پرش به محتوا

سرشه رونان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سائوریس رونان)
سِرشه رونان
رونان در ۲۰۱۹
رونان در سال ۲۰۱۹
نام هنگام تولدسِرشه اونا رونان
زادهٔ۱۲ آوریل ۱۹۹۴ ‏(۳۰ سال)
نیویورک، ایالات متحده
شهروندی
  • ایرلند
  • ایالات متحده
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۳–اکنون
شریک زندگیجک لودن (۲۰۱۸–اکنون)
والدینپال رونان (پدر)

سِرشه اونا رونان (ایرلندی: Saoirse Una Ronan؛[الف] زادهٔ ۱۲ آوریل ۱۹۹۴) بازیگر ایرلندی زادهٔ آمریکا است. او از دوران نوجوانی عمدتاً برای بازی در فیلم‌هایی با ژانر درام تاریخی شهرت داشته‌است.[۲] او جوایز مختلفی از جمله یک جایزهٔ گلدن گلوب برنده شده و همچنین نامزد دریافت چهار جایزهٔ اسکار و پنج جایزهٔ فیلم بفتا بوده‌است.

رونان فعالیت حرفه‌ای خود را در مجموعهٔ درام درمانگاه (۲۰۰۳) آغاز کرد. نخستین فعالیت سینمایی او در فیلم من هرگز نمی‌تونم همسر تو باشم (۲۰۰۷) بود و در همان سال نقش برجسته‌ای را در فیلم عاشقانهٔ تاوان ایفا کرد که باعث شد در ۱۳ سالگی نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شود. او بعداً نقش اصلی مجموعه‌ای از فیلم‌ها مانند دختری به قتل‌رسیده در استخوان‌های دوست‌داشتنی (۲۰۰۹)، نوجوانی قاتل در هانا (۲۰۱۱) و یک نان‌پز در هتل بزرگ بوداپست (۲۰۱۴) را ایفا کرد. رونان برای بروکلین (۲۰۱۵) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد. او سپس در لیدی برد (۲۰۱۷) و زنان کوچک (۲۰۱۹) از گرتا گرویگ ایفای نقش کرد و برای هر دو نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد و همچنین برای لیدی برد جایزهٔ گلدن گلوب را کسب کرد.

در سال ۲۰۱۶، رونان در تئاتر برادوی نقشی را در احیای نمایش بوته آزمایش به تصویر کشید. نام او در همان سال از سوی فوربز در فهرست ۳۰ شخص زیر ۳۰ سال قرار گرفت.[۳] نیویورک تایمز در سال ۲۰۲۰ نام او را در رتبهٔ دهم فهرستش از بزرگ‌ترین بازیگر قرن بیست و یکم قرار داد.[۴]

زندگی هنری

[ویرایش]

وی حرفهٔ خود را در کودکی آغاز کرد و پس از ایفای نقش در فیلم تاوان در سال ۲۰۰۷ به شهرتی جهانی رسید. این فیلم موجب شد که وی برای یک جایزهٔ بفتا، یک جایزه گلدن گلوب و یک جایزهٔ اسکار نامزد شود که برای بازیگری با چنین سن پایینی کم‌سابقه بود.

رونان در پیش‌نمایش شهر خاکستر در ۲۰۰۸

رونان در فیلم‌های هالیوودی زیادی حضور یافته‌است مانند کمدی رمانتیک هرگز نمی‌توانم یک زن باشم (۲۰۰۷)، شهر اخگر (۲۰۰۸)، که اقتباسی از رمانی با همین نام بود، نمایش‌های مرگ‌طلبانه (۲۰۰۷)، درام جنگی راه بازگشت (۲۰۱۰)، هانا (۲۰۱۱) و میزبان. وی برندهٔ یک جایزه ساترن و یک نامزدی جایزهٔ بفتا برای هنرپیشگی در فیلم استخوان‌های دوست‌داشتنی (۲۰۰۹) به کارگردانی پیتر جکسون شده‌است. او در سال ۲۰۱۶ و برای دومین بار توانست این بار به عنوان بازیگر نقش اول زن برای فیلم بروکلین نامزد جایزه اسکار شود. وی برای سومین بار در سال ۲۰۱۷ توانست نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم لیدی برد و برای چهارمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم زنان کوچک (فیلم ۲۰۱۹) در سال ۲۰۲۰ شد.

زندگی شخصی

[ویرایش]
سرشه رونان در فستیوال فیلم کانادا _ سپتامبر ۲۰۱۱

سرشه رونان که در شهر نیویورک به دنیا آمد، تنها فرزند والدین ایرلندی خود، مونیکا و پُل رونان (پُل یک بازیگر است) است که در آن زمان در نیویورک زندگی می‌کردند.[۵] پس از این‌که در سه‌سالگی به شهر کارلو ایرلند نقل مکان کردند، در آن‌جا بزرگ شد. به بازی در تئاتر علاقه داشت و از همان کودکی ساز دهنی خوب می‌زد.[۶] وی زمانی که در کانتی کارلو زندگی می‌کرد تحت تعلیم خانگی قرار گرفت.[۷][۸] در دوران کودکی در فیلم‌هایی مانند متعلق به شیطان همراه پدر خود بود.[۹]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]

