پرش به محتوا

سیاه‌پوستان آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیاه‌پوستان آمریکا
شهرستان های آمریکا بر پایه درصد جمعیت سیاه‌پوستان
کل جمعیت
آمریکایی آفریقایی‌تبار

۴۶٬۹۳۶٬۷۳۳[۱][۲]
(۱۴٫۲% از کل جمعیت آمریکا);
(۱۲٫۴٪ از کل نژادها)
[۱]
سیاه‌پوستان (تنها نژاد سیاه)
۴۱٬۱۰۴٬۲۰۰خطای یادکرد: برچسب <ref> غیرمجاز؛ نام نمی‌تواند یک عدد باشد. عنوان واضح‌تری را برگزینید. ().

مناطق با جمعیت چشمگیر
عمدتاً در ایالت‌های جنوبی آمریکا و در مناطق شهری
زبان‌ها
انگلیسی آمریکایی · انگلیسی بومی آمریکایی آفریقایی‌تبار · زبان گولا
دین
بیشتر پروتستانتیسم با کلیسای کاتولیک و اقلیت‌های مسلمان، و دیگران
از چپ: فردریک داگلاس، سوجرنر تروث، جرج واشینگتن کارور، مارتین لوترکینگ

سیاه‌پوستان آمریکایی سومین گروه قومی و نژادی بزرگ در آمریکا (پس از آمریکایی‌های سفیدپوست و آمریکایی‌های هیسپنیک و لتینو) هستند.[۳] بیشتر سیاهپوستان آمریکایی به بردگی گرفته شده درون مرزهای آمریکای کنونی هستند. در دوران استعمار اروپاییان پس از کشف قاره آمریکا سیاه پوستان را به اجبار برای کار در مزارع کشاورزی و معادن می دزدیدند و با خود می بردند و امروزه نصف جمعیت آمریکای شمالی و جنوبی را سیاهپوستان تشکیل می دهند [۴][۵] به‌طور میانگین، سیاه‌پوستان آمریکایی دارای‌تبار آفریقای غربی/مرکزی و اروپایی‌اند و برخی‌تبار سرخ‌پوستی نیز دارند.[۶] بنا بر داده‌های اداره سرشماری آمریکا، مهاجران آفریقایی عموماً خود را در زمره سیاه‌پوستان آمریکایی نمی‌شناسند. اکثریت قاطع مهاجران آفریقایی در عوض خود را با قومیت‌های خود می‌شناسند.[۷] مهاجران از برخی کشورهای کارائیب، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی و اخلافشان ممکن است از این لفظ برای خود استفاده بکنند یا نکنند.[۸]

متمم چهاردهم قانون اساسی ایالات متحده مصوب سال ۱۸۶۸ میلادی، برای نخستین‌بار رسماً سیاه‌پوستان آمریکا را به عنوان «شهروندان آمریکا» شناخت.[۹]

قوانین نژادی

[ویرایش]

براساس قوانین مصوب دولت آمریکا، تا سال ۱۹۴۸ ممنوع‌کردن سیاه‌پوستان از خریدن یا زندگی‌کردن در یک خانه یا محله، کاملاً قانونی بود.[۱۰]

درود قدرت سیاه در المپیک

[ویرایش]
از راست: کارلوس، اسمیت و نورمن

درود قدرت سیاه در المپیک ۱۹۶۸ اشاره به واقعه‌ای تاریخی در المپیک ۱۹۶۸ دارد که در آن دو ورزشکار سیاه‌پوست آمریکایی به نژادپرستی در آمریکا اعتراض نمودند. تامی اسمیت و جان کارلوس که به ترتیب موفق به کسب مدال طلا و برنز در رشته دوی ۲۰۰ متر شدند، در حالی روی سکو رفتند که در هنگام پخش سرود ملی آمریکا، روی خود را از پرچم این کشور برگردانده و با مشت گره‌کرده‌ای برافراشته در بالای سر سکوت کردند.[۱۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ 2010 United States Census statistics
  2. «Data Set: 2008 American Community Survey; Survey». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۱.
  3. American FactFinder, United States Census Bureau. "United States – QT-P4. Race, Combinations of Two Races, and Not Hispanic or Latino: 2000". Factfinder.census.gov. Archived from the original on 6 June 2011. Retrieved January 20, 2011.
  4. Gomez, Michael A: Exchanging Our Country Marks: The Transformation of African Identities in the Colonial and Antebellum South, p. 29. Chapel Hill, NC: University of North Carolina, 1998.
  5. Rucker, Walter C. (2006). The River Flows On: Black resistance, culture, and identity formation in early America. LSU Press. p. 126. ISBN 978-0-8071-3109-1.
  6. Gates, Henry Louis Jr (2009). In Search of Our Roots: How 19 Extraordinary African Americans Reclaimed Their Past. New York: Crown Publishing. pp. 20–21.
  7. Kusow, AM. "African Immigrants in the United States: Implications for Affirmative Action". Iowa State University. Retrieved May 16, 2016.
  8. "The size and regional distribution of the black population". Lewis Mumford Center. Archived from the original on October 12, 2007. Retrieved October 1, 2007.
  9. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «African American». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
  10. http://www.bbc.com/persian/world/2016/07/160713_an_us_black_white_americans
  11. مهدی رستم‌پور (۱ بهمن ۱۳۸۸). «آیا جدا کردن ورزش از سیاست ممکن است؟». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۶ شهریور ۱۳۹۳.

پیوند به بیرون

[ویرایش]