خانه حیاط مرکزی
ظاهر
(تغییرمسیر از حیاط مرکزی)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/The_Abbey_Sutton_Courtenay.jpg/220px-The_Abbey_Sutton_Courtenay.jpg)
خانهٔ حیاط مرکزی (انگلیسی: Courtyard house) یک ساختار معماری است که معمولاً در خانههای بزرگ استفاده میشود و در آن اجزای اصلی ساختمان به دور یک حیاط مرکزی نظم میگیرند.[۱][۲][۳] گاه اجزای فرعی ساختمانی، همچون راهروها و اتاقهای خدماتی به دور حیاط قرار میگیرند (مانند کاخ بلنهایم در انگلستان) که در این صورت خانهٔ حیاط مرکزی محسوب نمیشود.[۴]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b5/Atrium_corinthicum.png)
خانهٔ حیاط مرکزی باتوجه به چهار اقلیم ایران در معماری ایران در ابعاد و اندازههای مختلف وجود داشته و کاربریهای اطراف حیاط نیز باتوجه به اقلیمها متفاوت بودهاست و نوعی معماری پایدار را تعریف میکند.[۵] فرم حیاط مرکزی میتواند مصرف انرژی را در ساختمان ها کاهش دهد و شرایط آسایش را فراهم نماید[۶].
منابع
[ویرایش]- ↑ C. Castel 2018, "Urban Planning and Urbanization in 3rd Mill. Syria" in P. Matthiae, F. Pinnock and M. D'andrea, Ebla and Beyond Ancient Near Eastern Studies after Fifty Years of Discoveries at Tell Mardikh, p. 75-105
- ↑ Moorey, Peter Roger Stuart (1999). Ancient Mesopotamian Materials and Industries: The Archaeological Evidence (به انگلیسی). Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-042-2.
- ↑ Companion to Ancient Eastern Art (به انگلیسی). 2018-11-20. ISBN 978-1-118-30125-8.
- ↑ روش های حفاظت از حیاط (۲۰۱۳-۰۵-۳۱). «حفاظ شاخ گوزنی». دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۳.
- ↑ «بهشت خانههای ایرانی که در معماری مدرن حذف شد». ایسنا. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۳.
- ↑ Zamani, Zahra; Heidari, Shahin; Azmoodeh, Maryam; Taleghani, Mohammad. "Energy performance and summer thermal comfort of traditional courtyard buildings in a desert climate". Environmental Progress & Sustainable Energy (به انگلیسی). 38 (6). doi:10.1002/ep.13256. ISSN 1944-7442.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Courtyard house». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۷.