بلندای مقیاس
(تغییرمسیر از ارتفاع مقیاس)
بلندای مقیاس[۱] (انگلیسی: Scale height) در علوم جوی، علوم زمین و سیاره‌شناسی، به فاصله (عمودی یا شعاعی) گفته می‌شود که بر روی آن، یک کمیت فیزیکی بر پایه ضریب e (پایه لگاریتم‌های طبیعی، تقریباً ۲٫۷۱۸) کاهش می‌یابد. بلندای مقیاس معمولاً با حرف H بزرگ نشان داده می‌شود،
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «بلندا» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «height»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ بلندا)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Scale height». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۲۳.
 | این یک مقالهٔ خرد ریاضیات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |