پرش به محتوا

دبلیودبلیوئی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از دبلیودبلیوای)
ورلد رسلینگ اینترتینمنت
World Wrestling Entertainment, LLC
نام پیشینتایتان اسپورتز (۱۹۹۹–۱۹۸۰)
ورلد رسلینگ فدریشن اینترتینمنت (۲۰۰۲–۱۹۹۹)
نوعکشتی حرفه‌ای
نماد سهام شرکتبورس نیویورک: TKO
ISINUS98156Q1085
پیشینیانکاپیتول رسلینگ کورپوریشن
بنا نهاده۷ ژانویه ۱۹۵۳؛ ۷۱ سال پیش (۱۹۵۳-۰۷}})
(به عنوان کپیتول رسلینگ کورپوریشن)
۱ آوریل ۱۹۶۳؛ ۶۱ سال پیش (۱۹۶۳-۰۱}})
(به عنوان ورلد واید رسلینگ فدریشن)
۶ ژوئن ۱۹۸۲؛ ۴۲ سال پیش (۱۹۸۲-۰۶}})
(به عنوان تایتان اسپورتز)
۶ مه ۲۰۰۲؛ ۲۲ سال پیش (۲۰۰۲-۰۶}})
(به عنوان ورلد رسلینگ اینترتینمنت)
۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳؛ ۱۵ ماه پیش (۲۰۲۳-۱۲}})
(به عنوان بخشی از گروه تی‌کی‌او)
بنیانگذارانجس مک‌من یا وینس جیمز مک‌من (به‌عنوان کاپیتول رسلینگ کورپوریشن)
لیندا مک‌من و وینس مک‌من (به‌عنوان تایتان اسپرتز)
دفتر مرکزیایالات متحده آمریکا استمفورد، کنتیکت، آمریکا
محدودهٔ فعالیتسراسر جهان
مدیر عامل اجرایینیک خان
افراد کلیدیآری امانوئل (مدیرعامل، تی‌کی‌او)،
نیک خان (مدیرعامل اجرایی)،
تریپل اچ (مدیرارشد محتوا)
محصولاتتلویزیون
فیلم
حق نشر
درآمدافزایش ۱/۳۲۶$ میلیارد دلار (۲۰۲۳)[۱]
سود خالصافزایش ۱۴۱$ میلیون دلار (۲۰۲۳)
مجموع داراییافزایش ۱٫۳۵$ میلیارددلار (۲۰۲۰)[۲]
مالکگروه تی‌کی‌او
تعداد کارکنان۸۰۰ نفر (۲۰۲۳)
شرکت‌های وابستهان‌اکس‌تی، تاپ‌آوت و…
وبگاه

ورلد رسلینگ اینترتینمنت (به انگلیسی: World Wrestling Entertainment) یا دبلیودبلیوئی (اختصاری WWE)، یک رسانه جمعی و شرکت کشتی حرفه‌ای آمریکایی است[۳][۴] که توسط گروه تی‌کی‌او که زیرمجموعه ای از شرکت اندیور است، اداره می‌شود. دبلیودبلیوئی به جز در کشتی حرفه‌ای، در زمینه‌های دیگر نیز شناخته‌شده است؛ از جمله فیلم‌ها، املاک و مستغلات و سایر مشاغل تجاری دیگر. برنامه‌های دبلیودبلیوئی در ۱ میلیارد خانه و ۲۸۰ کشور تماشا شده و ۲۸ زبان را درنوردیده است. تماشاگران دبلیودبلیوئی را افراد جوان تا پیر تشکیل می‌دهند. بنابر آمارهای گرفته شده ۲۲٪ تماشاگران ۲ تا ۱۷ سال، ۲۳٪ ۱۸ تا ۳۴ سال، ۲۶٪ ۳۵ تا ۴۹ و ۳۰٪ نیز ۵۰ سال یا بیشتر سن دارند.[۵]

این کمپانی برای اولین بار توسط جس مکمن یا فرزند او وینست جی مکمن پایه‌گذاری شد. در آن زمان این کمپانی به نام کاپیتول رسلینگ کورپریشن (به انگلیسی: Capitol Wrestling Corporation) یا سی‌دبلیوسی شناخته می‌شد.[۶] وینسنت جی مکمن در سال ۱۹۶۳ نام کمپانی را به ورلد واید رسلینگ فدریشن (به انگلیسی: World Wide Wrestling Federation) یا دبلیو دبلیو دبلیو اف تغییر داد.[۷]در سال ۱۹۷۱ وینس مک‌من (صاحب امروزی کمپانی) توانست جای پدرش، وینسنت جی مکمن در کمپانی را بگیرد. او در سال ۱۹۷۹ پدرش را متقاعد کرد تا نام کمپانی را به ورلد رسلینگ فدریشن (به انگلیسی: World Wrestling Federation) یا دبلیودبلیواف تغییر دهد.[۸]

در سال ۱۹۸۰ وینس مک‌من به همراه همسرش، لیندا، شرکت تایتان اسپورتز (به انگلیسی: Titan Sports, Inc) را تأسیس کردند و درخواست نام تجاری دبلیودبلیواف را برای آن دادند. سرانجام در سال ۱۹۸۳ وینس مک‌من کمپانی اجدادی‌اش را از پدرش خریداری کرد. در سال ۲۰۰۲ طی چالش‌هایی پیش آمده بر سر نام اختصاری این شرکت با صندوق جهانی طبیعت، مکمن مجبور به تغییر نام کمپانی به ورلد رسلینگ اینترتینمنت یا دبلیودبلیوئی شد.[۹]

در آوریل ۲۰۲۳، دبلیودبلیوئی با گروه اندیور (شرکت مادر یواف‌سی) قراردادی منعقد کرد که بر اساس آن، دو شرکت دبلیودبلیوئی و یواف‌سی ادغام شده تا گروه تی‌کی‌او (به انگلیسی: TKO Group Holdings) را تشکیل دهد؛ یک شرکت عمومی جدید که اکثریت آن متعلق به اندیور است و مک‌من به عنوان رئیس اجرایی نهاد جدید خواهد بود که این ادغام در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳ تکمیل شد[۱۰]؛ هر چند یک سال بعد، مک‌من از سمتش به‌دلیل رسوایی جنسی استعفا داد.[۱۱] و دبلیودبلیوئی از یک شرکت سهامی به یک شرکت با مسئولیت محدود تبدیل شد.

دبلیودبلیوئی بزرگ‌ترین شرکت کشتی حرفه‌ای در جهان است که کشتی‌گیران آن به دو برند اصلی، راو و اسمکدان، به همراه برند آموزشی کشتی‌گیران جوان، ان‌اکس‌تی، تقسیم می‌شود. دفتر مرکزی جهانی این شرکت در استمفورد، کنتیکت است اما دفاتری در نیویورک، لس آنجلس، مکزیکوسیتی، بمبئی، شانگهای، سنگاپور، دبی، و مونیخ هم دارد.

مانند سایر شرکت‌های کشتی حرفه‌ای، نمایش‌های دبلیو دبلیوئی مسابقاتی واقعی نیستند، بلکه به مانند تئاتری مبتنی بر ورزش و سرگرمی هستند که شامل مسابقاتی مبتنی بر داستان، فیلم‌نامه‌نویسی و… می‌شوند. با این حال، مسابقات اغلب شامل حرکاتی است که در صورت عدم اجرای صحیح، می‌تواند بازیکنان را در معرض خطر آسیب جدی و حتی مرگ قرار دهد. جنبه از پیش تعیین شده کشتی حرفه ای که اصطلاحا به آن «کِیْ‌فِیْب» می‌گویند؛ در سال ۱۹۸۹ توسط مالک وقت دبلیودبلیوئی، وینس مک‌من به منظور اجتناب از مالیات کمیسیون‌های ورزشی اعلام شد. دبلیودبلیوئی محصولات خود را به عنوان «سرگرمی ورزشی» و نه کشتی حرفه‌ای معرفی می‌کند و به ریشه این حرفه در ورزش رقابتی و تئاتر دراماتیک اذعان دارد.

تاریخچه

[ویرایش]

کاپیتول رسلینگ کورپریشن (۱۹۵۲ تا ۱۹۶۳)

[ویرایش]
وینس جی مک‌من به همراه ورن گنیه و برونو سن‌مارتینو در سال ۱۹۷۵

دبلیودبلیوئی اصالتاً در سال ۱۹۵۲ تحت نام کاپیتول رسلینگ کورپریشن پایه‌گذاری شد و اولین شو تحت عنوان CWC در ۷ ژانویه ۱۹۵۳ تولید شد. دقیقاً معلوم نیست چه کسی این شرکت را پایه‌گذاری کرده است. بعضی منابع گفته‌اند که وینسنت جیمز مکمن شرکت را ساخته[۱۲][۱۳][۱۴]در حالی که منابع دیگری اظهار داشته‌اند که این شرکت توسط پدر او یعنی جس مکمن پایه‌گذاری شده است.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸] در آن زمان این کمپانی جزوی از شرکت بزرگتر اِن دبلیو آ که چند سازمان کشتی دیگر را در اختیار داشت، بود. وینسنت جی مک‌من به همراه توتس موندت، تهیه‌کننده که به تازگی به سی‌دبلیوسی پیوسته بود، باعث موفقیت بسیار زیاد این شرکت شد و این‌دو توانستند قدرت بسیار زیادی را در مسائل محتوایی ان‌دبلیوآ به دست آورند که دلیل این قدرت، رهبری سی‌دبلیوسی در میان سایر شرکت‌های کشتی حرفه‌ای در شمال شرقی آمریکا بود. در سال ۱۹۶۳، مک‌من و موندت برسر پیروز مسابقه قهرمانی کمربند سنگین‌وزن جهانی ان‌دبلیوآ با این شرکت به مشکل خوردند؛[۱۹] در آن زمان، قهرمان کمربند، بادی راجرز از سی‌دبلیوسی بود. بسیاری از دیگر تهیه‌کنندگان ان‌دبلیوآ معترض بودند که مک‌من و موندت، به گونه ای رفتار می‌کنند که مدیر راجرز هستند و راجرز فقط در شهرهای آنها از عنوان قهرمانی‌اش دفاع می‌کند و این‌دو نفر ماهیت «عنوان جهانی» را زیرسوال می‌برند. از این سو، ان‌دبلیوآ، قهرمان ۵ دوره جهان و یکی از اشخاص مورد احترام سایرین یعنی لو تثز را به تورنتو فرستاد تا با راجرز در ژانویه ۱۹۶۳ رقابت کند. خود تثز می‌گوید که این اتفاق بدون برنامه‌ریزی بود و می‌گوید که به راجرز گفته است: «می‌توانیم این کار را از راه آسان یا سخت انجام دهیم». راجرز قبول کرد که کمربند را به او در یک مسابقه عادی ببازد.[یادداشت ۱] مک‌من و موندت این تغییر قهرمانی را نپذیرفتند و از ژانویه تا آوریل ۱۹۶۳، این دو، بادی راجرز را همچنان به عنوان قهرمان سنگین‌وزن جهان معرفی می‌کردند تا اینکه در آوریل ۱۹۶۳ به صورت رسمی، سی‌دبلیوسی از ان‌دبلیوآ جدا شد و ورلدواید رسلینگ فدریشن به وجود آمد. WWWF، کمربند قهرمانی خودش، یعنی عنوان قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیودبلیواف را ایجاد کرد و شرکت، بادی راجرز را به عنوان نخستین قهرمان معرفی کرد، با ذکر این بیان که راجرز موفق شده در تاریخ ۲۵ آوریل ۱۹۶۳ و در ریودوژانیرو، آنتونیو روکا که یک کشتی‌گیر به نسبت معروفی بود را شکست دهد، اما در واقعیت، روکا اصلاً در برزیل نبود و برای یک شرکت دیگر کار می‌کرد؛ خود راجرز هم در آن زمان دچار حمله قلبی که بعداً باعث پایان دوران کشتی‌اش شد، شده بود و در آن تاریخ در بیمارستانی در اوهایو بستری بود![۲۰] یک ماه بعد و در ۱۷ مه آن سال، راجرز، کمربندش را به برونو سن‌مارتینو باخت.[۲۱]

در ژوئن ۱۹۶۳، بوکسور معروف و تهیه‌کننده، ویلی گیلزن‌برگ که در ابتدای تشکیل WWWF به این شرکت پیوسته بود، به عنوان نخستین رئیس این شرکت منصوب شد. در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی، توتس موندت، شرکت را ترک کرد. با وجود اینکه WWWF از ان‌دبلیوآ خارج شده بود، بی سر و صدا در سال ۱۹۷۱ مجدداً به این سازمان ملحق شد. در سال ۱۹۷۹ وینسنت کندی مک‌من، پدرش را متعاقد کرد تا کلمه «واید» را حذف کند و این شرکت به ورلد رسلینگ فدریشن یا WWF (به فارسی: فدراسیون جهانی کشتی) تغییر نام داد.

تایتان اسپورتز (۱۹۹۹–۱۹۸۰)

[ویرایش]

سال‌های ابتدایی (۱۹۸۲-۱۹۸۰)

[ویرایش]

پسر وینس جی مک‌من، وینسنت کندی مک‌من و همسرش لیندا، شرکت تایتان اسپورتز را در سال ۱۹۸۰ در روستای یارموت جنوبی، ماساچوست بنا نهاده و نام اختصاری دبلیودبلیواف (WWF) را برای آن ثبت کردند.[۲۲][۲۳]دفتر مرکزی شرکت تا سال ۱۹۸۴ در سالن کیپ کاد بود و تا سال ۱۹۸۴ نیز برنامه‌ها و مسابقات این شرکت در آن برگزار می‌شد تا اینکه بعداً به ساختمانی در استمفورد، کنتیکت که اکنون با نام «برج‌های تایتان» شناخته می‌شود، منتقل شدند.

وینسنت کندی مک‌من، مالک سابق دبلیودبلیوئی در سال ۱۹۸۶

دوران اوج‌گیری کشتی حرفه‌ای (۱۹۹۲-۱۹۸۲)

[ویرایش]

در سال ۱۹۸۲، وینس مک‌من، کمپانی اجدادی را از پدرش خریداری کرد؛ تاریخ دقیق این خرید مشخص نیست اما به‌طور عامه، روز ۶ ژوئن ۱۹۸۲ عنوان شده است. البته دبلیودبلیواف فقط و به تنهایی متعلق به وینس جی مک‌من نبود و اشخاص دیگری نیز در شرکت سهم داشتند. قرارداد بین پدر و پسر بدین شکل بود که بایستی مبلغی به‌طور ماهیانه پرداخت می‌شد و حتی اگر یکی از اقساط ماهانه پرداخت نمی‌شد، مالکیت شرکت به مالکان سابقش بازمی‌گشت. وینس کندی مک‌من به دنبال بستن سریع قرارداد، وام‌ها و قراردادهای متعددی با سایر شرکت‌های کشتی حرفه‌ای و شرکای تجاری (از جمله وعده شغل مادام العمر) گرفت تا بتواند تا ماه ژوئن ۱۹۸۳ مالکیت کامل شرکت را به مبلغ یک میلیون دلار به دست آورد. شرکای تجاری دیگر مبلغی حدود ۸۱۵ هزار و وینس جی مک‌من تقریباً ۱۸۵ هزار دلار از این قرارداد دریافت کردند. وینس مک‌من به دنبال تبدیل دبلیودبلیواف به عنوان برترین و بزرگ‌ترین شرکت کشتی حرفه‌ای در کشور و درنهایت در جهان بود و برای رسیدن به این هدف، روند گسترشی را آغاز کرد که در نهایت، منجر به تغییر اساسی تجارت کشتی حرفه‌ای شد.

در نشست سالانه ان‌دبلیوآ در سال ۱۹۸۳، مک‌من‌ها و بعضی دیگر از شرکت‌ها، همگی از ان‌دبلیوآ خارج شدند.[۱۹]مک‌من همچنین تلاش می‌کرد تا بتواند برنامه‌های دبلیودبلیواف را در تلویزیون و در سراسر ایالات متحده پخش کند. این کار باعث خشم سایر شرکت‌ها شد و قلمروهای منطقه‌ای مشخص شده میان این شرکت‌ها را که از زمان تأسیس ان‌دبلیوآ در دهه ۱۹۴۰ استفاده می‌شد را پایان داد. علاوه بر این، شرکت از درآمد حاصل از تبلیغات، قراردادهای تلویزیونی و فروش نوار استفاده کرد تا سایر کشتی‌گیران را از شرکت‌های رقیب جذب کند، که مک‌من در مصاحبه با مجله ورزشی اسپورتس ایلاستریتد در مورد آن صحبت کرد؛ او در یادداشتی در این مجله گفت:

در زمان‌های قدیم در سراسر کشور، چند شرکت کشتی وجود داشت که هر کدام از آنها، اربابی بالای سر خود داشتند. هرکدام از این ارباب‌ها به حقوق ارباب همسایه خود احترام می‌گذاشت. هیچ تصرف یا حمله ای مجاز نبود. شاید ۳۰ مورد از این‌گونه پادشاهی‌های کوچک در آمریکا وجود داشت و اگر شرکت پدرم را نمی‌خریدم، هنوز آنها در حال چندپارگی و تقلا زدن بودند. البته که من هیچ وفاداری به آن اربابان نداشتم.[۲۴]

هالک هوگان در سال ۱۹۸۹، یکی از ستارگان اصلی دبلیودبلیواف در «دوره اوج کشتی حرفه‌ای در دهه ۱۹۸۰ میلادی»
شیخ آهنین، کشتی‌گیر حرفه‌ای ایرانی و یکی از شخصیت‌های منفی دهه ۱۹۸۰ میلادی و تنها شخص ایرانی که موفق به کسب یک عنوان قهرمانی جهانی در کشتی حرفه‌ای شده است.

مک‌من زمانی که توانست هالک هوگان، استعداد انجمن کشتی آمریکا (AWA) را که هم در داخل و هم در خارج از کشتی (با حضور در فیلم راکی ۳) استخدام کند،[۲۵] قدرت زیاد و جذابیت بیشتری را برای دبلیودبلیواف به ارمغان بیاورد. مک‌من همچنین ردی پایپر را به عنوان رقیب هوگان جذب و جسی ونتورا را به عنوان گوینده رینگ استخدام نمود. کشتی‌گیران دیگری نیز در این دوران به دبلیودبلیواف پیوستند و باعث معروفیت بیش از پیش دبلیودبلیواف شدند، افرادی مثل: شیخ آهنین، نیکلای والکوف، جانکیارد داگ، پاول اورندورف، گرگ ولنتاین، ریکی استیمبوت، گروهبان اسلاتر، دان موراکو، جیمی اسنوکا و آندره د جاینت. بیشتر این افراد از AWA یا NWA به WWF پیوسته بودند.

دبلیودبلیواف با سرمایه‌گذاری برای انجام تورهای کشوری باعث شد که این شرکت در آستانه فروپاشی مالی و ورشکستگی پیش رود؛ آینده شرکت به یک ایده وینس مک‌من بستگی داشت که باعث موفقیت یا فروپاشی شرکت می‌شد، ایده‌ای به نام رسلمنیا.

رسلمنیا یک موفقیت بزرگ بود و به عنوان سوپر بول کشتی حرفه ای به بازار عرضه شد (و هنوز هم هست). البته مفهوم رویداد بزرگ کشتی حرفه‌ای در آمریکای شمالی چیز جدیدی نبود. ان‌دبلیوآ چند سال قبل شروع به اجرای استارکید کرده بود. با این حال، از نظر مک‌من، چیزی که رسلمنیا را از دیگر رویدادهای بزرگ این چنینی جدا می‌کرد، این بود که کسانی هم که کشتی حرفه‌ای را دنبال نمی‌کردند، بتوانند از این رویداد لذت ببرند. او از افراد مشهوری مانند آقای تی، محمد علی کلی و سیندی لاپر دعوت کرد تا در این رویداد شرکت کنند و همچنین قراردادی را با MTV برای ارائه پوشش منعقد کرد. رسلمنیای نخست، هیاهو و سروصدای زیادی به پا کرد که باعث شد دهه ۱۹۸۰ میلادی، دهه اوج‌گیری محبوبیت کشتی حرفه‌ای رقم بگیرد.

تجارت دبلیودبلیواف به‌طور قابل توجهی بر دوش مک‌من و هالک هوگان قهرمان و شخصیت محبوب مردم گسترش یافت. معرفی برنامه «رویداد اصلی شنبه شب» (به انگلیسی: Saturday Night's Main Event) در ان‌بی‌سی در سال ۱۹۸۵، منجر شد برای نخستین بار از دهه ۱۹۵۰، یک برنامه کشتی حرفه‌ای از تلویزیون پخش شود؛ هرچند پیش از آن نیز سی‌دبلیوسی تحت مالکیت وینس جی مک‌من هم مسابقات این شرکت را از تلویزیون دومانت پخش می‌کرد. «رونق کشتی» در دهه ۱۹۸۰ با رویداد رسلمنیا ۳ در سال ۱۹۸۷ و در میشیگان به اوج خود رسید و رکورد حضور ۹۳۱۷۳ نفر را ثبت کرد، رکوردی که به مدت ۲۹ سال تا رسلمنیا ۳۲ پابرجا بود.[۲۶] ریمچ (تکرار مسابقه) مسابقه اصلی رسلمنیا ۳ بین هالک هوگان که قهرمان دبلیودبلیواف بود و آندره د جاینت در نخستین برنامه تلویزیونی «رویداد اصلی» (به انگلیسی: The Main Event) در سال ۱۹۸۸ برگزار شد و ۳۳ میلیون نفر آن را مشاهده کردند که پربیننده‌ترین مسابقه کشتی در تاریخ تلویزیون آمریکای شمالی است.

نسل جدید (۱۹۹۷–۱۹۹۲)

[ویرایش]
از دیدگاه بسیاری از افراد، چهره اصلی دبلیودبلیواف در این دوران، برت هارت بود. در دستان او، کمربند قهرمانی دبلیودبلیواف دیده می‌شود.

دبلیودبلیواف با اتهامات سوء استفاده و مصرف استروئید در سال ۱۹۹۲ مورد ضربه قرار گرفت.[۲۷][۲۸] این اتهامات پس از آن بود که چندتن از کارمندان دبلیودبلیواف از این شرکت به دلیل آزار و اذیت جنسی شکایت کردند. هر چند مک‌من در نهایت تبرئه شد، اما این اتهامات، وجهه بدی را برای دبلیودبلیواف به همراه داشت. آزمایش استروئید در زمانی که دبلیودبلیواف درآمد کمی داشت، حدود ۵ میلیون دلار هزینه بر روی دست شرکت می‌گذاشت. این امر موجب شد بسیاری از کشتی‌گیران دبلیودبلیواف از جمله هالک هوگان به شرکت رقیب، دبلیوسی‌دبلیو (به انگلیسی: World Championship Wrestling) بپیوندند. در این دوره، دبلیودبلیواف، کشتی گیرانی را در سنین جوان‌تر از جمله: شاون مایکلز، دیزل، ریزر رامون، برت هارت، آندرتیکر و سایکو سید را در میان دیگران به نمایش می‌گذاشت تا استعدادهای جدید را در کانون توجه قرار دهد.

در ژانویه ۱۹۹۳، دبلیودبلیواف نخستین برنامه تلویزیونی کابلی خود را با نام دوشنبه‌شب‌های راو (به انگلیسی: WWF Monday Night RAW) آغاز کرد. دبلیوسی‌دبلیو هم برای رقابت با دبلیودبلیواف در سپتامبر ۱۹۹۵ برنامه‌ای دقیقاً در همان زمانی که راو پخش می‌شد را با نام ماندی نایترو (به انگلیسی: WCW Monday Nitro) آغاز کرد. این دو برنامه باعث شد که جنگی برای کسب مخاطب بیشتر بین این دو شرکت آغاز شود که به «جنگ دوشنبه‌شب‌ها» مشهور شد. از سال ۱۹۹۵ به مدت یک‌سال، گاهی دبلیودبلیواف مخاطبان بیشتری به دست می‌آورد و گاهی، دبلیوسی‌دبلیو پیش می‌افتاد؛ تا اینکه معادلات با تشکیل تیمی در دبلیوسی‌دبلیو متشکل از استعدادهای سابق دبلیودبلیواف تغییر کرد و باعث شد به مدت ۲ سال، دبلیوسی‌دبلیو از دبلیودبلیواف پیشی بگیرد. تیمی با نام «نظم نوین جهانی» (به انگلیسی: New World Order (nWo)) که اعضای آن، هالک هوگان، کوین نش (دیزل در WWF) و اسکات هال (ریزر رامون در WWF) بودند.[۲۹]

اتتیود ارا (۲۰۰۲–۱۹۹۷)

[ویرایش]

از آنجایی که دبلیودبلیواف در جذب مخاطب از شرکت رقیب عقب افتاده بود و وجود دبلیودبلیواف به خطر افتاده بود، وینس نیاز می‌دید که محتوای برنامه‌ها تغییری پیدا کند؛ از این رو WWF خود را از یک محصول دوستدار خانواده به یک محصول بزرگسال‌گرا تبدیل کرد که به عنوان «دوران نگرش» یا «اتیتود ارا» (به انگلیسی: Attitude Era) شناخته می‌شود. رهبری محتوایی این دوران بر دوش شین مک‌من (معاون دبلیودبلیواف و پسر وینس مک‌من) و نویسنده ارشد، وینس روسو بود.

سال ۱۹۹۷ با به مشکل خوردن قهرمان وقت دبلیودبلیواف، برت هارت و وینس مک‌من به اتمام رسید؛ قرارداد برت هارت با دبلیودبلیواف در پایان سال ۱۹۹۷ به اتمام می‌رسید؛ از طرفی برت هارت قهرمان وقت دبلیودبلیواف بود و با توجه به رقابتی که با مدعی عنوان قهرمانی، شاون مایکلز داشت، نمی‌خواست که در سروایور سریز ۱۹۹۷ که در زادگاه هارت یعنی مونترآل کانادا برگزار می‌شد، کمربندش را به رقیب طولانی‌مدتش ببازد؛ وینس هم نمی‌خواست بلایی که پیشتر بر سر کمربند قهرمانی زنان دبلیودبلیواف افتاد، بر سر کمربند اصلی دبلیودبلیواف بیفتد. (در سال ۱۹۹۵ قرارداد قهرمان زنان دبلیودبلیواف، مدوسا، به اتمام رسیده بود و قرارداد او تمدید نشد، او به دبلیوسی‌دبلیو پیوست و در نخستین حضورش درماندی نایترو، کمربند زنان دبلیودبلیواف را در سطل زباله انداخت) هارت و مک‌من توافق کردند که هارت در مسابقه بر سر کمربند قهرمانی مقابل شاون مایکلز در سروایور سریز پیروز شود و در روز بعد و در شوی راو، کمربند خود را واگذار کند؛ هرچند مک‌من زیر این توافق زد و در مسابقه، با به صدا درآوردن زنگ پایان مسابقه، هنگامی که مایکلز در حال انجام حرکت هارت بود، شاون را قهرمان دبلیودبلیواف کرد؛ در حالی که از این موضوع فقط مک‌من، داور و مایکلز خبر داشتند و حتی گزارشگران هم از این موضوع بی‌خبر بودند؛ اتفاقی که به «حادثه مونتریال» معروف شد.[۳۰][۳۱] از دیدگاه بسیاری، آغاز اتیتود ارا از همین نقطه رقم خورد، همچنین با این اتفاق، وینس مک‌من، شخصیتی به عنوان «آقای مک‌من» که منفی بود، ایجاد کرد.

دبلیودبلیواف پیش از این حادثه، استعدادهای زیادی را از دبلیوسی‌دبلیو گرفت، افرادی مثل ویدر، میک فولی و استون کلد استیو آستین. استون کلد پس از پیروزی در کینگ آف د رینگ ۱۹۹۶ و تبدیل شدن به شخصیت محبوب مردم، به عنوان شخصیت مثبت، وارد رقابت با وینس مک‌من شد؛ محبوبیتی که استون کلد در آن دوران داشت، بسیار مانند محبوبیت هوگان در دهه ۱۹۸۰ بود. درگیری و رقابت میان مک‌من و استون کلد باعث شد دبلیودبلیواف در آوریل ۱۹۹۸، برای نخستین بار از سال ۱۹۹۶، دبلیوسی‌دبلیو را در جذب مخاطب شکست دهد.

مخاطبان تلویزیونی دو برنامه «راو» (آبی) و «نایترو» (قرمز) از سپتامبر ۱۹۹۵ تا مارس ۲۰۰۱

استون کلد توانست در صحنه‌ای با حضور مایک تایسون، کمربند قهرمانی دبلیودبلیواف را در مارس ۱۹۹۸ و در رسلمنیا ۱۴ از شاون مایکلز بگیرد. سال ۱۹۹۸ به سال اوج کشتی حرفه‌ای در تاریخ تبدیل شد؛ راو توانست به‌طور بی‌سابقه‌ای مردم را پای تلویزیون بکشاند و مخاطبان نایترو، روز به روز در حال کاهش بود.[۳۲] در همان سال، شخصیت‌های مهم دیگری به دبلیودبلیواف پیوستند از جمله: د راک، تریپل اچ، کین و تیم‌هایی مثل دی جنریشن اکس و نیِشن آف دامنیْشِن.

استون کلد و د راک، دو ستاره محبوب و «نشانه اتیتود ارا»

وینس روسو، نویسنده ارشد WWF نیز در شکل‌گیری دی جنریشن اکس در سال ۱۹۹۷، رقابت آندرتیکر و کین در سال ۱۹۹۸، رقابت استون کلد و آقای مک‌من، ظهور د راک و سه شخصیت میک فولی مشارکت داشت. سبک نویسندگی روسو شامل داستان‌های جنجالی اعم از محتوای جنسی، الفاظ رکیک، انحراف یا چرخش‌های غیرمنتظره به شخصیت مثبت و منفی و… بود.[۳۳]

ورلد رسلینگ فدریشن اینترتینمنت (۲۰۰۲-۱۹۹۹)

[ویرایش]

عرضه اولیه سهام (۱۹۹۹)

[ویرایش]

در اتیتود ارا، دبلیودبلیواف، پوشش تلویزیونی و ساختار تجاری خود را نیز گسترش داد. در تابستان ۱۹۹۹، شرکت مادر دبلیودبلیواف از تایتان اسپورتز به ورلد رسلینگ فدریشن اینترتینمنت (به انگلیسی: World Wrestling Federation Entertainment, Inc) تغییرنام داد و شرکت در اکتبر ۱۹۹۹ به شرکت سهامی عام تبدیل و هر سهام آن با قیمت ۱۷ دلار به فروش رسید و در اکتبر ۲۰۰۰ نام دبلیودبلیواف در بورس نیویورک نیز قرار گرفت.[۳۴]

پایان اتتیود ارا (۲۰۰۲-۱۹۹۹)

[ویرایش]

در آوریل ۱۹۹۹، دبلیودبلیواف یک برنامه تلویزیونی جدید با نام اسمک‌دان! را از شبکه یوپی‌ان پخش کرد تا با رقابت به برنامه تندر دبلیوسی‌دبلیو بپردازد. همچنین در سال ۲۰۰۱ دبلیودبلیواف با همکاری ان‌بی‌سی، یک لیگ فوتبال آمریکایی حرفه‌ای به نام XFL به وجود آورد؛ هرچند این لیگ تنها یک فصل داشت و پس از آن، تعطیل شد.

در رسلمنیا ۲۰۰۰، خانواده مک‌من با همدیگر به رقابت پرداختند، به گونه‌ای که یک مسابقه ۴ نفره حذفی بر سر کمربند قهرمانی دبلیودبلیواف برگزار شد، بیگ شو (با همراهی شین مک‌من)، د راک (با همراهی آقای مک‌من)، تریپل اچ (با همراهی استفانی مک‌من) و میک فولی (با همراهی لیندا مک‌من)؛ در پایان آقای مک‌من به راک خیانت کرد و تریپل اچ موفق به نگهداری عنوان قهرمانی‌اش شد. این یک اتفاق تاریخی بود زیرا برای نخستین بار، یک شخصیت منفی در مسابقه پایانی رسلمنیا موفق به پیروزی می‌شد.

استون کلد در آنفورگیوِن ۲۰۰۰ به دبلیودبلیواف برگشت و در نو مرسی هم با ریکیشی مسابقه داد و با پیروزی، انتقام مصدومیتش را گرفت. استون کلد بعداً و در سال ۲۰۰۱، برای سومین بار برنده مسابقه رویال رامبل شد و در رسلمنیا ۱۷، د راک را با کمک دشمن سابق، آقای مک‌من، شکست داد و به شخصیت منفی تبدیل شد.[۳۵] در این زمان بود که رسماً دبلیودبلیواف، پیروز جنگ دوشنبه‌شب‌ها شد.

دوران تهاجم (۲۰۰۲–۲۰۰۱)

[ویرایش]

دبلیودبلیواف در آوریل ۲۰۰۱، دبلیوسی‌دبلیو را خریداری کرد و بدین‌ترتیب، «جنگ دوشنبه‌شب‌ها» به اتمام رسید؛ هرچند وینس از این نقطه هم به نفع خودش استفاده کرد و داستان «تهاجم» را ایجاد کرد. در این داستان، این شین مک‌من بود که دبلیوسی‌دبلیو را خریداری کرده بود و این خرید را در قسمت آخر نایترو که به صورت همزمان در راو هم پخش می‌شد، اعلام کرد. برای نخستین بار از آغاز جنگ دوشنبه‌شب‌ها، یک درگیری بین دو شرکت کشتی حرفه‌ای در جریان بود، هرچند این داستان، آنچنان که انتظار می‌شد، خوب پیش نرفت. یکی از دلایل اصلی این اتفاق، این بود که بسیاری از کشتی‌گیران اصلی دبلیوسی‌دبلیو، نه با این شرکت، بلکه با شرکت مادر سابق آن یعنی وارنر مدیا قرارداد داشتند. دلیل قرارداد این کشتی‌گیران با شرکت مادر این بود که می‌توانستند درآمد بیشتری را نسبت به دبلیودبلیواف دریافت کنند.

