پرش به محتوا

جنیفر لارنس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از جنیفر لاورنس)
جنیفر لارنس
A photograph of actress Jennifer Lawrence at 2016
لارنس در سال ۲۰۱۶
نام هنگام تولدجنیفر شریدر لارنس
زادهٔ۱۵ اوت ۱۹۹۰ ‏(۳۴ سال)
ایندین هیل، کنتاکی، ایالات متحده
دیگر نام‌هاجنیفر لارنس مارونی[۱]
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۲۰۰۶–اکنون
همسرکوک مارونی (ا. ۲۰۱۹)
فرزندان۱

جنیفر شریدر لارنس (انگلیسی: Jennifer Shrader Lawrence؛ زادهٔ ۱۵ اوت ۱۹۹۰) بازیگر آمریکایی است. لارنس برای بازی در فرنچایزهای سینمایی اکشن و درام‌های مستقل مشهور است و فیلم‌هایش بیش از ۶ میلیارد دلار در جهان فروش داشته‌است. او در ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ دریافت‌کنندهٔ بیشترین دستمزد در میان بازیگران زنِ جهان بود. مجلهٔ تایم در ۲۰۱۳ او را یکی از ۱۰۰ شخص تاثیرگذارِ جهان نامید و در ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ در فهرست ۱۰۰ سلبریتی فوربز حضور یافت.

لارنس کارش را در نوجوانی با نقش‌های مهمان در تلویزیون آغاز کرد. نخستین نقش مطرح او به‌عنوان یکی از اعضای بازیگران در سیت‌کام نمایش بیل انگوال (۲۰۰۷–۲۰۰۹) بود. فعالیت سینمایی او با بازی در نقش مکمل درام گاردن پارتی (۲۰۰۸) آغاز شد و فعالیت برجسته‌اش مربوط به بازی در نقش نوجوانی فقیر در درام جنایی زمستان استخوان‌سوز (۲۰۱۰) بود. لارنس با بازی در نقش میستیک در مجموعهٔ فیلم‌های مردان ایکس (۲۰۱۱–۲۰۱۹) و کتنیس اوردین در مجموعهٔ فیلم‌های بازی‌های گرسنگی (۲۰۱۲–۲۰۱۵) به شهرت جهانی رسید. بازی‌های گرسنگی او را پرفروش‌ترین قهرمان زن اکشن کرد.

لارنس در سه پروژه با دیوید او. راسل کار کرد و برایش جوایز گوناگونی به‌دست‌آورد. او برای بازی در نقش بیوهٔ جوان نابسامان در فیلم عاشقانهٔ دفترچه امیدبخش (۲۰۱۲)، جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن را کسب کرد که در ۲۲ سالگی، دومین شخص جوانی شد که برندهٔ این جایزه شده‌است. لارنس برای بازی در نقش همسری غیرقابل پیش‌بینی در کمدی سیاه حقه‌بازی آمریکایی (۲۰۱۳) برندهٔ جایزهٔ بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. او همچنین برای این دو فیلم و برای بازی در نقش بازرگان جوی مانگانو در فیلم زندگی‌نامه‌ای جوی (۲۰۱۵) سه جایزهٔ گلدن گلوب کسب کرد. پس از بازی در مسافران (۲۰۱۶) و مادر! (۲۰۱۷) که نقدهای ضعیفی دریافت کردند، لارنس برای مدتی از بازیگری فاصله گرفت و با بالا رو نگاه نکن (۲۰۲۱)، گذرگاه (۲۰۲۲) و هیچ مشکلی نیست (۲۰۲۳) بازگشت.

لارنس فمینیست است و از حامیان حقوق باروری زنان به‌شمار می‌رود.[۲] او در سال ۲۰۱۵ بنیاد جنیفر لارنس را تأسیس کرد که از باشگاه‌های دختران و پسران آمریکا و المپیک ویژه پشتیبانی می‌کند. او در سال ۲۰۱۸ شرکت تولیدی اکسلنت کیداور را تأسیس کرد. او در سال ۲۰۱۴ ترانه «درخت دار» را برای موسیقی متن فیلم بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد – بخش ۱ ضبط کرد.

اوایل زندگی

[ویرایش]

جنیفر شریدر لارنس در ۱۵ اوت ۱۹۹۰ در ایندین هیل، کنتاکی به دنیا آمد. پدرش گری، صاحب یک شرکت ساخت‌وساز و مادرش کارن، (نام خانوادگی پیش از ازدواج کاک) مدیر یک اردوگاه تابستانی است.[۳][۴][۵] او دو برادر بزرگ‌تر به نام‌های بن و بلین دارد.[۴] مادرش او را مانند برادرانش «سخت» تربیت کرد و به او در دوران پیش دبستانی اجازهٔ بازی با دیگر دختران دیگر را نمی‌داد زیرا او را با آن‌ها «بیش از حد خشن» می‌دانست.[۶] لارنس در مدرسهٔ راهنمایی کامرر در لوییویل به تحصیل پرداخت.[۶] او به‌دلیل بیش‌فعالی و اضطراب اجتماعی از دوران کودکی خود لذت نمی‌برد و خودش را در میان هم سن‌وسالانش ناسازگار می‌دانست.[۴][۷] او گفته که هنگام اجرای بر روی صحنه اضطراب و نگرانی‌هایش از بین رفته و بازیگری به او حسی از کامیابی بخشیده‌است.[۷] فعالیت‌های لارنس در مدرسه تشویق‌کردن بازیکنان، سافت بال، هاکی روی چمن و بسکتبال را شامل می‌شد که در تیم پسرانه‌ای که پدرش مربی آن بود بازی می‌کرد.[۶] او هنگام بزرگ شدن به اسب‌سواری علاقه داشت و مرتباً از یک مزرعه اسب محلی دیدن می‌کرد.[۸] لارنس یکبار در اثر پرت شدن از اسب دچار جراحت استخوان در ناحیهٔ دنبالچه شد.[۹] هنگامی که پدرش در خانه کار می‌کرد، او برایش اجرا می‌کرد و اغلب لباس دلقک یا بالرین می‌پوشید.[۱۰] لارنس اولین وظیفهٔ بازیگری را در ۹ سالگی تجربه کرد و در یک نمایش کلیسایی که بر پایهٔ کتاب یونس ساخته شده بود، در نقش یک تن‌فروش بازی کرد. او در طول چند سال آینده به شرکت در نمایش‌های کلیسا و موزیکال مدرسه ادامه داد.[۶]

لارنس 14 ساله بود که خانواده‌اش برای تعطیلات به شهر نیویورک آمده بودند و آن‌جا توسط یک استعدادیاب در خیابان مشاهده شد و به او توصیه کرد که در مقابل یک مأمور استعدادیابی تست بدهد.[۱۱][۱۲] مادرش علاقه‌ای نداشت به دخترش اجازه دهد تا حرفهٔ بازیگری را دنبال کند اما برای مدت کوتاهی خانواده‌اش را به نیویورک آورد تا به لارنس اجازه دهد برای نقش‌ها بخواند.[۶] پس از اینکه اولین نقش خود را بدون آمادگی خواند، مأموران گفتند که او بهترین چیزی بود که از یک شخص جوان شنیده بودند؛ مادر لارنس دخترش را متقاعد کرد که آن‌ها دروغ می‌گویند.[۱۲] لارنس می‌گوید تجربیات اولیهٔ او دشوار بودند زیرا احساس تنهایی و بی‌دوستی می‌کرد.[۶] او با آژانس استعدادهای درخشان سی‌ای‌اس‌دی قرارداد امضا کرد که والدینش را متقاعد کند تا به او اجازه دهند برای نقش‌هایی در لس آنجلس تست بازیگری بدهد. مادرش او را تشویق می‌کرد که به سمت فعالیت در زمینهٔ مدلینگ برود اما لارنس اصرار داشت که حرفهٔ بازیگری را دنبال کند.[۱۳] او در آن زمان بازیگری را یک شایستگی طبیعی با توانایی‌های خود می‌دانست و چندین پیشنهاد برای انجام وظایف مدلینگ را رد کرد.[۱۱] او در ۱۴ سالگی بدون دریافت مدرک GED یا دیپلم ترک تحصیل کرد. لارنس گفته که «خودآموخته» بوده و حرفه‌اش در اولویت خودش بوده‌است.[۱۴] مابین مشاغل بازیگری خود در شهر، او مرتباً به‌طور ناخواسته از شهر لوییویل بازدید می‌کرد و آن‌جا به عنوان کمک پرستار در اردوگاه مادرش کار می‌کرد.[۱۵]

بازیگری

[ویرایش]

۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۷ و در زمانی که نوجوانی بیش نبود در مجموعه تلویزیونی «بیل انگوال» در نقش لارن پیرسن ظاهر شد. این مجموعه تلویزیونی که ساخت شبکه تی‌بی‌اس بود از سپتامبر ۲۰۰۷ شروع به پخش شد ولی بعد از ۳ فصل و در سال ۲۰۰۹، پروژه کنسل و متوقف گردید. جنیفر لارنس برای بازی در این سریال موفق به کسب جایزه هنرمند جوان شد.

در همین سال (۲۰۰۷) بود که لارنس برای بازی در فیلم گرگ‌ومیش امتحان بازیگری داد ولی در نهایت موفق نشد و این نقش ازآن کریستن استوارت شد. بعدها و بخاطر حواشی‌ای که به‌وجود آمد، لارنس اظهار داشت که «خوشحال» است که این نقش را دریافت نکرد. در ادامه وی نقش کوچکی در فیلم مهمانی در باغ را بازی کرد اما در نقش بعدی‌اش در فیلم خانه پوکر یکی از نقش‌های اصلی را وی ایفا کرد. در این فیلم وی با بازیگرانی چون سلما بلر هم‌بازی بود. لارنس در این فیلم در نقش اگنس بازی می‌کرد که یک دختر جوان قربانی سوءاستفاده بود.