فیلم

[ویرایش]
سال عنوان نقش توضیحات
۲۰۰۷ من هرگز نمی‌تونم همسر تو باشم ایزی منسفورت
معجزه کریسمس جاناتان تومی سلیا هاردویک
تاوان بریونی تالیس (۱۳ سالگی)
به مبارزه طلبیدن مرگ بنجی مک‌گروی
۲۰۰۸ شهر اخگر لینا می‌فلیت
۲۰۰۹ استخوان‌های دوست‌داشتنی سوزی سالمون
۲۰۱۰ آریتی آریتی صداپیشه؛ دوبلهٔ انگلیسی
راه بازگشت ایرنا زیلیانسکا
۲۰۱۱ هانا هانا
وایولت و دیزی دیزی
۲۰۱۲ بیزانتیوم النور وب
۲۰۱۳ میزبان ملانی استرایدر
اکنون چگونه زندگی می‌کنم دیزی
جاستین و شوالیه‌های دلیر تالیا صداپیشه
۲۰۱۴ هتل بزرگ بوداپست آگاتا
ماپت‌ها: تحت تعقیب خودش تک‌جلوه
رودخانه گمشده رت
۲۰۱۵ استکهلم، پنسیلوانیا لیا دارگون
Weepah Way for Now امیلی/ گوینده صداپیشه
بروکلین ایلیس لیسی
۲۰۱۷ وینسنت بامحبت مارگریت گشت
لیدی برد کریستین «لیدی برد» مک‌فرسون
در ساحل چزیل فلورانس پونتینگ
۲۰۱۸ مرغ دریایی نینا زارچنایا
ماری ملکه اسکاتلند ماری یکم، ملکه اسکاتلند
۲۰۱۹ زنان کوچک جو مارچ
۲۰۲۰ آمونیت شارلوت مورشیسون
۲۰۲۱ گزارش فرانسوی اولین شوگرل
۲۰۲۲ ببین چگونه می‌دوند پاسبان استالکر
۲۰۲۳ دشمن هنریتا
TBA سفر به دور دست dagger رونا همچنین تهیه‌کننده
TBA بلیتز dagger TBA

تلویزیون

[ویرایش]
سال عنوان نقش توضیحات
۲۰۰۳–۰۴ درمانگاه ریانون گراگتی قسمت ۴
۲۰۰۵ مدرک اورلا بولاند قسمت ۴
۲۰۱۴ مرغ ربات گوناگون صداپیشه؛ ۲ قسمت
۲۰۱۷ پخش زنده شنبه شب خودش (مهمان) قسمت: «سرشه رونان/یوتو»

تئاتر

[ویرایش]
سال عنوان نقش محل
۲۰۱۶ بوته آزمایش ابیگیل ویلیامز تئاتر والتر کر، تئاتر برادوی
۲۰۲۱ مکبث لیدی مکبث تئاتر آلمیدا، تئاتر وست اند

موزیک ویدئو

[ویرایش]
سال عنوان خواننده آلبوم
۲۰۱۳ «مرکز بوستان» بت فور لشز How I Live Now
۲۰۱۶ «شراب گیلاس» هوزیر هوزیر
۲۰۱۷ «دختر گالویایی» اد شیرن ÷

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Sheesh! Dennis Quaid sorry for mangling Saoirse Ronan's name". RTÉ.ie. 4 May 2017. Archived from the original on 3 May 2017. Retrieved 13 June 2017.
  2. Wolfe, Alexandra (7 December 2018). "Saoirse Ronan Would Rather Be Knitting". The Wall Street Journal. Archived from the original on 20 March 2019. Retrieved 25 April 2019.
  3. "Saoirse Ronan". Forbes. Archived from the original on 17 July 2018. Retrieved 17 July 2018.Dockterman, Eliana (3 June 2016). "Saoirse Ronan: Next Generation Leaders". Time. Archived from the original on 7 June 2016. Retrieved 10 June 2018.
  4. Dargis, Manohla; Scott, A. O. (November 25, 2020). "The 25 Greatest Actors of the 21st Century (So Far)" – via NYTimes.com.
  5. «Bluefield Daily Telegraph, Bluefield, WV – Oscar-nominated actress has family ties to Mercer County». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۱.
  6. McGoldrick، Debbie (۴ نوامبر ۲۰۰۹). «Saoirse Ronan is leading contender for Best Actress Oscar». IrishCentral.com. دریافت‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۰۹.
  7. Xan Brooks (۲۰۱۰-۰۱-۲۳). «Saoirse Ronan: A name to reckon with». گاردین. دریافت‌شده در ۲۰۱۰-۰۱-۲۵.
  8. Last، Jane (۱۹ ژوئن ۲۰۰۷). «Irish girl on verge of stardom». دریافت‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۰۷.
  9. Sheila Johnston (۱۳ دسامبر ۲۰۰۸). «Saoirse Ronan: On set with Brad, Keira and Michelle». The Daily Telegraph. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱ فوریه ۲۰۰۸.

پیوند به بیرون

[ویرایش]