جونگ‌جو چوسان
| جونگ‌جو چوسان | |
|---|---|
| جونگ‌جو چوسان | |
 | |
| سلطنت | ۲۷ آوریل ۱۷۷۶ – ۱۸ اوت ۱۸۰۰ |
| پیشین | یونگ‌جو چوسان |
| جانشین | سانجو چوسان |
| زاده | ۲۸ اکتبر ۱۷۵۲ |
| درگذشته | ۱۸ اوت ۱۸۰۰ (۴۷ سال) |
| آرامگاه | |
| همسر(ان) | ملکه: ملکه هیویی صیغه‌های سلطنتی: هونگ وون-بین سونگ اوی-بین یون هووا-بین پارک سو-بین |
| فرزند(ان) |
|
| خاندان | قبیله جون‌جو یی |
| پدر | شاهزاده سادو |
| مادر | بانو هه‌گیونگ |
| فهرست پادشاهان چوسان |
|---|
جونگ‌جو (کره‌ای: 정조) (زاده ۲۸ اکتبر ۱۷۵۲ - درگذشته ۱۸ اوت ۱۸۰۰) با نام شخصی یی سان (کره‌ای: 이산) بیست و دومین پادشاه سلسله چوسان بوده‌است.
وی که از سال ۱۷۷۶ تا ۱۸۰۰ حکومت کرده‌است، جانشین پدربزرگش یونگ‌جو چوسان شده بود. پس از مرگش، فرزندش سانجو چوسان جانشین وی شده‌است. او تلاش‌های زیادی برای بهبود و اصلاح کشور کره انجام داد. از جونگ‌جو به عنوان یکی از موفق‌ترین و با‌بصیرت‌ترین پادشاهان چوسان نام برده می‌شود.وی بیست و چهار سال بر چوسان سلطنت کرد .
جانشینی[ویرایش]
او با نام یی سان متولد شد و پسر شاهزاده سادو (که توسط پدر خودش پادشاه یونگ‌جو به مرگ محکوم شد) و بانو هه گیونگ بود. زمانی که او ولیعهد بود با «هونگ گوک یونگ» که یک سیاستمدار بحث‌برانگیز بود؛ ملاقات کرد. هونگ ابتدا قاطعانه از جلوس جونگ‌جو بر تخت سلطنت حمایت می‌کرد و برای بهبود قدرت پادشاه سخت کار می‌کرد اما در انتها به دلیل طمع به قدرت اخراج شد. مجموعه ایسان و مجموعه سر آستین قرمز به مسائل زندگی و پادشاهی او پرداخته‌است.
پادشاهی[ویرایش]
جونگ‌جو بیشتر زمان حکومتش را صرف تطهیر نام پدرش کرد. او همچنین برای پیش برد اصلاحاتش دربار را به شهر سوون نزدیک مقبره پدرش منتقل کرد. او قلعه هواسونگ را که اکنون جزو میراث جهانی یونسکو است ساخت و در ساخت این بنا پیشرفته‌ترین شگردهای موجود در ساخت دیوار در زمان خود را معرفی کرد و تصمیم داشت سوون را شهری خودکفا بکند. زمان قبل از حکومت وی به دلیل اینکه شاهزاده سادو با حکم سلطنتی پدرش کشته شده بود؛ مغشوش بود. تصمیم نهایی یونگ‌جو چوسان مبنی بر اعدام ولیعهد سادو به شدت توسط سیاستمدارانی که علیه ولیعهد بودند، تحت تأثیر قرار گرفته بود. بعد از فوت پادشاه یونگ‌جو و روزی که جونگ‌جو پادشاه چوسان شد؛ او در اتاق پادشاهی بر تخت نشسته و به همه نگاه کرد و گفت: «من پسر ولیعهد سادو هستم!». این پیام روشن لرزه بر اندام سیاستمدارانی انداخت که در مرگ پدرش درگیر بودند. او به دلیل اینکه به پدرش عنوان افتخاری پادشاهی و به مادرش عنوان «ملکهٔ بیوه» را داد؛ دوران‌های آشفته زیادی را تجربه کرد اما بر همه آن‌ها به کمک هونگ گوک یونگ غلبه کرد.
