خیزش گتوی بیاویستوک
| خیزش گتوی بیاویستوک | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ جهانی دوم و هولوکاست | |||||||
.jpg) نمایی از برچیدگی و شکست خیزش گتوی بیاویستوک. در عکس، مردان یهودی با دستان بالا، تحت نظارت یک‌واحد نظامی آلمانی نازی دیده‌می‌شوند. (۱۵ تا ۲۰ اوت ۱۹۴۳) | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
| اودیلو گلوبوکنیک | |||||||
| قوا | |||||||
| ۳۰۰ تا ۵۰۰ | |||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ۹ آلمانی زخمی شدند[۱] | ۱۱٬۲۰۰ تن به اردوگاه‌ها تبعید شدند | ||||||
| بنا بر گزارش‌ها، چند صد تن توانستند از گتو فرار کرده و به گروه‌های مقاومت بپیوندند. | |||||||
خیزش گتوی بیاویستوک خیزشی در گتوی یهودی بیاویستوک علیه نیروهای آلمان نازی در جریان جنگ جهانی دوم بود. این خیزش در شب ۱۶ اوت ۱۹۴۳ آغاز شد و دومین خیزش گتوی بزرگ ترتیب داده شده در لهستان تحت اشغال آلمان نازی پس از خیزش گتوی ورشو در آوریل-مه ۱۹۴۳ بود. رهبری این خیزش را سازمان نظامی ضدفاشیست بر عهده داشت.
این خیزش در پی اعلام برنامه آلمانی‌ها برای اخراج و تبعید ساکنان گتو آغاز شد. هدف اصلی آن نیز شکستن محاصره آلمانی‌ها و مهیا ساختن فرصت برای فرار تعداد زیادی از یهودیان زندانی به جنگل نیژین در نزدیکی گتو بود. گروهی متشکل از ۳۰۰ تا ۵۰۰ رزمنده با ۲۵ مسلسل و ۱۰۰ تفنگ دستی و نیز کوکتل مولوتف‌های دست‌ساز به نیروهای آلمانی حمله کردند ولی به دلیل تعداد بسیار بیشتر نیروهای آلمانی تلفات شدیدی متحمل شدند. رهبران این خیزش اقدام به خودکشی کردند. تعداد اندکی که توانستند به جنگل نیژین پناه ببرند نیز بعدها به گروه‌های مقاومت مسلحانه در اطراف منطقه بیاویستوک پیوستند.
منابع
[ویرایش]- ↑ Sara Bender (2008). The Jews of Bialystok During World War II and the Holocaust (Google Books preview). The End of the Ghetto. UPNE. pp. 253–263. ISBN 1-58465-729-4. Retrieved 19 March 2015.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Białystok Ghetto uprising». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد هولوکاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |