پرش به محتوا

الکترونیک راک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از راک الکترونیک)

الکترونیک راک که همچنین به نام الکترو راک یا راک سنتز نیز شناخته می‌شود، زیر سبکی از موسیقی راک و موسیقی الکترونیک است. الکترونیک راک از سازهایی که در هر دو سبک یافت می‌شوند استفاه می‌کند.[۲] پیدایش الکترونیک راک از سال‌های پایانی دهه ۱۹۶۰ زمانی که گروه‌های راک آغاز به استفاده از سازهای الکترونیکی در موسیقی خود کردند، آغاز می‌شود.[۳] گروه‌های الکترونیک راک از المان‌های سبک‌های موسیقی دیگری مانند پانک راک، راک صنعتی، هیپ-هاپ و تکنو را در هم می‌آمیزند که به پیدایش شاخه‌های دیگری از الکترونیک راک مانند ایندیترونیکا، دنس-پانک و الکتروکلش کمک کرده است.[۴] الکترونیک راک که از آمیزش راک و الکترونیک به میان آمده است، از سازهایی که در هر دو سبک وجود دارد مانند سینت سایزر، ملوترون، سازهای الکتروآکوستیک، گیتار برقی و درام استفاه می‌کنند.[۵] هرچند برخی از موسیقیدانان الکترونیک راک از استفاده از گیتار برقی اجتناب می‌کنند و از سازهای الکترونیک یا رایانه به جای گیتار استفاه می‌کنند.[۶]

به گفته منتقد موسیقی سیمون رینولدز: «نخستین گروه‌هایی که از ساز ه‌های الکترونیک در موسیقی خود استفاه کردند وایت نویز و گونگ بودند».[۷] تروور پینچ و فرانک تروکو نویسندگان کتاب «روزهای آنالوگ»[ی ۱] در سال ۲۰۰۴ می‌گویند: «ترانه سال ۱۹۶۶ گروه بیچ بویز با نام نوسان شگرف» اولین ترانه است که از سازهای الکترونیک در موسیقی راک اند رول استفاه می‌کنند».[۸] از سایر گروه‌های که سینث سایزرها و شگردهای موسیقی الکتروآکوستیک و موسیقی بتنی را با سازهای راک در هم آمیختند می‌توان سیلور اپل، فیفتی فوت هووس، سیرینکس، لوتار اند دِ هند پیپول، بیور و کراوس و توتوز اکسپندینگ هدبند را نام برد.[۹] برخی از این گروه‌ها در دهه ۱۹۶۰ سایکدلیک راک را با موسیقی زیرزمینی و آوانگارد در هم آمیختند و توانستند فروش خوبی به دست آورند.[۱۰]

در دهه ۱۹۷۰ گروه‌های کراتروک آلمانی مانند نئو!، کرفتورک، کن و آمون دول مرزهای موسیقی راک را با استفاده از سازهای تازه الکترونیکی و مدرن به چالش کشیدند.[۱۱] در سال ۲۰۰۴ مجله آنکات در مقاله ای می‌نویسد: «تأثیر کرفتورک بر الکترونیک راک را در جنگ کم (۱۹۷۷) دیوید بووی و کید ای (۲۰۰۰) ریدیوهد می‌توان دید».[۱۲] در سال‌های نخست دهه ۲۰۰۰ الکترونیک راک به‌طور فزاینده ای محبوب شده است.[۱۳]

هنرمندان

[ویرایش]

فهرست برخی هنرمندان یا گروه‌هایی که این سبک را اجرا کرده‌اند.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Electronic Rock: On the History of Rock Music. شابک ۹۷۸-۳-۶۵۳-۹۷۹۲۰-۶. دریافت‌شده در ۴ اسفند ۱۳۹۷.
  2. Felix, Stanford (2010). The Complete Idiot's Guide Music Dictionary. DK Publishing. p. 257. ISBN 978-1-101-19809-4.
  3. Buckley, Peter (24 November 2017). The Rough Guide to Rock. Rough Guides. ISBN 978-1-85828-457-6. Retrieved 24 November 2017 – via Google Books.
  4. Robinson, Emily (2017). The Language of Progressive Politics in Modern Britain. Palgrave Macmillan UK. p. 117. ISBN 978-1-137-50664-1.
  5. "Alan Vega, Agitational Vocalist for Synth-Punk Innovators Suicide, 1938-2016".
  6. "The ABC's of…Electronic Rock in the Studio: The Doors to Depeche Mode & LCD Soundsystem". SonicScoop. 19 November 2013. Retrieved 24 November 2017.
  7. Reynolds, Simon (21 April 2007). "King of the Cosmos". The Observer. Retrieved 4 January 2020.
  8. The Complete Idiot's Guide Music Dictionary: Music Explained in the Simplest Terms. Penguin. 6 July 2010. ISBN 978-1-101-19809-4. The term was invented in 1999 by Damien Ramsey to retroactively name a small subgenre of punk in which the musicians used synthesizers instead of guitars.
  9. Reynolds, Simon. "Synthedelia: Psychedelic Electronic Music in the 1960s". Red Bull Music Academy. Retrieved 5 January 2020.
  10. "Suicide - Suicide Album Reviews, Songs & More | AllMusic". AllMusic.
  11. Demby, Eric. "OLD NEU! Albums Finally Coming Stateside". MTV News. Archived from the original on 23 January 2015. Retrieved 25 January 2020.
  12. Dalton, Stephen (April 2004). "Kraftwerk: OK Computer". Uncut. Retrieved 6 November 2023.
  13. Interview with J. Amaretto of DHR, WAX Magazine, issue 5, 1995.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «ی» وجود دارد، اما برچسب <references group="ی"/> متناظر پیدا نشد. ().