پرش به محتوا

توئنی وان پایلتس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از تونتی وان پایلوتس)
توئنی وان پایلتس
دان و جوزف در ۲۰۲۲
دان و جوزف در ۲۰۲۲
اطلاعات پس‌زمینه
خاستگاهکلمبوس، اوهایو، ایالات متحده
ژانر
سال‌های فعالیت۲۰۰۹–اکنون
ناشر(ان)
اعضا
اعضای پیشین
  • کریس صالح
  • نیک تامس
وبگاه

توئنی وان پایلتس (به انگلیسی: Twenty One Pilots) یک گروه موسیقی دونفرهٔ آمریکایی است که در کلمبوس، اوهایو شکل گرفت. این دو ابتدا یک گروه موسیقی بودند که در سال ۲۰۰۹ به وسیلهٔ خوانندهٔ اصلی تایلر جوزف در کنار نیک تامس و کریس صالح بنیان نهاده شد. دو نفر آخری در سال ۲۰۱۱ گروه را رها کردند و از زمان جدایی، اعضای گروه متشکل از جوزف و درامر جاش دان است. تک‌آهنگ‌های این گروه دونفره «استرس‌زده» و «هیتنز» بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ با موفقیت تجاری روبه‌رو شدند و برای «استرس‌زده» در مراسم جایزه گرمی ۲۰۱۷ برندهٔ بهترین اجرای پاپ دونفره/گروهی شدند.

این دو نفر قبل از اینکه توسط ناشر Fueled By Ramen در سال ۲۰۱۲ بخوانند، دو آلبوم غیررسمی به نام‌های توئنی وان پایلتس (بیست و یک خلبان) در سال ۲۰۰۹ و Regional at Best (ایالتی در بهترین حالت) در سال ۲۰۱۱ بیرون دادند.[۱] آن‌ها اولین کار رسمی شان را با ناشر Fueled By Ramen به نام Vessel (پوسته) در سال ۲۰۱۳ بیرون دادند.[۲] دومین آلبوم رسمی آن‌ها به نام بلوری‌فیس در تاریخ ۱۵ می ۲۰۱۵ انتشار یافت.

تاریخچه

[ویرایش]

۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱: شکل‌گیری

[ویرایش]

این گروه در سال ۲۰۰۹ در شهر کلمبوس، پایتخت ایالت اوهایو توسط تایلر جوزف، نیک توماس و کریس صالح که دوستان دانشگاهی بودند، شکل گرفت.[۱][۳] تایلر اسم گروه را در حین مطالعهٔ آهنگ All My Sons (تمام پسران من) از آرتور میلر انتخاب کرد؛ که دربارهٔ مردی است که بعد از اینکه باعث مرگ بیست و یک خلبان در جنگ جهانی دوم شد، باید بهترین تصمیم را برای خانواده اش می‌گرفت، چون او آگاهانه بخاطر سود خودش، به آن‌ها قطعات معیوب فرستاد. تایلر گفت که این داستان که نشان از معضل اخلاقی دارد، الهامی برای اسم گروه بود.[۴]
در تاریخ ۲۹ دسامبر ۲۰۰۹، آن‌ها اولین آلبوم غیررسمی شان را به نام توئنی وان پایلتس (بیست و یک خلبان) منتشر، و تور در ایالت اوهایو را آغاز کردند.
در سال ۲۰۱۰ گروه دو آهنگی که به‌طور رسمی منتشر نشده بودند را در حساب ساوند کلاود شان منتشر کردند،[۵] که شامل یک آهنگ رسمی به نام Time to Say Goodbye (وقت خداحافظیه) و کاوری از کرستینا پری به نام Jar of Hearts (لرزهٔ قلب‌ها) بود.
در اواسط سال ۲۰۱۱ توماس و صالح گروه را ترک کردند. هر دوی آن‌ها یادداشت‌های خداحافظی در صفحهٔ رسمی فیسبوک شان پست کردند.[۶][۷] سپس جاش، درامر سابق آهنگ House of Heroes (خانهٔ قهرمانان) به تایلر پیوست.

۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲

[ویرایش]

دومین آلبوم غیررسمی گروه، Regional at Best (ایالتی در بهترین حالت)، در تاریخ هشتم ژوئیه ۲۰۱۱ با تنظیمی جدید توسط تایلر و جاش منتشر شد. در طی همان سال، گروه به طرفدارانش دو آهنگ غیررسمی از طریق خبرنامهٔ ایمیل شان تقدیم کرد: نسخهٔ اصلی House of Gold (خانهٔ طلایی) و یک تک ترانه به نام Two (دو).
در تاریخ ۱۱ فوریه ۲۰۱۲، گروه یک موزیک ویدیو برای آهنگ منتشر نشدهٔ Goner (از دست رفته) در یوتیوب منتشر کرد. این آهنگ در سال ۲۰۱۵ برای انتشار در آلبوم بلری‌فیس (چهرهٔ تار) بازنویسی و دوباره ضبط شد.

اجرای آهنگ درختان

۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳

[ویرایش]

در تاریخ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۲، موزیک ویدیو رسمی آهنگ Holding on to You (تکیه به تو) در یوتیوب منتشر شد.[۸] همچنین در تاریخ هفتم ژانویه ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Guns for Hands (تپانچه برای دست‌ها) و در تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۱۳ ویدئو کلیپ آهنگ Car Radio (رادیو ی اتومبیل) منتشر شد.[۹][۱۰]
در تاریخ دوم اکتبر ۲۰۱۳، ویدئو کلیپ آهنگ House of Gold (خانهٔ طلایی) در یوتیوب منتشر شد.[۱۱]
در تاریخ ۳۱ دسامبر ویدئو کلیپ آهنگ Truce (آتش‌بس) و همچنین ویدئو کلیپ رسمی آهنگ Migraine (میگرن) توسط یوتیوب منتشر شد (گرچه بعد از مدت کوتاهی پاک شد).[۱۲][۱۳]

۲۰۱۴

[ویرایش]

در تاریخ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۴، گروه ویدئو کلیپی برای آهنگ Ode to Sleep (نوای خواب) منتشر کردند.[۱۴]

۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷: بلری‌فیس

[ویرایش]

گروه اولین تک‌آهنگشان به نام Fairly Local (نسبتاً محلی) را منتشر کردند.[۱۵] دومین تک‌آهنگشان به نام Tear in My Heart (ضربه‌ای در قلب من) و همچنین موزیک ویدیو آن را در تاریخ پنجم آوریل ۲۰۱۵ منتشر کردند.[۱۶] در تاریخ ۲۸ آوریل آهنگ Stressed Out (استرس) سومین تک‌آهنگ آن‌ها به همراه موزیک ویدیو منتشر شد.[۱۷]
آهنگ Stressed Out (استرس) جایزه بفتای ۲۰۱۷ , رتبهٔ دوم در بیلبورد، و رتبهٔ اول در آلترنتیو سانگز و هات راک سانگز را به دست آورد.[۱۸]
آلبوم بلری‌فیس (چهره تار) چهار روز زودتر، در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۵ منتشر شد و در هفتهٔ اول بالای ۱۳۴ هزار فروش داشت.[۱۹]
گروه، تور جهانی (بلری‌فیس) چهره تار را در تاریخ ۱۱ می‌در گلاسگو، واقع در اسکاتلند آغاز کرد.[۲۰]

تور جهانی چهرهٔ تار در ۱۴ فبریه ۲۰۱۵ به دلیل حمله تروریستی در پاریس نیمه کاره پایان یافت و گروه برای استراحت به آمریکا بازگشت.

آن‌ها در ۳۱ می ۲۰۱۶ تور جهانی Emotional Roadshow (تور خیابانی احساسی) را آغاز کردند که شامل اجراهایی در ایالات متحده، کانادا، مکزیک، اروپا و استرالیا می‌شد. آن‌ها اعلام کردند بندهای مخصوص سر آشپز و میوت‌مث آن‌ها را همراهی کردند.[۲۱][۲۲][۲۳]

در ۱۶ جوئن ۲۰۱۶ بند تک‌آهنگ Heathens (کافران) را به عنوان اولین تک آهنگ از آلبوم فیلم جوخهٔ خودکشی، زودتر از زمان مشخص شده، ۲۴ جوئن منشتر کرد. آهنگ ۱۵ جوئن در فضای مجازی لو رفت. موزیک ویدیو ی این آهنگ ۲۱ جوئن ۲۰۱۶ منتشر شد. این آهنگ در تیتراژ پایانی فیلم پخش شد.[۲۴][۲۴][۲۵][۲۵]

بعد از آن توئنی وان پایلتس تبدیل به سومین هنرمند در تاریخ شد که دو آهنگ به صورت هم‌زمان در پنج آهنگ برتر بیلبورد دارد و به هنرمندانی چون بیتلز و الویس پریسلی پیوست.

در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶ بند بازخوانی آهنگ Cancer (سرطان) از بند مای کمیکال رومنس که بخشی از آلبوم رژهٔ سیاه بود را منتشر کرد. موزیک ویدیوی انیمیشنی آن هم هم‌زمان منتشر شد.[۲۶]

در ۸ اوکتبر ۲۰۱۶ توئنی وان پایلتس میهمان برنامه شنبه شب شد و نسخه‌های ارکست سمفونیک آهنگ‌های "کافران" و "سواری" را اجرا کرد که از نظر مجلهٔ رولینگ استون بهترین اجرای آن‌ها تاکنون بود. پس از آن بند در مراسم موسیقی آمریکا ترکیب دو آهنگ پرفروش خود "Stressed Out" و "Heathens" را اجرا کرد. آنها همچنین برای اولین بار در تلویزیون دو جایزهٔ "بند مورد علاقه مردم" و "هنرمند الترنیتیو مورد علاقه مردم" را دریافت کردند. در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ بند یک آلبوم لایو محدود که برگرفته از دو شب اجرای بند در سالن "تئاتر فاکس اوئکلند" بود به نام بلری‌فیس Live منتشر کرد.

بند بعداً با بند الترنیتیو راک Mutemath همکاری کرد و یک اِی پی پنج آهنگه که متشکل از پنج ریمیکس از آهنگهای آلبوم چهره تار بود را به نام TØPxMM منتشر کرد. آلبوم در ۱۹ دسامبر آن سال به صورت مجانی در سایت بند قرار گرفت. آنها همچنین یک ویدیوی ۲۵ دقیقه ای از اجرای آهنگ‌ها را در استودیو را در شبکه یوتیوب خود منتشر کردند.[۲۷]

بند در ۱۲ فبریه ۲۰۱۷ یک جایزه گِرمی برای آهنگ «استرس» در دسته‌بندی بهترین اجرا گروهی پاپ دریافت کرد. آنها قبل از دریافت جایزه شلوار خود را درآوردند و بر روی استیج رفتند. در سخنرانی تایلر جوزف از عمل به قولی که سال‌ها قبل به هم گروهی خود داده بود یاد کرد.

بند در ۲۷ مارس ۲۰۱۷ مجموعه ای از پنج اجرا را با نام «تور کلمبوس» معرفی کرد که شامل پنج روز اجرای بند در شهر مادری بند بود. بند ابتدا شروع به اجرا در چند سالن کوچک شهر کرد و سپس به عنوان اختتامیه چرخه اجراهای خود در بزرگ‌ترین سالن شهر اجرا کرد. سالن‌هایی که بند در آن اجرا کرد شامل سالن‌های The Basement, Newport Music Hall, Express Live, Nationwide Arena و Value City Arena بود.

در مصاحبه ای که بند در نوامبر ۲۰۱۶ با مجلهٔ Alternative Press داشت توئنی وان پایلتس اعلام کرد که آنها پس از آخرین اجرای خودشون به «تاریکی میرن» و روی ساخت آلبوم جدیدشون تمرکز می‌کنند. جوزف در این مصاحبه اعلام کرد که علاقه دارد که بر روی ترانه‌های خود تمرکز بیشتری کند و موسیقی جدید بند رو به «تازگی، ترانه‌ها، پویایی و شجاعت در آهنگ سازی» که در آلبوم اول بند بود ببرد. بند برای آخرین بار در ژوئیه ۲۰۱۷ در فضای مجازی فعال بود؛ آن‌ها چند عکس از چشمی در حال بسته شدن منتشر کردند که بر روی آنها چند تکه ترانه از آهنگهای بند نوشته شده بود. پس از آن بند به یک وقفه یک ساله رفت.