در ژوئیه ۲۰۰۱، استفانی مک‌من اعلام کرد که او ای‌سی‌دبلیو (به انگلیسی: Extreme Championship Wrestling) را خریداری کرده و ECW و WCW با همدیگر، جناح «متحدین» را با رهبری شین و استفانی مک‌من و پاول هیمن (مالک اصلی ای‌سی‌دبلیو) را در مبارزه با دبلیودبلیواف تشکیل می‌دهند. در این داستان، استون کلد به کمک دبلیودبلیواف آمده بود، هرچند در اینویژن، به دبلیودبلیواف پشت کرد و باعث شد که متحدین پیروز شوند. در سروایور سریز ۲۰۰۱، دبلیودبلیواف در یک مسابقه «برنده، صاحب همه چیز است»، متحدین را شکست دادند و پایان داستان تهاجم رقم خورد. پس از پایان داستان تهاجم، دبلیودبلیواف تغییرات مهمی را در برنامه‌های خود ایجاد کرد؛ از جمله برگشت ریک فلر به عنوان «یکی از مالکان دبلیودبلیواف» و رقابت با وینس مک‌من، برگشت جری لالر به عنوان گزارشگر پس از ۹ ماه غیبت و جایگزینی‌اش با پاول هیمن که مثلاً توسط وینس «اخراج» شد، حضور برخی از کشتی‌گیران جناح متحدین در دبلیودبلیواف مثل بوکرتی، راب ون دم، کریس جریکو و…. در ونجنس ۲۰۰۱ و در مسابقه‌ای بر سر ادغام کمربندان قهرمانی دبلیودبلیواف و دبلیوسی‌دبلیو، کریس جریکو موفق به شکست دادن همزمان د راک و استون کلد شد و نخستین قهرمان «بی چون و چرای» دبلیودبلیواف شد.[۳۶]

وینس همچنین اعضای nWo را به دبلیودبلیواف برگرداند، هالک هوگان که همچنان شخصیت محبوبی بود، با د راک در رسلمنیا ۱۸ مسابقه داد که راک پیروز شد. اما مشکل جدید دبلیودبلیواف این بود که با افزوده شدن کشتی‌گیرانی از دبلیوسی‌دبلیو و ای‌سی‌دبلیو به دبلیودبلیواف، تعداد کشتی‌گیران بسیار زیاد شده بود؛ این مشکل با معرفی «تفکیک برندها» حل شد، به گونه ای که کشتی‌گیران در برندهای راو و اسمک‌دان! تقسیم می‌شدند، حتی داوران، گزارشگران و گویندگان رینگ نیز از این قاعده مستثنی نبودند. هر برند یک مدیر داشت که در تلویزیون، مسابقات را ایجاد می‌کرد. در ۲۵ مارس ۲۰۰۲ و در شوی راو، نخستین قرعه‌کشی تفکیک کشتی‌گیران انجام شد و تفکیک برندها به صورت رسمی در ۱ آوریل ۲۰۰۲ صورت گرفت.

ورلد رسلینگ اینترتینمنت (۲۰۲۳-۲۰۰۲)

[ویرایش]

تغییر نام شرکت (۲۰۰۲)

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۲، طی شکایت صندوق جهانی طبیعت از فدراسیون جهانی کشتی بر سر نام اختصاری «دبلیودبلیواف»[۳۷] (هر دو شرکت از این نام اختصاری استفاده می‌کردند) و شکست خوردن فدراسیون جهانی کشتی در این شکایت، این شرکت مجبور به تغییر نام خود به ورلد رسلینگ اینترتینمنت و به اختصار، دبلیودبلیوئی یا WWE شد.[۳۸]

دوران تهاجم بی‌رحمانه (۲۰۰۸–۲۰۰۲)

[ویرایش]
۱۶ بار قهرمان جهان، جان سینا که با اختلاف، مهم‌ترین ستاره این دوران بود. در دستان او، کمربند قهرمانی دبلیودبلیوئی مشاهده می‌شود، کمربندی که ۱۳ بار قهرمان آن شد.

در شوی راو به تاریخ ۲۴ ژوئن ۲۰۰۲، وینس مک‌من رسماً اعلام کرد که دوران جدیدی با نام «روثلِس اگْرَشِن» یا «تهاجم بی‌رحمانه» آغاز شده است.[۳۹] چندماه بعد و پس از اینکه براک لزنر، قهرمان دبلیودبلیوئی شد و اعلام کرد که به اسمک‌دان! می‌پیوندد و کمربند قهرمانی جدیدی با نام «کمربند قهرمانی سنگین‌وزن جهان» برای برند راو ایجاد شد، کمربندهای قهرمانی نیز مختص به یک برند شدند. به جز کمربندان، حتی دو برند، پی پر ویوهایی مختص به کشتی‌گیران برند خود ایجاد کردند (به جز چهار پی پر ویوی اصلی کمپانی یعنی رویال رامبل، رسلمنیا، سامراسلم و سروایور سریز که هر دو برند در آن شرکت داشتند)؛ پی پر ویوهای اختصاصی هر برند تا سال ۲۰۰۷ (رسلمنیا ۲۳) ادامه داشت.[۴۰]

آندرتیکر، یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های دبلیودبلیوئی و ۷ بار قهرمان جهان که تا سال ۲۰۱۴، در رسلمنیا شکست‌ناپذیر بود (۲۱ پیروزی و ۰ باخت). طلسم شکست ناپذیری او توسط براک لزنر در رسلمنیا ۳۰ شکسته شد.

این دوران شباهت‌هایی با اتیتود ارا داشت، از جمله محتوای جنسی و خشونت‌آمیز و استفاده از الفاظ رکیک.[۴۱] دو ستاره اصلی دوران اتیتود ارا یعنی استون کلد و د راک، در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ شرکت را ترک کردند و استعدادهای جدیدی پا به عرصه گذاشتند؛ افرادی مثل براک لزنر که جوان‌ترین قهرمان دبلیودبلیوئی شد و رندی اورتن که تبدیل به جوان‌ترین قهرمان سنگین‌وزن جهان شد. تریپل اچ نیز بیشتر از اتیتود ارا چهره شد، همچنین طلسم شکست ناپذیری آندرتیکر در رسلمنیا در این دوران بیشتر دیده شد. کشتی‌گیران دیگری نیز از این دوران مطرح شدند، افرادی مثل: ادی گررو، ری میستریو، کرت انگل، کریس بنوا، اج، جی‌بی‌ال، راب ون دم و مهم‌ترین آنها، جان سینا. همچنین افراد زیادی از دبلیوسی‌دبلیو شامل اریک بیشاف (نویسنده دبلیوسی‌دبلیو)، گلدبرگ، کوین نش و… به دبلیودبلیوئی بازگشتند و پی‌پرویوی بَش که مالک آن WCW بود نیز به لیست پی پر ویوهای WWE افزوده شد.

قهرمان ۱۴ دوره جهان، تریپل اچ (در این تصویر، قهرمان سنگین‌وزن جهان) یکی از کشتی‌گیران برجسته این دوران بود، با حضور در مسابقه پایانی سه رسلمنیای پیاپی ۲۰، ۲۱ و ۲۲ و رهبری گروه منفی اوولوشن.
قهرمان ۱۵ دوره جهان، رندی اورتن، یکی از کشتی‌گیرانی که از این دوران به کشتی حرفه‌ای معرفی شد.

شاید مهم‌ترین تیمی که در این دوران به ذهن افراد می‌رسد، تیم اوولوشن بود؛ متشکل از رندی اورتن، باتیستا، ریک فلر و به رهبری تریپل اچ که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ و با خیانت اعضا به رندی اورتن پس از قهرمانی‌اش، پابرجا بود.[۴۲] همچنین رندی اورتن با شخصیت «قاتل اسطوره‌ها» با افرادی مثل آندرتیکر و هالک هوگان رقابت داشت، همچنین جرقه رقابت میان رندی اورتن و جان سینا از این دوران و به‌طور دقیق از سال ۲۰۰۷ آغاز شد، رقابتی که تا سال ۲۰۱۴ و به مدت ۷ سال به طول انجامید.[۴۳]

همچنین مسابقه مانی این د بنک که خالق آن کریس جریکو است،[۴۴] از این دوران به وجود آمد، مسابقه‌ای که اوایل در رسلمنیا برگزار می‌شد اما بعدها خود یک پی‌پرویوی مستقل شد و یکی از مهم‌ترین مسابقات دبلیودبلیوئی است. اولین مسابقه مانی این د بنک در سال ۲۰۰۵، اولین پی‌پرویوی مستقل در ۲۰۱۰ و اولین مسابقه مانی این د بنک مختص به زنان در ۲۰۱۷ صورت گرفت و موجب ترقی حرفه بسیاری از افراد نظیر سی‌ام پانک، د میز، دنیل برایان، سث رالینز، دین امبروز، کارملا، الکسا بلیس و لیو مورگان شد.[۴۵]

از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، ای‌سی‌دبلیو نیز به عنوان برند سوم دبلیودبلیوئی فعال شد[۴۶][۴۷] و از این رو، دبلیودبلیوئی دارای سه کمربند جهانی شد: قهرمانی دبلیودبلیوئی، سنگین‌وزن جهانی و ای‌سی‌دبلیو. کشتی‌گیران مطرحی نظیر سی‌ام پانک از این برند کار خود را آغاز کرده و از چهره‌های مهم دوران بعدی شدند.

آخرین پی پر ویوی دبلیودبلیوئی که دارای محتوای بزرگسال بود، بش ۲۰۰۸ بود و پس از ۱۱ سال، دبلیودبلیوئی مجدداً به محتوای خانوادگی یا PG بازگشت.[۴۸]

دوران پی‌جی (۲۰۱۴–۲۰۰۸)

[ویرایش]
۶ بار قهرمان جهان، سی‌ام پانک، یکی از محبوب‌ترین ستارگان دبلیودبلیوئی در این دوران بود. ۴۳۴ روز قهرمانی دبلیودبلیوئی او، طولانی‌ترین قهرمانی در ۲۵ سال گذشته بود.
جان سینا و د راک در رسلمنیا ۲۸

در تابستان ۲۰۰۸، دبلیودبلیوئی از محتوای خشونت‌آمیز خود کاست، به طوریکه در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۸، برنامه‌های دبلیودبلیوئی به محتوای خانوادگی PG برگشت و پی پر ویوی سامر اسلم ۲۰۰۸ به نخستین پی پر ویو با محتوای PG تبدیل شد. با وجود اینکه برنامه‌های اسمک‌دان از نخستین قسمت در ۱۹۹۹ میلادی همیشه با رتبه‌بندی PG پخش می‌شد، اما شوی راو همچنان به صورت TV-14 که محتوای خشونت‌آمیزتری داشت، پخش می‌شد.[۴۹] در حالی که طرفداران در اوایل، این دوران را «دوران پی‌جی» می‌نامیدند، ارجاعاتی از خود کشتی‌گیران نیز بعداً به دست آمد، مانند تریپل اچ و ناتالیا در مستندهای تولیدی دبلیودبلیوئی. نمونه قابل توجه دیگر این بود که حرکت پایانی معروف جان سینا، F-U، به Attitude Adjustment تغییر نام داد. خون‌ریزی عمدی نیز که در مسابقات زیادی اتفاق می‌افتاد، ممنوع شد. جان سینا همچنان ستاره اصلی شرکت بود.

کشتی‌گیران جدید نظیر شیمس، د میز و آلبرتو دل ریو نیز در این دوران موفق به کسب قهرمانی جهانی شد.[۵۰] همچنین در سال ۲۰۰۹، اعضای تیم دی جنریشن اکس مجدداً به همدیگر ملحق شدند تا به درگیری با تیم لگاسی که متشکل از کودی رودز، تد دیبیاسی و به رهبری رندی اورتن بود، بپردازند.[۵۱] بعداً دی اکس موفق به کسب عنوان قهرمانی تگ تیم با شکست دادن کریس جریکو و بیگ شو در مسابقه تی‌ال‌سی شد.[۵۲] در رسلمنیا ۲۶، شاون مایکلز به درگیری با آندرتیکر پرداخت که منجر به مسابقه‌ای بر سر «شکست ناپذیری یا بازنشستگی» شد که شاون، مسابقه را باخت و بازنشسته شد. در اوت ۲۰۱۱، دبلیودبلیوئی اعلام کرد که تفکیک برندها به پایان رسیده است و کشتی‌گیران هر دو برند، می‌توانند در هر دو شو حضور داشته باشند.[۵۳] سال ۲۰۱۱ از دیدگاه بسیاری، بهترین سال این دوران بود؛ وقتی‌که دو ستاره محبوب این دوران یعنی جان سینا و سی‌ام پانک به رقابت بر سر قهرمانی دبلیودبلیوئی پرداختند؛ به گونه‌ای که مسابقه آنها در مانی این د بنک ۲۰۱۱ به عنوان یکی از بهترین مسابقات تاریخ دبلیودبلیوئی شناخته می‌شود. پانک که در تابستان ۲۰۱۱ به سبب پروموی معروف «پایپ بامب» که ریاست دبلیودبلیوئی را نشانه گرفت، توانست قهرمان دبلیودبلیوئی به مدت ۴۳۴ روز شود که ششمین قهرمانی طولانی‌مدت دبلیودبلیوئی در تاریخ است.[۵۴] او کمربند را در رویال رامبل ۲۰۱۳ به د راک باخت، هرچند خود راک کمی بعد و در رسلمنیا ۲۹، کمربند را به سینا باخت، مسابقه‌ای که سال پیش و در رسلمنیا ۲۸ با پیروزی راک به اتمام رسیده بود.

در تی‌ال‌سی ۲۰۱۳، مسابقه‌ای بر سر دو کمربند قهرمانی سنگین‌وزن جهانی و دبلیودبلیوئی که به ترتیب در دستان رندی اورتن و جان سینا بود، با پیروزی اورتن به اتمام رسید و این دو کمربند با همدیگر ادغام شدند و کمربند به «قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی» تغییر نام داد.[۵۵][۵۶]

گروه شیلد، متشکل از سث رالینز، دین امبروز و رومن رینز (به ترتیب از راست به چپ)

تیم پرطرفدار این دوران بدون شک شیلد بود، تیمی متشکل از سث رالینز، دین امبروز و رومن رینز که ۳ بار قهرمان تگ تیم شدند و خود این افراد، توانستند قهرمانی‌های انفرادی بسیاری از جمله قهرمانی جهانی به دست بیاورند.[۵۷] درگیری این تیم با آثوریتی و خیانت رالینز در شوی راو بعد از بکلش ۲۰۱۴ پس از پیروزی مقابل آثوریتی، بسیار برای تماشاگران شوکه کننده بود.

در فوریه ۲۰۱۰، دبلیودبلیوئی برند ان‌اکس‌تی را به عنوان جایگزین ای‌سی‌دبلیو ایجاد کرد؛[۵۸] هرچند در ابتدا این برند در ابتدا نه به عنوان برند آموزشی امروزی، بلکه به‌طور یک برنامه ریالیتی شو ایجاد شد و به صورت فصل‌بندی بود. فصل نخست با پیروزی وید برت به اتمام رسید و تنها چندروز بعد، گروه نکسوس از ان‌اکس‌تی به شوی راو آمده و در مسابقه سی‌ام پانک و جان سینا و کل شو، اخلال ایجاد کردند.[۵۹] در همین قسمت، دنیل برایان، گوینده رینگ، جاستین رابرتز را با کرواتش، خفه کرد که باعث شد دبلیودبلیوئی اعلام کند «با توجه به اینکه این اتفاق برای محتوای خانوادگی ما، بسیار خشونت‌آمیز بود»، دنیل برایان را به‌طور واقعی (و نه داستانی) اخراج کند،[۶۰][۶۱] هرچند او به دلیل اعتراض هواداران، مجدداً استخدام شد و در جریان مسابقه سامر اسلم ۲۰۱۰ به کمک تیم دبلیودبلیوئی در مبارزه با تیم نکسوس آمد و باعث پیروزی WWE شد.[۶۲] ان‌اکس‌تی به مدت چهار فصل دیگر با روند ریالیتی شو ادامه یافت و کاوال، کیتلین و فاندانگو برنده شدند. فصل پنجم به‌طور رسمی برنده نداشت اما تنها شخصی که باقی‌ماند، EC3 بود. پس از آن در ۲۰۱۲، با تعطیلی برند آموزشی سابق، FCW، ان‌اکس‌تی به‌طور رسمی به عنوان برند آموزشی شروع به فعالیت کرد. برنامه‌های ان‌اکس‌تی از ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ در دانشگاه فول سِیل در اورلاندو برگزار می‌شد[۶۳] تا اینکه در پاییز ۲۰۲۰، برنامه‌ها در مرکز تمرینی دبلیودبلیوئی برگزار و ان‌اکس‌تی به عنوان برند سوم (و نه برند آموزشی) در کنار راو و اسمک‌دان تبدیل شد، هرچند در سپتامبر ۲۰۲۱، ان‌اکس‌تی به برند آموزشی و تحت نام «ان‌اکس‌تی ۲٫۰» تغییر فعالیت داد، یک سال بعد، «۲٫۰» از نام ان‌اکس‌تی حذف شد.

