اوزه‌بیو
 اوزه‌بیو با بنفیکا در سال ۱۹۷۳ | |||
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | اوزه بیو داسیلوا فریرا | ||
| زادروز | ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۴۲ | ||
| زادگاه | ماپوتو، موزامبیک پرتغال | ||
| تاریخ مرگ | ۵ ژانویهٔ ۲۰۱۴ (۷۱ سال) | ||
| محل مرگ | لیسبون، پرتغال | ||
| قد | ۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ) | ||
| پست | مهاجم | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۱۹۵۷–۱۹۶۰ | دسپورتوس ماکساکویین | ۴۲ | (۷۷) |
| ۱۹۶۰–۱۹۷۵ | بنفیکا | ۳۰۱ | (۳۱۷) |
| ۱۹۷۵ | مینوتمن | ۷ | (۲) |
| ۱۹۷۵ | مونتری | ۱۰ | (۱) |
| ۱۹۷۵–۱۹۷۶ | تورنتو متروس-کورآتیا | ۲۵ | (۱۸) |
| ۱۹۷۶ | بیرامار | ۱۲ | (۳) |
| ۱۹۷۶–۱۹۷۷ | کوییک سیلورز | ۱۷ | (۲) |
| ۱۹۷۷–۱۹۷۸ | یو. اف. سی. آی تومار | ۱۲ | (۳) |
| ۱۹۷۸–۱۹۷۹ | نیوجرسی آمریکنز | ۴ | (۵) |
| مجموع | ۴۳۰ | (۴۲۸) | |
| تیم ملی | |||
| ۱۹۶۱–۱۹۷۳ | پرتغال[۱] | ۶۴ | (۴۱) |
| |||
اوزه‌بیو داسیلوا فریرا (به پرتغالی: Eusébio da Silva Ferreira) (زاده ۲۵ ژانویه ۱۹۴۲ – درگذشته ۵ ژانویه ۲۰۱۴) مهاجم سابق تیم ملی فوتبال پرتغال بود. از وی به عنوان یکی از بهترین بازیکن های تاریخ فوتبال نام برده می‌شود. اوزه‌بیو اولین برنده پرتغالی توپ طلای اروپا و آقای گل جام جهانی ۱۹۶۶ لندن بود.
ابتدای زندگی
[ویرایش]اوزه‌بیو داسیلوا فریرا در تاریخ ۲۵ ژانویه سال ۱۹۴۲ در لورنزو مارکز موزامبیک به دنیا آمد. اوزه بیو فوتبال را در ۱۵ سالگی در باشگاه اسپورتینگ لورنزو مارکز، شعبه‌ای از باشگاه اسپورتینگ لیسبون پرتغال آغاز کرد. بنفیکا، بزرگ‌ترین رقیب تیم لیسبونی، اوزه‌بیو را پس از ورودش به اروپا به خدمت خود درآورد. کاشف او و بزرگ‌ترین حامی‌اش نیز مربی آن زمان بنفیکا، بلا گاتمن بود.
اوزه‌بیو (با لقب مروارید سیاه و نیز پلنگ سیاه) با تیم بنفیکا سه بار قهرمان باشگاه‌ها و پنج بار قهرمان جام حذفی پرتغال و در سال ۱۹۶۲ با غلبه بر رئال مادرید قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. در برابر رئال که به پیروزی ۵ بر ۳ بنفیکا انجامید، اوزه‌بیو دو گل تیمش را به ثمر رساند.
وی در سال‌های ۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰ و ۱۹۷۳ آقای گل لیگ پرتغال شد و در سال ۱۹۶۸ با ۴۲ گل زده، اولین کفش طلا را به عنوان برترین گلزن لیگ‌های اروپایی تصاحب کرد و این شاهکار را در سال ۱۹۷۳ نیز با ۴۰ گل زده تکرار کرد. وی در ۳۰۱ باری که برای بنفیکا به میدان رفت، ۳۱۷ گل زد و ۴۱ گل نیز در ۶۴ بار حضورش در تیم ملی پرتغال به ثمر رساند.
آقای گل جام جهانی ۱۹۶۶
[ویرایش]اوزه‌بیو در جام جهانی ۱۹۶۶ با ۹ گل زده، آقای گل جام جهانی انگلیس شد. او با شوت‌های فوق‌العاده، دریبل‌های عالی و سرعتی بسیار بالا به یکی از پدیده‌های استثنایی تورنمنت تبدیل شد و تیم ملی پرتغال را به مقام سوم جام رساند.
از او در آفریقا به عنوان یکی از اولین ستاره‌های جهانی فوتبال این قاره تجلیل شد. دیدار مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی در مقابل تیم شگفتی آفرین کره شمالی که پیش از آن ایتالیا را حذف کرده بود، فراموش نشدنی است. در این بازی پرتغال با سه گل از حریف عقب بود، هم تیمی‌های اوزه‌بیو شکست را پذیرفته بودند که اوزه‌بیو همه چیز را عوض کرد. او چهار گل زد و یک گل نیز ساخت تا در نهایت پرتغال با نتیجه ۵ بر ۳ پیروز میدان شود.
او در سال ۱۹۷۰ به عنوان اولین بازیکن فوتبال جایزه مرد سال اروپا را دریافت کرده و در سال ۱۹۷۳ نیز این افتخار را تکرار کرد.