۲۰۱۸ تا کنون: Trench

[ویرایش]

توئنی وان پایلتس بعد از مدت‌ها سکوت در آوریل ۲۰۱۸ به صورت پنهان با طرفداران خود ارتباط برقرار کرد و به مدت سه ماه به گذاشتن مطالبی عجیب در یک سایت غیررسمی پرداخت. آن‌ها به این وسیله اقدام به دادن سرنخ‌هایی راجع‌به آلبوم بعدی خود کردند، طبق اطلاعات موجود در آن سایت آلبوم بعدی خود یک آلبوم مفهومی است و تم آن برگرفته از دخمه‌های زرتشتیان است.

در ۷ ژوئیه ۲۰۱۸ بند بعد از یک سال سکوت در فضای مجازی ایمیلی عجیب به طرفداران خود داد و در آن عرضهٔ آهنگ جدید خود را اعلام کرد. پس از دو روز آن‌ها بالاخره در تمامی حساب‌های اجتماعی خود ویدیویی کوتاه از یک چشم زرد یک جغد منتشر کرد. آن‌ها همچنین لوگوی جدید خود را نیز معرفی کردند که شاهد تغییرات بسیاری بوده؛ رنگ لوگو کاملاً به رنگ زرد درآمده و خطوط عمودی و مورب آن دو لایه شدند //-||

سر انجام این بند در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۸ دو تک آهنگ Jumpsuit و Nico And The Niners را به همراه موزیک ویدیو Jumpsuit منتشر و اعلام کرد پنجمین آلبوم استودیویی بند به نام Trench در ۵ اکتبر ۲۰۱۸ به‌طور رسمی منتشر خواهد شد. همین‌طور اعلام شد تور برای این آلبوم به اسم The Bandito Tour در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۸ آغاز خواهد شد.

کمی بعد از انتشار دو تک آهنگ و موزیک ویدیو Jumpsuit، در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۸ موزیک ویدیو Nico And The Niners منتشر شد.[۲۸][۲۹][۳۰][۳۱]

سبک موسیقی و اعتبار

[ویرایش]

استایل موسیقایی بند به صورت ذیل شرح داده شده است: الترنیتیو هیپ هاپ،[۳۲][۳۳] الکتروپاپ،[۳۲][۳۴][۳۵][۳۶] ایندی پاپ،[۳۷][۳۷] پاپ راک،[۳۸] رپ راک،[۳۹] الترنیتیو راک، رگی،[۴۰] راک،[۴۱][۴۲] سینث-پاپ، الکترونیکا، الکترونیک راک، ایمو رپ، ایندی راک، پاپ-رپ، هیپ هاپ، سایکدلیک،[۴۳] ایندیترونیکا[۴۴]

این گروه مخلوطی از پیانو (هر از گاهی کیبورد و کیتار)، ترکیب‌کننده، درام (به همراه مخلوطی از درام الکترونیک در بعضی قسمت‌ها)، خوانندگی، و گاهی یوکه لیلی به همراه دارد.[۴۵]
تایلر اظهار دارد که زمانی که شعر خیلی طولانی می‌شود، باید شروع به رپ خواندن بکند تا بتواند متن آهنگ را در آهنگ بگنجاند.[۴۶]
مردم معمولاً با مربوط ساختن این گروه به یک ژانر مشخص برای توصیفش مشکل دارند.[۴۷] اگرچه خیلی از طرفداران به این گروه لقب اسکیزوفرنی پاپ داده‌اند که یک ژانر فرعی غیررسمی و اصطلاحی از پاپ است.[۴]
با اینکه بسیاری از آهنگ‌های این گروه شامل اشاراتی به الهیات مسیحی می‌شود، و پیامی (هرچند غیر مستقیم) دربارهٔ خداوند دارد، و تمام اعضای گروه (چه گذشته چه در حال حاضر) مسیحی هستند، این گروه به عنوان یک گروه مسیحی مطرح نشده است.[۳][۴۸]

بند یک فن بیس بزرگ برای خود دارد که اسم آن «محفل اسکلت» است.