شهرت جهانی (۲۰۱۱–۲۰۱۳)

[ویرایش]

شاید بتوان گفت که موفقیت لارنس درا ین دوره رقم خود. ابتدا وی در فیلم زمستان استخوان‌سوز ایفای نقش کرد. این فیلم که موفق به دریافت جایزه از جشنواره فیلم ساندنس شد، فیلمی بود که لارنس را تقریباً به شهرت رساند. وی در این فیلم نقش دختری ۱۷ ساله را بازی می‌کند که از مادرش (که مشکلات ذهنی دارد)، خواهرش و برادرش مراقبت می‌کند. نقش‌آفرینی لارنس در این فیلم بسیار مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. همچنین برای اولین بار نیز نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد. در آن زمان، وی دومین بازیگر تاریخ بود که در جوان‌ترین سن موفق به نامزدی برای دریافت این جایزه شده بود (در حال حاضر سومین نفر است). در ادامه نیز در فیلم مثل دیوانه‌ها ظاهر شد که این فیلم نیز در جشنواره فیلم ساندنس سال ۲۰۱۱ به نمایش درآمد. در سال ۲۰۱۱ جنیفر لارنس در فیلم مردان ایکس: کلاس اول ظاهر شد. در این فیلم وی با بازیگرانی چون مایکل فاسبندر و جیمز مک‌آووی هم‌بازی بود. سپس در فیلم سگ آبی ایفای نقش کرد. این فیلم در ژانر کمدی سیاه، با بازی دیگر بازیگرانی چون جودی فاستر و مل گیبسون در سال ۲۰۰۹ مراحل ساختش به اتمام رسیده بود، ولی بخاطر مسائلی نهایتاً در سال ۲۰۱۱ انتشار یافت. در همین سال بود که گفته شد از لارنس برای عضویت در آکادمی علوم و هنرهای سینما دعوت به عمل آمده‌است.

لارنس در فیلم اکشن بازی‌های گرسنگی (۲۰۱۲) که اقتباسی از کتاب اول سه‌گانه بازی‌های گرسنگی اثر سوزان کالینز بود نقش اصلی کتنیس اوردین را ایفا کرد. این مجموعه که در آینده‌ای پساآخرالزمانی جریان دارد، داستان قهرمان نوجوانی به نام اوردین را روایت می‌کند که پس از پیروزی در یک رویداد سالانهٔ تلویزیونی وحشیانه، به نیروهای شورشی علیه یک حکومت تمامیت‌خواه می‌پیوندد. لارنس علی‌رغم اینکه از شیفتگان این کتاب‌ها بود، ابتدا به‌دلیل مقیاس بزرگ فیلم در پذیرش این نقش مردد بود. او پس از اینکه مادرش متقاعدش کرد که این نقش را به‌دست بیاورد، با این پروژه موافقت کرد.[۱۶] او تیراندازی با کمان، صخره‌نوردی و درخت نوردی، و تکنیک‌های مبارزه تن به تن و دیگر فعالیت‌های بدنی سخت را برای این نقش تمرین کرد.[۶][۱۷][۱۸] او در حین تمرین برای این نقش، به دیوار برخورد کرد و مجروح شد.[۱۹] بازی‌های گرسنگی نقدهای مثبتی را به همراه داشت و نقش‌آفرینی لارنس مورد تحسین قرار گرفت؛[۲۰] راجر ایبرت این فیلم را «سرگرم‌کننده‌ای مؤثر» توصیف و لارنس را «قوی و قانع کننده در این نقش اساسی» یاد کرد.[۲۱] تاد مک‌کارتی از هالیوود ریپورتر او را «بازیگر سینمای ایدئال» نامید و معتقد بود که او اوردین رمان را در در فیلم زنده کرده و افزود که او «فیلم را با جدیت و حضور تأثیرگذار نگه می‌دارد».[۲۲] بازی‌های گرسنگی بیش از ۶۹۰ میلیون دلار فروش داشت و به یکی از فیلم‌های پرفروش با نقش اول زن تبدیل شد.[۲۳][۲۴] لارنس برای این نقش به پرفروش‌ترین قهرمان اکشن تمام دوران تبدیل شد.[۲۵] موفقیت این فیلم باعث شد تا لارنس به بازیگری برجسته در جهان تبدیل شود.[۲۶]

لارنس در افتتاحیهٔ دفترچه امیدبخش در جشنوارۀ بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۲

سپس لارنس در سال ۲۰۱۲ نقش یک بیوهٔ جوان نابسامان به‌نام تیفانی مکسول را در کمدی-درام دفترچه امیدبخش ساختهٔ دیوید او. راسل ایفا کرد. این فیلم اقتباسی از رمان به همین نام اثر متیو کوئیک است و به شخصیت تیفانی می‌پردازد که با مردی مبتلا به اختلال دوقطبی به‌نام پت سولیتانو جونیور (با بازی بردلی کوپر) وارد رابطهٔ دوستانه می‌شود.[۲۷][۲۸] لارنس مجذوب شخصیت پیچیدهٔ این کاراکتر شد.[۲۹] اگرچه راسل در ابتدا او را برای این نقش خیلی جوان می‌دانست اما لارنس او را متقاعد کرد که از طریق تست بازیگری در اسکایپ او را انتخاب کند.[۱۶] او با خودانگیختگی راسل در مقام کارگردان به چالش کشیده شد و تجربهٔ کار در این پروژه را «بهترین تجربه زندگی‌اش» توصیف کرد.[۱۶] ریچارد کورلیس از مجلهٔ تایم نوشت «او به هر نقشی زکاوت تکامل‌یافته‌ای می‌بخشد» و پیتر ترورز عقیده داشت که لارنس در این نقش «نوعی معجزه است. او بی‌ادب، کثیف، خنده‌دار، بد دهان، شلخته، سکسی، پر جنب‌وجوش، و آسیب‌پذیر است».[۳۰][۳۱] او جوایز گلدن گلوب، انجمن بازیگران فیلم و اسکار بهترین بازیگر زن را کسب کرد و در ۲۲ سالگی به دومین شخص جوانی تبدیل شد که جایزهٔ اسکار را کسب کرده‌است.[۳۲] آخرین فیلم او در این سال تریلر خانه‌ای در پایان جاده بود که با نقدهای ضعیفی مواجه شد.[۳۳]

لارنس در ژانویهٔ ۲۰۱۳، میزبان قسمتی از نمایش کمدی پخش زنده شنبه شب از شبکهٔ ان‌بی‌سی بود.[۳۴] اولین اکران او در سال ۲۰۱۳ فیلم مستقل شیطانی که می‌شناسی بود که او آن را در سال ۲۰۰۵ فیلم‌برداری کرده بود.[۳۵] سپس بار دیگر نقش اوردین را در دومین قسمت از مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی با عنوان اشتعال ایفا کرد.[۳۶] لارنس در حین اجرای بدل‌کاری‌های زیر آب دچار عفونت گوش شد که مدتی کوتاه شنوایی‌اش را از دست داد.[۱۹] استفانی زاکارک در ویلج ویس معتقد بود که بازی در نقش اوردین او را به رل مدل تبدیل می‌کند و بیان کرد که «هیچ مقدس‌نمایی یا تظاهر به فروتنی کاذب در شیوه‌ای که لارنس ایفا می‌کند وجود ندارد.»[۳۷] اشتعال با فروش ۸۶۵ میلیون دلاری، پرفروش‌ترین فیلم او تا به امروز است.[۲۳] لارنس در همان سال نقشی مکمل را در کمدی سیاه حقه‌بازی آمریکایی از دیوید او. راسل با حضور گروهی از بازیگران ایفا کرد. او در نقش همسر مبتلا به اختلال عصبی یک مرد کلاهبردار (با بازی کریستین بیل) حضور داشت. این فیلم با الهام از عملیات محرمانه ابسکم اف‌بی‌آی ساخته شد و داستان آن در مورد فساد سیاسی در نیوجرسی در طول دههٔ ۱۹۷۰ است.[۳۸][۳۹] او برای این نقش به تحقیق کمی پرداخت و اجرایش بر اساس شناخت آن دوره از فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی که تماشا می‌کرد، بود.[۲۶] جفری مک‌نب از ایندیپندنت دریافت که لارنس در نقش خود «درخشان»، «خنده‌دار و بدخلق» است و صحنه‌ای بداهه که در آن او به طرز تهاجمی لب معشوقهٔ شوهرش (با بازی ایمی آدامز) را می‌بوسد، برجسته دانست.[۳۸] او جایزهٔ گلدن گلوب و جایزهٔ بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل زن را کسب کرد و برای سومین بار نامزد دریافت جایزهٔ انجمن بازیگران فیلم و جایزهٔ اسکار شد. او جوان‌ترین بازیگر تاریخ شد که سه بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده‌است.[۴۰][۴۱]

بازیگر مطرح و افت و خیز شغلی (۲۰۱۴–۲۰۱۹)

[ویرایش]
لارنس در حین تبلیغ بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد – بخش ۲ در کامیک-کان سن دیگو ۲۰۱۵

لارنس نقش سرنا پمبرتون را در درام سرنا به کارگردانی سوزان بیر ایفا کرد. در این فیلم، او و همسرش جورج (با بازی بردلی کوپر) پس از اینکه متوجه می‌شوند نمی‌توانند بچه دار شوند، درگیر فعالیت‌های مجرمانه‌ای می‌شوند.[۴۲] این پروژه در سال ۲۰۱۲ فیلم‌برداری شد و در سال ۲۰۱۴ با نقدهای ضعیف اکران شد.[۴۳][۴۴] لارنس سپس برای بار دیگر نقش میستیک را در مردان ایکس: روزهای گذشته آینده ایفا کرد که دنباله‌ای برای مردان ایکس: آخرین ایستادگی (۲۰۰۶) و مردان ایکس: کلاس اول (۲۰۱۱) بود. این فیلم نقدهای مثبتی را دریافت کرد و ۷۴۸٫۱ میلیون دلار در سرتاسر جهان فروش داشت که تا آن زمان به پرفروش‌ترین فیلم در مجموعهٔ مردان ایکس تبدیل شد.[۴۵][۴۶] جاستین چنگ از ورایتی ظاهر او را در این فیلم تحسین کرد، اما عقیده داشت که او کاری جز «درخشش، غرغر کردن و اجازه دادن به هنرمندان f/x برای انجام کارشان» ندارد.[۴۷] دو اکران بعدی لارنس آخرین قسمت‌های مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی، زاغ مقلد – بخش ۱ (۲۰۱۴) و بخش ۲ (۲۰۱۵) بود.[۴۸] او برای موسیقی متن فیلم اول ترانهٔ «درخت دار» را ضبط کرد که به صدر جدول فروش چندین کشور رسید.[۴۹][۵۰] منولا دارگیس از نیویورک تایمز در نقدی برای قسمت پایانی این مجموعه، شباهت‌هایی میان سفر اوردین به عنوان یک رهبر شورشی و افزایش شهرت لارنس نشان داد و بیان کرد «مانند تمام ستاره‌های بزرگ، به نظر می‌رسد او در حال بازی نسخه‌ای از خود واقعی‌اش است.»[۵۱] هر دو فیلم بیش از ۶۵۰ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشتند.[۲۳]