ریالیتی ارا (۲۰۱۶–۲۰۱۴)

[ویرایش]
براک لزنر به همراه پاول هیمن، در شوی راو پس از رسلمنیا ۳۰ و پایان دادن به شکست ناپذیری آندرتیکر در رسلمنیا

در سال ۲۰۱۳، دنیل برایان به یکی از محبوب‌ترین کشتی‌گیران دبلیودبلیوئی تبدیل شد و حتی در مواقعی که خود برایان حضور نداشت، تماشاگران با فریاد زدن تشویق «!YES» او، در برنامه اخلال ایجاد می‌کردند. شب پس از رویال رامبل ۲۰۱۴، سی‌ام پانک، دبلیودبلیوئی را به دلیل احساس بدرفتاری توسط مقامات شرکت ترک کرد. در همین حال، خشم طرفداران به دلیل سوء استفاده از شخصیت برایان منجر به تغییر برنامه‌ریزی نشده‌ای برای مسابقه اصلی رسلمنیا ۳۰ شد. در قسمت ۲۴ مارس ۲۰۱۴ راو، رقیب آن زمان برایان، تریپل اچ، از این دوران دبلیودبلیوئی به نام دوران واقعیت یا «ریالیتی ارا» نام برد. برایان بعداً و با افزوده شدن به مسابقه قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی در رسلمنیا ۳۰، رندی اورتن و باتیستا را شکست داد و قهرمان جهان شد. همچنین رسلمنیا ۳۰ به دلیل شکست آندرتیکر مقابل براک لزنر نیز مشهور است، شکستی که منجر به پایان نوار شکست ناپذیری آندرتیکر در رسلمنیا شد.[۶۴][۶۵] لزنر پس از آن نیز با شکست دادن جان سینا در سامر اسلم ۲۰۱۴، قهرمان سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیوئی شد.[۶۶] این اتفاق از دیدگاه بسیاری، باعث شد براک لزنر به شخصیت و ستاره اصلی شرکت تبدیل شود؛ جایگاهی که از سال ۲۰۰۵ متعلق به سینا بود. لزنر در این دوران به عنوان یکی از قدرتمندترین کشتی‌گیران دبلیودبلیوئی تبدیل شد.[۶۷][۶۸] همچنین سامر اسلم ۲۰۱۴، نخستین پی پر ویوی دبلیودبلیوئی با لوگوی جدید و کنونی این شرکت بود. در این دوران بود که شبکه دبلیودبلیوئی به عنوان شبکه رسانه جاری اینترنتی شرکت به وجود آمد. در پادکست استون کلد در این شبکه که مهمان آن، تریپل اچ بود، هر دوی آنها اعلام کردند چیزی که در این صنعت با نام «کی‌فِیب» شناخته می‌شود و به‌طور خلاصه به این معنی است که اتفاقات رخ داده در کشتی حرفه‌ای واقعی است و نه نمایشی، در دبلیودبلیوئی مدرن مرده است. تریپل اچ همچنین اضافه کرد:

مردم و هواداران بیش از پیش از پشت صحنه برنامه‌های دبلیودبلیوئی [و جنبه از پیش تعیین شده آن] خبر دارند و افزون بر این، نفوذ بیشتری بر روی تصمیمات شرکت نسبت به گذشته دارند.[۶۹][۷۰][۷۱]

مسابقه سه نفره بین سث رالینز، جان سینا و براک لزنر در رویداد رویال رامبل ۲۰۱۵ مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و به عنوان یکی از بهترین مسابقات سال شناخته شد.[۷۲] همچنین مسابقه اوپن چلنچ بر سر عنوان قهرمانی ایالات متحده بین قهرمان جان سینا و رقیب سزارو در قسمت ۶ ژوئیه ۲۰۱۵ شوی راو نیز به عنوان یکی از بهترین مسابقات تاریخ راو به‌طور گسترده مورد تحسین قرار گرفت.[۷۳][۷۴] همچنین اسطوره دبلیوسی‌دبلیو، استینگ که از زمان خریداری WCW توسط WWE، هیچگاه در دبلیودبلیوئی حاضر نشده بود،[۷۵] در سروایور سریز ۲۰۱۴ پا به این شرکت گذاشت و در رسلمنیا ۳۱ با تریپل اچ مسابقه داد، مسابقه‌ای که با شکست استینگ همراه بود. همچنین در این رسلمنیا، سث رالینز با «کش کردن» قرارداد مانی این د بنک خود در مسابقه براک لزنر و رومن رینز بر سر قهرمانی دبلیودبلیوئی، به نخستین فردی تبدیل شد که قرارداد خود را در رسلمنیا کش می‌کند، اتفاقی که با پیروزی و قهرمانی رالینز همراه بود، اتفاقی که رالینز و دبلیودبلیوئی از آن به عنوان «دزدی قرن» یاد می‌کنند.[۷۶][۷۷]

رسلمنیا ۳۲ در دالاس تبدیل به پرتماشاگرترین رویداد تاریخ دبلیودبلیوئی تبدیل شد، رویدادی که بنا به گفته‌های ضدونقیض، بیش از ۱۰۰ هزار نفر تماشاگر داشت. در مسابقه اصلی این رویداد، رومن رینز، تریپل اچ را شکست داد تا قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیوئی را تصاحب کند، علیرغم اینکه بخشی از هواداران دبلیودبلیوئی از این کار شرکت ناراضی بوده و به آن، اعتراض کردند.[۷۸][۷۹]

دوران جدید (۲۰۲۱–۲۰۱۶)

[ویرایش]
از دیدگاه بسیاری، رومن رینز چهره اصلی مردان در این دوران بود. قهرمان ۶ دوره جهان، در این دوران و پس از آن، در مسابقه اصلی بسیاری از رسلمنیاها حضور داشت و موفق به قهرمانی عناوین اصلی شرکت شد. در اینجا، او با کمربند قهرمانی یونیورسال دیده می‌شود.

رویداد پی‌بک ۲۰۱۶ از طرف دبلیودبلیوئی به نام آغاز «دوران جدید» این شرکت معرفی شد. در مسابقه اصلی این رویداد، رینز توانست ای جی استایلز را که به تازگی به دبلیودبلیوئی پیوسته بود، بر سر عنوان قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی شکست دهد. چند هفته بعد و در مه ۲۰۱۶، دبلیودبلیوئی اعلام کرد که مجدداً تفکیک برندها را مانند سال ۲۰۰۲ انجام خواهدداد و این تفکیک از ژوئن همان سال اجرا خواهدشد. چهره‌های اصلی این دوران، اعضای سابق شیلد بودند، به گونه ای که هر سه آنها قهرمانی جهانی را در مانی این د بنک ۲۰۱۶ تجربه کردند؛ رومن رینز به عنوان قهرمان وارد شد، سث رالینز او را شکست داد ولی دین امبروز با قرارداد مانی این د بنک خودش، پی پر ویو را با کمربند جهانی ترک کرد.[۸۰] با انجام مجدد تفکیک برندها، کمربند قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی به قهرمانی دبلیودبلیوئی تغییر نام و مختص به برند اسمک‌دان شد و برای شوی راو، کمربند قهرمانی یونیورسال ایجاد شد؛ کمربندی که نخستین قهرمان آن، فین بالور بود. این دوران همچنین از منظر «انقلاب زنان» نیز شناخته می‌شود؛[۸۱] زیرا کشتی‌گیران زن دبلیودبلیوئی که با نام «دیوا» شناخته می‌شدند، با نام «سوپراستار» که مثل نام کشتی‌گیران مرد بود، شناخته می‌شدند. کمربند قهرمانی دیواز برچیده شد و کمربند قهرمانی زنان دبلیودبلیوئی ایجاد شد. وقت و توجه بیشتری برای مسابقات زنان، مثل مردان، به وجود آمد؛ به‌طوریکه ساشا بنکس و شارلوت فلر در هل این اِ سل ۲۰۱۶ برای نخستین بار در دبلیودبلیوئی، یک مسابقه زنان به عنوان مسابقه اصلی پی پر ویوی دبلیودبلیوئی قرار داشت.[۸۲] زنان در مسابقاتی که پیش از این مختص به مردان بود نیز شرکت کردند، از جمله مانی این د بنک، الیمینیشن چمبر و رویال رامبل. در اکتبر ۲۰۱۸، نخستین پی پر ویوی ویژه زنان دبلیودبلیوئی با نام اوولوشن برگزار شد؛ مسابقه «آخرین زن ایستاده» بین بکی لینچ و شارلوت فلر که با پیروزی لینچ همراه بود و آغاز دوران «مرد میدان» یا «د من» او را همراه داشت[۸۳] و سبب شد او در مسابقه اصلی رسلمنیا ۳۵، شارلوت فلر و راندا روزی را شکست دهد و به‌طور همزمان قهرمان کمربند زنان راو و اسمک‌دان شود.[۸۴] این برای نخستین بار بود که زنان، مسابقه اصلی یک رسلمنیا را تشکیل می‌دادند. همچنین در رسلمنیا ۳۵، کوفی کینگستون توانست دنیل برایان را شکست دهد و نخستین فرد آفریقایی شود که قهرمان دبلیودبلیوئی می‌شود.[۸۵]

در ان‌اکس‌تی تیک اور: وار گیمز ۲۰۱۷، یکی از مسابقات جذاب و پرطرفدار دبلیوسی‌دبلیو به نام «وار گیمز» پس از ۱۷ سال برگشت و یکی از بهترین مسابقات دبلیودبلیوئی از نظر منتقدان معرفی شد.[۸۶] همچنین از سال ۲۰۱۸، دبلیودبلیوئی شروع به برگزاری رویداد در عربستان سعودی کرد که نظرات منفی را به سبب مسائل حقوق بشری در آن کشور همراه داشت.[۸۷]

دبلیودبلیوئی پس از آنکه براون استرومن، به رومن رینز حمله و او را مصدوم کرد، او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین سوپراستارهای کمپانی معرفی کرد. استرومن به شکست دادن سایر کشتی گیران نیز ادامه داد و یک پیروزی قاطع مقابل رینز در پی‌بک ۲۰۱۷ به دست آورد.[۸۸] جان سینا نیز که در این زمان به یک کشتی‌گیر پاره‌وقت تبدیل شده بود، در مسابقه ای مقابل رومن رینز در چیزی که به عنوان «تغییر چهره اصلی شرکت» در نو مرسی درنظر گرفته شده بود، شکست خورد.[۸۹] گروه محبوب، نیو دی نیز موفقیت قابل توجهی را به ثبت رساندند و به رکورد ۱۱ بار قهرمان تگ تیم دبلیودبلیوئی تبدیل شدند.[۹۰] در سال ۲۰۱۸، کریس جریکو و در ۲۰۱۹، دین امبروز دبلیودبلیوئی را ترک کردند.[۹۱][۹۲]

با آغاز همه‌گیری کووید-۱۹، رسلمنیا ۳۶ به نخستین رسلمنیایی تبدیل شد که به صورت زنده پخش نمی‌شود و بدون تماشاگر برگزار می‌شود؛ همچنین به دلیل زیاد بودن مسابقات، این رسلمنیا در ۲ شب برگزار شد، از این سال بود که رسلمنیاها در ۲ شب برگزار می‌شدند. در مسابقه اصلی شب اول این رویداد، آندرتیکر در آخرین مسابقه خود پیش از بازنشستگی، ای جی استایلز را شکست داد، مسابقه‌ای که تحسین هواداران و منتقدان را به همراه داشت. در شب دوم، براک لزنر از برنده رویال رامبل ۲۰۲۰، درو مکنتایر شکست خورد و مکنتایر، قهرمان کمربند دبلیودبلیوئی شد،[۹۳] مسابقه‌ای که با وجود آنکه هواداران از نتیجه آن راضی بودند، به دلیل وقت کم مسابقه به این موضوع معترض بودند. با وجود اینکه این رسلمنیا بدون تماشاگر بود و در مرکز تمرینات دبلیودبلیوئی برگزار شد، با ۹۶۷ میلیون بازدیدکننده آنلاین، پرمخاطب‌ترین رویداد دبلیودبلیوئی از این نظر شد.[۹۴][۹۵]

کووید-۱۹ و برگشت به تورهای زنده (۲۰۲۲-۲۰۲۰)

[ویرایش]
در دوران کووید-۱۹، تماشاگران از طریق اینترنتی شوها را تماشا می‌کردند، دورانی که گاهی اوقات به نام «دوران تاندردوم» شناخته می‌شود.[۹۶][۹۷]

همه‌گیری جهانی کووید-۱۹ بر روی همه ورزش‌ها از جمله کشتی حرفه‌ای و شرکت دبلیودبلیوئی نیز اثر گذاشت؛ قسمت ۱۱ مارس ان‌اکس‌تی بدون حضور تماشاگران در مرکز تمرینات دبلیودبلیوئی در اورلاندو ضبط شد. یک روز بعد و به‌طور رسمی توسط دبلیودبلیوئی اعلام شد که تا اطلاع ثانوی، تمامی برنامه‌های هفتگی تلویزیونی‌اش (راو، اسمک‌دان و ان‌اکس‌تی) و پی پر ویوهایش را بدون حضور تماشاگران و فقط با کارکنان مورد نیاز در مرکز تمرینات دبلیودبلیوئی به صورت ضبط شده پخش خواهدکرد.[۹۸][۹۹] رویداد ان‌اکس‌تی تیک اور: در خانه شما که در ژوئن ۲۰۲۰ ضبط شده بود، با حضور تعداد بسیار اندکی از کارکنان به عنوان تماشاچی پخش شد.[۱۰۰]

پی‌بک ۲۰۲۰، آغاز دومین قهرمانی یونیورسال رومن رینز بود، رینز که به دلیل بیماری نزدیک به ۲ سال قبل، کمربند یونیورسال را واگذار کرده بود، توانست در این رویداد و با کمک پاول هیمن، کمربند خود را پس بگیرد؛ قهرمانی که منجر به شخصیت «رئیس قبیله» او شد.

یک ماه پس از بدون تماشاگر شدن برنامه‌ها، دبلیودبلیوئی برگشت پخش زنده برنامه‌ها را در ۱۳ آوریل ۲۰۲۰ اعلام کرد. دبلیودبلیوئی در بیانیه‌ای در این خصوص به وبسایت ای‌اس‌پی‌ان اعلام کرد:

ما معتقدیم اکنون مهم‌تر از همیشه است که مردم را از این روزهای سخت دور کنیم و باور داریم که برنامه‌های دبلیودبلیوئی، خانواده‌ها را دور هم جمع می‌کند و حس امید، عزم، اراده و استقامت را ایجاد می‌کند.[۱۰۱][۱۰۲]

متعاقباً گزارش شد که ران دسنتیس، فرماندار ایالت فلوریدا، دبلیودبلیوئی را یک تجارت حیاتی برای اقتصاد این ایالت تلقی کرده است و یک استثنا برای فرمان ماندن در خانه این ایالت برای کارمندان دبلیودبلیوئی قائل شده است تا بتوانند برای کل کشور، خدمت رسانی کنند.[۱۰۳][۱۰۴] این تصمیم با انتقاد رسانه‌ها مواجه شد و چندین رسانه اشاره کردند که اقدامات دسنتیس در همان روزی اتفاق افتاد که کمپین سیاسی طرفداران دونالد ترامپ به رهبری لیندا مک‌من که قبلاً بخشی از کابینه دولت ترامپ بود، متعهد شد ۱۸/۵ میلیون دلار در فلوریدا هزینه کند. همچنین در همان روز، وینس مک‌من به عنوان بخشی از یک گروه مشاوره که توسط ترامپ برای طراحی استراتژی برای راه‌اندازی مجدد اقتصاد ایالات متحده ایجاد شد، معرفی شد.[۱۰۵][۱۰۶][۱۰۷][۱۰۸]

۲ روز بعد و در ۱۵ آوریل، دبلیودبلیوئی اعلام کرد این شرکت مجموعه‌ای از اخراج‌ها را در به دلیل همه‌گیری و کاهش چشمگیر درآمدهای این شرکت اعلام کرد؛ از جمله فسخ قرارداد تعدادی از پرسنل از جمله کشتی‌گیران. مدیران شرکت همچنین حقوق خود را کاهش دادند و این شرکت ساخت و ساز در دفتر مرکزی جدید خود را حداقل به مدت شش ماه به حالت تعلیق درآورد.[۱۰۹] اخراج‌ها واکنش شدیدی را با در میان طرفداران و رسانه‌ها به همراه داشت؛ برخی با اشاره به حمایت دبلیودبلیوئی از کمپین نامزد حزب جمهوری‌خواه، دونالد ترامپ، به این اشاره کردند که شرکت می‌توانست آن پول را برای کمپین خرج نکند و پرسنل خود را نگه دارد؛ در حالی که برخی از طرفداران و هم چندین رسانه اشاره کردند که اخراج کارکنان دبلیودبلیوئی به دلیل تأثیر اقتصادی همه‌گیری ویروس کرونا ضروری است، همانگونه که دیگر شرکت‌ها، کارکنان خود را تعدیل کردند.[۱۱۰][۱۰۵]

از اوت ۲۰۲۰، دبلیودبلیوئی اعلام کرد که رویدادهای خود را با حضور تماشاگران به صورت اینترنتی در محلی که آن را «تاندردوم» خواند، برگزار می‌کند. تاندردوم اجازه می‌داد تا هواداران به‌طور مجازی برنامه‌ها را از طریق ۱۰۰۰ ال‌ای‌دی که به همدیگر در کل سالن وصل شده بود، تماشا کنند.[۱۱۱]

رسلمنیا ۳۷ در آوریل ۲۰۲۱، نخستین رویداد دبلیودبلیوئی شد که بیرون از تاندردوم و با حضور تماشاگران با فاصله‌گذاری اجتماعی در دو شب برگزار شد؛ رویدادی که در مجموع دو شب، ۵۱ هزار تماشاگر داشت.[۱۱۲] چند ماه بعد و با توجه به افزایش میزان واکسیناسیون در ایالات متحده، از شوی اسمک‌دان پیش از رویداد مانی این د بنک ۲۰۲۱، تمامی برنامه‌ها اعم از تلویزیونی و پی پر ویوها با حضور تماشاچیان برگزار شد.

