (Kyrgyzstan); Kleinbach & Salimjanova, p. 218 (Kyrgyzstan); Werner, pp. 82–84.
- ↑ Bride kidnapping is criminalized in Article 155 of the Criminal code. See Kleinbach, Russ; Salimjanova, Lilly (2007). "Kyz ala kachuu and adat: Non-consensual bride kidnapping and tradition in Kyrgyzstan". Central Asian Survey. 26 (2): 217–233. doi:10.1080/02634930701517466.
- ↑ United States State Department, Kyrgyz Republic: Country Reports on Human Rights Practices – 2007, 11 March 2008
پیوند به بیرون
[ویرایش]| گونه‌ها | |
|---|---|
| نظریه‌های جامعه شناختی | |
| قوانین | |
| جستارهای وابسته | |
| |