با استناد به خود بند هدف آنان از ساخت موسیقی «ترغیب کردن مردم برای فکر کردن» است. آن‌ها تلاش می‌کنند تا به مردم ارزش‌های واقعی زندگی را نشان دهند و در آهنگ‌هایشان به موضوعاتی همچون مبارزه با مادی نگری و مبارزه با نَفس و شیطان اشاره می‌کنند.

اعضای گروه

[ویرایش]
در حال حاضر
  • تایلر جوزف - خواننده، پیانو، کیبورد، یوکه لیلی، سینثی سایزر، باس، کی‌تار، (از سال ۲۰۰۹ تاکنون)
  • جاش دان - ترامپت، درام و پرکاشن (از ۲۰۱۱ تاکنون)
اعضای سابق
  • نیک توماس - گیتار باس، کیبورد، پیانو، گیتار الکتریک، هم خوانی (از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱)
  • کریس صالح - درام و پرکاشن (از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱)
نماد محفل اسکلت

تور کنسرت

[ویرایش]

رهبر

[ویرایش]
  • تور بیشتر نوامبر (۲۰۱۲)
  • سفر برای تور کنسرت (۲۰۱۳)
  • تور جهانی سکوت سخت است (۲۰۱۴)
  • تور جهانی چهره تار (۲۰۱۵–۲۰۱۶)
  • تور جهانی اجراهای احساسی جاده‌ای (۲۰۱۶–۲۰۱۷)
  • تور راهزن (۲۰۱۸–۲۰۱۹)
  • تور تیک اووِر (۲۰۲۱–۲۰۲۲)
  • تور یخی (۲۰۲۲)
  • رویدادی با توئنی وان پایلتس (۲۰۲۴)
  • تور جهانی کلنسی (۲۰۲۴–۲۰۲۵)

اجرای شروع‌کننده

[ویرایش]

جوایز

[ویرایش]
سال مراسم اثر جایزه نتیجه
۲۰۱۳ جایزه ام‌تی‌وی ۲۰۱۳ Holding on to You MTV Video Music Award – Artist to Watch نامزدشده
جایزهٔ بهترین‌های اروپا توئنی وان پایلتس MTV Europe Music Awards - Best Push Act نامزدشده
۲۰۱۴ مجله الترنیتیو پرس AP Music Awards – Best Live Band نامزدشده
Vessel AP Music Awards – Album of the Year نامزدشده
توئنی وان پایلتس AP Music Awards – Breakthrough Band نامزدشده
Josh Dun AP Music Awards – Best Drummer نامزدشده
۲۰۱۵ توئنی وان پایلتس AP Music Awards – Best Live Band نامزدشده
AP Music Awards – Most Dedicated Fans نامزدشده
AP Music Awards – tumblr Fandom of the Year نامزدشده
جایزه منتخب نوجوانان Tear in My Heart Teen Choice Award - Choice Rock Son نامزدشده
۲۰۱۶ مراسم آی هارت ریدیو توئنی وان پایلتس iHeartRadio Music Awards – Alternative Rock Artist of the Year برنده
Stressed Out iHeartRadio Music Awards – Alternative Rock Song of the Year برنده
جایزه موسیقی بیلبورد ۲۰۱۶ توئنی وان پایلتس Top Duo/Group نامزدشده
Top Rock Artist برنده
Stressed Out Top Rock Song نامزدشده
بلری‌فیس Top Rock Album برنده
مجله الترنیتیو پرس توئنی وان پایلتس Artist of the Year برنده
بلری‌فیس Album of the Year برنده
Streesed Out Best Music Video نامزدشده
جوایز کرنگ! توئنی وان پایلتس Best Live Band

Best Fanbase

نامزد شده

برنده

Underground Interviews

Music Awards

Stressed Out Best Hit Single نامزدشده
جایزه منتخب نوجوانان Choice Rock Song نامزدشده
جایزه ام‌تی‌وی ۲۰۱۶ Heathens Best Rock Video برنده
جایزهٔ بهترین‌های اروپا توئنی وان پایلتس Best Alternative

