شهاب ۴
شهاب ۴ یک موشک ساخت ایران است که در برنامه موشکهای دوربرد ایران قرار دارد. این موشک نخستین موشک ایرانی است که برای حمل ماهواره و قرار دادن آن در مدار طراحی شدهاست. مقامات غربی این موشک را برای حمل کلاهک هستهای با برد 3000 کیلومتر برای هدف قرار دادن اروپا میدانند اما ایران همواره این موضوع را تکذیب کرده است و کاربرد آن را در امور فضایی میداند.
تاریخچه
[ویرایش]روزنامه واشنگتن پست در آذرماه 1382 مدعی شد که ایرانیان قبول کردهاند تا ساخت موشک شهاب 4 را برای رفع نگرانیهای غرب برای دستیابی این کشور به فناوری بمب هستهای، به تعویق بیاندازند. مقامات ایرانی مدعی هستند که این موشک کاربرد فضایی دارد و برای حمل ماهواره استفاده میشود.[۱] مقامات ایرانی نیز بارها ساخت موشکهای بالای 2000 کیلومتر برد را تکذیب کردهاند.[۲] موسسه مطالعات راهبردی بين المللی واشنگتن در گزارشی مدعی شد که احتمالا ایران در ۲۸ ژانويه سال ۲۰۰۶ موشک شهاب 4 را آزمایش کرده است ولی به دلایلی ادامه روند تولید این موشک را به تعویق انداخته است.[۳]
در تاریخ 24 دیماه 1398، فلاحتپیشه عضو کمیسیون امنیت ملی، به اروپا هشدار داد که ساخت موشک شهاب 4 میتواند در پاسخ به آنچه مکانیسم ماشه مشهور شده بود، در دستور کار قرار گیرد.[۴]
آنتوني کورتزمن در سال 1382 مدعی شد که این موشک هنوز به تولید انبوه نرسیده است و تنها بر روی کاغذ طراحی شده است.[۱] بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۸ نیز گفته بود که ایران در حال توسعه شهاب ۴ که قادر به هدف قرار دادن اروپا است و شهاب ۵ و شهاب ۶ برای هدف قراردادن سواحل شرقی ایالات متحده آمریکا است.[۵]
کاربردها
[ویرایش]تغییرات روی موشک شهاب ۴ منجر به ساخت موشک فضایی ایرانی که کاوشگر ۱ نام دارد، شد. این اولین موشک فضایی ایران بود که ماهواره به فضا ارسال کرد.[۶]
مشخصات فنی
[ویرایش]به گزارش رادیو فردا، موشک شهاب 4 میتواند با کلاهک غیرهستهای تا اروپا پرتاب شود. این موشک میتواند کلاهکی با وزن 1 تن را حمل کند و تا 2750 کیلومتر برد داشته باشد.[۱] بنابر گزارش خبرگزاری اسکاینیوز، این موشک میتواند تا 3000 کیلومتر برد داشته باشد.[۷] به گزارش رویترز این موشک میتواند تا 1 تا 3 کلاهک اتمی را با خود حمل کند.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- شهاب ۱
- شهاب ۲
- شهاب ۳
- شهاب ۵
- شهاب ۶
- فهرست تجهیزات نظامی ساخت ایران
- نیروهای مسلح ایران
- صنایع دفاعی ایران
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ رادیوفردا (۲۰۰۶-۱۲-۰۸). «توقف توليد موشك شهاب 4 توسط جمهوري اسلامي گامي براي كاستن از نگراني جهان درباره فعاليتهاي هسته اي ايران». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۳.
- ↑ «همه موشکهای ایران؛ از مافوق صوتها تا موشکهای قارهپیما». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۳-۱۲-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۳.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ایران، عصر (۱۳۸۶/۰۲/۲۹ - ۱۹:۰۳). «ادعای موسسه آمریکایی: ایران موشک شهاب 4 را آزمایش کرد». fa. دریافتشده در 2024-01-13. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ «هشدار صریح فلاحتپیشه به اروپاییها: کاری نکنید پروژه موشکی شهاب ۴ را کلید بزنیم/ زبان نظامی حاکم شود خبرهای بدی به گوشتان خواهد رسید». www.khabaronline.ir. ۲۰۲۰-۰۱-۱۴. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۳.
- ↑ Shahab-6
- ↑ «موشکهای ایرانی را بشناسید؛ از عاشورا تا خرمشهر». پایگاه خبری جماران. ۲۰۲۴-۰۱-۱۳. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۳.
- ↑ «موشک بالستیک ناشناخته شهاب 4 به روایت شبکه اماراتی اسکای نیوز». فیلو - تماشای رایگان ویدیو. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۱-۱۳.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Shahab-4». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۹.