ادد-نیراری سوم
ادد-نیراری سوم | |
---|---|
شاه آشور پادشاه کائنات | |
پادشاه امپراتوری آشوری نو | |
سلطنت | ۸۱۱ – ۷۸۳ پ. م |
پیشین | شمشی-ادد پنجم |
جانشین | شلمنسر چهارم |
درگذشته | ۷۸۳ پ. م |
فرزند(ان) | آشور-نیراری پنجم شلمنسر چهارم آشور-دان سوم تیگلات-پیلسر سوم؟ |
خاندان | آشوریان |
پدر | شمشی-ادد پنجم |
مادر | شامورامات |
ادد-نیراری سوم از سال ۸۱۱ تا سال ۷۸۳ پیش از میلاد پادشاه آشور بود.
او در دوران کودکی وارث تخت و تاج آشور شد. در واقع در اوایل کار، مادرش ملکه سمیرامیس امور کشور را اداره میکرد. سمیرامیس و پسرش بارها علیه ماد و ماننا لشکرکشی کردند. در سالهای ۸۰۹ و ۸۰۷ پ. م علیه ماد و سال ۸۰۶ پ. م علیه ماننا و در سالهای ۸۰۰، ۷۹۹، ۷۹۷ پ. م علیه نامرو[۱] و در سالهای ۷۹۳، ۷۹۲، ۷۸۸ پیش از میلاد آشوریان قصد داشتند سرزمین ماد را کاملاً مطیع و منقاد خویش سازند. دوران حکومت ادد-نیراری سوم با آغاز تهاجم مینوآ پادشاه اورارتو به اراضی پیرامون دریاچه اورمیه مصادف بود. به احتمال قوی سمیرامیس و ادد-نیراری با پادشاه مزبور دو بار در ماننا، پنج بار در جنوب دریاچه وان در خوبوشکیه و یک بار در درّه علیای فرات پیکار کردند.
در ۸۱۰ پیش از میلاد ادد-نیراری سوم به ماد لشکر کشید و صفحات غربی فلات ایران را تصرف کرد.[۲]
گزارش سالنامهها
[ویرایش]دربارهٔ این لشکرکشیها فقط از یادآوری فهرستواری که در "فهرست اسامی مردان سال" به عمل آمده و همچنین از نبشتهٔ رسمی که اندکی مشروحتر است، اطلاعات مختصری در دست است.[۳] سالنامههای سمیرامیس و ادد-نیراری سوم به دست نیامده است. از لوح نمرود چنین مستفاد میگردد که آشوریان در سال ۸۰۲ پ.م. مدعی فرمانروایی بر الیپی،[۴] خار خار و آرازیاش[۵] و مسو و کشور مادای و سراسر گیزیل بوندا و ماننا[۶] و پارسوا و آلابریا[۷] و آبدادان تا آندیا[۸] و دریای خزر بودند. همهٔ این سرزمینها در این لوح نمرودی و نوشتههای شمشی-ادد پنجم تحت عنوان نائیری تسمیه شدهاند.
مادای
[ویرایش]این که نام خارخار[۹] و آرازیاش[۱۰] علیحده قید شدهاست نشان میدهد که چون در لوح نمرود[۱۱] از کشور مادای[۱۲] سخن گفته میشود منظور نواحی است که آن سوتر از خطهٔ قزوین در دامنههای کوه البرز قرار داشتند.
خبر کتسیاس
[ویرایش]وقایع و جهانگشایی ملکه سمیرامیس بعد از سال ۸۰۲ پ.م بر ما مجهول است. سمیرامیس و آداد نراری سوم بعد از آن تاریخ پنج بار به خاک ماد لشکر کشیدند. به گفتهٔ کتسیاس سمیرامیس به نقاط دور دست مشرق تا غرب[۱۳] لشکر کشید و جنگ کرد. گر چه اعتماد به گفتههای کتسیاس دشوار است ولی محتملا تا حدّی روایت موثقی را نقل کردهاست، زیرا در فاصلهٔ سالهای - ۷۸۸ تا ۸۰۲ پ.م. - آشوریان پیشرفت مهمی بسوی مشرق کردند اگر چه گمان نمیرود به اراضی اصلی غرب دست یافته باشند.
گفتههای کتسیاس دربارهٔ سمیرامیس
[ویرایش]مضمون داستان سراسر افسانهٔ کتسیاس دربارهٔ سمیرامیس بدین قرار است: سمیرامیس که به وضع معجزهآسایی زاده شده بود و توسط الهه سوری[۱۴] در کتو[۱۵] رها شده بود بوسیلهٔ کبوتران تغذیه میشد که شبانان وی را یافته و به سیما سردار آشوری دادند. از آن پس وی زن ساتراپ اننا[۱۶] شد و به اتفاق وی در لشکرکشی ینن علیه باکتریا شرکت جست و اندرزهایی داد که چگونه باکتریا را مسخر سازند. ینن پادشاه[۱۷] سمیرامیس را زن خویش کرد و وی پسری بنام نین[۱۸] برای وی آورد. پس از مرگ ینن سمیرامیس فرزند خود نین[۱۹] از مسند حکومت طرد کرد و بابل را بنا کرد و تصویر خویش را بر صخرهٔ بغستان[۲۰] نقر کرد و لیبی و حبشه و مصر را مطیع خویش ساخت و مجدداً در باکتریا و هندوستان جنگ کرد و به نیرنگ پسر خویش را اسیر عشق خویش ساخت…
پانویس
[ویرایش]- ↑ نامرو، نامار
- ↑ تاریخ ایران باستان/حسن پیرنیا/موسسه انتشارات نگاه/صفحهٔ ۱۵۲.
- ↑ نوشتهٔ بریده بریده از نامرود که اصل آن مفقود است
- ↑ کرمانشاه کنونی
- ↑ در شمال همدان
- ↑ در متن موننا
- ↑ در قسمت علیای زاب کوچک
- ↑ اراضی زنجان و گیلان. اندیان نام شاه گیلان در شاهنامه است
- ↑ اراضی همدان و دژ اکباتان
- ↑ ری باستان
- ↑ ۸۰۲ پ.م.
- ↑ قبیله کوچک مادای برهبری دیوک در کرانههای قزل اوزن
- ↑ باکترا، آسیای میانه
- ↑ الههٔ اکدی
- ↑ محتملا کنّو
- ↑ محتملا ماننا
- ↑ Shamshi-Adad V
- ↑ آداد نراری سوم
- ↑ این واژه پیشوند نینوا پایتخت آشور است
- ↑ بیستون
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ای.م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. ۱۳۸۰. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۶-۶
پیوند به بیرون
[ویرایش]ادد-نیراری سوم سلسله آداسید درگذشتهٔ: ۷۸۳ پ. م
| ||
پیشین: شمشی-آداد پنجم |
شاه آشور ۸۱۱–۷۸۳ پ. م |
پسین: شلمنسر چهارم |