ارتش ایالات مؤتلفه

ارتش ایالات موتلفه
ارتش ایالات موتلفه
	پرچم جنگی ارتش ایالات موتلفه
فعال	۱۸۶۱–۱۸۶۵
برچیدگی	۲۶ مه ۱۸۶۵
کشور	ایالات مؤتلفه آمریکا
گونه	نیروی زمینی
اندازه	کل کسانی که خدمت کردند ۱٬۰۸۲٬۱۱۹ اوج در ۱۸۶۳: ۴۶۴٬۶۴۶;
بخشی از	دپارتمان جنگ ایالات کنفدراسیون
رنگ‌ها	خاکستری کادری
رژه	دیکسی
نبردها	جنگ‌های سرخ‌پوستان; مصئب کورتینا; جنگ داخلی آمریکا نبرد فورت سامتر; نخستین نبرد بول ران; نبرد ویلسونز کریک; هانری و دانلسون; کمپین پنین‌سولا; نبرد ساوت میلز; نبرد ریچموند; نبرد هارپرز فری; نبرد مانفوردویل; نبرد شپردز تاون; یورش چمبرزبورگ; رودخانه می‌سی‌سی‌پی; کمپین پنین‌سولا; نبرد شایلو; نبرد جکسون ولی; دومین نبرد بول ران; نبرد آنتی‌تام; نبرد هارتزویل; نبرد فردریکزبرگ; نبرد مارفریزبورو; نبرد چنسلورزویل; نبرد گتیسبرگ; محاصره ویکسبرگ; نبرد کرایدون; نبرد چیکاموگا; کمپین چاتانوگا; نبرد ویلدرنس; کمپین آتلانتا; نبرد اسپاتسیلوانیا; نبرد نیوهوپ چرچ; نبرد پیکتزویل; نبرد خلیج هاربر; نبرد سابین پس; نبرد پلی موث; نبرد فورت پیلو; محاصره پیتزبورگ; هجوم سنت آلبان; نبرد کوهستان کنساو; نبرد جونزبورو; نبرد فرانکلین (۱۸۶۴); نبرد نشویل; نبرد صحن دادگاه آپوماتوکس;
فرماندهان
فرمانده کل قوا	جفرسون دیویس (تسلیم شد)
General in Chief	رابرت ئی. لی (تسلیم شد)

ارتش ایالات مؤتلفه (انگلیسی: Confederate States Army) یا به اختصار (CSA) همچنین شناخته شده با نام مرسوم ارتش کنفدراسیون. یک نیروی زمینی ارتشی از ایالات موتلفه آمریکا است که در دوران جنگ‌های داخلی آمریکا و در جهت مقابله با ارتش اتحادیه تشکیل شد. در تاریخ ۲۸ فوریه ۱۸۶۱ کنگره موقت موتلفه تأسیس این ارتش داوطلب را برای کنترل عملیات نظامی و قدرت بیشتر در نبرد با اتحادیه تصویب کرد و در همان زمان ریاست آن را به جفرسون دیویس فارغ‌التحصیل آکادمی نظامی ایالات متحده و سرهنگ داوطلب جنگ مکزیک داد.

فرار از خدمت

در بسیاری از مقاطع جنگ و به ویژه در سال‌های آخر، ارتش کنفدراسیون از دیدگاه نیروهای کمکی در مضیغه بودند. خانوادهٔ اغلب سربازان در وضعیت بدتری قرار داشتند و با گرسنگی و تهدید گروه‌های غارتگر سرگردان مواجه بودند. بسیاری از سربازان، به‌طور موقت به خانه رفتند که این غیبت، یک غیبت بدون مرخصی رسمی بود. معمولاً هنگامی که مشکلات خانوادگی مرتفع می‌گردید، این دسته از سربازان بدون سر و صدا دوباره به خدمت بازمی‌گشتند.

با همهٔ این احوال، در سپتامبر ۱۸۶۴، رئیس‌جمهور دیویس به‌طور علنی اعتراف کرد که دو-سوم سربازان غایب بودند (بیشتر آنها بدون مرخصی). مدتی بعد، مشکل به سرعت بالا گرفت و تعداد کمتری از سربازان بازمی‌گشتند.^[۱] موضوع اصلی آنجا بود که سربازانی که برای دفاع از خانه و خویشان خود می‌جنگیدند، متوجه شدند که برای انجام چنین وظیفه‌ای، باید ترک خدمت کنند. مارک ویتز - مورخ جنگ داخلی - آمار ۱۰۳۴۰۰ نفر سرباز فراری^[۲] ذکر شده از ارتش کنفدراسیون را رقم بسیار کمی می‌داند. وی معتقد است که بیشتر فرارها به این دلیل بوده که سرباز، احساس می‌کرده وظیفهٔ بالاتر و مهمتری نسبت به خانواده دارد تا نسبت به کنفدراسیون.^[۳]

نگارخانه

جستارهای وابسته

ایالات مؤتلفه آمریکا

منابع

↑ David Williams (2011). Rich Man's War: Class, Caste, and Confederate Defeat in the Lower Chattahoochee Valley. University of Georgia Press. p. 4. ISBN 978-0-8203-4079-1.
↑ Eric Foner (1988). Reconstruction: America's Unfinished Revolution, 1863–1877. p. 15. ISBN 978-0-06-203586-8.
↑ Mark A. Weitz, A higher duty: desertion among Georgia troops during the Civil War (U of Nebraska Press, 2005).

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Confederate States Army». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون

[1] David Williams (2011). Rich Man's War: Class, Caste, and Confederate Defeat in the Lower Chattahoochee Valley. University of Georgia Press. p. 4. ISBN 978-0-8203-4079-1.

[2] Eric Foner (1988). Reconstruction: America's Unfinished Revolution, 1863–1877. p. 15. ISBN 978-0-06-203586-8.

[3] Mark A. Weitz, A higher duty: desertion among Georgia troops during the Civil War (U of Nebraska Press, 2005).

[۱]

[۲]

[۳]