پرش به محتوا

شیخ‌نشین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از شیخ نشین)

شیخ‌نشین[۱] یا امیرنشین[۱] به حکومت رئیس قبیله در محدوده جغرافیایی خاص قبیله تحت سیستم اداره محدوده‌های خودگردانی گویند که دارای استقلال اقتصادی و اداری و کمی سیاسی هستند اما در سیاست‌های کلان و خارجی تابع حکومت مرکزی هستند، گاه این شیخ‌نشین‌ها به واسطه قدرت نظامی یا سیاسی استقلال کامل خود را بدست می‌آورند.

نگارخانه

[ویرایش]

نمونه‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «امیرنشین» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «امارت» (emirate) مترادفِ: «شیخ‌نشین» هم‌ارزِ واژهٔ بیگانه‌ای دیگر (sheikhdom)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هفتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸ (ذیل سرواژهٔ امیرنشین)
  • دکتر:جبرائیل، جبور، سلیمان، (الأمراء والقبائل) دارالعلم للملایین: بیرت، چاب اول، انتشار سال ۱۹۸۸ میلادی. (به عربی).