پس از آنکه محدودیت‌های به وجود آمده بخاطر همه‌گیری در نیمه نخست سال ۲۰۲۱ به مرور برچیده شد، دبلیودبلیوئی روند تدریجی برگشت تماشاچیان را آغاز کرد. بابی لشلی که توانسته بود چندماه قبل قهرمان دبلیودبلیوئی شود، در شب اول رسلمنیا ۳۷ موفق به حفظ کمربند خود مقابل قهرمان سابق، درو مکنتایر شد. بیانکا بلر تبدیل به یکی از قدرتمندترین کشتی‌گیران زنان در این سال تبدیل شد، پس از آنکه توانست برنده رویال رامبل زنان ۲۰۲۱ شود و در شب اول رسلمنیا ۳۷، ساشا بنکس را شکست دهد و قهرمان زنان اسمک‌دان شود.[۱۱۳] همچنین در شوی اسمک‌دان ۳۰ آوریل ۲۰۲۱، دنیل برایان در مسابقه‌ای مقابل رومن رینز برای عنوان قهرمانی یونیورسال و در مسابقه‌ای بر سر «قهرمانی یا خروج از دبلیودبلیوئی» شکست خورد و دبلیودبلیوئی را ترک کرد.[۱۱۴] برند ان‌اکس‌تی دچار تحولات بسیاری شد و از سپتامبر ۲۰۲۱ مجدداً از برند سوم به برند آموزشی کشتی‌گیران جوان برگشت و نام شو به «ان‌اکس‌تی ۲٫۰» تغییر پیدا کرد.[۱۱۵]

در رسلمنیا ۳۸ در تگزاس که در ۲ شب برگزار می‌شد، پس از ۱۹ سال، استون کلد استیو آستین در زادگاه خود با کوین اونز مسابقه داد و پیروز شد، مسابقه‌ای که تحسین منتقدان و هواداران را به همراه داشت.[۱۱۶] در شب دوم و در مسابقه‌ای برای ادغام کمربندان قهرمانی دبلیودبلیوئی و یونیورسال، رومن رینز موفق به شکست براک لزنر شد و این دو کمربند قهرمانی را تحت نام «قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی یونیورسال» ادغام نمود.[۱۱۷] همچنین در رسلمنیا ۳۸، کودی رودز پس از چندین سال و ایجاد شرکت رقیبی به نام آل الیت رسلینگ، از شرکتی که خود باعث ایجادش بود، جدا و به دبلیودبلیوئی برگشت و در نخستین مسابقه‌اش، سث رالینز را شکست داد؛ مسابقه‌ای که به ۲ مسابقه دیگر که اوج آنها در هل این ا سل بود، منجر شد.

رومن رینز به‌همراه تیم بلادلاین در رویال رامبل ۲۰۲۳

دبلیودبلیوئی در سال ۲۰۲۳، پوش دادن به کودی رودز و ریا ریپلی را آغاز کرد، این دو موفق شدند در مسابقه رویال رامبل پیروز شوند؛[۱۱۸] در شب اول رسلمنیا ۳۹، ریپلی موفق به شکست دادن شارلوت فلر شد و قهرمان زنان اسمک‌دان شد؛ اما در شب دوم، رودز از رومن رینز شکست خورد و نتوانست قهرمان جهان شود. همچنین طبق گفته دبلیودبلیوئی، رسلمنیا ۳۹ تبدیل به پردرآمدترین رویداد تاریخ دبلیودبلیوئی شد.[۱۱۹] در شب قهرمانان ۲۰۲۳، سث رالینز با شکست دادن ای جی استایلز، قهرمان کمربند جدید سنگین‌وزن جهان شد.[۱۲۰] در سپتامبر ۲۰۲۳، گونتر که قهرمان عنوان بین قاره ای بود، تبدیل به طولانی‌ترین قهرمان این کمربند در تاریخ دبلیودبلیوئی شد.[۱۲۱]

تغییر در رهبری شرکت (۲۰۲۳–۲۰۲۲)

[ویرایش]

در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۲، تحقیقاتی توسط هیئت مدیره دبلیودبلیوئی صورت گرفت که در آن، وینس مک‌من متهم شده بود که به یکی از کارکنان سابق، حق‌السکوت پرداخت کرده است. مک‌من به این دلیل مجبور شد که از سمت مدیرعاملی دبلیودبلیوئی کناره‌گیری کند و دخترش، استفانی، مدیرعامل موقت شرکت شد.[۱۲۲][۱۲۳] با وجود این تغییر، وینس در ابتدای شوی اسمک‌دان آن شب حاضر شد؛ مهم‌ترین نکته از صحبت او، استفاده از شعار دبلیودبلیوئی «گذشته، حال، همیشه و مهم‌تر از همه، با همدیگر» بود؛ بسیاری از رسانه‌ها این موضوع را مطرح کردند که وینس می‌خواسته که مردم بدانند که او همچنان به‌طور غیرمستقیم در کارهای محتوایی دخالت دارد.[۱۲۴] یک ماه بعد و در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۲، وینس مک‌من در توییتی اعلام کرد:

در ۷۷ سالگی، زمان آن رسیده که بازنشسته شوم. هواداران دبلیودبلیوئی، ممنون. گذشته، حال، همیشه و با همدیگه.[۱۲۵]

با توجه به بازنشستگی وینس، استفانی مک‌من رسماً به عنوان مدیرعامل اعلام شد و او و نیک خان به‌طور مشترک به عنوان مدیرعامل اجرایی شرکت معرفی شدند.[۱۲۶] تریپل اچ به حوزه محتوایی دبلیودبلیوئی برگشت و مسئولیتش به عنوان رئیس حوزه استعدادهای دبلیودبلیوئی را حفظ کرد.[۱۲۷] گزارشگران دبلیودبلیوئی، بازنشستگی وینس مک‌من را نقطه‌ای تازه از تاریخ دبلیودبلیوئی عنوان کردند.[۱۲۸][۱۲۹][۱۳۰][۱۳۱][۱۳۲][۱۳۳][۱۳۴] سامر اسلم ۲۰۲۲ به نخستین پی پر ویوی دبلیودبلیوئی تحت مدیریت استفانی مک‌من و تریپل اچ تبدیل شد.[۱۳۵][۱۳۶]

در ۱۸ اوت ۲۰۲۲، شاون مایکلز به عنوان رئیس حوزه استعدادهای دبلیودبلیوئی و مسئول برند ان‌اکس‌تی انتخاب شد.[۱۳۷] در ۶ سپتامبر ۲۰۲۲، دبلیودبلیوئی اعلام کرد که تریپل اچ به مدیرارشد محتوا ترفیع پیدا کرده است.[۱۳۸]

ادغام با یو‌اف‌سی (۲۰۲۳-اکنون)

[ویرایش]

تأسیس گروه تی‌کی‌او (۲۰۲۳)

[ویرایش]
مقالهٔ اصلی: گروه تی‌کی‌او

در ژانویه ۲۰۲۳، وینس با گرفتن رضایت شاکیان، قصد خود را برای بازگشت به دبلیودبلیوئی برای مذاکرات حق پخش برنامه‌ها اعلام کرد؛ زیرا قرارداد رسانه‌ای دبلیودبلیوئی با شبکه فاکس و یواس‌ای نتورک در سال ۲۰۲۴ منقضی می‌شد.[۱۳۹] در همان ماه، جی‌پی‌مورگان برای مدیریت فروش احتمالی این شرکت استخدام شد. شرکت‌هایی که خواهان خرید دبلیودبلیوئی بودند، عبارت بودند از: فاکس کورپ و کامکست (مالک شبکه‌های فاکس و یواس‌ای نتورک)، شرکت والت دیزنی (مالک ای‌اس‌پی‌ان)، برادران وارنر دیسکاوری (پخش کننده برنامه‌های شرکت رقیب آل الیت رسلینگ)، نتفلیکس، آمازون، اندیور (دبلیودبلیوئی پیش از این با این شرکت برای سرویس دبلیودبلیوئی نتورک همکاری کرده بود)، لیبرتی مدیا، آژانس هنرمندان خلاق و صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان سعودی (دبلیودبلیوئی یک قرارداد بلندمدت با وزارت ورزش عربستان امضا کرده بود تا سالانه یک پی‌پرویو در این کشور برگزار شود).[۱۴۰][۱۴۱]

در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۳ اعلام شد که استفانی مک‌من از ریاست دبلیودبلیوئی کنار رفته و وینس مک‌من به عنوان مدیرعامل اجرایی به دبلیودبلیوئی برگشت.[۱۴۲][۱۴۳]

نشان‌واره گروه تی‌کی‌او

در ۳ آوریل ۲۰۲۳، دبلیودبلیوئی و اندیور به یک توافق دست یافتند که در این توافق، دو شرکت دبلیودبلیوئی و زافا که شرکت مادر یواف‌سی است، با همدیگر ادغام شده و یک شرکت عمومی ایجاد شود و سهام این دو شرکت تحت نام «تی‌کی‌او» در بورس نیویورک به فروش برسد؛ این خبر در ۱۶ مه رسماً توسط سخنگوی اندیور تأیید شد و اعلام شد نام این شرکت جدید، «هلدینگ گروه تی‌کی‌او» خواهدبود. بر اساس این توافق، ارزش دبلیودبلیوئی ۹/۱ میلیارد دلار ذکر شده است؛ همچنین ۵۱ درصد سهام شرکت جدید متعلق به اندیور خواهدبود و سهام‌داران دبلیودبلیوئی، ۴۹ درصد سهام را در اختیار خواهندداشت که از این ۴۹ درصد، وینس مک‌من، شخصاً ۳۴٪ سهام را در اختیار خواهدداشت.[۱۴۴]با این ادغام، برای نخستین بار بیشترین مالکیت دبلیودبلیوئی در اختیار خانواده مک‌من نیست؛ کسانی که این شرکت را بنانهاده و به مدت ۷۰ سال اداره کردند.[۱۴۵]

در گروه تی‌کی‌او، وینس مک‌من به عنوان رئیس هیئت مدیره، آری امانوئل به عنوان مدیرعامل اجرایی، مارک شاپیرو به عنوان مدیرارشد محتوا فعالیت می‌کنند؛ همچنین دانا وایت به عنوان مدیر اجرایی یواف‌سی، نیک خان به عنوان رئیس دبلیودبلیوئی و تریپل اچ به عنوان مدیرارشد محتوای دبلیودبلیوئی فعالیت خواهندکرد. طبق اعلام بسیاری از خبرگزاری‌ها، انتظار نمی‌رود که امانوئل دخالتی در امور محتوایی دبلیودبلیوئی داشته باشد. همچنین وینس مک‌من به‌طور مادام العمر رئیس هیئت مدیره خواهدبود، دارای حق وتو در بعضی از امور شرکت است و به‌طور شخصی ۵ نفر از افرادی که دبلیودبلیوئی را در هیئت مدیره نمایندگی می‌کنند، انتخاب می‌کنند.[۱۴۶][۱۴۷][۱۴۸][۱۴۹]

امانوئل در صحبت‌هایش در مورد این ادغام گفت:

این ادغام سبب می‌شود که دو شرکت بزرگ در زمینه ورزش و سرگرمی در کنار همدیگر باشند و این کار، هم‌افزایی قابل توجهی ایجاد می‌کند.[۱۴۸]

مک‌من هم در این رابطه گفت:

کسب و کارهای خانوادگی باید به دلایل درستی تکامل یابند و با توجه به کار باورنکردنی ای که آری [امانوئل] و اندیور برای رشد نام تجاری یواف‌سی انجام داده‌اند - تقریباً دوبرابر کردن درآمد آن در طول هفت سال گذشته - و موفقیت عظیمی که قبلاً در شراکت با تیم آنها در تعدادی از سرمایه‌گذاری‌ها داشته‌ایم، من معتقدم که این بدون شک بهترین نتیجه برای سهامداران ما و سایر سهامداران است.[۱۴۸]

این ادغام در روز ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳ رسماً صورت گرفت.[۱۵۰] پس از اعلام افراد حاضر در هیئت مدیره تی‌کی‌او در ۱۰ اوت ۲۰۲۳، تریپل اچ در هیئت مدیره جدید قرار نگرفت اما نقش خود را در این شرکت به‌عنوان مدیرارشد محتوای دبلیودبلیوئی حفظ خواهند کرد.[۱۵۱][۱۵۲]

در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۴، هیئت مدیره تی‌کی‌او از ۱۱ عضو به ۱۳ عضو افزایش یافت. همچنین، تغییراتی نیز در دبلیودبلیوئی به وجود آمد؛ از جمله انعقاد قرارداد رسانه‌ای با نتفلیکس برای پخش شوی راو در سال ۲۰۲۵ از این پلتفرم و اضافه شدن دوئین جانسون به هیئت مدیره و انتقال نام تجاری «د راک» به خود او.[۱۵۳][۱۵۴]

در ژانویه ۲۰۲۴، جنل گرانت، کارمند سابق دفتر مرکزی دبلیودبلیوئی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ علیه دبلیودبلیوئی و همچنین تی‌کی‌او (به دلیل مالکیت این شرکت بر دبلیودبلیوئی) طرح دعوی کرد. گرانت مدعی شد که وینس مک‌من، رئیس فعلی هیئت مدیره تی‌کی‌او، او را وادار به رابطه جنسی کرده است و به همراه جان لورنایتس، از دیگر مدیران دبلیودبلیوئی و یک کشتی‌گیر دبلیودبلیوئی که سابقاً، مبارز یواف‌سی بود، بارها به او بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱، قاچاق و تجاوز جنسی کرده‌اند. گرانت مدعی شد که توسط مک‌من مورد «ظلم و ستم و تحقیر شدید» قرار گرفته است، از جمله اجابت مزاج در طول رابطه جنسی. گرانت اظهار داشت که مک‌من با او پیمان‌نامه عدم افشا منعقد کرده بود تا ۳ میلیون دلار به او پرداخت کند، اما پس از اینکه اتهامات اولیه سوء رفتار جنسی در همان سال شنیده می‌شد، تنها به پرداخت ۱ میلیون دلار اکتفا کرد. پس از این اتفاق، دادستان‌های فدرال، مک‌من را احضار کرده و پرونده مورد بحث را بررسی کرده‌اند. یک روز پس از گزارش (در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴) وینس مک‌من از تی‌کی‌او استعفا داد. او در بیانیه‌ای گفت که این تصمیم به دلیل احترام به طرفداران دبلیودبلیوئی، گروه تی‌کی‌او و اعضای هیئت‌مدیره و سهامداران، شرکا و مؤسسات و همه کارمندان آن گرفته شده است.[۱۵۵]

دوران رنسانس (۲۰۲۴-اکنون)

[ویرایش]

در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۴، دبلیودبلیوئی اعلام کرد که از ژانویه ۲۰۲۵، شوی راو از پلتفرم نتفلیکس پخش خواهد شد.[۱۵۶] در ۱ آوریل ۲۰۲۴، تریپل اچ اعلام کرد که دبلیودبلیوئی وارد «دوران جدیدی» شده است.[۱۵۷] در ۳ آوریل، کشتی‌گیر دبلیودبلیوئی، کودی رودز، اصطلاح «دوران رنسانس» را برای این دوره به‌کار برد.[۱۵۸] در رسلمنیا ۴۰، دبلیودبلیوئی از ویدئوپکیج شروع جدیدی پیش از آغاز این رویداد استفاده کرد. در شب اول رسلمنیا ۴۰، تریپل اچ خطاب به تماشاچیان حاضر گفت: «به عصر جدید خوش آمدید!».[۱۵۹] در شب دوم رسلمنیا نیز استفانی مک‌من، همسر تریپل‌اچ، این صحبت‌ها را تکرار و از آن به‌عنوان عصر «پال لوک» (نام واقعی تریپل اچ) نام برد.[۱۶۰] در مسابقه پایانی شب دوم این رویداد، کودی رودز با شکست دادن رومن رینز، به قهرمانی ۱۳۱۶ روزه او پایان داد و قهرمان همزمان عنوان‌های جهانی دبلیودبلیوئی و یونیورسال شد.[۱۶۱]

قهرمانان کنونی

[ویرایش]

