ترش متال

ثرش متال Thrash metal
ریشه‌های سبکی	موج نوی هوی متال انگلیسی، اسپید متال، هاردکور پانک
ریشه‌های فرهنگی	اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی/اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، ایالات متحده، بریتانیا و آلمان
سازهای معمول	خواننده، گیتار لید، گیتار ریتم، گیتار بیس، درامز
فرم‌های مشتق‌شده	دث متال، بلک متال، گروو متال، اینداستریال متال
ژانرهای درهم‌آمیخته
کراس‌اور ترش، متال کور، نیو متال
حلقه‌های منطقه‌ای
آلمان - برزیل - بریتانیا - لهستان - استرالیا - کانادا - ایالات متحده (ناحیه خلیج و ساحل شرق) - ژاپن - مکزیک
سایر مطالب
فهرست گروه‌های ترش متال

ثرَش متال (به انگلیسی: Thrash metal) به‌عنوان اصلی‌ترین سبک مشتق از هوی متال شناخته می‌شود. گیتاری پرخاش‌گر، سرعتی، تکنیکی، جوی سنگین که عموماً چیزی ناموزون و فراتر از ملودی می‌نوازد.چیزی که شاید در اوایل کار با اسپید متال یکسان به حساب می‌آمد.اما گروه‌هایی مثل مگادث و متالیکا که جزو بهترین‌های این سبک بودند چیزی فراتر از این را به نمایش گذاشتند که شامل ریفهای قوی گیتار بود.موتورهد جزو نخستین و بزرگترین گروه‌های ترش محسوب می‌شود.

ویژگی

سبک ثرش متال عموماً شامل ضرب آهنگ سریع، ریف‌های پیچیده گیتار و درام نوازی با درام بیس (کیک) است. این سبک در اوایل دهه ۸۰ میلادی و با تلفیق بیت‌های درام متعلق به هاردکور پانک و استایل‌های گیتار متعلق به موج نوی هوی متال انگلیسی پدید آمد. بسیاری از بیسیست‌های این سبک حین نواختن از پیک گیتار بهره می‌برند. هرچند بسیاری از آنها همچون کلیف برتون، رابرت تروهیو، Frank Bello, Greg Christian, Steven DiGiorgio از انگشتان خود استفاده می‌کنند.

تاریخچه

پیشینه

اولین قطعه ای که می‌توان به آن برچسب ثرش متال زد قطعه Stone Cold Crazy از گروه بریتانیایی و افسانه ای کویین از آلبوم Sheer Heart Attack است (که متالیکا نیز آن را در سال ۱۹۹۰ کاور کرد) است. گفته می‌شود این قطعه ثرش متال بوده قبل از این که حتی لغت ثرش متال پدید بیاید. پس از آن بندهای مختلفی چون آیرون باترفلای، آیرن میدن، جوداس پریست، ونوم، موتورهد و تعدادی دیگر نوازندگی‌های سرعتی را معرفی کردند که بعدها به قسمتی جداناپذیر از ثرش متال تبدیل شد.

اوایل دهه ۸۰

در ژوئن سال ۱۹۸۱ مکگاونی و هتفیلد آهنگی به نام Hit the Lights را تحت نام Leather Charm که یک بند هارد راک از کالیفرنیای جنوبی بود، نوشتند. این بند خیلی زود از هم پاشید و هتفیلد، لارس اولریش را پس از انتشار یک تبلیغات در روزنامه ملاقات کرد. این دو بعدها به همراه دیو ماستین (گیتار) که بعداً گروه مگادث را تشکیل داد، و ران مکگاونی (بیس) همگروهی سابق هتفیلد، گروه متالیکا را تشکیل دادند. کرک همت در سالهای بعد جای ماستین را گرفت.

عبارت «ثرش متال» برای نخستین بار توسط مالکولم دام خبرنگار مجله کرانگ وقتی درصدد اشاره به ترانه ای از انثرکس یعنی Metal Thrashing Hard استفاده شد.

بند دیگر از بین چهاربند بزرگ ثرش متال زمانی ایجاد شد که جف هانمن و کری کینگ در یک رویداد هنرآزمایی (که آزمونی ورودی برای یک گروه موسیقی بود) یکدیگر را ملاقات کردند و تصمیم گرفتند تا گروهی مستقل برای خودشان ایجاد کنند. آنها به همراه دیو لمباردو که در آن زمان راننده و پیک موتوری بود و همچنین درامر تام آرایا بند اسلیر را تشکیل دادند. آنها نخستین آلبومشان ار شش ماه پس از نخستین آلبوم متالیکا یعنی Kill 'em all منتشر کردند.

اواسط دهه ۸۰

محبوبیت ثرش متال با انتشار آلبوم Ride the lightning توسط متالیکا و همین‌طور آلبوم Fistful of Metal توسط انترکس افزایش یافت.

گروهای موفق این سبک

• در ایالات متحده:

چهار بزرگ(Big Four) آمریکایی:

• متالیکا
• اسلیر
• انثرکس
• مگادث

سایر گروه ‌های آمریکایی:

• • پنترا
  • آورکیل
  • اکزودوس
  • متال چرچ
  • تستمنت
• در بریتانیا:
  • موتورهد
  • جوداس پریست
  • آیِن مِیدن
• در آلمان:
  • کریتور
  • سادام
  • دیستراکشن
  • تانکارد
  • هولی موزز
• در کانادا:
  • آنیهیلیتور
• در برزیل:
  • سپولتورا
• درسوییس:
  • کلتیک فراست

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Thrash metal». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ ژوئن ۲۰۲۰.