لارنس برای سومین بار با دیوید او. راسل در فیلم زندگی‌نامه‌ای جوی (۲۰۱۵) همکاری کرد. او در این فیلم جوی منگانو را به تصویر کشید؛ مادری مجرد با مشکلات زیاد که پس از اختراع یک نوع طی به یک تاجر موفق تبدیل می‌شود.[۵۲] در حین تولید فیلم در بوستون، مطبوعات در مورد اختلاف نظر بین لارنس و راسل گزارش دادند که منجر به یک «رقابت جنجالی» شده‌است. او گفت که دوستی آن‌ها اختلاف نظرشان را برایشان راحت‌تر کرده‌است، زیرا مردم هنگامی واقعاً همدیگر را دوست دارند که دعوا می‌کنند.[۵۳] این فیلم به اندازهٔ همکاری‌های قبلی مورد استقبال قرار نگرفت، اما نقش‌آفرینی لارنس به اتفاق آراء ستایش شد.[۵۳] منتقد، ریچارد روپر، آن را بهترین اثر او پس از زمان زمستان استخوان‌سوز دانست و آن را «اجرای چندلایه فوق‌العاده‌ای که فیلم را از میان نقاط ناهموار و گاهی انحرافات شک‌برانگیز عبور می‌دهد» توصیف کرد.[۵۴] او برای سومین بار برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد و همچنین جوان‌ترین بازیگر تاریخ شد که چهار بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده‌است.[۵۵]

لارنس در طول تبلیغ گنجشک سرخ در سال ۲۰۱۸

لارنس سال ۲۰۱۶ را با گویندگی مستند یک سیاره زیبا آغاز کرد که از ایستگاه فضایی بین‌المللی به کاوش زمین می‌پردازد.[۵۶] او نقش میستیک را برای سومین بار در مردان ایکس: آپوکالیپس ایفا کرد. این فیلم نقدهای ضد و نقیضی دریافت کرد و اجماع منتقدان این بود که مملو از اکشن است و مضامین داستان و نقش‌آفرینی بازیگران را می‌کاهد.[۵۷] هلن اوهارا از امپایر آن را یک ناامیدی نسبت به قسمت‌های قبلی این مجموعه می‌دانست و از لارنس به خاطر ترسناک کردن شخصیتش انتقاد کرد.[۵۸] با این وجود، او در چهل و سومین جوایز برگزیده مردم جایزهٔ بهترین بازیگر زن فیلم را دریافت کرد.[۵۹] لارنس برای بازی در فیلم علمی تخیلی مسافران ۲۰ میلیون دلار دستمزد دریافت کرد و موقعیت بالاتری نسبت به هم‌بازی‌اش کریس پرت داشت.[۶۰][۶۱] در این فیلم، پرت و لارنس در نقش دو فردی که ۹۰ سال زودتر از خوابشان در یک سفینهٔ فضایی عازم یک سیاره جدید بیدار می‌شوند، حضور دارند. او از اولین اجرای صحنهٔ سکس و بوسیدن مرد متأهل (پرت) روی پردهٔ سینما احساس عصبانیت داشت؛ او هنگام آماده‌سازی برای فیلم‌برداری این صحنه‌ها الکل می‌نوشید.[۶۲] مسافران نقدهای ضعیفی را به همراه داشت که باعث تعجب بازیگران و عوامل فیلم شد، اما لارنس از فیلم دفاع کرد و آن را یک «داستان عاشقانه لکه‌دار و پیچیده» خواند.[۶۳][۶۴] او بعداً از بازی در این فیلم ابراز پشیمانی کرد.[۱]

وحشت روان‌شناختی مادر! ساختهٔ دارن آرونوفسکی تنها فیلم لارنس در سال ۲۰۱۷ بود. او نقش زن جوانی را ایفا کرد که هنگامی مهمانان غیرمنتظره‌ای به خانه‌اش هجوم می‌آورند، ضربه‌ای روانی تجربه می‌کند. لارنس علی‌رغم اینکه به تمرین نمایش‌ها بی‌میل بود، سه ماه را صرف تمرین فیلم در یک انبار در شهر بروکلین کرد.[۶۵] این نقش سخت برایش خسته‌کننده بود؛ یک روز به‌دلیل از دست دادن تنفس، اکسیژن مکمل تزریق کرد و یک دنده‌اش دررفت.[۶۵] واکنش مخاطبان به مادر! دو قطبی بود و باعث اعتراضات گروهی از مردم شد.[۶۶] این فیلم با استقبال بهتری از سوی منتقدان مواجه شد؛[۶۷] والتر آدیگو از سان فرانسیسکو کرونیکل آن را «تهاجمی» و یک «آزمون عمدی برای پایداری تحمل مخاطب» نامید و لارنس را «هرگز اجازه نداد که به سادگی به یک قربانی زوزه‌کشان تبدیل شود» توصیف کرد.[۶۸] او سال بعد در تریلر جاسوسی گنجشک سرخ ساختهٔ فرانسیس لارنس که بر اساس رمان به همین نام از جیسون متیوز ساخته شده‌است، به ایفای نقش پرداخت. او نقش دُمینیکا اِگُرووا را ایفا کرد؛ جاسوسی روس که با مأمور مرموز سی‌آی‌ای (با بازی جوئل اجرتون) رابطه برقرار می‌کند.[۶۹] او در حین آماده‌سازی برای این نقش یادگرفت که با لهجهٔ روسی صحبت کند و به مدت چهار ماه باله را آموزش دید.[۷۰] لارنس با اینکه یکی از قربانیان فاش‌شدن تصاویر خصوصی بود، خود را به‌وسیلهٔ تمایلات جنسی نقشش به چالش کشید، و از طرفی دیگر گفت که اجرای صحنه‌های برهنه به او احساس توانمندی می‌دهد.[۷۱] اریک کوهن در ایندی‌وایر از پایان داستان فیلم خوشش نیامد، اما نقش‌آفرینی لارنس و شارلوت رمپلینگ را تحسین کرد و اشاره داشت «استعداد قابل‌توجه در معرض نمایش، نکتهٔ مثبت پایدار [این فیلم] است».[۷۲] چهارمین و آخرین حضور لارنس در نقش میستیک مربوط به دارک فینکس در سال ۲۰۱۹ بود که با شکست تجاری و هنری مواجه شد.[۷۳][۷۴]

وقفهٔ کوتاه و فیلم‌های استریمینگ (۲۰۱۹–اکنون)

[ویرایش]
لارنس در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۲۲

به‌دنبال اکران چندین فیلم که از نظر منتقدان ضعیف بودند، لارنس مدتی از بازیگری کناره‌گیری کرد. او از فیلم‌هایش احساس نارضایتی داشت و می‌خواست از موشکافی رسانه‌ها اجتناب کند که در طول این مدت بر فعالیت‌های خانوادگی‌اش متمرکز بود. او که از ۱۹ سالگی مایل بود که با کارگردان آدام مک‌کی کار کند، در سال ۲۰۲۱ با فیلم بالا رو نگاه نکن از مک‌کی که محصول شبکهٔ نتفلیکس بود، به بازیگری بازگشت. دستمزد گزارش‌شدهٔ او برای این نقش ۲۵ میلیون دلار بود.[۷۵] او و لئوناردو دی‌کاپریو در این فیلم که «آخرالزمانی بزن‌بکوب» توصیف شده‌است، نقش دو ستاره‌شناس را ایفا می‌کنند که در تلاشند بشریت را از سقوط یک سیارک که باعث انقراض می‌شود آگاه کنند.[۷۶] او برای این نقش رنگ موهایش را قرمز می‌کرد و مدلش را به آندرکات تغییر داد؛ او در مصاحبه ای با وگ گفت که به‌طور گسترده‌ای در مورد ظاهر معمولی اخترفیزیک‌دانان مشتاق تحقیق کرده‌است.[۷۷] نقدهای این فیلم ضد و نقیض بود اما منتقدان اکثراً نقش‌آفرینی لارنس و دی‌کاپریو را ستایش کردند،[۷۸] که از سوی ایان سندول از دیجیتال اسپای «نیرومند» و از سوی سایبال چاترجی از ان‌دی‌تی‌وی «لذتی برای تماشا» توصیف شد.[۷۹][۸۰] لارنس برای پنجمین بار نامزد دریافت جایزهٔ گلدن گلوب شد.[۸۱] این فیلم رکورد بیشترین مقدار بازدید (۱۵۲ میلیون ساعت) در یک هفته را در تاریخ نتفلیکس شکست و ۲۸ روز پس از اکران به دومین فیلم پربیننده این پلتفرم تبدیل شد.[۸۲][۸۳]

لارنس در درام مستقل گذرگاه (۲۰۲۲) ساختهٔ لیلا نوگباور به ایفای نقش پرداخت و در آن نقش سربازی را ایفا می‌کند که به آسیب مغزی مبتلا شده‌است.[۸۴] او این فیلم را تحت شرکت تولیدی خود یعنی اکسلنت کدور که در سال ۲۰۱۸ تأسیس کرده بود، تهیه‌کنندگی کرد.[۸۵] پس از بازی در چندین فیلم پرهزینه، او مجذوب «ملودی آرام داستانی شخصیت‌محور» شد.[۸۶] آلیسون ویلمور از ولچر با مقایسهٔ اجرای او در این فیلم با زمستان استخوان‌سوز، معتقد بود که این فیلم «یادآوری خوشایندی است که لارنس چقدر می‌تواند قانع‌کننده باشد، و نیز نشانه امیدوارکننده‌ای که او مایل به جستجوی پروژه‌های کوچک‌تر و کار با کارگردانان نوظهور است.»[۸۷]

همچنین لارنس فیلم مستند نان و گل‌ها (۲۰۲۳) است را تولید کرد که توسط کارگردان صحرا منی درباره زنان افغان تحت حکومت طالبان ساخته شده است.[۸۸]

