میگ
 | |
| نوع | شرکت سهامی عام |
|---|---|
| بنا نهاده | ۱۹۳۹ |
| دفتر مرکزی | مسکو، روسیه |
| محدودهٔ فعالیت | جهانی |
| افراد کلیدی | میخائیل پاگاسیان[۱] |
| محصولات | هواپیماهای نظامی هواپیما مسافربری هواپیما ترابری |
| مالک | یونایتد ایرکرفت کورپوریشن |
| وبگاه | |
میگ (به روسی: Российская самолетостроительная корпорация МиГ) یا میکویان گورویچ شرکت هوافضا و صنایع دفاعی روسی است، که دفتر اصلی آن در شهر مسکو قرار دارد. شرکت میگ در سال ۱۹۳۹ توسط آرتیوم میکویان و میخائیل گورویچ بنیان نهاده شد و پیش‌تر به عنوان دفتر طراحی شماره ۱۵۵، دفتر طراحی میکویان و گورویچ، و دفتر طراحی میکویان نیز شناخته می‌شده‌است. نام میگ از ترکیب نام‌های خانوادگی میکویان و گورویچ ساخته شده‌است.
هواپیماهای میگ به‌طور وسیعی در نیروهای دفاعی شوروی، کشورهای بلوک شرق سابق و متحدان آنها استفاده شده‌است. امروزه نیز هواپیماهای میگ بخش عمده‌ای از ساختار نیروهای دفاعی را در کشورهای گوناگون تشکیل می‌دهد. در حال حاضر شرکت یونایتد ایرکرفت کورپوریشن مالک کلیه سهام شرکت میگ است.
تاریخچه
[ویرایش]
.jpg)
شرکت هوانوردی میکویان و گورویچ (به روسی: Микоян и Гуревич) در سال ۱۹۳۹ در مسکو توسط مهندس ارمنی‌تبار آرتیوم میکویان و مهندس روسی میخاییل گورویچ بنیان نهاده شد. نام میگ از ترکیب بخش اول نام خانوادگی میکویان و گورویچ ساخته شده‌است و به عنوان نام بیشتر هواپیماهای جنگنده ساخت این شرکت بکار می‌رود. در سال ۱۹۷۰ و پس از مرگ گورویچ، نام شرکت به «میکویان» تغییر یافت، گرچه شرکت به استفاده از نام مخفف «میگ» برای هواپیماهای خود ادامه داد.
شرکت میگ از طراحی، تولید و آزمایش گرفته تا بازاریابی، تعمیرات و ارائه خدمات پس از فروش، بر تمامی مراحل و چرخهٔ ساخت و سرویس هواپیما نظارت دارد. این شرکت دارای سه کارخانه ساخت هواپیما در مسکو، لوخوبیتزه و کالیازین، مرکز آزمایش هواپیما در ژوکوفسکی، و کارخانه ساخت موتور هواپیما در سن پترزبورگ است.
نامگذاری هواپیماها
[ویرایش]هواپیماهای نظامی ساخت شرکت میگ با نام مخفف میگ و یک شماره فرد نامگذاری می‌شوند (مثل میگ-۲۳ یا میگ-۲۹). مدل‌هایی که دارای شماره زوج هستند (مانند میگ-۸ یا میگ-۱۱۰) هواپیمای آزمایشی یا غیرنظامی محسوب می‌گردند.
هواپیماهای میگ
[ویرایش]هواپیماهای تولید شده توسط میگ را می‌توان بر اساس نام به سه دسته تقسیم کرد.
سری میگ
[ویرایش]- میگ-۱ (۱۹۴۰)
- میگ-۳ (۱۹۴۰)
- میگ-۵ (۱۹۴۲)
- میگ-۶ (۱۹۴۰) هواپیمای آزمایشی
- میگ-۷ (۱۹۴۴)
- میگ-۸ (۱۹۴۵) هواپیما آزمایشی و اثباتگر تکنولوژی
- میگ-۹ (۱۹۴۷)
- میگ-۱۱ (۱۹۴۷)
- میگ-۱۳ (۱۹۴۵)
- میگ-۱۵ (۱۹۴۸)
- میگ-۱۷ (۱۹۵۴)
- میگ-۱۹ (۱۹۵۵) نخستین جنگنده مافوق صوت میگ
- میگ-۲۱ (۱۹۶۰)
- میگ-۲۳ (۱۹۷۰)
- میگ-۲۵ (۱۹۷۰)
- میگ-۲۷ (۱۹۷۵)
- میگ-۲۹ (۱۹۸۳)
- میگ-۳۱ (۱۹۸۳)
- میگ-۳۳ (۱۹۸۹)
- میگ-۳۵ (۲۰۰۷)
- میگ-۱۰۱ (۱۹۹۵)
- میگ-۱۰۵ (۱۹۶۵)
- میگ-۱۱۰ (۱۹۹۵)
- میگ-۱۲۱
- میگ آ-ت (۱۹۹۲)
میگ۴۱ (۲۰۳۵)
سری ئی (И)
[ویرایش]- میگ ئی-۲۱۱ (۱۹۴۲)
- میگ ئی-۲۵۰ (۱۹۴۵)
- میگ ئی-۲۷۰ (۱۹۴۷)
- میگ ئی-۳۲۰ (۱۹۴۹)
- میگ ئی-۳۵۰ (۱۹۵۱)
- میگ ئی-۳۷۰ (۱۹۵۵)
- میگ ئی-۲ (۱۹۵۶)
- میگ ئی-۳ (۱۹۵۶)
- میگ ئی-۵
- میگ ئی-۷ و (۱۹۵۷)
مدل‌های دیگر
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس و منابع
[ویرایش]- ↑ "Top Management, General Director" (به انگلیسی). شرکت میگ. Archived from the original on 22 October 2010. Retrieved 14 اسفند 1388.
{{cite web}}: Check date values in:|تاریخ بازدید=(help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mikoyan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اسفند ۱۳۸۸.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «МиГ (компания)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای روسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اسفند ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- وبگاه شرکت میگ
- مجموعه اطلاعاتی هواپیماهای میگ (با تصویر) بایگانی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine
- رنگ‌آمیزی جنگنده میگ-۲۹ در کشورهای گوناگون
- لیست هواپیماهای میگ (با تصویر)