اصلاحات[ویرایش]
او رنسانس جدیدی را در چوسان رهبری کرد و سعی نمود با کنترل سیاست کل کشور؛ باعث بهبود روند پیشرفت کشور شود. او اصلاحات زیادی در طول سلطنت خود انجام داد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان از تأسیس «کیو جانگ گاک» که یک کتاب‌خانه سلطنتی بود نام برد. هدف از تأسیس این کتاب‌خانه بهبود نگرش سیاسی و فرهنگی چوسان و به خدمت درآوردن افسران با استعداد برای کمک در اداره کشور بود. جونگ‌جو همچنین رهبری جنبش‌های اجتماعی نظیر باز کردن درب‌های مناصب دولتی به روی افرادی که قبلاً به دلیل جایگاه اجتماعی شان از آن مناصب محروم شده بودند را بر عهده داشت. او بر اهمیت یادگیری زبان چینی و سایر زبان‌های خارجی تأکید می‌کرد و حتی سیستمی جهت یادگیری و آزمون زبان‌های خارجی دایر کرد. او یک کشتزار شخصی ساخت، برای آبرسانی یک قنات حفر کرد و روش‌های جدید و پیشرفته کشاورزی را در آن امتحان کرد. جونگ‌جو همچنین از استادان «انجمن سیلهاک» نظیر “جونگ یاک یونگ“(معمار کاخ هواسئونگ) که از قدرت سلطنتی جونگ‌جو حمایت می‌کردند؛ پشتیبانی کرد. علی‌رغم جایگاه سیاسی بالا در چوسان؛ پادشاه جونگ‌جو به عنوان شخصی نو آور شناخته می‌شود.
مرگ[ویرایش]
وی در سال ۱۸۰۰ و در سن چهل و هشت سالگی بدون دیدن آرزوهای عمرش که بعدها توسط پسرش سانجو منتشر شد؛ در شرایطی راز آلود در گذشت. کتاب‌های زیادی در مورد علت مرگ وی نوشته شده و هم‌اکنون این موضوع کانون بحث تاریخ دانان می‌باشد. او به همراه همسرش ”ملکه هیوی” در شهر هواسونگ در مقبره سلطنتی به خاک سپرده شد. وی بیست و چهار سال بر چوسان سلطنت کرد.
خانواده[ویرایش]
- پدر: یی سون، شاهزاده سادو از قبیلهٔ جون‌جو یی (۱۳ فوریه ۱۷۳۵—۱۲ ژوئیه ۱۷۶۲)
همسرها و فرزندان:
- ملکه هیویی از قبیلهٔ چونگ‌پونگ کیم (۵ ژانویه ۱۷۵۴—۱۰ آوریل ۱۸۲۱)
- بدون فرزند[۳]
- همسر نجیب‌زادهٔ سلطنتی وون از قبیلهٔ پونگ‌سان هونگ (۲۷ مه ۱۷۶۶—۷ مه ۱۷۷۹)[۴]
- شاهزاده سانگ‌گی (۱۷۷۰—۱۷۸۶)؛ پسرخوانده پس از مرگش[۵]
- همسر نجیب‌زاده سلطنتی هووا از قبیلهٔ نام‌وون یون (۱۱ آوریل ۱۷۶۵—۱۴ ژانویه ۱۸۲۴)
- بدون فرزند[۶]
- همسر نجیب‌زاده سلطنتی اوی از قبیلهٔ چانگ‌نیونگ سونگ (۶ اوت ۱۷۵۳—۴ نوامبر ۱۷۸۶)؛ محبوب‌ترین همسر جونگ‌جو[۷]
- همسر نجیب‌زاده سلطنتی سو از قبیلهٔ بان‌نام پارک (۲۱ مه ۱۷۷۰—۳۱ ژانویه ۱۸۲۲)[۸]
- شاهزاده یی گونگ، بعدها پادشاه سانجو (۲۹ ژوئیه ۱۷۹۰—۱۳ دسامبر ۱۸۳۴)
- شاهدخت سوک‌سون (۱ مارس ۱۷۹۳—۷ ژوئن ۱۸۳۶)
منابع[ویرایش]
- ↑ Daughter of Hong Bong-han (홍봉한) and Lady Yi of the Hansun Yi clan
- ↑ Queen Heongyeong is also called "بانو هیگیئونگ" (혜경궁)
- ↑ Daughter Si-muk (김시묵) and Lady Hong of the Namyang Hong clan
- ↑ Daughter of Hong Nak-chun (홍낙춘) and younger sister of Hong Guk-yeong (홍국영). She became Noble Royal Consort ۱77۸, but she died suddenly a year after receiving the title.
- ↑ Son of Jeongjo's half-brother, Prince Euneon. After the banishing and death of Hong Guk-yeong, he was also banished for treason and committed suicide by poison.
- ↑ Daughter of Yun Chang-yun (윤창윤). She became Noble Royal Consort in 1781; conceived, but the child was stillborn.
- ↑ Daughter of Seong Yun-u (성윤우) and Lady Im. She did not receive the title Noble Royal Consort until her son became Grand Prince in 1782. She died suddenly in 1786 (most likely from liver cancer), just months after the death of her son.
- ↑ Daughter of Park Jun-won (박준원) and Lady Won. Also called Royal Noble Consort Hyeon(현빈). She became Noble Royal Consort in 1787.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jeongjo of Joseon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون[ویرایش]