چهرهٔ عمومی

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۲، نقدی از وبگاه ایندی‌وایر شخصیت لارنس در زندگی واقعی‌اش را «واقع‌بین، فروتن، صمیمی» توصیف کرد.[۸۹] نویسنده‌ای از آی‌جی‌ان او را بازیگری «تیزبین»، «بامزه» و «غیرمعمول» توصیف می‌کند که دوست دارد علی‌رغم موفقیت قابل توجهی که دارد، «پایدار بماند».[۹۰] لارنس گفته که بازیگری را در مقایسه با مشاغل نجات‌دهنده مانند پزشکان «احمقانه» می‌داند و بنابراین اعتقادی به «خودبینی» در مورد دستاوردهایش ندارد.[۹۱]

لارنس در ۲۰۱۴

در سال ۲۰۱۲، رولینگ استون لارنس را «با استعدادترین بازیگر جوان در آمریکا» نامید.[۶] دونالد ساترلند، هم‌بازی او در بازی‌های گرسنگی، لارنس را «بازیگری دقیق و درخشان» می‌داند و به طرز مثبتی هنر او را با لارنس الیویه مقایسه کرده‌است.[۹۲] دیوید او. راسل، کارگردان چندین فیلم لارنس، بازیگری بی‌دردسر او که نقش‌آفرینی را از نظر برایش آسان می‌کند را ستایش کرده‌است.[۹۳] لارنس در طول دوران حرفه‌ای خود نقش‌هایی را در فیلم‌های پرمخاطب و جریان اصلی و همچنین فیلم‌های مستقل کم‌هزینه ایفا کرده و در طیف گسترده‌ای از ژانرهای مختلف فیلم ظاهر شده‌است.[۹۰] او به تحصیل بازیگری نپرداخته و در نمایش‌های حرفه‌ای تئاتر نیز فعالیت نداشته‌است.[۱۲] او در عوض رویکرد بازیگری خود را بر مشاهداتش از افراد اطرافیانش استوار می‌کند.[۹۴] لارنس در سال ۲۰۱۰ گفت که «هیچ‌یک از احساسات واقعی [خود] را نمی‌پوشاند» یا درد شخصیت‌های فیلمی‌اش را به خانه نمی‌برد. او در ادامه با بیان اینکه «من حتی به پذیرایی مختصر هم نمی‌پردازم» و هرگز تجربیاتشان را به اشتراک نگذاشته در عوض به تخیل خود متکی بوده، اشاره داشت «من نمی‌توانم به دنبال نقش‌هایی باشم که دقیقاً شبیه زندگی من هستند.» او اظهار داشت «اگر روزی به جایی برسد که برای بهتر کردن یک نقش باید کمی سلامت روانی‌ام را از دست می‌دادم، این کار را نمی‌کردم. فقط کمدی می‌کردم.»[۱۲]

لارنس در طول توسعهٔ حرفه‌اش، به یکی از پردرآمدترین بازیگران زن جهان تبدیل شد؛ دیلی تلگراف در سال ۲۰۱۴ گزارش داد که او در هر فیلم ۱۰ میلیون دلار دستمزد دارد.[۹۵] در سال ۲۰۱۳، مجلهٔ تایم او را به عنوان یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان معرفی کرد.[۹۶] در همان سال ال او را قدرتمندترین زن در تجارت سرگرمی نامید،[۹۷] و فوربز او را پس از آنجلینا جولی دومین بازیگر زن قدرتمند جهان رتبه‌بندی کرد.[۹۸] در سال ۲۰۱۴، فوربز او را با درآمد ۳۴ میلیون دلاری به عنوان دومین بازیگر زن پردرآمد جهان معرفی کرد،[۹۹] و از او به عنوان قدرتمندترین بازیگر زن جهان یاد کرد که در رتبهٔ ۱۲ فهرست ۱۰۰ سلبریتی این مجله قرار گرفته بود؛ نام او دوباره در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ در این فهرست قرار گرفت.[۱۰۰][۱۰۱][۱۰۲] در سال ۲۰۱۵، لارنس از سوی انترتینمنت ویکلی به عنوان «سرگرمی‌ساز سال» انتخاب شد—عنوانی که او در سال ۲۰۱۲ نیز به دست آورده بود[۱۰۳][۱۰۴]—و برای بازی در مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی به عنوان پردرآمدترین قهرمان اکشن در رکوردهای جهانی گینس شناخته شد.[۱۰۵] در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، فوربز او را با درآمد سالانهٔ ۵۲ و ۴۶ میلیون دلاری به عنوان پردرآمدترین بازیگر زن جهان معرفی کرد.[۱۰۶] این مجله در دو سال بعد او را به ترتیب با ۲۴ و ۱۸ میلیون دلار به عنوان سومین و چهارمین بازیگر زن پردرآمد جهان رتبه‌بندی کرد.[۱۰۷][۱۰۸] هالیوود ریپورتر نام لارنس را در میان ۱۰۰ فرد قدرتمند در زمینهٔ سرگرمی هر سال از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ فهرست کرده‌است.[۱۰۹] فیلم‌های او تا سال ۲۰۱۹ بیش از ۶ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته‌اند.[۲۳]

نام لارنس در سال ۲۰۱۱ در فهرست‌بندی ویکتوریا سیکرت از «سکسی‌ترین بامب‌شل رو به ترقی»،[۱۱۰] زیباترین افراد در سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ مجلهٔ پیپل،[۱۱۱] و ۱۰۰ شخص برتر ماکسیم از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴[۱۱۲] قرار داده شد. نام او در سال ۲۰۱۴ در رتبهٔ اول فهرست ۱۰۰ زن سکسی از مجلهٔ اف‌اچ‌ام قرار گرفت.[۱۱۳] او از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ در فهرست سالانهٔ بهترین زنان لباس پوش گلامور قرار گرفته و در سال ۲۰۱۴ نامش در صدر فهرست قرار گرفت.[۱۱۴]

در طول تصدی راف سیمونز در شرکت دیور،[۱۱۵] لارنس سفیر سلبریتی این برند شد و در کمپین‌های تبلیغاتی برای مد و عطرهای آن ظاهر شد. او اغلب در مراسم فرش قرمز، از جمله افتتاحیهٔ فیلم و مراسم جوایز، محصولات دیور را می‌پوشد. او همچنین یک لباس عروس سفارشی از دیور در روز عروسی خود پوشید.[۱۱۶]

زندگی شخصی

[ویرایش]

هنگام فیلم‌برداری مردان ایکس: کلاس اول در ۲۰۱۰، لارنس با همبازی‌اش نیکلاس هولت وارد رابطه شد. این رابطه در طول زمان فیلم‌برداری مردان ایکس: روزهای گذشته آینده در ۲۰۱۴ به پایان رسید.[۱۱۷][۱۱۸] لارنس در مراحل فیلم‌برداری مادر! با دارن آرونوفسکی آشنا شد و در سپتامبر ۲۰۱۶ با او قرار می‌گذاشت.[۱۱۹][۱۲۰] آن‌ها در نوامبر ۲۰۱۷ از هم جدا شدند.[۱۲۱] او در سال ۲۰۱۸ رابطه‌ای را با کوک مارونی، مدیر گالری هنری، آغاز کرد و سپس در فوریهٔ ۲۰۱۹ نامزدی کردند.[۱۲۲][۱۲۳] آن‌ها در اکتبر همان سال در رود آیلند ازدواج کردند.[۱۲۴] این زوج از مهٔ ۲۰۱۹ در منهتن جنوبی، شهر نیویورک و بورلی هیلز، کالیفرنیا ساکن هستند.[۱۲۵] فرزند آن‌ها در فوریهٔ ۲۰۲۲ به دنیا آمد.[۸۶]

لارنس یکی از قربانیان افشای تصاویر برهنه سلبریتی‌ها در ۲۰۱۴ بود که در نتیجهٔ آن چندین تصویر برهنه که توسط خودش عکاسی شده بودند، به‌صورت آنلاین فاش شدند.[۱۲۶] او تأکید داشت که این تصاویر هرگز قرار نبوده‌اند که عمومی شوند و این هک را «جنایت جنسی» و «تخلف جنسی» نامید. او اعلام کرد که بینندگان این تصاویر باید به خاطر «تداوم‌بخشی به یک قانون‌شکنی جنسی» از خودشان خجالت بکشند.[۱۲۷] لارنس مدتی بعد گفت که تصاویرش برای ارسال به نیکلاس هولت در نظر گرفته شده بود و برخلاف سایر قربانیان این حادثه، قصد شکایت از اپل را نداشت.[۱۱۷]

دیگر فعالیت‌ها

[ویرایش]
لارنس در دانشگاه تولین در ۲۰۱۸

لارنس به‌عنوان یک فمینیست شناخته می‌شود؛ مفهومی که او استدلال کرده، نباید مردم را بترساند «زیرا این موضوع فقط به معنای برابری است».[۱۲۸] او مثبت‌نگری به بدن در میان زنان را ترویج کرده‌است.[۱۲۹] لارنس در سال ۲۰۱۵ مقاله‌ای برای لنی لتر نوشت که در آن از عدم توازن درآمدی بین جنسیت‌ها در هالیوود انتقاد می‌کند؛ او در مورد تجربیات خود در این صنعت، مانند دستمزد کمتری که برای نقش‌آفرینی‌اش در حقه‌بازی آمریکایی در مقایسه با بازیگران مرد فیلم دریافت کرده بود نوشت.[۱۳۰] او حین مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۵ با وگ، کیم دیویس، کارمند ایالت کنتاکی را به دلیل مخالفت با ازدواج همجنس محکوم کرد.[۵۳] لارنس در طول زندگی‌اش با حزب جمهوری‌خواه بزرگ شد و در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۸ به جان مک‌کین رای داد اما تا به آن هنگام به این حزب انتقاداتی وارد کرده‌است.[۱۳۱] او شدیداً با ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ مخالفت کرده و در سال ۲۰۱۵ گفت انتخاب او «پایان دنیا خواهد بود.»[۱۳۲] او در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ از جو بایدن حمایت کرد.[۱۳۳]