برندهای اصلی

[ویرایش]
نام عنوان قهرمان تعداد قهرمانی تاریخ شروع قهرمانی روزهای قهرمانی توضیحات
قهرمانی سنگین‌وزن جهان گونتر ۱ ۳ اوت ۲۰۲۴ +۱۳۰ با شکست دادن دیمین پریست در سامراسلم، قهرمان شد.[۱۶۲]
قهرمانی جهانی زنان لیو مورگان ۲ ۲۵ مه ۲۰۲۴ +۲۰۰ با شکست دادن بکی لینچ در کینگ آف د رینگ، قهرمان شد.[۱۶۳]
قهرمانی بین قاره‌ای بران بریکر ۲ ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴ +۵۱ با شکست دادن جی اوسو در راو، قهرمان شد.[۱۶۴]
قهرمانی زنان بین‌قاره‌ای کمربند در شوی راو به تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴ رونمایی شد و نخستین قهرمان آن به‌زودی مشخص خواهدشد.
قهرمانی تگ تیم جهان وار ریدرز

(اریک و آیوار)

۲ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴ +۲ با شکست دادن جاجمنت دی (فین بلر و جی‌دی مک‌دونا) در راو قهرمان شدند.[۱۶۵]
اسمک‌داون
نام عنوان قهرمان تعداد قهرمانی تاریخ شروع قهرمانی روزهای قهرمانی توضیحات
قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی

(قهرمانی دبلیودبلیوئی و قهرمانی یونیورسال)

کودی رودز ۱ ۷ آوریل ۲۰۲۴ +۲۵۵ با شکست دادن رومن رینز در رسلمنیا ۴۰، قهرمان شد.[۱۶۶]
قهرمانی زنان دبلیودبلیوئی نایا جکس ۲ ۳ اوت ۲۰۲۴ +۱۳۰ با شکست دادن بیلی در سامراسلم، قهرمان شد.[۱۶۲]
قهرمانی ایالات متحده شینسوکه ناکامورا ۳ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴ +۱۱ با شکست دادن ال‌ای نایت در سروایور سریز: وار گیمز، قهرمان شد.[۱۶۷]
قهرمانی زنان ایالات متحده چلسی گرین ۱ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴ +۴ با شکست دادن میچن در ستردی نایت مین ایونت، اولین قهرمان این کمربند شد.[۱۶۸]
قهرمانی تگ تیم دبلیودبلیوئی دی‌آی‌وای

(جانی گارگانو و توماسو چامپا)

۲ ۶ دسامبر ۲۰۲۴ +۵ با شکست دادن موتورسیتی ماشین گانز (الکس شلی و کریس سابین) در اسمک‌داون قهرمان شدند.[۱۶۹]
  • دو عنوان قهرمانی دبلیودبلیوئی و یونیورسال، با وجود این‌که تاریخچه‌ای جدا از هم دارند، اما با همدیگر و تحت نام «قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی» دفاع می‌شوند.

عناوین مشترک

[ویرایش]

این عناوین قهرمانی در هر سه برند راو، اسمک‌داون و ان‌اکس‌تی قابل دفاع هستند.

مشترک
نام عنوان قهرمان تعداد قهرمانی تاریخ شروع قهرمانی روزهای قهرمانی توضیحات
قهرمانی تگ تیم زنان بیانکا بلر و جید کارگیل ۲ ۳۱ اوت ۲۰۲۴ +۷۴ با شکست دادن آن هولی یونین (آلبا فایر و آیلا داون) در بش این برلین قهرمان شدند.[۱۷۰]
قهرمانی اسپید آندراده ۱ ۷ ژوئن ۲۰۲۴ +۱۵۲ با شکست دادن ریکوشی در اسپید، قهرمان شد.[۱۷۱]
قهرمانی زنان اسپید کندیس لری ۱ ۴ اکتبر ۲۰۲۴ +۳۵ با شکست دادن ایو اسکای، نخستین قهرمان این کمربند شد.[۱۷۲]
  • «اسپید» نام شویی است که به صورت اختصاصی از پلتفرم ایکس پخش می‌شود. در این شو، مسابقات عادی، محدودیت زمانی ۳ دقیقه‌ای و مسابقات بر سر عنوان قهرمانی، محدودیت زمانی ۵ دقیقه‌ای دارند.

برند آموزشی

[ویرایش]
ان‌اکس‌تی
نام عنوان قهرمان تعداد قهرمانی روزهای قهرمانی توضیحات
قهرمانی ان‌اکس‌تی تریک ویلیامز ۲ +۴۳ با شکست دادن ایثن پیج و با داوری افتخاری سی‌ام پانک در قسمت ویژه ان‌اکس‌تی در سی‌دبلیو، قهرمان شد.
قهرمانی زنان ان‌اکس‌تی روکسان پرز ۲ +۲۲۱ با شکست دادن لایرا والکیریا در استند اند دلیور، قهرمان شد.
قهرمانی آمریکای شمالی ان‌اکس‌تی تونی د آنجلو ۱ +۳۶ با شکست دادن اوبا فمی در ان‌اکس‌تی قهرمان شد.
قهرمانی زنان آمریکای شمالی ان‌اکس‌تی فلن هنلی ۱ +۱۷ با شکست دادن کلانی جوردن در هالووین هاوک قهرمان شد.
هریتیج کاپ ان‌اکس‌تی چارلی دمپسی ۲ +۹۲ با شکست دادن تونی د آنجلو در ان‌اکس‌تی قهرمان شد.
قهرمانی تگ تیم ان‌اکس‌تی نیثن فریزر و آکسیوم ۲ +۷۳ با شکست دادن چیس‌یو (آندره چیس و ریج هالند) در ان‌اکس‌تی قهرمان شدند.

قراردادها

[ویرایش]

دبلیودبلیوئی با بیشتر کشتی‌گیران خود قراردادهای انحصاری امضا می‌کند، به این معنی که کشتی‌گیران فقط می‌توانند در رویدادهای دبلیودبلیوئی حضور پیدا کنند و جز در شرایط خاص که از قبل هماهنگی‌های خاصی صورت گرفته باشد، مجاز به حضور برای شرکت دیگری نیستند. دبلیودبلیوئی حقوق، مدت زمان قرارداد، مزایا و سایر جزئیات قرارداد کشتی گیران را کاملاً خصوصی نگه می‌دارد.[۱۷۳]

اصطلاحات

[ویرایش]

دبلیودبلیوئی از اصطلاحات خاص مختلفی برای تبلیغ محصول خود استفاده می‌کند، مانند توصیف صنعت کشتی حرفه‌ای به عنوان «سرگرمی ورزشی» که این توصیف به‌خصوص در زمان مدیریت وینس مک‌من مورد استفاده قرار می‌گرفت. آنها از طرفداران خود در شوهای راو و اسمک‌دان به عنوان «دبلیودبلیوئی یونیورس» یاد می‌کنند، در حالی که برای ان‌اکس‌تی، آنها به عنوان «ان‌اکس‌تی یونیورس» نیز شناخته می‌شوند. کشتی گیران دو برند راو و اسمک‌دان «سوپراستارهای دبلیودبلیوئی» نامیده می‌شوند، در حالی که کشتی گیران ان‌اکس‌تی به عنوان «سوپراستارهای ان‌اکس‌تی» معرفی می‌شوند. کشتی گیران بازنشسته به عنوان «افسانه‌های دبلیودبلیوئی» توصیف می‌شوند، اما کسانی که به تالار مشاهیر دبلیودبلیوئی راه یافته‌اند، «هال آف فِیمِر»، یعنی عضو تالار مشاهیر نامیده می‌شوند.[۱۷۴]

سیاست شرکت درمورد مواد ممنوعه

[ویرایش]

«برنامه سلامتی استعدادهای دبلیودبلیوئی» یک برنامه جامع غربالگری مواد مخدر، الکل و قلب است که در فوریه ۲۰۰۶، سه ماه پس از مرگ ناگهانی یکی از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین کشتی گیران آنها، ادی گررو، که در ۳۸ سالگی درگذشت، آغاز شد. قبل از ایجاد برنامه سلامتی استعدادها، شرکت مادر دبلیودبلیوئی (در آن زمان دبلیودبلیواف) یعنی تایتان اسپورتز، یک سیاست تست دارو در خانه داشت که از سال ۱۹۸۷ تا زمانی که در سال ۱۹۹۶ لغو شد، وجود داشت.[۱۷۵] برنامه سلامتی، تحت رهنمودهای خط مشی آزمایش سوء مصرف مواد و مواد مخدر، آزمایش‌هایی را برای استفاده تفریحی و سوء استفاده از داروهای تجویزی، از جمله استروئیدهای آنابولیک انجام می‌دهد. از طریق برنامه سلامتی، کشتی گیران دبلیو دبلیو ای نیز سالانه برای مشکلات قلبی از قبل موجود یا در حال توسعه آزمایش می‌شوند. طبق مفاد این برنامه، تمام استعدادهای «تحت قرارداد با دبلیودبلیوئی که به‌طور منظم خدمات درون رینگ را به عنوان یک سرگرم‌کننده ورزشی حرفه ای انجام می‌دهند» بایستی تحت آزمایش قرار گیرند، با این حال، مجریان پاره وقت از این برنامه معاف هستند.[۱۷۶] در سال ۲۰۱۰، استفاده از شل کننده‌های عضلانی نیز در دبلیودبلیوئی ممنوع شد.[۱۷۷]

پی پر ویوها

[ویرایش]
رسلمنیا، بزرگ‌ترین پی پر ویو دبلیودبلیوئی و کشتی حرفه ای است. در سال ۲۰۲4، چهلمین دوره این مسابقات (در تصویر) در دو شب و در ورزشگاه لینکلن فایننشال فیلد شهر فیلادلفیا برگزار شد که در مجموع دو شب، ۱۴۵٬۳۱۸ نفر حضور داشتند.

دبلیودبلیوئی معمولا در هر ماه، یک پی پر ویو یا آنطور که شرکت نام می‌برد؛ یعنی پرمیوم لایو ایونت دارد که در آن، مسابقاتی سر عنوان‌های قهرمانی یا مسابقات بین کسانی که در طول شوها درگیری داشتند، برگزار می‌شود. پنج پی پر ویو در دبلیودبلیوئی از اهمیت بیشتری برخوردارند که ۴ مورد آن، قدیمی‌ترین پی پر ویوهای این شرکت‌اند که همچنان ادامه دارند. این پنج پی پر ویو به‌ترتیب زمان برگزاری، رویال رامبل، رسلمنیا، مانی این د بنک، سامر اسلم و سروایور سریز نام دارند. مهم‌ترین و قدیمی‌ترین پی پر ویوی این شرکت و حتی کل کشتی حرفه‌ای، رسلمنیا نام دارد که مهم‌ترین مسابقات سال در آن برگزار می‌شود و رکوردهای خاص خود را دارد، از جمله رکورد ۲۱ پیروزی متوالی و بدون باخت آندرتیکر در رسلمنیا که تا رسلمنیا ۳۰ نیز ادامه‌دار بود و رکورد او توسط براک لزنر شکسته شد.

این فهرست شامل پی پر ویوهای سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ کمپانی دبلیودبلیوئی به ترتیب زمان برگزاری است:

Royal Rumble (رویال رامبل)

Elimination Chamber (المینیشن چمبر)

Wrestlemania (رسلمنیا)

Backlash(بکلش)

Night Of Champions (شب قهرمانان)

Hell In a cell (هل این ا سل)

Money In The Bank (مانی این د بنک)

Summer Slam (سامر اسلم)

Payback (پی بک)

Fastlane (فست لین)

Crown Jewel (کراون جول)

Survivor Series (سروایور سریز)

اسطوره‌ها

[ویرایش]

کمپانی دبلیودبلیوئی در طول حیات خود شاهد اسطوره‌ها و ستاره‌های زیادی بوده که هرکدام در دوران خود باعث جذب بیننده و جذاب شدن مسابقات و افزایش درآمد این کمپانی شده‌اند.

افرادی چون آندرتیکر - د راک - شاون مایکلز - ریک فلر - رودی پایپر -میک فولی- تریپل اچ - رندی سوج - استون کلد استیو آستین - کین - هالک هوگان - گلدبرگ - آندره د جاینت - ریک رود- براک لزنر - برت هارت -بیگ شو-ری میستریو - ادج - کریس جریکو - رندی اورتون - جان سینا - باتیستا-کریسچن-سی ام پانک-شیمس-فین بالور از اسطوره‌های دبلیودبلیوئی به‌شمار می‌روند.

پرافتخارترین کشتی‌گیران دبلیودبلیوئی بر اساس عناوین جهانی

[ویرایش]

از زمانی که سی‌دبلیوسی از ان‌دبلیوآ جدا و دبلیودبلیودبلیواف به وجود آمد و بعد از تغییر نام به دبلیودبلیواف و دبلیودبلیوئی، این شرکت چندین کمربند قهرمانی جهانی برای مردان داشته است. نخستین کمربند جهانی دبلیودبلیوئی در سال ۱۹۶۳ با نام «قهرمانی سنگین‌وزن جهانی دبلیودبلیودبلیواف» ایجاد شد، کمربندی که اکنون آن را با نام قهرمانی دبلیودبلیوئی می‌شناسیم و قدیمی‌ترین کمربند جهانی این شرکت است. وقتی‌که تفکیک برندها در دبلیودبلیوئی رخ داد (۲۰۱۱–۲۰۱۲، ۲۰۱۶-اکنون) کمربند قهرمانی جهانی جدیدی برای برندی که فاقد کمربند جهانی بود ایجاد شده است.

نخستین قهرمان جهان در دبلیودبلیوئی، بادی راجرز، که در سال ۱۹۶۳ قهرمان کمربند سنگین‌وزن جهانی WWWF شد؛ کمربندی که امروزه آن را با نام قهرمانی دبلیودبلیوئی می‌شناسیم.

دبلیودبلیوئی اکنون سه کمربند جهانی دارد؛ قهرمانی دبلیودبلیوئی و قهرمانی یونیورسال در برند اسمک‌دان که با همدیگر و تحت نام «قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی یونیورسال» دفاع می‌شود و قهرمانی سنگین‌وزن جهان در برند راو.

در تعداد قهرمانی‌های جدول پایین، ممکن است کمربندهایی که در کمپانی‌های دیگر بودند را به عنوان قهرمانی‌های کشتی‌گیر حساب کند یا نکند؛ مثل قهرمانی سنگین‌وزن جهان ان‌دبلیوآ که برای دبلیودبلیوئی نیست اما این شرکت، این کمربند را در تعداد قهرمانی‌های جهانی کشتی‌گیران محسوب می‌کند.