Best Alternative

Best US Act

برنده

برنده

نامزد شده

جایزهٔ بهترین‌های آمریکا Artist of the Year

Favorite Pop/Rock Band/Duo/Group

Favorite Alternative Artist

نامزد شده

برنده

برنده

جایزه تور بیلبورد Breakthrough نامزدشده
۲۰۱۷ American Music Awards Favorite Artist - Alternative Rock برنده
Alternative Press Music Awards Most Dedicated Fans برنده
Billboard Awards Artist of the Year نامزدشده
Chart Achievement Award برنده
Top Duo/Group برنده
Top Billboard 200 Artist نامزدشده
Top Hot 100 Artist نامزدشده
Top Song Sales Artist نامزدشده
Top Radio Songs Artist برنده
Top Streaming Songs Artist نامزدشده
Top Rock Artist برنده
Heathens Top Hot 100 Song نامزدشده
Top Selling Song نامزدشده
Top Streaming Song (Video) نامزدشده
Top Rock Song برنده
Stressed Out نامزدشده
Ride نامزدشده

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Twenty One Pilots Biography Billboard" بایگانی‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. Retrieved February 1, 2013.
  2. ↑ Review of Vessel, Allmusic
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "With debut album set for release, Columbus duo Twenty One Pilots poised to break out" بایگانی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Retrieved February 1, 2013.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "About twenty one pilots". Retrieved February 1, 2013.
  5. ↑ "twentonepilots". SoundCloud. Retrieved November 5, 2015.
  6. ↑ "Nick Thomas' Farewell Letter". Retrieved December 31, 2013.
  7. ↑ "Chris Salih's Farewell Letter". Retrieved December 31, 2013.
  8. ↑ "twenty one pilots: Holding on to You". YouTube. November 14, 2012.
  9. ↑ "twenty one pilots: Guns For Hands". YouTube. January 7, 2013.
  10. ↑ "twenty one pilots: Car Radio". YouTube. April 19, 2013.
  11. ↑ "twenty one pilots: House of Gold". YouTube. October 2, 2013.
  12. ↑ "Twenty One Pilots: Truce". YouTube. December 31, 2013.
  13. ↑ "Migraine" music video on Tumblr" بایگانی‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. Retrieved August 20, 2014.
  14. ↑ Haskoor, Michael. "Watch Twenty One Pilots' Music Video for 'Ode to Sleep,' Three Years in the Making Read More: Watch Twenty One Pilots' Music Video for 'Ode to Sleep'". diffuser.fm. Loudwire Network. Retrieved January 5, 2015.
  15. ↑ "Hear twenty one pilots' eerie new single "Fairly Local" from impending album 'Blurryface'". Alternative Press. Retrieved March 17, 2015.
  16. ↑ twenty one pilots: Tear In My Heart [Official Video]; YouTube, April 6, 2015
  17. ↑ twenty one pilots: Stressed Out [Official Video]; YouTube, April 28, 2015
  18. ↑ Trust, Gary (February 16, 2016). "Justin Bieber Retakes No. 1 Spot From Zayn on Hot 100". Billboard. Retrieved February 16, 2016.
  19. ↑ "SURPRISE! Twenty One Pilots Release "Blurryface" Early!" بایگانی‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine. Radio 104.5. May 17, 2015. Retrieved May 18, 2015.
  20. ↑ "Twenty One Pilots announce Blurryface World Tour". axs.com. Retrieved October 2, 2015.
  21. ↑ «Twenty One Pilots' Rock Dreams Come True at Emotional Roadshow Tour Kick-Off». Billboard. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۳۱.
  22. ↑ "twenty one pilots: EMØTIØNALRØADSHØW - Twenty One Pilots Updates". Twenty One Pilots Official Website (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-31.
  23. ↑ "Chef'Special & Mutemath To Join twenty one pilots' Tour - Fueled By Ramen Latest News". Fueled By Ramen Official Website (به انگلیسی). Archived from the original on 10 August 2016. Retrieved 2018-07-31.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ "Who leaked that 'Suicide Squad' song? Reddit has answers, record label says" (به انگلیسی). 2016-08-04. Retrieved 2018-07-31.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ "The World Famous KROQ". The World Famous KROQ (به انگلیسی). Archived from the original on 29 September 2016. Retrieved 2018-07-31.
  26. ↑ Legaspi، Althea (۲۰۱۶-۰۹-۱۵). «Hear Twenty One Pilots Cover My Chemical Romance's 'Cancer'» (به انگلیسی). Rolling Stone. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ فوریه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۳۱.