لارنس در سال ۲۰۱۱ به عضویت در آکادمی علوم و هنرهای سینما درآمد.[۱۳۴] او از چندین سازمان خیریه مانند برنامهٔ جهانی غذا، تغذیهٔ آمریکا و پروژهٔ عطش حمایت کرده‌است.[۹۰] او در کنار همبازی‌هایش جاش هاچرسون و لیام همسورث در بازی‌های گرسنگی برای عمومی‌کردن فقر و گرسنگی با سازمان ملل متحد همکاری کرده‌است.[۱۳۵] لارنس برای مرکز سنت مری، یک سازمان برای معلولان در لوئیزویل، یک نمایش سینمایی از بازی‌های گرسنگی: اشتعال (۲۰۱۳) ترتیب داد و بیش از ۴۰۰۰۰ دلار برای این هدف جمع‌آوری کرد.[۱۳۶] او برای جمع‌آوری کمک‌های مالی بازی‌های استثنائی جهانی المپیک تابستانی ۲۰۱۵ با پخش سینمایی سرنا (۲۰۱۴) با شبکهٔ پخش همگانی خیریهٔ چیدئو همکاری کرد.[۱۳۷] او همچنین با اومیز برای میزبانی مسابقهٔ جمع‌آوری کمک مالی برای بازی‌ها به عنوان بخشی از افتتاحیهٔ بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد – بخش ۱ (۲۰۱۴) همکاری کرد.[۱۳۸]

لارنس در سال ۲۰۱۵ در کنار هاچرسون و همسورث از طریق Prank It FWD، یک ابتکار خیریه‌ای برای جمع‌آوری پول برای سازمان غیرانتفاعی دوسامتین مشارکت کرد.[۱۳۹] او در آن سال بنیاد جنیفر لارنس را راه‌اندازی کرد که از خیریه‌هایی مانند باشگاه‌های پسران و دختران آمریکا و بازی‌های المپیک ویژه حمایت می‌کند.[۱۴۰] در سال ۲۰۱۶، او ۲ میلیون دلار به بیمارستان کودکان کوسایر در لوئیزویل اهدا کرد تا یک واحد مراقبت‌های ویژهٔ قلب به نام بنیاد خود راه‌اندازی کند.[۱۴۱] لارنس یکی از اعضای هیئت مدیرهٔ رپرسنت‌آس است؛ این سازمان غیرانتفاعی به دنبال تصویب قوانین ضد فساد در ایالات متحده است.[۱۴۲] در سال ۲۰۱۸، او با ۳۰۰ زن در هالیوود برای راه‌اندازی طرح دیگر بس است برای محافظت از زنان در برابر آزار و اذیت و تبعیض همکاری کرد.[۱۴۳] او همچنین در راهپیمایی زنان ۲۰۱۸ در لس آنجلس حضور داشت.[۱۴۴] در سال ۲۰۱۸، لارنس در حمایت از حفظ رأی‌گیری رتبه‌ای در ایالت مین صحبت کرد.[۱۴۵]

جایزه‌ها

[ویرایش]

لارنس برای عملکردش در دفترچهٔ امیدبخش (۲۰۱۲) یک جایزهٔ اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن دریافت کرد. او سه جایزهٔ گلدن گلوب دریافت کرده‌است: بهترین بازیگر زن – کمدی یا موزیکال برای دفترچهٔ امیدبخش و جوی (۲۰۱۵)، و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای حقه‌بازی آمریکایی (۲۰۱۳). او برای حقه‌بازی آمریکایی یک جایزهٔ بفتا در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرده‌است.[۳۲][۴۱][۵۵] دیگر جوایز او عبارتند از هفت جایزهٔ سینمایی و تلویزیونی ام‌تی‌وی (پنج جایزه برای مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی و دو جایزه برای دفترچهٔ امیدبخش)،[۱۴۶] شش جایزهٔ برگزیده مردم (سه جایزه برای مجموعهٔ بازی‌های گرسنگی و سه جایزه برای مجموعهٔ مردان ایکس)،[۱۴۷][۵۹] یک جایزهٔ ستلایت برای دفترچهٔ امیدبخش،[۱۴۸] و یک جایزهٔ ساترن برای بازی‌های گرسنگی (۲۰۱۲).[۱۴۹]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]
Films that have not yet been released فیلم‌هایی را نشان می‌دهد که هنوز اکران نشده‌اند

فیلم

[ویرایش]
سال عنوان نقش یادداشت
۲۰۰۸ گاردن پارتی تیف
۲۰۰۸ خانه پوکر اگنس
۲۰۰۸ دشت سوزان ماریانا
۲۰۱۰ زمستان استخوان‌سوز ری دالی
۲۰۱۱ دیوانه‌وار سم
۲۰۱۱ سگ آبی نورا
۲۰۱۱ مردان ایکس: کلاس اول میستیک
۲۰۱۲ بازی‌های گرسنگی کتنیس اوردین
۲۰۱۲ دفترچه امیدبخش تیفانی مکسول
۲۰۱۲ خانه‌ای در پایان جاده الیسا کسیدی
۲۰۱۳ شیطانی که می‌شناسی زویی هیوز جوان
۲۰۱۳ بازی‌های گرسنگی: اشتعال کتنیس اوردین
۲۰۱۳ حقه‌بازی آمریکایی روزالین روزنفلد
۲۰۱۴ مردان ایکس: روزهای گذشته آینده ریون دارکهولم / میستیک
۲۰۱۴ سرنا سرنا پمبرتون
۲۰۱۴ بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد – بخش ۱ کتنیس اوردین
۲۰۱۵ دیور و من خودش مستند
۲۰۱۵ بازی‌های گرسنگی: زاغ مقلد – بخش ۲ کتنیس اوردین
۲۰۱۵ جوی جوی منگانو
۲۰۱۶ یک سیاره زیبا گوینده مستند
۲۰۱۶ مردان ایکس: آپوکالیپس ریون دارکهولم / میستیک
۲۰۱۶ مسافران ارورا لین
۲۰۱۷ مادر! مادر
۲۰۱۸ گنجشک سرخ دومینیکا اگورووا
۲۰۱۹ عشق آنتوشا خودش مستند
۲۰۱۹ دارک فینکس ریون دارکهولم / میستیک
۲۰۲۱ بالا رو نگاه نکن کیت دیبیاسکی
۲۰۲۲ گذرگاه لینزی همچنین تهیه‌کننده
۲۰۲۳ نان و گل‌های سرخ فقط تهیه‌کننده
۲۰۲۳ هیچ مشکلی نیست مدی بارکر همچنین تهیه‌کننده

تلویزیون

[ویرایش]
سال(ها) عنوان نقش(ها) یادداشت
۲۰۰۶ مانک مسکات قسمت: «آقای مانک و بازی بزرگ»
۲۰۰۷ پرونده سرد ابی برادفورد قسمت: «یک دلار، یک رؤیا»
۲۰۰۷–۲۰۰۸ متوسط یانگ آلیسون / کلر چیس قسمت ۲
۲۰۰۷–۲۰۰۹ نمایش بیل انگوال لورن پیرسون نقش اصلی
۲۰۱۳ پخش زنده شنبه شب خودش (مهمان) قسمت: «جنیفر لارنس/لومینرس»
۲۰۱۷ جیمی کیمل لایو! خودش (مهمان) قسمت: «۲ نوامبر ۲۰۱۷»