انتقال به آمریکای شمالی
[ویرایش]اوزه‌بیو در سال ۱۹۷۵ اروپا را ترک کرد و به تیم بوستون مینتمن در لیگ فوتبال آمریکای شمالی پیوست. تنها بعد از هفت بازی و زدن دو گل، به تیم مکزیکی سی.اف. مونتری منتقل شد. در اینجا هم مدت زیادی نماند و در سال ۱۹۷۶ به لیگ آمریکای شمالی برگشت و به عضویت تیم تورونتو متروس-کرواتیا درآمد. برای این تیم کانادایی ۱۸ گل در ۲۵ بازی زد و قهرمانی آمریکای شمالی را به دست آورد. پس از این فصل به تیم بیرا مار پرتغال رفت و یک بار دیگر به آمریکای شمالی و تیم لاس وگاس کوئیک سیلور رفت. این تیم را هم بعد از ۱۷ بازی و زدن ۲ گل ترک کرد. یک ماه در تیم تومار پرتغال بازی کرد و یک مرتبه دیگر به آمریکا رفت و در تیم دسته دومی نیوجرسی آمریکن بازی کرد.
بازگشت به بنفیکا به عنوان مربی
[ویرایش]اوزه‌بیو در سال ۱۹۸۰ به پرتغال برگشت و مربی تیم جوانان بنفیکا شد. در سال ۱۹۸۷ کمک مربی تیم بزرگسالان شد و با این تیم درسال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۰ به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید. در هر دو بازی اما، بنفیکا مغلوب و نایب قهرمان شد.
از سال ۱۹۹۲ اوزه‌بیو به عنوان مشاور برای بنفیکا و نیز برای فوتبال پرتغال فعالیت می‌کرد. او بازیکن فوتبالی بود که در پرتغال و نیز خارج از مرزهای این کشور محبوب فوتبال‌دوستان بود.
درگذشت
[ویرایش]
خبرگزاری پرتغالی «لوسا» با انتشار خبر مرگ آقای گل جام جهانی ۱۹۶۶ در ساعت ۳:۳۰ بامداد، ایست قلبی را دلیل مرگ «پلنگ سیاه» اعلام کرده‌است.[۲] وی بر اثر مشکلات تنفسی و قلبی صبح روز یکشنبه ۵ ژانویه ۲۰۱۴ در سن ۷۱ سالگی در شهر لیسبون در گذشت.
افتخارات
[ویرایش]- مرد سال فوتبال پرتغال در سال‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۳
- بازیکن سال اروپا و برنده توپ طلای اروپا در سال ۱۹۶۵
- قهرمانی جام در جام اروپا را در پایان فصل ۶۲–۱۹۶۱
- ۵ قهرمانی در جام حذفی پرتغال با بنفیکا
- ۱۰ قهرمانی در لیگ پرتغال با بنفیکا
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Pierrend, José Luis (29 October 2005). "Eusébio Ferreira da Silva – Goals in International Matches". بنیاد آماری سند. ورزش. فوتبال. Retrieved 10 March 2009.
- ↑ "اوزه بیو" درگذشت - سایت خبری تحلیلی تابناک
- Eusébio, Portugal's footballing hero, dies at 71
- اوزه‌بیو در IMDb
- همشهری آنلاین: زندگینامه: اوزه بیو (۱۹۴۲-)
پیوند به بیرون
[ویرایش]| برترین گلزن | |
|---|---|
| کفش طلایی | |
| چکمه طلایی | |
| سومین بازیکن برتر | |
|---|---|
| توپ برنزی | |
توپ برنزی اولین بار در ۱۹۸۲ اهدا شد. | |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانههای ملی | |
| سایر | |
- افراد پرتغالی آنگولاییتبار
- افراد پرتغالی موزامبیکیتبار
- اهالی ماپوتو
- بازیکنان باشگاه بنفیکا
- بازیکنان باشگاه بیرامار
- بازیکنان باشگاه مونتری
- بازیکنان برنده لیگ قهرمانان اروپا
- بازیکنان تیم ملی فوتبال پرتغال
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۱۹۶۶
- بازیکنان دسته برتر فوتبال مکزیک
- بازیکنان سگوندا لیگا
- بازیکنان فوتبال مرد اهل پرتغال
- بازیکنان فوتبال مرد اهل موزامبیک
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در ایالات متحده آمریکا
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در کانادا
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در مکزیک
- بازیکنان فوتبال مهاجر اهل پرتغال
- بازیکنان لاس وگاس کوئیکسیلورز
- بازیکنان لیگ برتر پرتغال
- بازیکنان لیگ فوتبال آمریکای شمالی (۸۴–۱۹۶۸)
- برندگان توپ طلای اروپا
- برندگان جایزه گلدن گلوب (پرتغال)
- درگذشتگان ۲۰۱۴ (میلادی)
- زادگان ۱۹۴۲ (میلادی)
- فیفا ۱۰۰
- کاتولیکهای رومی اهل پرتغال
- موزامبیکیهای مهاجرتکرده به پرتغال
- مهاجمان فوتبال
- ورزشکاران اهل ماپوتو
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در ایالات متحده آمریکا
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در کانادا
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در مکزیک