بازسازی سه‌بعدی
در بینایی رایانه‌ای و گرافیک رایانه‌ای، بازسازی سه بعدی (به انگلیسی: 3D Reconstruction) فرایند تصویرسازی از شکل اشیای واقعی است. این فرایند را می‌توان با روشهای فعال یا غیرفعال انجام داد.[۱] اگر مدل این توانایی را داشته باشد که شکل خود را در بازه زمانی تغییر دهد به آن عنوان بازسازی با فهم پیرامونی-هنگامی گفته می‌شود.[۲]
انگیزه و کاربردها[ویرایش]
پژوهش دربارهٔ بازسازی سه‌بعدی همیشه هدف دشواری بوده‌است. با استفاده از بازسازی سه‌بعدی می‌توان الگوی برجستگی سه‌بعدی هر چیزی را یافت و همچنین مختصات سه‌بعدی هر نقطه از این الگوی برجستگی را پیدا کرد. معمولاً بازسازی سه‌بعدی اشیا به‌طور کلی مسئله‌ای علمی و فناوری پایه‌ای در زمینه‌های مختلفی مانند طراحی به کمک یارانه، گرافیک رایانه‌ای، انیمیشن رایانه‌ای، دید رایانه‌ای، تصویربرداری پزشکی، علوم محاسباتی، واقعیت مجازی، رسانه‌های دیجیتال و غیره است. برای نمونه هر گونه ضایعه بیماران خاص می‌تواند به صورت سه‌بعدی بر روی رایانه ارائه شود که رویکرد جدید و دقیقی را در تشخیص بیماری برای ما فراهم می‌کند و از این رو اهمیت بالینی بالایی برای پزشکان دارد. مدل رفورمی ارتفاعی را می‌توان با استفاده از روش‌هایی مانند ارتفاع‌سنجی لیزری[۳] یا رادار دهانه ترکیبی بازسازی کرد.[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Moons, Theo, Luc Van Gool, and Maarten Vergauwen. "3D reconstruction from multiple images part 1: Principles." Foundations and Trends in Computer Graphics and Vision 4.4 (2010): 287-404.
- ↑ Zollhöfer, Michael, et al. "Real-time non-rigid reconstruction using an RGB-D camera بایگانی‌شده در ۸ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine." ACM Transactions on Graphics 33.4 (2014): 156.
- ↑ Vosselman, George, and Sander Dijkman. "3D building model reconstruction from point clouds and ground plans." International archives of photogrammetry remote sensing and spatial information sciences 34.3/W4 (2001): 37-44.
- ↑ Colesanti, Carlo, and Janusz Wasowski. "Investigating landslides with space-borne Synthetic Aperture Radar (SAR) interferometry." Engineering geology 88.3-4 (2006): 173-199.