موزیک ویدئو

[ویرایش]
سال عنوان هنرمند نقش منا.
۲۰۱۰ «گندی که زدم» پاراشیوت زن جوان [۱۵۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Buchanan, Kyle (November 2, 2022). "Who Is Jennifer Lawrence Now?". The New York Times. Retrieved November 2, 2022.{{cite news}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  2. ↑ Alexander, Bryan (October 4, 2021). "Pregnant Jennifer Lawrence joins Amy Schumer at Rally for Abortion Justice: 'We out here'". USA Today. Retrieved January 11, 2022.
  3. ↑ Murray, Lorraine. "Jennifer Lawrence". Encyclopedia Britannica. Archived from the original on January 29, 2016. Retrieved January 14, 2016.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Van Meter, Jonathan (August 12, 2013). "The Hunger Games' Jennifer Lawrence Covers the September Issue". Vogue. New York City. Archived from the original on August 28, 2014. Retrieved March 28, 2014.
  5. ↑ Eells, Josh (Feb 9, 2011). "Oscar nominee: I was a tomboy". CNN. Archived from the original on February 21, 2020. Retrieved July 22, 2020.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ ۶٫۵ ۶٫۶ ۶٫۷ Eells, Josh (April 12, 2012). "Jennifer Lawrence: America's Kick-Ass Sweetheart". Rolling Stone. Archived from the original on June 4, 2016. Retrieved May 21, 2016.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Levy, Marc (November 15, 2013). "Jennifer Lawrence, la muse de Hollywood". Madame Figaro (به فرانسوی). Archived from the original on January 18, 2017. Retrieved January 16, 2017.
  8. ↑ "Jennifer Lawrence Exclusive Interview!". Seventeen. March 7, 2012. Archived from the original on January 5, 2017. Retrieved January 4, 2017.
  9. ↑ Heyman, Jessie (November 14, 2015). "5 Things You Didn't Know About Jennifer Lawrence". Vogue. Archived from the original on March 1, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  10. ↑ Rodriguez, Javy; Schreiber, Hope (March 7, 2013). "30 Things You Didn't Know About Jennifer Lawrence". Complex. Archived from the original on May 24, 2016. Retrieved May 22, 2016.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Windolf, Jim; Diehl, Jessica (February 2013). "Girl, Uninterruptible". Vanity Fair. Archived from the original on March 29, 2016. Retrieved March 24, 2016.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ Schneller, Johanna (June 11, 2010). "Interview with Winter's Bone star Jennifer Lawrence". The Globe and Mail. pp. 1–2. Archived from the original on April 3, 2012. Retrieved June 4, 2011.
  13. ↑ Weichselbaum, Simone (March 3, 2013). "Family and friends say Oscar winner Jennifer Lawrence is still a down-home Kentucky girl". New York Daily News. Archived from the original on March 24, 2016. Retrieved March 17, 2016.
  14. ↑ Whitaker, Bill (February 28, 2018). "Jennifer Lawrence says she dropped out of middle school". CBS News. Archived from the original on March 24, 2016. Retrieved February 23, 2018.
  15. ↑ Reed, Johnson (November 11, 2010). "Jennifer Lawrence, playing to strength". Los Angeles Times. Archived from the original on July 15, 2012. Retrieved May 22, 2012.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ Radish, Christina (February 5, 2013). "Jennifer Lawrence Talks Silver Linings Playbook, The Hunger Games, Catching Fire, Her Early Work, Wanting to Direct, Oscar Nominations, and More". Collider.com. Archived from the original on April 27, 2014. Retrieved March 29, 2014.
  17. ↑ Still, Jennifer (May 26, 2011). "Hunger Games Training Fun". Digital Spy. Archived from the original on November 13, 2011. Retrieved April 28, 2012.
  18. ↑ Listfield, Emily (March 14, 2012). "Jennifer Lawrence on How the Kardashians Are Like 'The Hunger Games'". Parade. Archived from the original on November 12, 2013. Retrieved May 22, 2012.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Plumb, Ali. "Jennifer Lawrence on Hunger Games: Catching Fire". Empire. Archived from the original on August 7, 2014. Retrieved January 4, 2022.
  20. ↑ "The Hunger Games (2012)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on May 17, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  21. ↑ Ebert, Roger (March 20, 2012). "The Hunger Games". Chicago Sun-Times. Archived from the original on April 23, 2013. Retrieved March 24, 2012.
  22. ↑ McCarthy, Todd. "The Hunger Games: Film Review". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 8, 2012. Retrieved March 24, 2012.
  23. ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ "Jennifer Lawrence Movie Box Office Results". Box Office Mojo. Archived from the original on August 4, 2016. Retrieved August 24, 2019.
  24. ↑ "Hungering for a female hero: 'Hunger Games' may break new ground", World News Network, March 22, 2012, archived from the original on March 31, 2014, retrieved March 30, 2014
  25. ↑ "Action Heroine Movies at the Box Office". Box Office Mojo. Archived from the original on November 19, 2012. Retrieved April 3, 2012.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Hiscock, John (December 13, 2013). "Jennifer Lawrence interview: 'I feel normal, so I expect to be treated normally'". The Daily Telegraph. Archived from the original on February 25, 2017. Retrieved May 20, 2016.
  27. ↑ Nester, Daniel (March 1, 2014). "The Sound of Philadelphia Fades Out". The New York Times. Archived from the original on April 10, 2014. Retrieved March 29, 2014.
  28. ↑ Dargis, Manohla (November 15, 2012). "'Silver Linings Playbook,' Directed by David O. Russell". The New York Times. Archived from the original on January 2, 2017. Retrieved January 1, 2017.
  29. ↑ Ford, Rebecca (November 21, 2012). "'Silver Linings Playbook': Jennifer Lawrence Wins Her Role via Skype, Learns to Dance Like an Amateur". The Hollywood Reporter. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved May 21, 2016.
  30. ↑ Corliss, Richard (September 11, 2012). "Silver Linings Playbook Review". Time. Archived from the original on October 25, 2012. Retrieved November 21, 2012.
  31. ↑ Travers, Peter. "Silver Linings Playbook Review". Rolling Stone. Archived from the original on August 19, 2016. Retrieved January 4, 2022.
  32. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ "Nominees for the 85th Academy Awards". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Archived from the original on September 21, 2013. Retrieved March 31, 2014.
    "2013 Golden Globe Awards". Hollywood Foreign Press Association. Archived from the original on December 16, 2013. Retrieved March 31, 2014.
    Lang, Brant (January 16, 2014). "Oscar Nominations: Jennifer Lawrence Youngest Ever 3-Time Oscar Acting Nominee". TheWrap. Archived from the original on February 3, 2017. Retrieved December 7, 2016.
  33. ↑ "House at the End of the Street (2012)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on June 10, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  34. ↑ Couch, Aaron (December 12, 2012). "Jennifer Lawrence to Host 'Saturday Night Live'". The Hollywood Reporter. Archived from the original on December 3, 2013. Retrieved December 1, 2013.
  35. ↑ Hornaday, Michael O'Sullivan, Ann; Merry, Stephanie (July 23, 2013). "Watch online: 'Devil You Know,' 'The Typewriter,' 'The Fruit Hunters'". The Washington Post. Archived from the original on November 30, 2016. Retrieved November 29, 2016.
  36. ↑ Goldberg, Matt (September 14, 2012). "First Look at The Hunger Games: Catching Fire Starring Jennifer Lawrence, Josh Hutcherson, and Sam Claflin". Collider.com. Archived from the original on September 16, 2012. Retrieved September 14, 2012.
  37. ↑ Zacharek, Stephanie (November 15, 2013). "The Hunger Games: Catching Fire Is a Delicious Middle Course". The Village Voice. Archived from the original on December 3, 2013. Retrieved December 1, 2013.
  38. ↑ ۳۸٫۰ ۳۸٫۱ Macnab, Geoffrey (December 19, 2013). "American Hustle, review: 'Jennifer Lawrence is brilliant as the neurotic housewife' – Reviews – Films". The Independent. Archived from the original on December 23, 2013. Retrieved December 24, 2013.
  39. ↑ Pond, Steve (November 25, 2013). "Jennifer Lawrence Steals the Show in 'American Hustle' First Screening". TheWrap. Archived from the original on August 3, 2016. Retrieved March 29, 2014.
  40. ↑ "Oscar Nominations by the Numbers: Fun Facts and Shocking Stats". The Hollywood Reporter. January 16, 2014. Archived from the original on February 12, 2021. Retrieved March 23, 2021.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ "2014 Oscar Nominees". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. January 16, 2014. Archived from the original on October 6, 2014. Retrieved December 10, 2016.
    Lombardi, Ken (January 12, 2014). "Jennifer Lawrence shakes as she accepts Golden Globe for best supporting actress". CBS News. Archived from the original on March 24, 2016. Retrieved January 14, 2014.
    Tartaglione, Nancy (February 16, 2014). "BAFTA Awards: '12 Years a Slave' Wins Best Film but 'Gravity' Carries Most Weight with Six Total Nods; Chiwetel Ejiofor & Cate Blanchett Take Actor Wins; 'American Hustle' Scores 3 Including for Jennifer Lawrence". Deadline Hollywood. Archived from the original on July 16, 2014. Retrieved March 3, 2014.
  42. ↑ "Toby Jones talks working with Jennifer Lawrence again in 'The Falling'". IFC. April 18, 2012. Archived from the original on May 5, 2012. Retrieved May 22, 2012.
  43. ↑ Jensen, Jorn Rossing (October 30, 2013). "New Susanne Bier project revealed". Screen International. Archived from the original on October 11, 2016. Retrieved December 4, 2013.
  44. ↑ "Serena (2013)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on October 7, 2014. Retrieved January 20, 2015.
  45. ↑ "X-Men: Days of Future Past". Rotten Tomatoes. Archived from the original on May 18, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  46. ↑ "X-Men: Days of Future Past (2014)". Box Office Mojo. Archived from the original on March 12, 2017. Retrieved February 28, 2022.
  47. ↑ Chang, Justin (May 12, 2014). "Film Review: 'X-Men: Days of Future Past'". Variety. Archived from the original on August 11, 2014. Retrieved May 20, 2016.
  48. ↑ Alexander, Bryan (March 7, 2014). "'Mockingjay' director on Philip Seymour Hoffman's death". USA Today. Archived from the original on March 22, 2014. Retrieved March 29, 2014.
  49. ↑ Caulfield, Keith (November 29, 2014). "Jennifer Lawrence's 'Hanging Tree' Heading for Hot 100 Chart Debut". Billboard. Archived from the original on December 1, 2014. Retrieved January 4, 2022.
  50. ↑ References for chart positions of "The Hanging Tree":