لیست عناوین قهرمانی در دبلیودبلیوئی
ردیف نام عنوان قهرمانی سال‌های فعال
۱ قهرمانی دبلیودبلیوئی ۱۹۶۳-اکنون
۲ قهرمانی دبلیوسی‌دبلیو ۱۹۹۱–۲۰۰۱ (در سال ۲۰۰۱ به مالکیت دبلیودبلیواف رسید)
۳ قهرمانی ای‌سی‌دبلیو ۱۹۹۴–۲۰۰۱، ۲۰۰۶–۲۰۱۰ (در سال ۲۰۰۳ به مالکیت دبلیودبلیوئی رسید)
۴ قهرمانی سنگین‌وزن جهان (قدیمی) ۲۰۰۲–۲۰۱۳
۵ قهرمانی ان‌اکس‌تی ۲۰۱۹–۲۰۲۱ (همچنان فعال است اما تا سال ۲۰۲۱ عنوان جهانی به شمار می‌رفت)
۶ قهرمانی یونیورسال ۲۰۱۶-اکنون
۷ قهرمانی سنگین‌وزن جهان (جدید) ۲۰۲۳-اکنون
بیشترین قهرمانی جهانی در دبلیودبلیوئی
رتبه نام کشتی‌گیر عناوین قهرمانی تعداد قهرمانی اطلاعات
۱ جان سینا ۱۶ قهرمانی دبلیودبلیوئی در دوازدهمین قهرمانی او، با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد.
۱ ریک فلر
  • قهرمانی سنگین‌وزن جهان ان‌دبلیوآ (۸ بار)
  • قهرمانی سنگین‌وزن دبلیوسی‌دبلیو (۶ بار)
  • قهرمانی دبلیودبلیوئی (۲ بار)
 ۱۶ دبلیودبلیوئی و دیگر شرکت‌ها، فلر را به عنوان ۱۶ بار قهرمان جهان معرفی می‌کند؛ اما خود فلر می‌گوید که ۲۱ بار قهرمان جهان شده است. همچنین بعضی از منابع می‌گویند او ۱۸ بار قهرمان شده است. دلیل این اختلاف این است که ان‌دبلیوآ می‌گوید او ۹ بار قهرمان کمربند جهانی شرکتش شده است ولی دبلیودبلیوئی تنها ۸ قهرمانی او را لحاظ می‌کند. دبلیوسی‌دبلیو او را ۸ بار قهرمان این شرکت معرفی می‌کرد، در حالی‌که از نظر دبلیودبلیواف او را ۶ بار قهرمان در این شرکت لحاظ می‌کند؛ به‌گونه‌ای که قهرمانی اول او در دبلیوسی‌دبلیو را به عنوان ادامه قهرمانی‌اش در ان‌دبلیوآ و دو قهرمانی «کمربند دبلیوسی‌دبلیو اینترنشنال» را احتساب نمی‌کند. همچنین در دو بار قهرمانی او در دبلیودبلیوئی، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیواف شناخته می‌شد.[۱۷۸][۱۷۹]
۳ تریپل اچ ۱۴ در قهرمانی اول دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی دبلیودبلیواف شناخته می‌شد. قهرمانی پنجم او نیز با نام قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیواف و قهرمانی نهم او، با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد. همچنین تریپل اچ نخستین قهرمان کمربند قدیمی سنگین‌وزن جهان است که او را به نخستین فردی در دبلیودبلیوئی تبدیل می‌کند که توانسته است قهرمان کمربندهای دبلیودبلیوئی/اف و سنگین‌وزن جهان شود.
۳ رندی اورتن ۱۴ اورتن در ۲۴ سالگی موفق به قهرمانی سنگین‌وزن جهان شد و تبدیل به جوان‌ترین قهرمان سنگین‌وزن و در کل دبلیودبلیوئی تبدیل شد. او همچنین آخرین قهرمان کمربند سنگین‌وزن قدیم بود و آن را با قهرمانی دبلیودبلیوئی ادغام کرد؛ این اتفاق باعث شد قهرمانی هشتم دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهانی دبلیودبلیوئی شناخته شود؛ در دوره نهم به بعد، کمربند مجدداً به نام قهرمانی دبلیودبلیوئی بازگشت.
۵ هالک هوگان ۱۲ در اولین قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیواف شناخته می‌شد. در ششمین قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی/اف شناخته می‌شد. دبلیودبلیوئی تک قهرمانی جهانی او در کمپانی ژاپنی ان‌جی‌پی‌دبلیو را محاسبه نمی‌کند.
۶ اج ۱۱
۷ براک لزنر ۱۰ زمانیکه لزنر برای اولین بار قهرمان دبلیودبلیوئی شد، کمربند با نام قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد و بعداً به قهرمانی دبلیودبلیوئی تغییر نام داد. نام کمربند قهرمانی دبلیودبلیوئی در چهارمین دوره او، قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی بود. لزنر همچنین جوان‌ترین قهرمان دبلیودبلیوئی است. همچنین او بیشترین قهرمانی یونیورسال را دارد و اولین فردی است که توانسته قهرمان دو کمربند دبلیودبلیوئی و یونیورسال شود. دبلیودبلیوئی تک قهرمانی جهانی او در کمپانی ژاپنی ان‌جی‌پی‌دبلیو را محاسبه نمی‌کند.
۷ د راک ۱۰ در اولین قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی دبلیودبلیواف و در هفتمین قهرمانی، با نام قهرمانی بی‌قید و شرط دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد. در دومین قهرمانی دبلیوسی‌دبلیو او، کمربند به صورت ساده با نام قهرمانی جهان شناخته می‌شد.
۷ استینگ
  • قهرمانی سنگین‌وزن جهان ان‌دبلیوآ (۲ بار)
  • قهرمانی دبلیوسی‌دبلیو (۸ بار)
 ۱۰ دو قهرمانی دبلیوسی‌دبلیو او، کمربند دیگری با نام قهرمانی بین‌الملل دبلیوسی‌دبلیو وجود داشت (این کمربند تنها در سال ۱۹۹۳ فعال بود). دبلیودبلیوئی، ۴ قهرمانی جهانی او در تی‌ان‌اِی (ایمپکت رسلینگ فعلی) و ۱ قهرمانی دبلیودبلیوآ او را محاسبه نمی‌کند.
۷ ورن گنیه
  • قهرمانی آدبلیوآ (۱۰ بار)
 ۱۰
۱۱ هارلی ریس
  • قهرمانی سنگین‌وزن جهان ان‌دبلیوآ (۸ بار)
 ۸
۱۲ آندرتیکر ۷ در دو قهرمانی دبلیودبلیوئی اول او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیواف و در قهرمانی سوم او، با نام قهرمانی دبلیودبلیواف و در قهرمانی چهارم او، با نام قهرمانی بی‌چون و چرای دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد.
۱۲ بیگ شو ۷ در قهرمانی اول دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی دبلیودبلیواف شناخته می‌شد. در تک قهرمانی ای‌سی‌دبلیو او، کمربند با نام قهرمانی جهانی ای‌سی‌دبلیو شناخته می‌شد. بیگ شو تنها فردی است که توانسته قهرمان هر ۴ کمربند شود.
۱۲ برت هارت ۷ در هر ۵ قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیواف شناخته می‌شد.
۱۵ کرت انگل ۶ در ۲ قهرمانی دبلیودبلیوئی اول او، کمربند با نام قهرمانی دبلیودبلیواف شناخته می‌شد. دبلیودبلیوئی، تک قهرمانی جهانی او در ان‌جی‌پی‌دبلیو و ۶ قهرمانی جهانی در تی‌ان‌ای (ایمپکت رسلینگ فعلی) را محاسبه نمی‌کند.
۱۵ رومن رینز ۶ در ۳ قهرمانی دبلیودبلیوئی اول او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد. رینز تنها فردی است که توانسته دو قهرمانی دبلیودبلیوئی و یونیورسال را با هم نگه دارد.
۱۵ رندی سوج ۶ در هر دو قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیواف شناخته می‌شد.
۱۵ استون کلد استیو آستین ۶ در هر ۶ قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی دبلیودبلیواف شناخته می‌شد.
۱۵ کوین نش ۶ در تک قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیواف شناخته می‌شد.
۱۵ بوکرتی ۶
۱۵ کریس جریکو ۶ در دومین قهرمانی دبلیوسی‌دبلیو او، کمربند به صورت ساده با نام قهرمانی جهان شناخته می‌شد. همچنین جریکو آخرین قهرمان دبلیوسی‌دبلیو بود و آن را با قهرمانی دبلیودبلیواف ادغام کرد؛ این اتفاق باعث شد تک قهرمانی دبلیودبلیوئی او با نام قهرمانی بی‌قید و شرط دبلیودبلیواف شناخته شود. دبلیودبلیوئی، تک قهرمانی جهانی آل الیت رسلینگ و رینگ آف آنر او را محاسبه نمی‌کند.
۱۵ باتیستا ۶
۱۵ سی‌ام پانک ۶ دبلیودبلیوئی، ۱ قهرمانی جهانی او در رینگ آف آنر و ۲ قهرمانی جهانی او در آل الیت رسلینگ را محاسبه نمی‌کند.
۲۴ دنیل برایان ۵ در سومین قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد. دبلیودبلیوئی، ۴ قهرمانی جهانی او در دیگر شرکت‌ها که یکی از آنها در رینگ آف آنر بوده است را محاسبه نمی‌کند.
۲۴ مدداگ واهون
  • قهرمانی آدبلیوآ (۵ بار)
 ۵
۲۴ سث رالینز ۵ در هر ۲ قهرمانی دبلیودبلیوئی او، کمربند با نام قهرمانی سنگین‌وزن جهان دبلیودبلیوئی شناخته می‌شد. رالینز نخستین قهرمان سنگین‌وزن جدید جهان است. دبلیودبلیوئی، تک قهرمانی او در رینگ آف آنر را محاسبه نمی‌کند.
۲۴ سندمن
  • قهرمانی ای‌سی‌دبلیو (۵ بار)
 ۵ علیرغم اینکه دبلیودبلیوئی، هیچ‌کدام از قهرمانی‌های ای‌سی‌دبلیو تا پیش از سال ۱۹۹۴ را به رسمیت نمی‌شناسد، بازهم سندمن به عنوان پنج بار قهرمان ای‌سی‌دبلیو توصیف می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "WWE® Reports Record 2020 Results and 2021 Business Outlook" (PDF). corporate.wwe.com.
  2. ↑ "WWE® Reports Record 2020 Results and 2021 Business Outlook" (PDF). corporate.wwe.com.
  3. ↑ Editorial, Reuters. "${Instrument_CompanyName} ${Instrument_Ric} Company Profile | Reuters.com". U.S. (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-04.
  4. ↑ "Company Overview". corporate.wwe.com (به انگلیسی). Retrieved 2019-07-04.[پیوند مرده]
  5. ↑ «Breakdown of Ages of WWE Audience Illustrates Interesting Trend».
  6. ↑ https://www.britannica.com/topic/World-Wrestling-Entertainment
  7. ↑ https://www.sportskeeda.com/wwe/history-of-wwe
  8. ↑ https://www.sportskeeda.com/wwe/history-of-wwe
  9. ↑ https://www.britannica.com/biography/Vince-McMahon#ref1079947
  10. ↑ «SEC-Show». otp.tools.investis.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۳.
  11. ↑ «Vince McMahon Resigns From Endeavor-Owned Sports Group After Horrific Rape Claims – Deadline». web.archive.org. ۲۰۲۴-۰۱-۲۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۳.
  12. ↑ Hornbaker, Tim (2015). Capitol Revolution: The Rise of the McMahon Wrestling Empire. p. 117. ASIN 1770411240. He Inaugurated his promotion on January 7, 1953, [...].
  13. ↑ Solomon, Brian (2006). WWE Legends. p. 6. ASIN 0743490339. McMahon formed a company he called the Capitol Wrestling Corporation, and presented his first regular wrestling show under the Capitol banner on January 7, 1953
  14. ↑ Sullivan, Greenberg & Pantaleo (2016). WWE Encyclopedia of Sports Entertainment. p. 372. ISBN 978-1-4654-5313-6. On January 7, 1953, he put on the first-ever Capitol Wrestling Corporation event
  15. ↑ «History of wwe».
  16. ↑ "Vincent J. McMahon official bio on wwe.com". From the time Vince, Sr. took over Capitol Wrestling Corporation from his father, the company continued to flourish in the northeastern United States.
  17. ↑ Krugman, Michael (2009). Andre the Giant: A Legendary Life. Simon & Schuster. p. 11. ISBN 978-1-4391-8813-2.
  18. ↑ Cohen, Daniel (1999). Wrestling Renegades: An in Depth Look at Today's Superstars of Pro Wrestling. Pocket Books. p. 16. ISBN 0-671-03674-2.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ "NWA World Heavyweight Championship". Wrestling Observer Newsletter. ژوئیه ۲۰, ۲۰۱۱.
  20. ↑ «WrestlingClassics.com Message Board: 1963 WWWF World Title Tournament in Rio». wrestlingclassics.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۹.
  21. ↑ Binks, Elliott (2015-05-23). "10 Most Notorious WWE Squash Matches". WhatCulture.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-19.
  22. ↑ "TITAN SPORTS, INC. v. COM | 690 F.Supp. 1315 (1988) | pp131511786 | Leagle.com". Leagle (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-19.
  23. ↑ "Book sources - Wikipedia". en.wikipedia.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-19.
  24. ↑ Johnson, William (March 25, 1991) (September 18, 2013). "Wrestling With Success" (به انگلیسی). Archived from the original on 18 September 2013. Retrieved 19 September 2023.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  25. ↑ Stallone, Sylvester (1982-05-28), Rocky III, Sylvester Stallone, Talia Shire, Burt Young, Chartoff-Winkler Productions, United Artists, retrieved 2023-09-19
  26. ↑ «Wrestlemania 32: Record and reputations tumble». Yahoo Sports (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۴-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۱۹.
  27. ↑ Araton، Harvey (۱۹۹۱-۰۶-۲۰). «WRESTLING; Hogan and Piper Set to Testify in Steroid Trial» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  28. ↑ Bixenspan, David. "WWE Wellness Fallout: A Brief History of Drug Testing in Professional Wrestling". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  29. ↑ «OO: Online Onslaught Special Features (Pro Wrestling News, Analysis, and Commentary... WWF, WCW, ECW, The Rock, Steve Austin, RVD, Undertaker, Triple H)». web.archive.org. ۲۰۰۸-۰۵-۱۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  30. ↑ "Have a Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-08-29.
  31. ↑ "Montreal Screwjob". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-09-04.
  32. ↑ «Revisit The Highest-Rated Segment In The History Of Monday Night Raw». UPROXX (به انگلیسی). ۲۰۱۶-۰۹-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  33. ↑ «The New PW Is Coming Soon!». www.prowrestling.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  34. ↑ «WWE Corporate - WWE Begins Trading on NYSE Today». web.archive.org. ۲۰۱۴-۰۳-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  35. ↑ «Wrestling - WrestleMania 17 -». Gambling in Canoe (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  36. ↑ «PWTorch.com - TORCH FLASHBACK (12-09-01): Chris Jericho becomes WWE Undisputed champion - Torch cover story with parallels to The Miz as WWE champion, Vengeance 2001 PPV Report». www.pwtorch.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  37. ↑ «Settlement Agreement - WWF-World Wide Fund for Nature and Titan Sports Inc. - Sample Contracts and Business Forms». contracts.onecle.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  38. ↑ "World Wrestling Federation Entertainment drops the ‘F’!". corporate.wwe.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  39. ↑ «- YouTube». www.youtube.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  40. ↑ «WWE Corporate». web.archive.org. ۲۰۰۷-۰۳-۱۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ مارس ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  41. ↑ «WWE Ruthless Aggression: New Lies For A New Era». UPROXX (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۰۲-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  42. ↑ "A Stunning Homecoming". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  43. ↑ "Read our list of John Cena's 10 greatest rivalries". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  44. ↑ Shields، Brian (۲۰۰۹). WWE: History Of WrestleMania. ص. ۵۹.
  45. ↑ «WWE Money in the Bank: How much does it elevate a superstar's career?». Baltimore Sun. ۲۰۱۲-۰۷-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۰.
  46. ↑ "ECW". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  47. ↑ "A News Release from SCI FI Channel: WWE BRINGS ECW TO SCI FI CHANNEL". corporate.wwe.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  48. ↑ Gagnon, Joshua (2011-12-05). "The WWE PG Era: Is it actually working?". Cageside Seats (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-20.
  49. ↑ «WWE goes PG | WWE.com». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۹-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  50. ↑ «PWTorch.com - CALDWELL'S WWE SUMMERSLAM PPV RESULTS 8/14: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Cena vs. Punk title unification». pwtorch.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  51. ↑ «Sports - Wrestling - PPVReports: TLC Match and the return of a fan favorite liven up SummerSlam». Gambling in Canoe (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  52. ↑ Martin، Adam (۲۰۰۹-۱۲-۱۳). «TLC PPV Results - 12/13/09». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  53. ↑ "Raw results: Triple H to battle Punk". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  54. ↑ "WWE Championship". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  55. ↑ "WWE TLC 2013". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  56. ↑ «COMPLETE WWE TLC COVERAGE: THE UNIFIED WWE WORLD CHAMPION IS CROWNED AND MUCH MORE | PWInsider.com». pwinsider.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  57. ↑ "The Shield's 10 best Six-Man Tag Team Matches". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  58. ↑ Graser، Marc (۲۰۱۰-۰۲-۱۶). «WWE's 'ECW' ends run on Syfy». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  59. ↑ "As you like it". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  60. ↑ «Wrestleview.com - New update on Danielson's release from WWE». web.archive.org. ۲۰۱۰-۰۷-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  61. ↑ "Daniel Bryan released". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  62. ↑ "Shows". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  63. ↑ «WWE Corporate - WWE And Full Sail University Launch Partnership». web.archive.org. ۲۰۱۴-۰۳-۱۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  64. ↑ "WrestleMania 30". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  65. ↑ "Undertaker's streak ends at WrestleMania 30: Does Brock Lesnar loss". The Independent (به انگلیسی). 2014-04-07. Retrieved 2023-09-21.
  66. ↑ "Home". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  67. ↑ Dilbert, Ryan. "Brock Lesnar Destroying John Cena at SummerSlam 2014 Was Brilliant Booking". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  68. ↑ WWE: Is Brock Lesnar The Most Dominant Superstar Of All-Time? | SI NOW | Sports Illustrated, retrieved 2023-09-21
  69. ↑ Triple H vows to end the "Yes!" Movement at WrestleMania: Raw, March 24, 2014, retrieved 2023-09-21
  70. ↑ "What is your favorite WWE Era?". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  71. ↑ Dilbert, Ryan. "Biggest Takeaways from Stone Cold Steve Austin's Podcast with Triple H". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  72. ↑ Glencross, Sharon. "Brock Lesnar vs. John Cena vs. Seth Rollins Proved WWE Champ Is Needed Long-Term". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  73. ↑ «411MANIA». Csonka’s WWE Raw Review 7.06.15 (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  74. ↑ "2015 Slammy Award winners". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  75. ↑ "10 greatest wrestlers to never wrestle in WWE". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  76. ↑ Wignall, Ben (2020-03-29). "WWE news: On this day in 2015, Seth Rollins performed the 'Heist of the Century' at WrestleMania 31". GiveMeSport (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  77. ↑ "WrestleMania moments: The defining memory from all 35 years of WWE's signature annual event". CBSSports.com (به انگلیسی). 2020-03-30. Retrieved 2023-09-21.
  78. ↑ "This weekend WWE will face its toughest opponent: The wrestling audience". CNET (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  79. ↑ «WWE WrestleMania 32 Results 4/3/16». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  80. ↑ Kennedy, Jamie (2016-06-21). "WWE Money In The Bank 2016: 10 Things You Probably Missed". WhatCulture.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  81. ↑ Mr. McMahon reveals the Commissioners of Raw and SmackDown Live: Raw, July 11, 2016, retrieved 2023-09-21