  27. ↑ twenty one pilots (2016-12-19), twenty one pilots: TOPxMM (the MUTEMATH sessions), retrieved 2018-07-31
  28. ↑ «Twenty One Pilots just broke their social media silence with cryptic post» (به انگلیسی). Alternative Press. ۲۰۱۸-۰۷-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۳۱.
  29. ↑ «5 Things We Want From Twenty One Pilots' New Album». Billboard. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۳۱.
  30. ↑ "Twenty One Pilots Release TWO New Singles 'Jumpsuit' and 'Nico And The Niners'" (به انگلیسی). Retrieved 2018-07-31.
  31. ↑ «Twenty One Pilots Have Announced Their New Album, 'Trench'! - News - Rock Sound Magazine» (به انگلیسی). Rock Sound Magazine. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۷-۳۱.
  32. ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ «Album review: Twenty One Pilots – A change in sound, but for the better - Eagle News Online - Local, News, Weather, Sports, Election coverage, for Syracuse, Onondaga and Madison Counties, Central New York, NY». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۸-۰۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اوت ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  33. ↑ Burch, Cathalena E. "Twenty One Pilots: Was this Tucson's best arena show of 2017?". Arizona Daily Star (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  34. ↑ "CONCERT REVIEW: TWENTY ONE PILOTS W/ MISTERWIVES AND VINYL THEATRE AT RIO THEATRE - OCTOBER 13TH, 2014". THE PERMANENT RAIN PRESS (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  35. ↑ Dispatch, Jared Rutecki, The Columbus. "Twenty One Pilots projected to top Billboard charts". The Columbus Dispatch (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  36. ↑ FOX. «Photos: Rising electro-pop act twenty one pilots hits Fox». KTVU. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  37. ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ «INTERVIEW: Twenty One Pilots | XXIV Magazine». web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۷-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  38. ↑ "Twenty One Pilots will visit Indianapolis as part of 2019 tour". Indianapolis Star (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  39. ↑ "Twenty One Pilots try to replicate 'Blurryface' success, release third new track on upcoming album". USA TODAY (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  40. ↑ Kamps, Garrett (2015-05-19). "Pop Duo Twenty One Pilots Makes a Hot Mess (in a Good Way) on 'Blurryface': Album Review". Billboard (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-03.
  41. ↑ Times, Music (2018-07-28). "Twenty One Pilot Drops Creepy Nico And The Niners Music Video". Music Times (به انگلیسی). Retrieved 2018-12-10.
  42. ↑ Staff، Madeline Wells | Senior (۲۰۱۵-۰۵-۲۲). «Rock duo Twenty One Pilots takes on new, clear direction with 'Blurryface'». The Daily Californian (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  43. ↑ Reed، Ryan؛ Reed، Ryan (۲۰۱۸-۰۷-۱۱). «Hear Twenty One Pilots' New Songs 'Jumpsuit,' 'Nico and the Niners'». Rolling Stone (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  44. ↑ xxivmagazine. «INTERVIEW: Twenty One Pilots» (به انگلیسی). XXIV Magazine. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۱۰.
  45. ↑ Interview: twenty one pilots بایگانی‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine; The National Student, April 9, 2013
  46. ↑ Twenty One Pilots – More Than ‘Regional at Best بایگانی‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine; Cornerstone, February 20, 2012
  47. ↑ Interview: Twenty One Pilots بایگانی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine; WOUB, March 14, 2012
  48. ↑ "Twenty One Pilots: Masters of the Culture of Encounter". Word of Fire. January 7, 2014. Retrieved June 30, 2014. Twenty One Pilots is not a Christian band, but Tyler Joseph and Josh Dunn are both believers.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ توئنی وان پایلتس موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=توئنی_وان_پایلتس&oldid=40359625»