  51. ↑ Dargis, Manohla (November 19, 2015). "Review: 'The Hunger Games: Mockingjay Part 2,' Katniss's Final Battle". The New York Times. Archived from the original on May 18, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  52. ↑ Child, Ben (June 9, 2014). "David O Russell and Jennifer Lawrence aim to clean up at 2016 Oscars with mop biopic". The Guardian. Archived from the original on June 10, 2014. Retrieved June 15, 2014.
  53. ↑ ۵۳٫۰ ۵۳٫۱ ۵۳٫۲ Van Meter, Jonathan (November 11, 2015). "Jennifer Lawrence Is Determined, Hilarious, and – Above All – Real". Vogue. Archived from the original on May 21, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  54. ↑ Roeper, Richard (December 20, 2015). "It's a Cinderella story, complete with mop". RichardRoeper.com. Archived from the original on January 28, 2016. Retrieved January 27, 2016.
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ Bahr, Lindsey (January 10, 2016). "Jennifer Lawrence Wins Golden Globe for Best Comedy Actress". ABC News. Archived from the original on January 11, 2016. Retrieved January 14, 2016.
    Gray, Tim. "Oscar Nominations: Surprising Factoids About 2016's Contenders". Variety. Archived from the original on April 8, 2016. Retrieved January 14, 2016.
  56. ↑ Myers, Toni (April 28, 2016). "Review: 'A Beautiful Planet' Shows a Dazzling Earth From Space". The New York Times. Archived from the original on May 1, 2016. Retrieved April 30, 2016.
  57. ↑ "X-Men: Apocalypse (2016)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on December 31, 2016. Retrieved January 1, 2017.
  58. ↑ O'Hara, Helen (May 18, 2016). "X-Men Apocalypse Review". Empire. Archived from the original on May 23, 2016. Retrieved May 22, 2016.
  59. ↑ ۵۹٫۰ ۵۹٫۱ "People's Choice Awards 2017: See the Full List of Winners". Billboard. January 19, 2017. Archived from the original on January 20, 2017. Retrieved January 4, 2022.
  60. ↑ Orr, Christopher (December 21, 2016). "Passengers Is a Journey Best Skipped". The Atlantic. Archived from the original on January 2, 2017. Retrieved January 1, 2017.
  61. ↑ Mendelson, Scott (December 29, 2016). "Why Jennifer Lawrence's $20M (And Chris Pratt's $12M) 'Passengers' Payday Was A Trap". Forbes. Archived from the original on December 29, 2016. Retrieved December 29, 2016.
  62. ↑ Galloway, Stephen (November 18, 2015). "Jennifer Lawrence, Cate Blanchett and Six More Top Actresses on Pay Gap, Sex Scenes and the Price of Speaking Frankly: 'There Is Always a Backlash'". The Hollywood Reporter. Archived from the original on April 21, 2016. Retrieved May 20, 2016.
  63. ↑ "Passengers (2016)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on December 18, 2016. Retrieved December 19, 2016.
  64. ↑ Romano, Nick (August 9, 2017). "Jennifer Lawrence gets candid about Passengers criticism". Entertainment Weekly. Archived from the original on August 9, 2017. Retrieved August 9, 2017.
  65. ↑ ۶۵٫۰ ۶۵٫۱ Gay, Jason (August 9, 2017). "Jennifer Lawrence on Her New Movie, New Relationship, and How She Stays So Damn Relatable". Vogue. Archived from the original on August 9, 2017. Retrieved August 9, 2017.
  66. ↑ "Mother! of all flops: Jennifer Lawrence horror leads to walkouts, F grade from audiences". The Daily Telegraph. September 18, 2017. Archived from the original on September 18, 2017. Retrieved September 18, 2017.
  67. ↑ "Is Darren Aronofsky's latest the year's most controversial movie?". Rotten Tomatoes. September 5, 2017. Archived from the original on October 18, 2017. Retrieved September 9, 2017.
  68. ↑ Addiego, Walter (September 14, 2017). "Lawrence under siege in Aronofsky's latest extravaganza". San Francisco Chronicle. Archived from the original on September 17, 2017. Retrieved September 18, 2017.
  69. ↑ Lang, Brent (April 22, 2017). "Steven Spielberg Pentagon Papers Drama Gets 2017 Oscar Season Release". Variety. Archived from the original on April 23, 2017. Retrieved May 6, 2017.
  70. ↑ Calvario, Liz (February 15, 2018). "Jennifer Lawrence Reveals Which Kardashian Would Make a Great Spy". Entertainment Tonight. Archived from the original on February 17, 2018. Retrieved February 18, 2018.
  71. ↑ Weber, Rachel (February 7, 2018). "Jennifer Lawrence on dealing with Red Sparrow's most challenging scenes: 'I just walked out feeling empowered'". Total Film. Archived from the original on February 7, 2018. Retrieved February 7, 2018.
  72. ↑ Kohn, Eric (February 16, 2018). "'Red Sparrow' Review: Jennifer Lawrence Is a Badass Russian Spy Who Uses Her Sexuality Like a Weapon in Solid Thriller". IndieWire. Archived from the original on February 17, 2018. Retrieved February 18, 2018.
  73. ↑ "Dark Phoenix (2019)". Rotten Tomatoes. Archived from the original on June 4, 2019. Retrieved June 8, 2019.
  74. ↑ Mendelson, Scott (July 6, 2019). "Box Office: 'Toy Story 4' Crosses $600 Million, 'Aladdin' Passes $900 Million And 'John Wick 3' Tops 'Jason Bourne'". Forbes. Archived from the original on July 9, 2019. Retrieved July 9, 2019.
  75. ↑ Valby, Karen (November 22, 2021). "Jennifer Lawrence: "I Didn't Have a Life. I Thought I Should Go Get One"". Vanity Fair. Archived from the original on November 30, 2021. Retrieved January 8, 2022.
  76. ↑ Bradshaw, Peter (December 8, 2021). "Don't Look Up review – slapstick apocalypse according to DiCaprio and Lawrence". The Guardian (به انگلیسی). Archived from the original on January 5, 2022. Retrieved January 8, 2022.
  77. ↑ Okwodu, Janelle (December 28, 2021). "How Jennifer Lawrence, Timothée Chalamet, Ariana Grande, and More Transformed for 'Don't Look Up'". Vogue. Archived from the original on December 31, 2021. Retrieved January 8, 2022.
  78. ↑ Guevara, Jorge (December 30, 2021). ""Don't look up" movie Netflix: Why are mixed reviews the center of critics about the movie?". Marca. Archived from the original on December 30, 2021. Retrieved January 8, 2022.
  79. ↑ Sandwell, Ian (December 24, 2021). "Don't Look Up review - is Jennifer Lawrence's Netflix movie good?". Digital Spy. Archived from the original on December 30, 2021. Retrieved January 8, 2022.
  80. ↑ Chatterjee, Saibal (December 25, 2021). "Don't Look Up Review: Leonardo DiCaprio And Jennifer Lawrence's Film Hits The Right Buttons". NDTV. Archived from the original on January 7, 2022. Retrieved January 8, 2022.
  81. ↑ "Golden Globes 2022: The Complete Nominations List". Variety. December 13, 2021. Archived from the original on December 13, 2021. Retrieved January 8, 2022.
  82. ↑ Yossman, K. J. (January 6, 2022). "Adam McKay's 'Don't Look Up' Smashes Netflix Viewing Records With Over 150 Million Hours Viewed". Variety. Archived from the original on January 7, 2022. Retrieved January 8, 2022.
  83. ↑ Solsman, Joan E. (January 25, 2022). "Netflix's most popular shows and movies ever, ranked (according to Netflix)". CNET. Archived from the original on January 26, 2022. Retrieved January 26, 2022.
  84. ↑ Fleming, Mike Jr. (April 16, 2019). "Jennifer Lawrence Sets Big-Screen Return Aligned With Theater Director Lila Neugebauer, A24 & IAC Films". Deadline Hollywood. Archived from the original on April 16, 2019. Retrieved April 16, 2019.
  85. ↑ Fleming, Mike Jr. (October 30, 2018). "Jennifer Lawrence Launches Excellent Cadaver Producing Shingle, Sets First Look Deal With Makeready". Deadline Hollywood. Retrieved June 3, 2019.
  86. ↑ ۸۶٫۰ ۸۶٫۱ Aguirre, Abby (September 6, 2022). "Jennifer Lawrence Talks Motherhood, Causeway, and the End of Roe v. Wade". Vogue. Archived from the original on September 6, 2022. Retrieved September 6, 2022.
  87. ↑ Wilmore, Allison (September 10, 2022). "Jennifer Lawrence's New Movie Calls Back to Her Indie Roots". Vulture. Archived from the original on September 14, 2022. Retrieved September 14, 2022.
  88. ↑ https://zoomfars.com/how-to-watch-the-hunger-games-movies-in-order/
  89. ↑ Tupitsyn, Masha (March 4, 2013). "The Acting Personality: Just How "Authentic" Is Jennifer Lawrence?". IndieWire. Archived from the original on September 5, 2016. Retrieved September 13, 2016.
  90. ↑ ۹۰٫۰ ۹۰٫۱ ۹۰٫۲ Cornet, Roth (November 11, 2013). "10 Reasons Jennifer Lawrence is Awesome". IGN. p. 2. Archived from the original on March 30, 2014. Retrieved March 29, 2014.
  91. ↑ "Jennifer Lawrence on How Acting "Is Stupid," and the Time She Almost Shot Suspected Home Invaders with Her Bow and Arrow". Vanity Fair. January 2, 2013. Archived from the original on June 21, 2016. Retrieved November 28, 2016.
  92. ↑ "Jennifer Lawrence compared to Laurence Olivier by 'Hunger Games' Donald Sutherland (Video)". On the Red Carpet. مارس 22, 2012. Archived from the original on October 29, 2013. Retrieved August 22, 2013.
  93. ↑ "Jennifer Lawrence, David O. Russell teaming up again for 'The Ends of the Earth'". New York Daily News. February 19, 2013. Archived from the original on October 30, 2013. Retrieved August 22, 2013.
  94. ↑ Pond, Steve (February 15, 2013). "'Silver Linings Playbook' Oscar Nominee Jennifer Lawrence Shares Her Acting Secret: Never Sweat". Yahoo!. Archived from the original on October 29, 2013. Retrieved May 24, 2016. I've always studied people and been fascinated by their reactions and feelings. And I think that's the best acting class you can take – watching real people, listening to them and studying them.
  95. ↑ Hiscock, Josh (November 15, 2014). "Jennifer Lawrence interview: 'Why I shop at Ikea'". The Daily Telegraph. Archived from the original on November 27, 2016. Retrieved November 27, 2016.
  96. ↑ "Jennifer Lawrence". Time. April 20, 2013. Archived from the original on April 20, 2013. Retrieved April 20, 2013.
  97. ↑ Vineyard, Jennifer (October 14, 2013). "Hollywood Power List 2013". Elle. Archived from the original on November 4, 2013. Retrieved October 17, 2013.
  98. ↑ Schumann, Rebecka (June 26, 2013). "Forbes Lists Top 100 Most Powerful Celebrities in 2013: Oprah Winfrey Takes Number One Spot [Full List]". International Business Times. Archived from the original on June 15, 2016. Retrieved November 30, 2016.
  99. ↑ Pomerantz, Dorothy (August 4, 2014). "Sandra Bullock Tops Forbes' List of Highest Earning Actresses with $51M". Forbes. Archived from the original on January 21, 2017. Retrieved November 30, 2016.
  100. ↑ "34. Jennifer Lawrence".
  101. ↑ Pomerantz, Dorothy (June 30, 2014). "Jennifer Lawrence Tops Our List of the Most Powerful Actresses". Forbes. Archived from the original on July 1, 2014. Retrieved June 30, 2014.
  102. ↑ "The World's Highest-Paid Celebrities". Forbes. Archived from the original on February 2, 2017. Retrieved February 2, 2017.