  82. ↑ Daniels, Tim. "Charlotte Flair and the Best Women's Performers in WrestleMania History". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  83. ↑ «411MANIA». WWE Announces Year-End Awards on Instagram (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  84. ↑ Staff، PWMania com (۲۰۱۹-۰۴-۰۷). «WWE WrestleMania 35 Results – April 7, 2019 - PWMania - Wrestling News» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  85. ↑ Martin، Adam (۲۰۱۹-۰۴-۰۷). «WrestleMania 35 Results - 4/7/19 (Triple Threat Match, Lesnar vs. Rollins, Bryan vs. Kofi)». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  86. ↑ «The John Report: WWE NXT Takeover WarGames 11/18/17 Review – TJR Wrestling». tjrwrestling.net (به انگلیسی). ۲۰۱۷-۱۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  87. ↑ Breuninger, Kevin (2018-10-25). "WWE confirms Saudi wrestling event in Q3 earnings report despite searing backlash over Jamal Khashoggi's death". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  88. ↑ Staff، PWMania com (۲۰۱۷-۰۴-۳۰). «WWE Payback Results – April 30, 2017 - PWMania - Wrestling News» (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۷ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  89. ↑ Staff، PWMania com (۲۰۱۷-۰۹-۲۴). «WWE No Mercy Results – September 24, 2017 - PWMania - Wrestling News» (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۷ سپتامبر ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  90. ↑ "The New Day Become 11-Time Tag Team Champions on WWE Raw, Get WrestleMania 37 Match". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  91. ↑ Tedesco، Mike (۲۰۱۹-۰۴-۰۹). «Video: Seth Rollins and Roman Reigns say goodbye to Dean Ambrose after RAW». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  92. ↑ «Chris Jericho Reveals Why He Quit WWE + Serious Raw Improvements». ringsideintel.com (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۹-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  93. ↑ "WWE WrestleMania 36 Day 2: Results, new champion, match ratings and full recap". CNET (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  94. ↑ "WrestleMania 36 shatters more records". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  95. ↑ "WWE WrestleMania 36's Viewership Smashed Records". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  96. ↑ "WWE WrestleMania 37: Roman Reigns, Daniel Bryan embrace fans returning after thriving in ThunderDome era". CBSSports.com (به انگلیسی). 2021-04-09. Retrieved 2023-09-29.
  97. ↑ «The top 6 matches and moments of the WWE ThunderDome era». FOX Sports (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.
  98. ↑ Otterson، Joe (۲۰۲۰-۰۳-۱۲). «WWE Moves 'SmackDown Live' to Orlando Performance Center With No Live Audience Due to Coronavirus». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  99. ↑ "WWE SmackDown results, recap, grades: John Cena caps surreal empty arena show you have to see". CBSSports.com (به انگلیسی). 2020-03-14. Retrieved 2023-09-21.
  100. ↑ "WWE NXT TakeOver: In Your House results, recap, grades: Women's main event steals nostalgic show". CBSSports.com (به انگلیسی). 2020-06-08. Retrieved 2023-09-21.
  101. ↑ "WWE to resume live TV tapings after being deemed 'essential business' by Florida governor's office". CBSSports.com (به انگلیسی). 2020-04-13. Retrieved 2023-09-21.
  102. ↑ "WWE to resume live TV matches starting Monday". ESPN.com (به انگلیسی). 2020-04-11. Retrieved 2023-09-21.
  103. ↑ Zaveri، Mihir (۲۰۲۰-۰۴-۱۴). «The WWE Is Now Considered an 'Essential Service' in Florida» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  104. ↑ "WWE to resume live TV tapings after being deemed 'essential business' by Florida governor's office". CBSSports.com (به انگلیسی). 2020-04-13. Retrieved 2023-09-21.
  105. ↑ ۱۰۵٫۰ ۱۰۵٫۱ Lauletta، Tyler. «WWE fired dozens of wrestlers and other talent just days after a controversial decision deemed them an essential business in Florida and fans are livid with Vince McMahon». Insider (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  106. ↑ "Linda McMahon Under Major Scrutiny After WWE Is Deemed 'Essential' by Florida Officials". Sports (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  107. ↑ Browning, Oliver (2020-04-15). "WWE news: Linda McMahon made political donation of $20m same day WWE declared 'essential'". GiveMeSport (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  108. ↑ "WWE's Vince McMahon appointed on panel to fix US economy same day pro-wrestling company goes on firing spree". Free Press Journal (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  109. ↑ «Here's who was laid off by WWE and how they responded on social media». Los Angeles Times (به انگلیسی). ۲۰۲۰-۰۴-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  110. ↑ Editor, Scott McDonald Deputy Night (2020-04-15). "Kurt Angle, Other WWE Stars Furloughed From Coronavirus Impact". Newsweek (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21. {{cite web}}: |نام خانوادگی= has generic name (help)
  111. ↑ «WWE to hold shows at Amway Center with virtual fans». web.archive.org. ۲۰۲۰-۰۸-۲۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  112. ↑ "2021 WWE WrestleMania 37 tickets: Capacity set at 25,000 fans for each night of show at Raymond James Stadium". CBSSports.com (به انگلیسی). 2021-03-17. Retrieved 2023-09-21.
  113. ↑ Tedesco، Mike (۲۰۲۱-۰۴-۱۰). «WrestleMania 37 Results - 4/10/21 (Night One, Sasha Banks vs. Bianca Belair in the main event)». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  114. ↑ "Daniel Bryan's WWE contract expired following SmackDown match" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  115. ↑ «NXT 2.0: A wrestling obituary or a rebirth? We'll find out tonight». Orlando Sentinel (به انگلیسی). ۲۰۲۱-۰۹-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  116. ↑ "2022 WWE WrestleMania 38 results, Night 1 grades: Steve Austin wrestles surprise match, Cody Rhodes returns". CBSSports.com (به انگلیسی). 2022-04-03. Retrieved 2023-09-21.
  117. ↑ «411MANIA». Cook’s WWE WrestleMania 38 Night Two Review (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  118. ↑ «411MANIA». Stew’s WWE Royal Rumble 2023 Review (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  119. ↑ «WrestleMania 39 is the highest grossing WWE event in history» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  120. ↑ "History will be made as Seth "Freakin" Rollins and AJ Styles vie to become the first World Heavyweight Champion". WWE (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  121. ↑ Individualist. «WWE Raw Results (9/4): Keller's report on Gunther vs. Chad Gable for Intercontinental Title, McIntyre & Riddle vs. Viking Raiders, Payback fallout» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  122. ↑ Wilen، Jerome (۲۰۲۲-۰۶-۱۷). «Vince McMahon steps down, Stephanie McMahon named interim CEO and Chairwoman of WWE». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  123. ↑ «VINCE MCMAHON STEPS BACK AS WWE CEO & CHAIRMAN OF THE BOARD, STEPHANIE MCMAHON RETURNS TO COMPANY | PWInsider.com». www.pwinsider.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  124. ↑ Dj. «Vince McMahon appears on Smackdown, talks about WWE signature» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  125. ↑ "Vince McMahon Retires As WWE CEO At Age 77 | Fightful News". www.fightful.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  126. ↑ "Vince McMahon announces retirement from WWE" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  127. ↑ "Triple H To Assume All WWE Creative Responsibilities, Nick Khan And Stephanie McMahon Named Co-CEOs | Fightful News". www.fightful.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  128. ↑ "WWE SmackDown live results: The first show of the post-Vince McMahon era" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  129. ↑ Hayes، Dade (۲۰۲۲-۰۸-۱۶). «WWE Starts Post-Vince McMahon Era With Strong Q2 Numbers; Co-CEO Stephanie McMahon Lauds Father As "True Founder And Entrepreneur"». Deadline (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  130. ↑ Beaston, Erik. "Predicting How WWE Will Change in the Post-Vince McMahon Era". Bleacher Report (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  131. ↑ Dawson، Alan. «WWE changes in a post-Vince McMahon era will benefit AEW: promotional rival Tony Khan». Insider (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  132. ↑ "WWE starts post-Vince McMahon era with strong Q2". www.sportsbusinessjournal.com (به انگلیسی). 2022-08-16. Retrieved 2023-09-21.
  133. ↑ "'It is the dawning of a new era': How WWE moves forward without Vince McMahon". ESPN.com (به انگلیسی). 2022-08-04. Retrieved 2023-09-21.
  134. ↑ "Becky Lynch: It's 'the dawning of a new era' in WWE without Vince McMahon" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  135. ↑ «'SummerSlam' Was Just the Start of WWE's Fascinating Next Era» (به انگلیسی). Sports Illustrated. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  136. ↑ "WWE SummerSlam 2022 review: The start of a new era" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  137. ↑ Wilen، Jerome (۲۰۲۲-۰۸-۱۹). «WWE ending NXT UK, being rebranded in 2023; Shawn Michaels promoted». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  138. ↑ "WWE announces Paul 'Triple H' Levesque's promotion to chief content officer" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  139. ↑ "McMahon unretires ahead of WWE media talks". ESPN.com (به انگلیسی). 2023-01-06. Retrieved 2023-09-21.
  140. ↑ Sherman, Alex (2023-01-07). "Vince McMahon is back at WWE to ensure a smooth sale process. Here's who might want to buy it". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  141. ↑ Perez, Michael McCarthy, A. J. (2023-01-06). "Saudi Public Investment Fund Could Bid on WWE". Front Office Sports (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  142. ↑ Otterson، Joe (۲۰۲۳-۰۱-۱۰). «Stephanie McMahon Resigns as Co-CEO of WWE». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  143. ↑ Chu، Patrick (۲۰۲۳-۰۱-۱۱). «WWE Board Elects Vince McMahon Executive Chairman, Daughter Stephanie McMahon Departs» (به انگلیسی). Wall Street Journal. شاپا 0099-9660. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  144. ↑ «DEFM14C». app.quotemedia.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  145. ↑ Sherman, Alex (2023-04-02). "WWE near deal to be sold to UFC parent Endeavor, sources say". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  146. ↑ Vlessing، Georg Szalai,Etan؛ Szalai، Georg؛ Vlessing، Etan (۲۰۲۳-۰۴-۰۳). «Endeavor's UFC, WWE to Merge; Ari Emanuel to Serve as CEO, Vince McMahon as Executive Chair». The Hollywood Reporter (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  147. ↑ «S-4/A». app.quotemedia.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  148. ↑ ۱۴۸٫۰ ۱۴۸٫۱ ۱۴۸٫۲ Calia, Alex Sherman,Mike (2023-04-03). "WWE agrees to merge with UFC to create a new company run by Ari Emanuel and Vince McMahon". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  149. ↑ "Vince McMahon: I will remain involved in WWE creative at a 'higher level'" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  150. ↑ "ENDEAVOR AND WWE® DEAL TO CREATE TKO GROUP HOLDINGS EXPECTED TO CLOSE SEPTEMBER 12". corporate.wwe.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-21.
  151. ↑ Burack، Bobby (۲۰۲۳-۰۴-۰۳). «WWE CEO Nick Khan Talks WWE/UFC Merger». OutKick (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  152. ↑ Staff، PWMania com (۲۰۲۳-۰۵-۰۳). «Nick Khan And Triple H Discuss WWE – Endeavor, Why RAW And SmackDown Ratings Rising, More - PWMania - Wrestling News» (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۱.
  153. ↑ "TKO CEO Ari Emanuel: Netflix deal strengthens the WWE brand 'on a global basis'". CNBC (به انگلیسی). Retrieved 2024-03-08.
  154. ↑ «آیا دواین جانسون مالک WWEو UFC شد؟ بررسی یک بمب خبری». طرفداری. ۲۰۲۴-۰۱-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۳-۰۸.
  155. ↑ «Vince McMahon Resigns From Endeavor-Owned Sports Group After Horrific Rape Claims – Deadline». web.archive.org. ۲۰۲۴-۰۱-۲۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۳-۰۸.
  156. ↑ "Netflix to Become New Home of WWE 'Raw' Beginning 2025". About Netflix (به انگلیسی). Retrieved 2024-10-22.
  157. ↑ Kahrs، Alex (۲۰۲۴-۰۴-۰۲). «WWE is in 'another era' like the Attitude Era, according to Triple H». WWE News, WWE Results, AEW News, AEW Results (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۳.
  158. ↑ «WWE star Cody Rhodes files trademark for 'The Renaissance Era'». F4W/WON (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۴-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۳.
  159. ↑ McGeorge, Alistair (2024-04-07). "WWE enters brand new era as Triple H kicks off renaissance at WrestleMania 40". Metro (به انگلیسی). Retrieved 2024-05-23.
  160. ↑ Zee، Michaela (۲۰۲۴-۰۴-۰۸). «Stephanie McMahon Opens WWE WrestleMania 40 During Night Two Surprise Appearance». Variety (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۵-۲۳.
  161. ↑ "Cody Rhodes Finishes The Story, Beats Roman Reigns To Win Undisputed WWE Universal Title At WrestleMania XL Night Two | Fightful News". www.fightful.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-05-23.
  162. ↑ ۱۶۲٫۰ ۱۶۲٫۱ Powell، Jason (۲۰۲۴-۰۸-۰۳). «WWE SummerSlam results: Powell's review of Cody Rhodes vs. Solo Sikoa in a Bloodline Rules match for the WWE Championship, Damian Priest vs. Gunther for the World Heavyweight Championship». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  163. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۰۵-۲۵). «WWE King and Queen of the Ring results: Powell's live review of Cody Rhodes vs. Logan Paul for the WWE Title, Gunther vs. Randy Orton in the KOTR finals, Nia Jax vs. Lyra Valkyria in the QOTR finals». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  164. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۱۰-۲۱). «WWE Raw results (10/21): Powell's live review of Jey Uso vs. Bron Breakker for the Intercontinental Title, New Day vs. AOP and The Creeds vs. Rey Mysterio and Dragon Lee in tourney matches for a shot at the WWE Tag Titles». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  165. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۱۲-۱۷). «WWE Raw results (12/16): Powell's live review of Bron Breakker vs. Ludwig Kaiser for the Intercontinental Title, Finn Balor and JD McDonagh vs. The War Raiders for the World Tag Team Titles». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۸.
  166. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۰۴-۰۷). «WrestleMania XL results: Powell's live review of night two with Roman Reigns vs. Cody Rhodes for the WWE Universal Championship with Bloodline Rules, Seth Rollins vs. Drew McIntyre for the World Heavyweight Championship». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  167. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۱۲-۰۱). «WWE Survivor Series WarGames results: Powell's review of OG Bloodline and CM Punk vs. The Bloodline and Bronson Reed in a WarGames match, women's WarGames match, three title matches». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۲.
  168. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۱۲-۱۵). «WWE Saturday Night's Main Event results (12/14): Powell's live review of Cody Rhodes vs. Kevin Owens for the WWE Championship, Gunther vs. Damian Priest vs. Finn Balor for the World Heavyweight Championship». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۸.
  169. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۱۲-۰۷). «WWE Smackdown results (12/6): Barnett's review of MCMG vs. The Street Profits for the WWE Tag Team Titles, Naomi vs. Tiffany Stratton vs. Elektra Lopez in a Women's U.S. Title tournament match». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۲-۱۲.
  170. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۰۸-۳۱). «WWE Bash in Berlin results: McGuire's review of Gunther vs. Randy Orton for the World Heavyweight Title, Cody Rhodes vs. Kevin Owens for the WWE Championship, CM Punk vs. Drew McIntyre in a strap match». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  171. ↑ Powell، Jason (۲۰۲۴-۰۶-۱۴). «WWE Speed - Ricochet vs. Andrade for the WWE Speed Title». Pro Wrestling Dot Net (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  172. ↑ «Candice LeRae crowned first WWE Speed Women's Champion». F4W/WON (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۱۰-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۱-۱۳.
  173. ↑ Smith, Chris. "Breaking Down How WWE Contracts Work". Forbes (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-29.
  174. ↑ «WrestleMania expected to attract 120,00 fans to Bay Area - SFGate». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۳-۳۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ مارس ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.
  175. ↑ «McMahon says he'll clean up steroids in WWF». Baltimore Sun. ۱۹۹۱-۰۷-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.
  176. ↑ "Brock Lesnar won't be punished by WWE; not subject to wellness policy" (به انگلیسی). Retrieved 2023-09-29.
  177. ↑ «PWTorch.com - WWE News: WWE officially updates Wellness Policy to ban the "non-medical use" of muscle relaxant Soma». www.pwtorch.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.
  178. ↑ «RIC FLAIR: THE 16-TIME... 18-TIME … 21-TIME... EXACTLY HOW MANY TIMES HAS HE BEEN WORLD CHAMPION? | PWInsider.com». www.pwinsider.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.
  179. ↑ «Ric Flair's Title History | WWE.com». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۱-۱۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۹-۲۹.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دبلیودبلیوئی موجود است.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب <references group="یادداشت"/> متناظر پیدا نشد. ().

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دبلیودبلیوئی&oldid=40853851»