  103. ↑ Vilkomerson, Sara (November 24, 2015). "This Week's Cover: Jennifer Lawrence is EW's Entertainer of the Year". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 25, 2015. Retrieved November 25, 2015.
  104. ↑ Valby, Karen (November 30, 2012). "Entertainers of the Year: Jennifer Lawrence". Entertainment Weekly. Archived from the original on September 21, 2016. Retrieved May 21, 2016.
  105. ↑ Alter, Charlotte (September 4, 2014). "Jennifer Lawrence Is the Highest-Grossing Action Heroine". Time. Archived from the original on June 23, 2016. Retrieved September 5, 2014.
  106. ↑ Robehmed, Natalie (August 20, 2015). "The World's Highest-Paid Actresses 2015: Jennifer Lawrence Leads with $52 Million". Forbes. Archived from the original on April 5, 2016. Retrieved May 21, 2016.
    "The World's Highest-Paid Actresses 2016: Jennifer Lawrence Banks $46 Million Payday Ahead of Melissa McCarthy". Forbes. August 23, 2016. Archived from the original on August 23, 2016. Retrieved August 23, 2016.
  107. ↑ Robehmed, Natalie (August 16, 2017). "The World's Highest-Paid Actresses 2017: Emma Stone Leads With $26 Million". Forbes. Archived from the original on August 17, 2017. Retrieved August 17, 2017.
  108. ↑ Tuttle, Brad (August 17, 2018). "Emma Stone Was Just Dethroned as the World's Highest-Paid Actress". Time. Archived from the original on August 17, 2018. Retrieved August 18, 2018.
  109. ↑ Brower, Alison (June 22, 2016). "The THR 100: Hollywood Reporter's Most Powerful People in Entertainment". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on June 23, 2016. Retrieved June 22, 2016.
    Brower, Alison (June 21, 2017). "The THR 100: Hollywood Reporter's Most Powerful People in Entertainment". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on June 21, 2017. Retrieved June 21, 2017.
    Brower, Alison (September 20, 2018). "The Hollywood Reporter 100: The Most Powerful People in Entertainment 2018". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on September 20, 2018. Retrieved September 20, 2018.
  110. ↑ Derschowitz, Jessica (May 12, 2011). "Emma Stone, Rihanna top Victoria's Secret's "What is Sexy?" list". CBS News. Archived from the original on April 20, 2016. Retrieved May 21, 2016.
  111. ↑ "People's Most Beautiful 2011: Jennifer Lopez". People. April 12, 2011. Archived from the original on August 16, 2017. Retrieved August 16, 2017.
    "People's Most Beautiful 2013: Gwyneth Paltrow, Jennifer Lawrence, Halle Berry". People. April 24, 2013. Archived from the original on August 16, 2017. Retrieved August 16, 2017.
  112. ↑ "2011 Hot 100 List". Maxim. May 3, 2011. Archived from the original on April 6, 2016. Retrieved July 4, 2016.
    "2012 Hot 100 List". Maxim. April 27, 2012. Archived from the original on June 23, 2016. Retrieved July 4, 2016.
    Brukman, Jesse (September 29, 2013). "2013 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on July 1, 2016. Retrieved July 4, 2016.
    James, Richard (September 28, 2014). "2014 Hot 100 List". Maxim. Archived from the original on April 12, 2016. Retrieved July 4, 2016.
  113. ↑ Waller, Jordan (April 30, 2014). "The Official 100 Sexiest Women in the World 2014: The full list". FHM. Archived from the original on May 5, 2014. Retrieved July 10, 2014.
  114. ↑ "50 Best Dressed Women 2013". Glamour. Archived from the original on April 19, 2016. Retrieved May 21, 2016.
    "50 Best Dressed Women of 2014". Glamour. Archived from the original on June 3, 2016. Retrieved May 21, 2016.
    "30 Best Dressed Women of 2015". Glamour. Archived from the original on April 15, 2016. Retrieved May 21, 2016.
  115. ↑ Stephanie Eckardt (October 22, 2015). "The More Famous Jennifer Lawrence Got, the More Dior She Wore". The Cut. Vox Media, LLC.
  116. ↑ Janelle Okwodu (August 15, 2020). "At 30, Jennifer Lawrence Remains Hollywood's Cool Girl Next Door". Vogue.
  117. ↑ ۱۱۷٫۰ ۱۱۷٫۱ Feinberg, Scott (November 20, 2017). "'Awards Chatter' Podcast — Jennifer Lawrence ('Mother!')". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 22, 2017. Retrieved November 22, 2017.
  118. ↑ Dubroff, Josh (November 13, 2015). "Jennifer Lawrence Discusses Her Split from Nicholas Hoult". Vanity Fair. Archived from the original on December 24, 2016. Retrieved November 22, 2017.
  119. ↑ Guglielmi, Jodi (August 9, 2017). "Jennifer Lawrence on Dating Darren Aronofsky: 'I Had Energy for Him. I Don't Know How He Felt About Me'". People. Archived from the original on August 9, 2017. Retrieved August 21, 2017.
  120. ↑ Riseman, Abraham (August 21, 2017). "Darren Aronofsky Doesn't Want You to Know Anything About Mother!". Vulture.com. Archived from the original on August 22, 2017. Retrieved August 22, 2017.
  121. ↑ Russian, Ale (November 22, 2017). "Jennifer Lawrence and Darren Aronofsky Split After a Year Together". People. Archived from the original on November 22, 2017. Retrieved November 22, 2017.
  122. ↑ Keveney, Bill (February 6, 2019). "Jennifer Lawrence is officially engaged to art gallery director Cooke Maroney". USA Today. Archived from the original on February 6, 2019. Retrieved February 6, 2019.
  123. ↑ Aiello, McKenna; Morin, Alyssa. "Jennifer Lawrence and Cooke Maroney Are Engaged". E! News. Archived from the original on February 6, 2019. Retrieved February 6, 2019.
  124. ↑ "Jennifer Lawrence and Cooke Maroney Tie the Knot in Rhode Island Wedding". People. October 19, 2019. Archived from the original on October 20, 2019. Retrieved October 20, 2019.
  125. ↑ David, Mark (May 7, 2019). "Jennifer Lawrence House-Hunting in New York City". Variety. Archived from the original on August 24, 2019. Retrieved August 24, 2019.
  126. ↑ Ensor, Josie (September 1, 2014). "Nude Jennifer Lawrence photos leaked by hacker who claims to have 'private pictures of 100 A-listers'". The Daily Telegraph. Archived from the original on February 21, 2017. Retrieved January 6, 2017.
  127. ↑ "Cover Exclusive: Jennifer Lawrence Calls Photo Hacking a 'Sex Crime'". Vanity Fair. October 7, 2014. Archived from the original on October 7, 2014. Retrieved October 7, 2014.
  128. ↑ Brown, Laura (April 7, 2016). "Jennifer Lawrence: Truth and Beauty". Harper's Bazaar. Archived from the original on April 7, 2016. Retrieved May 24, 2016.
  129. ↑ Foy, Kenya (June 3, 2015). "7 Feminist Jennifer Lawrence Quotes, Because J. Law's All About Female Empowerment". Bustle. Archived from the original on January 2, 2017. Retrieved January 1, 2017.
  130. ↑ Smith, Nigel M (October 13, 2015). "Jennifer Lawrence expresses anger at Hollywood's gender pay gap". The Guardian. Archived from the original on January 4, 2016. Retrieved January 6, 2016.
  131. ↑ Shoard, Catherine (October 22, 2020). "Jennifer Lawrence: I voted for John McCain rather than Barack Obama". The Guardian. Archived from the original on October 22, 2020. Retrieved October 22, 2020.
  132. ↑ Sperling, Nicole (October 1, 2015). "Jennifer Lawrence: President Trump would be 'the end of the world'". Entertainment Weekly. Archived from the original on November 21, 2016. Retrieved September 9, 2017.
  133. ↑ Myers, Owen (October 7, 2020). "The Thought Leaders Issue: Jennifer Lawrence". V. Archived from the original on October 14, 2020. Retrieved October 19, 2020.
  134. ↑ Kilday, Gregg (June 17, 2011). "Academy Invites 178 Artists and Execs as New Members". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 5, 2013. Retrieved December 11, 2013.
  135. ↑ "The World Food Programme and Feeding America Partner with The Hunger Games". World Food Program. February 23, 2012. Archived from the original on June 10, 2016. Retrieved May 25, 2016.
  136. ↑ "Louisville 'Catching Fire' premiere promotes Jennifer Lawrence & charity". WDRB. November 21, 2013. Archived from the original on November 24, 2013. Retrieved March 29, 2014.
  137. ↑ "Oscar Winner Jennifer Lawrence Joins Chideo's All-star Line-up of Celebrity Ambassadors, Teams Up with Bradley Cooper to Support Special Olympics World Games and Charles J. Cooper Patient Support Fund". PR Newswire. January 27, 2015. Archived from the original on June 24, 2016. Retrieved May 25, 2016.
  138. ↑ Macatee, Rebecca (October 31, 2014). "Jennifer Lawrence Wants to Be BFFs, Take Selfies and Party for a Purpose – With You!". E!. Archived from the original on August 13, 2016. Retrieved May 25, 2016.
  139. ↑ Miller, Julie (November 16, 2015). "Watch Jennifer Lawrence Struggle to Act Unfriendly in Hunger Games Cast Prank". Vanity Fair. Archived from the original on April 13, 2016. Retrieved May 25, 2016.
  140. ↑ Whitten, Sarah (August 14, 2015). "Jennifer Lawrence is changing Hollywood's game". CNBC. Archived from the original on August 3, 2016. Retrieved May 25, 2016.
  141. ↑ Bell, Flora (February 13, 2016). "Philanthropic Jennifer Lawrence donates $2 million to children's charity". Hello!. Archived from the original on June 17, 2018. Retrieved May 25, 2016.
  142. ↑ Gay, Jason (August 9, 2017). "Jennifer Lawrence on Her New Movie, New Relationship, and How She Stays So Damn Relatable". Vogue. Archived from the original on August 14, 2017. Retrieved August 15, 2017.
  143. ↑ "Over 300 top women in Hollywood launch anti-harassment initiative". Daily Sabah. Washington. January 1, 2018. Archived from the original on January 1, 2018. Retrieved February 18, 2018.
  144. ↑ Drysdale, Jennifer (January 20, 2018). "Jennifer Lawrence Celebrates Women's March 2018 with Cameron Diaz and Adele". Entertainment Tonight. Archived from the original on February 21, 2018. Retrieved February 21, 2018.
  145. ↑ Robinson, Rich (June 5, 2018). "Jennifer Lawrence urges Mainers to vote Yes to protect ranked choice voting". FairVote. Archived from the original on October 16, 2020. Retrieved November 10, 2020.
  146. ↑ MTV Movie Awards for Jennifer Lawrence:
  147. ↑ People's Choice Awards for Jennifer Lawrence:
  148. ↑ "Satellite Awards for 2012". International Press Academy. Archived from the original on March 22, 2016. Retrieved February 5, 2014.
  149. ↑ Truitt, Brian (June 27, 2013). "'Avengers,' 'Breaking Bad' top Saturn Award winners". USA Today. Archived from the original on June 30, 2013. Retrieved June 27, 2013.
  150. ↑ Reynolds, Simon (مارس 5, 2012). "Jennifer Lawrence: 'The Hunger Games' star's career in pictures". Digital Spy. pp. 2, 5. Archived from the original on March 31, 2014. Retrieved March 29, 2014.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جنیفر لارنس در ویکی‌گفتاورد موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جنیفر_لارنس&oldid=39641908»